Buikpijn van het lachen - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Buikpijn van het lachen - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Buikpijn van het lachen

Blijf op de hoogte en volg Mariet

07 April 2019 | Verenigde Staten, Jacksonville

De meid en de knech
die ginge same vrieje
de meid haj blozende wengskes
de knech waas zonne blieje
ze sjlope sjnachs de achterdeur oet
en ginge nao de sjeur
de hond begos te blaffe
de knech zien boks bleef hange aan unne nagel aan de deur
doe huursde krak and kraak
unne giechel klonk der door haen
zeej bloosde met roeie appelwangen
en keek nao zien nekse bein
hae mompelde verdorie
en trok aan eure erm
ze veele langoet in ut heuj
ze kreeg ut behuurlik werm
hae kuste heur en fluusterde
ich ving dich eg hiel leef
zeej zei, auch met un kepotte boks
bes dich miene hertedeef
en de volgende morge
ging hae gewoen nao ut veld
terwiel in ut meidenkaemerke
de boks word hersjteld



Lieve lezers,



Wat een week, wat een weekend, ik heb gelachen, en meer gelachen, het was heerlijk



Afgelopen maandag nam ik een extra dag vrij, ik had amper geslapen, wilde eigenlijk niet meer terug naar werk maar ja, ik heb geen keuze daarin op dit moment, nog even op de tandjes bijten.



Ik heb nog niet gehoord van mijn solicitatie die ik weer de deur uitdeed, maar dat is ok want ik heb tenslotte bijna vakantie en ik zou niet weten wat te doen als dat in de weg zou staan.





Dinsdag en woensdag waren de enige dagen dat ik echt de hele dag bleef en het was ok.

Donderdag kon ik al om half elf weg dus ik belde Damon en Glory, die waren in de kamer waar de band repeteert hun tapijt aan het schoonmaken dus ik haalde een hele bak kippenvleugeltjes in allerlei smaken bij Winn Dixie en een van hun versgebakken volkoren chiabattas. Glory zei, ik ben niet zo voor brood maar ik vroeg haar het te toasten en dan met boter, ze at de helft, wij kregen de rest haha.





We kletsten een uurtje of twee en toen mochten zij weer verder met hun kamer en ik reed naar huis.



Vrijdag kon ik rond half drie naar huis, gelukkig want 's avonds was het optreden in Keystone en dat is een uur rijden voor mij dus ik had ruim de tijd om te koken en eten en in de stemming te komen.



Ricky had mijn korte haartjes nog niet gezien, hij vond het leuk. Hij had zijn baard afgeschoren, die komt wel weer terug maar hij moet behandeld worden aan zijn keel dus zonder baard is dat gemakkelijker.

De behandeling vindt plaats als ik op vakantie ben, voor die tijd zien we ons nog een keer, op 16 april in Middleburg.



De avond was zeer geslaagd, volle bak en veel dansen, heerlijk. Ricky was moe om 1 uur dus hij ging naar huis en ik hielp opruimen.



Zaterdag avond was de party voor Kelly's verjaardag, karaoke met eten. Om zes uur zou het starten maar er waren pas een paar mensen toen. Er zouden er veel meer komen maar dat gebeurde nooit dus een klein partijtje met een heerlijke gegrilde/gerookte varkensroast, Raini had ook weer het nodige gemaakt zoals altijd, baked beans, aardappelsalade, koolsalade en mac and cheese. De komkommersalade was van mij evenals het geroosterd brood met kruiden boter en we aten allemaal heel gezellig samen,



Misty heeft zich dus een karaoke set aangeschaft en wil dat gaan doen als extra verdienste. Dus wij mochten het uit proberen en ik heb me wat afgezongen, zelfs Stairway to heaven kwam voorbij en ze vonden het heel goed.

Later kwamen Valerie, David en hun buurman - nog steeds geen idee hoe die heet trouwens - voorbij.

David heeft heel veel gezondheidsproblemen en hij is een stevige drinker. Hij brengt altijd zijn eigen grote twee liter fles wodka mee waar hij de hele dag aan nipt. Ook gaat de rest op de party er goed in, jelly shots, kleine flesje fireball en tegen 11 uur is hij meestal behoorlijk kachel.

Hij bleef maar praten over American Idol en hoe een big guy het zeker zou gaan winnen.

Nu keek niemand van de rest naar dat programma dus op een gegeven moment hadden we het allemaal wel gehad. Hij zei nog, ik weet niet hoe hij heet en toen begon de pret.



Ik zei, laten we hem Rupert noemen en de dames hadden het niet meer, de meesten waren goed aangeschoten tegen die tijd dus lagen te schateren met hun hoofden op de tafel.

Misty snapt het allemaal niet zo, humor en zo en ze zat langs mij dus ik zei tegen haar, Misty google Rupert, big guy, singer en weet je, ze deed het ook nog, had niet door dat dit een grap was...ik huilde van het lachen, allang niet meer buikpijn van het lachen gehad.

Natuurlijk vonden we zijn naam, hij heette Wade en toen zei Sam, Wade en Rupert, misschien moeten we hem Wapert noemen en weer ging het schateren aan de gang.



Toen was het ook echt bedtijd en ik moest op de bank, wat een nacht, zoveel keer wakker van hoesten, niet van mij, van Kelly die bij haar COPD een bronchitis heeft, van Misty die de hele nacht om de hond riep en zoveel meer, de bank was erg oncomfortabel maar ja, Raini en haar vriendinnetje Sam hadden de logeerkamer al ingepikt en Hazel's kamer, haar hele bed lag overhoop en vol kleren.



Vanmorgen sliep ik dan toch eindelijk wat beter en na de middag ging het huiswaarts met een hele vracht eten van gisteravond, de komende dagen hoef ik niet te koken.



En nu nog even relaxen voor de werk week weer begint.



Morgen ga ik eerst even met Lori bijpraten want zij en haar familie hebben de nodige spanning gehad deze laatste weken, zij zou eigenlijk afgelopen week met haar man naar Amsterdam vliegen en vandaar een cruise rond Engeland en zo beginnen maar ze moest dat cancellen.



Op 19 maart kwam haar jongste dochter Taylor 's avonds terug van haar bijbaantje, ze gaat in Orlando naar de university, ze is 21. Het had erg geregend en ze slipte en raakte de auto van een vriendin die voor haar uit reed. Ze stapte uit en werd geraakt door een andere auto die niet uitkeek en veel te hard reed, ze kon nog wegspringen, anders was ze dood geweest maar de andere auto raakte haar been.In het ziekenhuid moesten ze haar onderbeen amputeren, geen redden mogelijk, gelukkig kon de knie nog wel gered worden. Ze moet nog weken in het ziekenhuis blijven, ze wachten even af voordat ze de wond kunnen sluiten en een huidtransplantatie kunnen uitvoeren. Taylor is een vechtertje maar toch, dat is niet niks voor ouders, broers en zus en voorTaylor zelf die heel sportief is, roeien, balsporten. Over een aantal maanden de prothese en nu heel veel fysiotherapie.



Het is warm vandaag, 29 graden en de komende nachten worden ook warmer dan tot nu toe. Het is heerlijk buiten, mijn orchideeen zijn bijna open en ik vind ineens andere planten waarvan ik nog niet weet wat het wordt, we wachten af



Komende 10 april is het 99 jaar geleden dan mijn moeder geboren werd dus volgend jaar haar eeuwfeest, of ik dan in Kessel ben, zou fijn zijn.



Fijne week en tot weer, groetjes van Mariet







Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 579
Totaal aantal bezoekers 459782

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: