En de kies zei plop
Door: Mariet van Knippenberg
Blijf op de hoogte en volg Mariet
22 November 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Dit is het verhaal van een kies
die nu eenzaam op een tafel zit
hij maakte voor vele jaren
deel uit van Martin's gebit
maar de afgelopen week
werd hij eindelijk getrokken
hij veroorzaakte immense pijn
en voordat hij meer ellende kon berokkenen
moest hij eruit
en nu voelt hij zich weer top
kan weer steak en koekjes eten
nam afscheid van zijn kies
met opluchting en een flinke...plop
Afgelopen dinsdag konden we eindelijk naar een tandarts na een weekend vol pijn en ellende voor Martin en zijn kies. Via Andrea van werk kon ik een afspraak maken bij haar tandarts die genegen was ons te helpen. Dit is een praktijk van vader en zoon en ze zijn gespecialiseerd in kinderen en dat was wel te zien. Een supermoderne praktijk met overal beeldschermen en kinderfilms (ik heb Toy Story gekeken) en een hele kamer met games. De behandelruimte was een grote open ruimte met overal stoelen. Martin ging naar binnen voor de Xray en nadat hij verdoofd was kon ik ook naar binnen, ik zat ernaast ten de kies er eindelijk uit ging met een flinke plop. Daarna werd er een laser gebruikt om de wond te dichten en we konden naar huis. Hij mocht 48 uur niet roken (wat natuurlijk niet lukte) en kon eindelijk de volgende dag weer eens wat eten. Dat was echter niet het einde van dit verhaal want donderdag morgen werd hij om 3 uur wakker van de pijn en ik moest de dag vrijpakken om s middags terug te gaan met hem naar de tandarts. Er zat nog een rest van de ontsteking en dat moest schoongemaakt worden. De tandarts was zo aardig om ons de kans te geven om de rekening te voldoen in gedeeltes. Ik heb ondertussen al tweederde betaald dus dat is een hele zorg minder. Ook ga ik de komende week een afspraak voor mezelf maken. Mijn verzekering betaalt twee maal per jaar een reiniging van mijn gebit en daar ga ik natuurlijk dankbaar gebruik van maken.
Ook arriveerde de afgelopen week het pakje van os Ine waarvoor onze hartelijke dank. Het is altijd weer een hele verrassing om het open te maken en daar zat me toch weer wat in. Koffie, heerlijk thee, taai taai, chocolade letters, erwtensoep, mini pakjes hagelslag en vlokken, beschuit, bamikruiden, vanillesuiker (die ze hier helemaal niet kennen), snoepjes, hoestpastilles (zelfs die smaken heerlijk als je ze een hele tijd niet hebt gehad), shag, gewoon teveel om op te noemen en zelfs een kaart van moeder. Verder een zakje met kleinoden die heel erg prijs gesteld worden. Bedankt lieve zus, je bent een kanjer !!!
We maken ons deze week op voor Thanksgiving, een van de grote feestdagen in de States. Ik heb maar liefst twee dagen betaald verlof, donderdag op de dag zelf en vrijdag en met woensdag als mijn vrije dag is dit extra luxe. We kregen gisteravond een mailtje van Martin's oudste broer David en zijn vrouw Betty, die in Texas woont. Ze zijn op dit moment op weg naar Florida in hin luxe camper voor vakantie en willen woensdag langs komen voor een bezoek. Martin heeft zijn broer al zeker 15 jaar niet meer gezien.David is van mijn leeftijd en ik ben erg benieuwd. Hij woont al jaren in Texas en organiseert vakanties naar Alaska en is verder een computerexpert. Zijn tweede vrouw Betty is een verpleegster. Ze komen naar Florida voor de lancering bij te wonen van een spaceshuttle en voor de familie bezoekjes. Dat betekent dat er vanmiddag gepoetst gaat worden, dat is wel nodig en woensdag ga ik een lekkere appelvlaai bakken. Ook moet ik woensdag mijn macaroni salade en een komkommersalade maken voor het Thanksgiving diner van donderdag. Het is weer traditioneel bij Martin's ex schoonfamilie. Ricky en Ann, de ouders van Martin's ex Kelly houden open huis en iedereen is welkom. Er zal natuurlijk kalkoen zijn en een grote beenham en voor de rest neemt iedereen wat mee. We gingen er gisteren even langs om Ian en April en baby Ravyn te bezoeken die daar nu wonen. Ravyn is nu bijna 2 maanden oud en lijkt spreken op haar mama. Ze lacht gemakkelijk en praat al in haar babytaaltje. Ze is een gemakkelijke baby en doet het heel goed.
Op het werk is er ook een baby op komst, Leandra verwacht haar tweede rond Kerst en ik ben een klein kadomandje vooraan het maken. Ik kon gisteren op een yardsale een spiksplinterniet pakje met twee bijpassende spuugdoekjes kopen voor een hele dollar en ik doe er nog wat kleine spulletjes bij, Leandra's man is drie weken geleden gearresteerd. Hij zat in zijn auto met een andere man die toen de politoe hun liet stoppen een zakje in de auti dropte met cannabis en pillen. Tyree, Leandra's man wordt nu beschuldigd van onder andere het in bezit hebben van illegale substanties omdat de andere man ontkent dat dit zakje van hem is. Hij heeft maar liefst een borg van 35000.00, dat betekent dat er 10 procent van dat bedrag betaald moet worden om hem uit de gevangenis te krijgen totdat de rechtszaak dient (de komende week) en verder is hin auto ook in beslag genomen. Ik zal haar de komende week een lift geven op de dagen dat we dezelfde tijden werken, ze woont hier in de buurt. Als er niet kan worden bewezen dat de pillen etc van iemand anders zijn kon hij wel eens een flinke gevangenisstraf in het vooruitzicht hebben. Het enige wat voor hem spreekt dat hij nooit eerder in aanraking is geweest met de politie en dus geen strafblad heeft. Leandra houdt zich heel goed maar ze zegt dat ze door moet, voor haar dochtertje Maleigha van 16 maanden en de nieuwe baby.
Mijn werktijden in december zijn weer geweldig, elke dag van 1 tot 10 en alle zaterdagen vrij behalve 2 januari, die week heb ik oudjaarsdag vrij. Ik ben dus vrij op mijn verjaardag, niet op Martin's jammer genoeg maar hij vondt dat niet zo belangrijk. Ik heb Kerstdag en Nieuwjaarsdag vrij, betaald verlof wat hier niet vanzelfsprekend is trouwens. De winkels staan al vol met Kerstversieringen en ik heb al huizen en tuinen gezien met versieringen. De eerste kerstbomen worden al verkocht en we gaan dadelijk gewoon van de Thanksgiving kalkoen naar de kerstdis.
Ik ga lekker van mijn zondag genieten en wens jullie een goede en gezonde week !!!!
Mariet xxx
-
24 November 2009 - 07:31
Yvonne:
Fijn dat Martin geen last meer heeft.
Tandpijn is verschrikkelijk.
Ik blijf erbij jouw verhalen te lezen vind ik top.
Zo ver weg en toch zo dichtbij.
Ga zo door maedje.
Kusje
-
24 November 2009 - 15:34
Anita:
Hoi Mariet, wat een gruwelverhaal van de kies van Martin. Brrr ik heb ook de nodige ervaring met kiespijn. Ben blij dat het goedgekomen is, maar kan me voorstellen dat hij enorm veel pijn heeft gehad.
Heerlijk om je verhalen te lezen en om zo de verschillen te ontdekken tussen daar en hier (het zijn er meer als ik gedacht had!)
Ga vooral door met schrijven (gedichten), je bent er echt supergoed in!!!!
Liefs en heel veel groeten uit een regenachtig Weert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley