Mariet's mini vakantie

Tuesday has come
and will leave once more
with the wind, I'm sure
It will run out the door

And we shall dance
We shall walk along
With our hands and hearts
Filled with affection
With love
That will make us strong

Battles to be fought
Rain to be caught
Babies to be held
And lucky cards to be dealt



Goeiemiddag lieve mensen



Nog een paar uurtjes en het is voorbij, mijn super Mariet weekje, helemaal voor mezelf en het was de beste beslissing van dit jaar zover om die te nemen.



Ik heb zoveel heerlijke tijd voor mezelf gehad, met mensen die me lief zijn maar ook op mezelf momenten, dagdromen, nachtdromen (vannacht werd ik gekust door mijn schat, Martin verscheen ineens uit het niets en ik kreeg een dikke knuffel voor hij weer verdween, heerlijk is dat)



Zondag had ik al het gevoel, dit wordt fantastisch, er was regen voorspeld voor dinsdag en woensdag maar geen druppel overdag en ofschoon het eerst frisjes was is het nu echt voorjaar hier, midden twintig graden en volop zon.



Alleen al dat gevoel op zondag avond, ik hoef niks wat ik niet wil morgen, ik kan uitslapen - dat lukte de hele week niet trouwens want mijn innerlijke klok zegt om 6 uur, opstaan en ik kan het rekken tot achten maar dat is het dan ook wel



's Morgens koffie op mijn gemak, de tijd aan mezelf.



Maandag zou de zwerfhond opgehaald worden maar de mevrouw belde me, ze kon hem niet vinden. Een uurtje later was ie er weer natuurlijk maar nu heb ik hem al een paar dagen niet gezien.

Maandag middag ging ik naar de dierentuin, gewoon voor een uurtje of twee, lekker wandelen in het zonnetje en beestjes kijken.

Het voordeel van dit weekje vrij is ook, lekker voldoende tijd om te koken en dat deed ik, bijna elke dag behalve woensdag, toen was het chinezen



Dinsdag morgen had ik met Hennie afgesproken, we hadden elkaar alweer een hele tijd niet gezien en hadden elkaar genoeg te vertellen.Na de koffie gingen we op pad, ze had een hele lijst met addressen voor 'antiekwinkels' want hier beschouwt men antiek al als iets 40 jaar oud is of zo.



De eerste winkels, niet mijn smaak, heel veel industrieel spul en zo maar toen gingen we naar het winkeltje waar Natalie, Ravyn's oma, werkt en zij had in haar gedeelte Hummel bellen. Ze worden jaarlijks uitgeven en ik vond er een van 1978, Rob's geboortejaar en van 1981, Frank's geboortejaar. Ze waren 12.50 geprijst maar Natalie bezorgde me een koopje, 14 dollar voor beiden dus daar zei ik niet nee op, ze zijn puntgaaf en dadelijk een mooi aandenken voor mijn jongens hoop ik.

Daarna eten bij de overburen van de winkel, European Street heeft een Duitse kaart en we bestelden een broodje bockworst met Duitse aardappelsalade (warm) en zuurkool, ik vond het lekker.



Daarna een paar deuren verder nog een winkel met allemaal aparte gedeeltes die mensen dus kunnen afhuren om hun spullen aan de man te brengen. Hier was Hummel paradise, ik vond een beeldje dat mijn moeder had, alleen iets kleiner. Het beeldje van mijn moeder, jongetje met mand, kregen mijn ouders met hun trouwen in 1949, het mandje is gesneuveld, het beeldje staat bij Ine en nu ook een kopie bij mij, de mevrouw gaf me 50% korting.



Woensdag 70 % kans op regen dus ik had een opruim dag gepland, geen druppel, zelfs mijn was werd droog buiten maar de vloeren hadden een beurt nodig en die waren tot gisteravond super schoon, nu zijn er weer allemaal vlekken op in de keuken, geen idee wat mensen hier doen als ik naar bed ben.



Na al dat poetsen ging ik weer terug naar die winkel en kocht nog twee beeldjes van diezelfde mevrouw, ik kon er niks aan doen, het moest gewoon, ik ben altijd al heel erg dol geweest op Hummel, in feite, de schilderijtjes die mijn moeder kocht voor de babykamer toen ze zwanger was van mij, de oudste, zijn Hummel, ze hingen op de babykamer van Rob en Frank en nu zijn ze bij Rob en wachten tot ik naar huis kom. Dan krijgen ze een heel speciaal plekje bij mij.



Donderdag vertrokken Myra en ik al vroeg naar Ocala, ik reed voor de verandering, was best lekker, kun je ook naar je eigen muziek luisteren en het was perfect weer om te rijden. Het is twee en een half uur van hier naar daar, dezelfde weg als naar Starke maar dan veel verder door.



We stopten voor garlic brood en ik kocht een Dutch applepie (appel met kruimel) voor na.



Tante Bertha en haar dochter Linda die nu bij haar woont waren erg blij ons te zien, Linda had een grote pan spaghetti gekookt en er was verse sla met ei en zo.

Dus we aten eerst, Bertha is de laatste van de Warren kinderen die nog leeft, ze is twee jaar jonger als schoonmoeder Betty. Ze is veel kleiner en fijntjes maar heeft een ontzettend pittig karakter ofschoon ik haar liever vind dan Betty was, niet zo negatief en achterdochtig.



Haar tuin was meer opgeruimd doordat Linda, die zo oud is als ik en met pensioen er veel werk in verricht. De orchideeen boom bloeide, zo mooi. De oude eikenboom die echt de hele tuin die sprookjesachtige sfeer geeft wordt mooier en mooier, Martin hield van deze boom, hij klom er altijd in als kind. Ik stond te kijken naar de boom en opeens, daar is de specht, natuurlijk niet de specht uit mijn tuin maar toch..ik kreeg even de tranen in de ogen en even later kwam ook de kardinaalsvogel langvliegen, alsof ze even gedag kwamen overbrengen van boven



Ik zou in de tuin uren kunnen doorbrengen, het spel van licht en schaduw door de eeuwenoude takken van die boom, het mos en de varens die over aanwezig zijn, de vogels, de vlinders, de rust.



De terugweg ging vlug en ik wilde ook naar huis, niet meer ergens eten, ik zat nog vol van de lunch. Linda had een zogenaamde dirt cake gemaakt. Je maakt een mengsel van scream cheese, slagroom en vanillepudding. Dan doe je dat in een bloempot en bovenop komt de aarde, kruimels van chocolade koekjes. Daar duw je snoepwurmen in en je plant een nep plant of bloem van plastic, het is erg lekker.



En toen was het vrijdag en was na het eten klaar om naar Middleburg te rijden voor het optreden van VYNL.

Net voor zessen een telefoontje van April, ze was op weg om Ravyn te droppen, niemand wist eerder hiervan maar ja, dat zijn we ondertussen wel zo gewend.



Ik ging op weg, met een zelfgebakken citroencake waarom plakjes citroen van eigen oogst en muzieknoten in chocola want Damon was jarig die dag.

Hij vond het geweldig en de cake ging helemaal op, jammer genoeg geen foto gemaakt.



Ik heb niet veel met Ricky gepraat, die had het veel te druk met praten met mensen daar, hij is lid van de Veterans motorclub waar ze speelden.

Ik amuseerde me toch wel, Jeannette van werk was er ook, ik heb heerlijk gedanst en we zien elkaar komende vrijdag weer, in Keighston, ook wat meer prive dan.



Gistermorgen besloot ik, tijd voor de kapper. Ik doe dit altijd een paar weken voor vakantie want dan zitten mijn haren op zijn best in de vakantie. Het is tenslotte nog 25 dagen aftellen.

De kapster die me de vorige keer knipte was er niet dus op hoop van zegen.

Nou, ik heb nog nooit zo'n korte haren gehad, heel hoog opgeschoren en kort bovenop maar het heeft wel iets, punkie, ik kan zelfs een hanenkam maken nu en iedereen zover vindt het leuk behalve Susan, die vindt het verschrikkelijk maar ja, we hebben beiden een heel verschillende smaak in heel veel dingen.



Gisteravond speelde VYNL ook maar het was een gala, benefiet, op uitnodiging en kostte 50 dollars. Ik besloot niet te gaan om persoonlijke redenen dus wachten we gewoon een weekje, het is ok.



Ik keek lekker tv, de hele avond en sliep vanmorgen wat langer, tot bijna 10. Toen boodschappen, Aldi heeft paasspullen en ik had zo'n zin in een haas dus ik kocht er drie, die halen pasen niet, ook niet de eitjes die erbij zitten maar wat boeit het ook.

Nog wat andere chocola voor de kids, ik weet nog niet waar het gevierd wordt, ik hoop hier in mijn huis.



Morgen weer werken, de rekeningen moeten ook betaald worden, dat ga ik zo meteen doen.



Ik wens jullie een geweldige week , een hartelijk proficiat voor Rita Manders en Ger Wijnhoven die beiden op 4 april jarig zijn



Liefs van Mariet