Rhiannon en de bonestaak

Ik goof um un peul met boene
vers geplokke van de sjtroek
en zei, Rhiannon loester good
dit is un aod gebroek
deze boene zien toverboene
die mosse plante in de maonesjien
den zal der iets sjpeciaals gebeure
det zals ze zelf waal zeen
Rhiannon is drie en geleuft mich op mien waord
en plante ze met zien oma in ut duuster
toen leep ut drie rundjes om de plek
en wae huurde zien gefluuster
grow bean grow, greuj boen greuj
de boene krege zon en soms un malse bui
vandaag un waek geleje
toen werde ze gepaot
ich waar ze al bienao vergaete
soms waere sjprookjes sjnel aod
maar vanaovend ging miene telefoon
kom gauw, un wonjer, ut is ech waor
en toen ich dr nao toe leep
waerde ut al gauw zonneklaor
twie plentjes hiel parmantig
sjtooke eur kupkes baove de grondj
al waere ut misjien gen wonjerplante
verse boene, hiel gezondj


Hallo lieve vrienden !!!

IK begin vandaag met een heel leuk verhaal. Vandaag precies een week geleden

kwam Susan langs met haar kleindochter Rhiannon die drie jaar is, een hele

parmantig ding. We waren buiten in de tuin aan het rond kijken en ze vond

mijn staakbonen die niet echt florissant erbij staan door de vroege warmte.

Er hing een behoorlijke lange peul die al een beetje aan het uitdrogen was.

Ze vroeg wat dat was en ik vertelde haar dat dit wonderbonen waren. Nu is

Rhiannon dol op verhaaltjes (haar grote idool is Tinkerbell, het elfje van

Peter Pan) en ze wilde natuurlijk weten wat met die boon was. IK zei dat ze

die moest planten en dan zou er iets heel speciaals gebeuren. Maar ze kon die

niet zomaar planten, dat moest gebeuren in het maanlicht, ze moest er drie

keer omheen lopen en zeggen grow bean grow. Maadagmorgen ging ik even langs

en ja hoor, zondagavond in het donker werd er geplant.Martin en ik hadden het

de afgelopen week nog over want ik verwachtte echt niet dat er wat uit zou

komen, de bonen waren immers nog zo groen, ik dacht er al over om stiekem s

avonds of zo er wat te planten maar gisteravond zaten we om 9.30 een film te

kijken en toen ging mijn telefoon . Het was Rhiannon en met een heel hoog

opgewonden stemmetje zei ze, Mariet you have to come over, we have a

surprise. Ik liep er snel naar toe en met een lantaarn gingen we achterom en

warempel, daat stonden twee piepkleine bonenplantjes in de aarde. Ze staan

een beetje in de schaduw van een grote magnoliaboom dus met genoeg water

zullen ze snel groot worden. Zo zie je maar, een kind kun je ontzettend blij

maken met een klein wondertje !!!

De week begon ontzettend nostalgisch, zondagavond op de publieke tv werd een

concert uitgezonden met Carole King en James Taylor. Nu ben ik een grote fan

van beiden, ze zijn wel wat ouder geworden maar nog steeds erg goed en ze

zongen al hun grote hits en natuurlijk samen You've got a friend, geschreven

door Carole en bekend geworden door James. Het was genieten pur sag op mijn

bank met een glaasje jus en maar meezingen.

De temperaturen deze week gingen langzaam omhoog en vandaag bereiken we de 99

Fahrenheit, dat zijn maar liefst 38 graden. Als je buiten bent verbrandt je

binnen 10 minuten. Als ik na een mijn rit naar het werk bij mijn werk aankom

ben ik uitgedroogd dus ik moet echt water meenemen. Geen zuchtje verkoeling

te vinden en zelfs om 10 uur s avonds als ik weer naar huis rij is het nog

hot hot hot. Het is wel minder benauwd. We hebben minder regen, eigenlijk

eeft het alleen vrijdagmiddag behoorlijk geonweerd en er brandden dan ook

prompt drie huizen af op de noordzijde na blikseminslag.

Er werd weer volop overtime aangeboden omdat het zo druk is en ik besloot dan

ook om nog wat extra uurtjes te maken op vrijdag, mijn vrije dag. Ik werkte

extra van 14.30 tot 18.30. Dit was de laatste middag dat Andrea er was voor

haar vakantie. Ze vloog gisteren naar Montana voor een weekje familiebezoek

en daarna is ze nog een week weg, ze doet een soort kindervakantieweek met

haar kerk. Ze gaf me nog snel voor ze wegging een tweetal schermen voor in

mijn auto, afscherming voor de voorruit zodat het niet zo heet wordt.
Op terugweg naar huis belde Martin dat we bezoek hadden. Ian, April en baby

Ravyn waren er en ik pikte snel een kipje van de grill op dat samen met een

blik baked beans een lekkere maaltje opleverde. Ravyn zet haat eerste stapjes

alleen, tenminste ze staat alleen maar kruipt nog liever. Toen ze me zag kwam

die grote stralende glimlach tevoorschijn en dan weet ze dat we samen zingen.

Zodra ik klappe in de handjes inzet gaan haar handjes op elkaar en ze begint

mee te brabbelen. IK had van mum een krulijzer gekregen, dat ik dus echt niet

nodig heb en een aantal flessen bodylotion van Victoria's secret en daar kon

ik April mee verblijden. Om 22.30 bracht ik hen weer naar hun huis.

's Morgens was ik eerst met Kim naar een garagesales geweest voordat het te

warm werd.Er was voldoende aanbod en ik kon was ouderwetse Tupperware op de

kop tikken bij een sale waarop de hele inboedel van een oudere dame werd

aangeboden die overleder was. Ze hadden bijvoorbeeld de drie delige tafelset.

In Nederland werd deze aangeboden voor op de tafel voor de hagelslag en de

gekleurde muisjes maar hoer wordt hij gebruikt voor de mayo en de ketchup.
Op de laatste plaats was het raak, een paar straten van ons huis werden een

wasmachine van Maytag en een droger van Kenmore aangeboden. De vrouw had een

spiksplinternieuwe set gekocht en de oude apparaten waren te koop. De

wasmachine werkte prima en de droger had alleen een timerprobleem, je moet

hem zelf uitzetten maar aangezien ik alleen wil drogen als het buiten regent

vond ik dat geen probleem. Ze vroeg 75 dollar, ik bood 50 en dat werd

aangenomen. Dus nu heb ik een wasser en droger voor zo'n 40 euro, Martin

heeft samen met Jack het zaakje gisteren opgehaald en gaat vandaag

installeren. Dan kan ik eindelijk weer normaal wassen. mijn oude machine

waste alleen nog maar op delicaat en sommige dingen werd niet echt meer

schoon.

Donderdag op het werk was er even consternatie. Ik liep rond 8 uur in de

avond terug van het toilet en toen ik de keuken passeerde zag ik Edna, onze

72 jarige poetsdame daar staan. Ze had haar hoofd gestoten aan een van de

keukenkastje, aan de scherpe punt en had boven op hoofd een gaatje. Het bloed

stroomde door haar witte haren en over haar voorhoofd. Ze stond er wat

verdwaasd bij. Ik nam haar onder de arm en via de lift liepen we naar de

beqaker die bij de ingang aan een bureau zit. Hier organiseerde ik een stoel

voor haar en haalde Kim, een van de managers erbij. 911 Werd gebeld en de

ambulance kwam terwijl we probeerden het bloed te stelpen met tissues.

Gelukkig hoefde ze niet mee, hechtingen waren niet echt nodig en nadat ze

wond verzorgden gingen de ambulance mensen weer weg. Gisteren was Edna er

weer en ze was erg ontroerd hoe zorgzaam we waren geweest. Ze vertelde

iedereen hoe ik haar heel stevig en vastberaden mee had genomen.

Dat was het weer voor deze week. vandaag is Frans van Els jarig dus van harte

en verder een goede week gewenst !!!

Liefs..Mariet xxxxx