Van kikkertjes en andere groene monstertjes - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Van kikkertjes en andere groene monstertjes - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Van kikkertjes en andere groene monstertjes

Door: Mariet van Knippenberg

Blijf op de hoogte en volg Mariet

01 November 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Goeiemorgen allemaal

Gisteravond toen ik na het werk naar huis reed om tien uur met mijn raampje open dacht ik, wat is het toch heerlijk op de laatste dag van oktober om hier te rijden met een lekker lauw warm briesje door mijn haren. Het was vandaag zo'n 26 graden, blauwe lucht met witte wolken en ik zat lekker in het zonnetje tijdens mijn lunch met een boek en het was zo stil en rustig om me heen. Vandaag was het event van het jaar in Jacksonville, de Florida Gators van de universiteit hier speelden hun jaarlijkse wedstrijd tegen de Georgia Bulldogs en wonnen met 41-17. Dit is natuurlijk american football, een heel spektakel, vergelijkbaar met een wedstrijd van het Nederlands elftal. De mensen rijden rond met vlaggen op hun auto en veel collega's droegen hun Gator shirtjes gisteren. Op elke afdeling hangen tv schermen en natuurlijk was de wedstrijd op tv , het geluid staat dan wel niet aan maar evengoed kun je alles goed volgen.
Verder was het gisteren natuurlijk Halloween en de kinderen waren gisteravond druk bezig met trick or treat. Ze verkleden zich, het liefst als wat griezeligs en gaan van deur narr deur om wat lekkers te krijgen. De huizen zijn versierd met geesten en spoken en pompoenen. Er zijn mensen die complete kerkhoven in hun tuin nabouwen met grafstenen met grappige teksten.
Martin was thuis maar bij ons heeft de bel niet geklingeld, ik had wafels gebakken maar die gaan we nu lekker zelf opeten.

Martin is weer even aan het werken bij zijn broer voor een project dat een paar dagen gaat duren.Nu vragen jullie je misschien wel af, wat gebeurde er met Ecuador. Dat is dus van de baan, compleet en jammer genoeg. Na weken wachten op de man die dit organiseerde en na alle beloftes kwamen we er twee weken geleden achter dat hij alvast het voorschot had geincasseerd en in plaats van ons de helft te geven zoals was afgesproken kwam hij er ineens achter dat al het geld al was uitgegeven door hem dus geen voorschot voor ons. Gelukkig hadden we er nog helemaal niks in geinvesteerd dus toen het verzoek kwam om Martin alvast over te laten komen kon daar niet aan worden voldaan. Kevin die alles had georganiseerd en dus de centjes al had uitgegeven had zijn paspoort niet op tijd en kon dus niet gaan toen de vliegtickets kwamen met gevolg dat het contract werd verscheurd en Kevin zit nu met een kater (door zijn eigen schuld) en hij moet alles terugbetalen. Martin verheugde zich erg op deze job maar ja, er komt wel een andere gelegenheid.

Mijn laptop schijnt weer een beetje normaal te reageren, ik heb van mijn amazon kadobonnen die ik elke maand krijg van Campbell's soep (15 dollars voor lid zijn van een forum) een externe harde schijf gekocht en daarop staan nu al mijn fotos en muziek. Frank was zo aardig deze week om vanuit Panningen mijn computer een beetje op te schonen (wonderlijk, wat je kunt doen op afstand met zo'n ding) waarvoor natuurlijk mijn hartelijke dank. Hij stuurde me ook leuke fotos van mijn moeder met Fenna die alweer bijna 6 maanden is. Ze wordt al een hele dame en ik kan bijna niet wachten om haar eindelijk in het echt te zien en vast te houden. Ik hoop dat ik in het voorjaar genoeg belastingcentjes terug krijg om naar Nederland te komen, moeder wordt in april 90 jaar en dat hoop ik daar mee te maken. Ik zal waarschijnlijk wel alleen moeten komen want Martin heeft door het mislukken van Ecuador nog steeds geen paspoort en er moet natuurlijk ook iemand op de kat passen.

Even nog over gisteravond, ik reed naar huis en voor een stoplicht keek ik naar mijn voorruit en dacht, wat zit daar. Er zat een groene rainfrog, een kikkertje langs de ruitenwisser. Ze zuigen zich als het ware vast op het glas en zelfs op de snelweg met 100 km per uur zat hij rustig. Het waaide behoorlijk maar hij scheen daar geen last van te hebben en toen we thuis kwamen sprong hij van de ruit in het gras. Ik denk niet dat hij terug gaat naar Orange Park want dat is zo'n 20 km en een behoorlijke afstand als je kliene sprongetjes maakt.

Gistermorgen nadat ik Martin had afgeleverd bij zijn broer ben ik in die buurt even gaan garagesalen en ik heb een videorecorder kunnen kopen voor 5 dollars, de onze had de geest gegeven en we hebben zoveel tapes met films zoals een behoorlijke disney collectie, gekregen van mum dat ik het zonde vond dat we die niet meer konen afspelen.

We gaan zo meteen nadat Minse Winse is afgelopen boodschappen doen bij Walmart, natuurlijk zijn die dag en nacht open en om deze tijd van de dag en vooral op zondag is het lekker rustig. De meeste mensen slapen wat langer en afgelopen is de tijd ook nog eens verzet. Verder waren er natuurlijk afgelopen avond heel wat Gator en Halloween parties dus iedereen ligt nog plat. We waren gisteravond ook uitgenodigd voor zo'n party, de vriendin van Martin's vriend Jack, Barbara vierde haar verjaardag in Halloweenstijl maar aangezien ik laat thuis was en Martin moe was, hebben we dat maar niet gedaan. Ik was er wel benieuwd naar hoor, hoe zo'n feestje zou gaan maar goed, volgende keer beter.

Ik ga er een eind aan breien voor vandaag, nog even lekker genieten van Brigietje en Jacques hun stemmen op de radio en wat lekkere muziek onder het genot van koffie (verheug me al op de Douwe Egberts die Ine me voor mijn verjaardag over 5 weken gaat sturen trouwens) en wens jullie een gezegende zondag, dikke knuffel van Mariet xx


De bloome bewaege in de windj
de zon kust ze goeie morge
unne nieje daag begint
haopelik zonger vuul zorge
ich kiek nao boete
en dink aan Nederlandj
al zien gae allemaol wiet a weg
maar altied blieft dae unbraekbare bandj

  • 02 November 2009 - 07:41

    Mariëlle:

    Hoi Mariet,
    Wat fijn om te lezen dat het je nog steeds zo goed bevalt daar in het verre Amerika. Volgens mij zijn er bij jullie iedere dag wel garage-sales of heb ik het mis?
    Wel fijn dat je daar voor een paar cent leuke en nog bruikbare dingen op de kop kunt tikken!
    Met mij is verder alles goed, het gaat hier zijn gangetje. Nog effe en dan is het jaar alweer om, wat gaat de tijd toch snel!!!
    Jammer voor Martin dat Ecuador niet doorgaat maar goed dat jullie niet al geïnvesteerd hadden zou toch wel een strop zijn geweest dan.

    Geniet maar lekker van je leven in Jacksonville en ik lees je berichten nog steeds graag!!!!

    Groetjes Mariëlle.

  • 04 November 2009 - 16:48

    Addy:

    Hoihoi, je geniet wel van je leventje met Martin in Jacksonville, maar uit je gedichtje klinkt toch wel veel heimwee, dus ik hoop maar, dat het je lukt om te komen voor je moeder en je kleinkindje...
    Veel groetjes uit Weert !

  • 06 November 2009 - 12:10

    Addy:

    Nee.. voor het klimaat hoef je niet terug naar Nederland.. haha.. Ik heb heimwee naar Peru :-))

  • 09 November 2009 - 15:23

    Anita Princen:

    Hoi Mariet.
    Het blijft geweldig om jouw belevenissen te lezen. Volgens mij zijn er bij jullie net zoveel garage sales als er hier vlooienmarkten zijn. Mag je daar zomaar je spullen verkopen? Hier zou je er een vergunning voor nodig hebben (behalve op Oranjemarkten).
    Ik hoop dat je volgend jaar naar Nederland komt. Misschien kom je dan ook richting Weert?
    Zou erg leuk zijn om je weer eens te zien na al die tijd!
    For now, take care!
    Heel veel groetjes
    Anita

  • 09 November 2009 - 16:20

    Mariet:

    Anita, je hebt geen vergunning nodig maar mag maar 2 keer of zo per jaar een garagesale aan huis doen. Maar wie kontroleert dat, niemand toch. Verder Zijn er hier officiele vlooienmarkten waar je een standje kunt huren voor in het weekend en het is altijd erg druk, je betaalt 50 cent om binnen te komen en er zijn veel mensen met vers fruit zoals appelsientjes en tomaten maar ook exotische soorten zoals guave, mango en cactus, heel erg lekker

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Washington, D. C.

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 272
Totaal aantal bezoekers 439223

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: