Your drivers license please - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Your drivers license please - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Your drivers license please

Door: Mariet van Knippenberg

Blijf op de hoogte en volg Mariet

15 November 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Goeiemorgen allemaal

Ik zit weer lekker te genieten van Minse Winse en Jacques en Brigit zijn weer ouderwets op dreef.

IK had de afgelopen week de twijfelachtige eer om in aanraking te komen met de politie van Orange Park. Ik reed maandagavond rond 10.30 naar huis en opeen klonk er een sirene achter me, Ik dacht er eerst eigenlijk niet bij na maar toen de auto met zwaailichten hardnekig achter me bleef rijden ben ik toch maar een parkeerplaats opgereden van de plaatselijke windhonden renbaan stopte hij achter me en een politie agent stapte uit en kwam naar me toe. Hij vroeg waarom ik niet direct gestopt was en ik legde uit dat ik net van mijn werk kwam en niet in de gaten had dat hij mij bedoelde. Hij wilde natuurlijk mijn rijbewijs zien en het eigendomsbewijs van de auto. Na wat gerommel in mijn dashboardkastje kon ik dat overhandigen en hij vertelde me dat een van mijn lichten voor het niet deed. Ik had dat helemaal niet gezien want toen ik wegreed deed alles het nog. Het duurde zo'n tien minuten voordat hij weer terug was met mijn gegevens en ik kreeg behoorlijk de kriebels. Zijn collega scheen in de tussentijd met een zaklamp in mijn auto. Ik kreeg een bon !!! In een andere county zou ik waarschijnlijk een waarschuwing hebben gekregen maar nu kreeg ik een ticket van maar liefst 114 dollars. De agent vertelde me dat ik 90 dagen de tijd had om dit te betalen maar als ik binnen 30 dagen mijn licht had gerepareerd kon ik de bon af laten tekenen door een andere cop na controle, zouden ze het bedrag waarschijnlijk verminderen naar 76 dollars. Leuk hoor !!
Op dinsdag heeft Martin er een nieuwe koplamp (niet alleen de lamp naar het hele geval) in gezet en heb ik het af laten teken. Nu moet ik de komende week ermee naar het politie bureau in Orange Park om dit in te laten schrijven en hopelijk kan ik de bon dan in december of zo betalen.

Maar onze eerste prioriteit nu is zijn kies, Afgelopen donderdag zijn we naar de tandarts zijn geweest. Zijn tandvlees is behoorlijk ontstoken en de kies die een gat heeft moet er eigenlijk uit maar ondanks mijn verzekering wil de tandarts 75 dollars om die te trekken en dat hebben we op dit moment niet. Hij kreeg pijnstillers en anti biotica die we gelukkig gratos kregen in een bepaalde supermarkt. Elke supermarkt hier heeft een pharmacy (apotheek) en Publix maakt reklame met gratis penniciline. Hij heeft een paar nare dagen achter de rug, hij kan bijna niet eten,elke beweging met zijn kaken doet pijn maar de anti biotica werkt nu en het wordt minder. Aanstaande woensdag krijg ik weer uitbetaald en dan moet er toch echt wat gebeuren met die kies want mijn lieverd wordt zo mager van al dat vasten.

We hadden de afgelopen week ook eigenlijk weer eens wat regen van de tropische depressie Ida die in Alabama aan land kwam en toen over Georgia en Florida weer oostwaarts trok. De grond was zo droog en mijn tomaatjes hadden dorst. Vrijdagmorgen reed ik naar mijn werk en de overburen hadden een hele groep ibissen die in de voortuin even uitrusten, er waren er wel 20 neergestreken op het gazon en ze pikten in de grond op zoek naar eten. Op het werk liep een armadillo over het gazon, dit is een gordeldier en het is net een grote rat met een lange staart, ze zijn vooral s nachts actief en schuimen de buurten af voor eten net als wasberen. Ze zijn helemaal niet schuw en ik kon het dier goed bekijken.

http://earthdancersm.files.wordpress.com/2009/09/armadillo5b15d.png

Bij gevaar rollen ze zich helemaal op, net als een egen maar deze zag mij niet als iets dat hem kon deren dus terwijl ik tot zo'n meter afstand kon komen snuffelde hij vrolijk in het gras.
Ook zag ik de afgelopen week mijn eerste bald eagle, natuurlijk het symbool van de US boven het gebouw van at&t in de lucht zweven, heel indrukwekkend !!

http://blogs.jobdig.com/wwds/files/2008/06/soaring-bald-eagles_111.jpg

Het is weer bijna mijn verjaardag, op 5 december en ik ben aan het wachten op mijn pakje van Ine. Het is jammer genoeg gisteren nog niet gekomen dus morgen weer in blijde verwachting. Ine stuurt altijd koffie en thee en het is net Sinterklaas als dat arriveert. Behalve de vast dingen zijn er altijd weer kleine verrassingen in de doos en ik krijg het altijd weer een beetje te kwaad als ik zie met hoeveel liefde ze alles ingepakt heeft. Ine je bent een kanjer !!! Ik verheug me al weer op de beschuit, die hier helemaal onbekend is en de bamikruiden. Ik heb een plaats gevonden waar ze varkensgehakt verkopen en met fettucini is het net alsof ik bami heb. Ik heb de afgelopen week veel salades gegeten, heel gezond natuurlijk en snel klaar. Kim had me koekjes meegebracht van haar trip naar Tennessee, pindakaas koekjes met kokos, een verrassende combinatie en samen met de havermoutkoekjes die ik afgelopen zondag gebakken heb, ben ik weer voorzien van wat lekkers om elke dag mee te nemen. Kim en haar man John zijn van plan om een winkel te kopen met woonhuis in Tennessee. De plaats heet Sevierville en is de geboorteplaats van Dolly Parton, de rondborstige country zangeres. Sevierville ligt in de Smokey Mountains op ongeveer 50 km van Knoxville en zo'n 6 uur rijden van hier. Ze willen er een general store beginnen, een winkel waar je echt vanalles kunt kopen en Kim wil daar dan alvast gaan wonen in het begin van komend jaar, John heeft een timmerbedrijf hier en die zal waarschijnlijk nog wel een jaartje in Jax blijven voordat hij verhuisd. Kim is altijd vol ideeen over vanalles en nog wat en ik weet zeker dat ze er een succes van gaat maken maar het vergt een grote investering om zo'n winkel op te starten en vooral in deze moeilijke tijden wordt dat hard aanpakken. Ik was donderdagmorgen even bij haar en ze had weer eens haar inrichting veranderd. Ze verloor in het voorjaar haar baan en is sindsdien thuis. Ze heeft maar liefst 6 honden en het is altijd gezellig bij haar, ze had een paar truitjes met lange mouwen die haar niet meer passen en die kreeg ik mee. Dat kwam goed van pas want het was echt koud toen Ida overtrok, de temperatuur overdag donderdag was maar 15 graden, nu lachen jullie daar om, dat weet ik maar als je verwend bent met 23 graden om deze tijd van het jaar is dat frisjes. Ik was dan ook maar wat blij met mijn lange mouwen en hoge col.

Zo, nu zijn jullie weer op de hoogte van alle wel en wee hier. Ik zie de komende week weer vol vertrouwen tegemoet, we gaan er nog steeds voor 110% voor natuurlijk en onze liefde houdt ons op de been ondanks alle strubbelingen.
Ook vanuit hier de felicitaties voor Bart die 21 november jarig is, fijne dag gewenst !!!

Mariet xxx




  • 15 November 2009 - 12:52

    Marij:

    Ha Mariet
    Det zulse now altied zeen, heese ut al neet al te breid, kriese auch nach zoeget aan dien boks wie un bon van de plisie...!
    Dan zoeijse ze toch.....grrrrrr!!!!
    En dan tankpien...au! au! Au!..ich hoop vur Martin det der hiel gauw get aan gedaon kin waere!.
    En dan tot slot...lieve zusse.....jao dao kin ich auch over met praote!!!!!
    Allein heb ich die van mich inderdaad un hiel stuk "dichterbeij" en dan kin ich mich veurstelle desse aaf en toe un hiele dieke traon weg mos pinke.

    Mer;
    ( Jao Mariet...door dich gaon ich zellefs Ingels dichte...(wiet neet of ut grammticaal allemaol klopt mer toch: )

    Love survives
    every mountain
    Love survives
    trouble and sorrow
    When You are by my site
    i loke forward to tomorrow

    Groetjes oet Helje!!!
    Marij

  • 16 November 2009 - 16:01

    Sanneke:

    Ha Mariet,

    Alles goed? Kijk altijd weer uit naar je verhalen...Super te lezen.

    Liefs

  • 16 November 2009 - 17:22

    Ger Wijnhoven:

    Hallo Mariet,

    blijft leuk om je verhalen te lezen. Wij zijn de laatste tijd veel op stap geweest. Gisteren hadden we ons (v.d. Wijnhoven's) jaarlijks fam.diner. Eenieder had min. één gang voorbereid. Jeanne had het hoofdgerecht, een tussengerecht en een nagerecht gemaakt. We hadden 7 gangen, die onder 'begeleiding' van verschillende wijnen en likeuren goed smaakten. Morgen gaan we alweer voor de 4e keer dit jaar naar Frankrijk. Nu naar Visan in de Provence om dit jaar aldaar voor de 3e keer op huis en hond te passen. Hebben alles al ingepakt. Jeanne is nu naar ma en ik ga zo meteen afscheid nemen. Op 29 nov. zijn we weer terug om de jrl. Sinterklaas 'van ma' te vieren. Dit is dan voor de 2e keer bij Willemien en Ger. Met ma gaat het naar omstandigheden redelijk momenteel. Met onze kleinzoon Cas en de kids en partners gaat het verder prima. Mariet, succes met alles en hopelijk heeft je ega binnenkort geen kiespijn meer.
    Groetjes, J&G

  • 17 November 2009 - 07:26

    Yvonne:

    Het was weer erg leuk om je verhaal te lezen. Succes Martien met je kies.

  • 18 November 2009 - 16:08

    Addy:

    Zo'n kaakontsteking had ik ook en dat is echt vreselijk !!! Dus beterschap dan maar... en sterkte met alles.
    Groetjes uit Weert.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Washington, D. C.

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 354
Totaal aantal bezoekers 460204

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: