Bedankt !!!

Vandaag hadden wij ons persoonlijk wonder en het kwam precies op tijd. Nee, ik bedoel niet de baby, die is er zover ik nu weet nog niet maar de belastingdienst verraste me vanmorgen. Ik dacht zeker dat ik moest betalen zoals steeds de laatste jaren maar blijkbaar vond een ambtenaar dat ik wat verdiend had en ze maakten me een leuk bedrag over, genoeg voor de huur van deze maand, waarvoor onze hartelijke dank naar de regering toe.

Ik zit lekker relaxed te werken, ik ben om 11 uur begonnen, tot 20.00 en heb tot nu toe 3 telefoontjes gehad. Het is warm buiten, zo'n 32 graden vandaag en in mijn lunchtijd ga ik winkelen. Ik heb een leuk tshirtje gezien bij Walmart, maar 5 dollar en precies wat ik nog nodig heb. Gisteren was Kim even bij ons en ze bracht me een doos kleren, niet alles past maar er zijn leuke dingen bij.

Eerder die morgen was ik bij haar, ik had haar een film geleend die terug moest naar de bieb, een aanrader trouwens, Nim's Island met Jodie Foster. Op weg naar haar zag ik voor me in de bocht een politie auto met een agent die praatte met een jonge man, die een rugzak vasthad. Toen ik dichterbijkwam draaide de agent plotseling de man om en doorzocht hem voor wapens. Ik had echt zoiets van, ik moet daarlangs lopen, is dat verstandig want stel je voor dat er iets gebeurd. Ik ging lanzamer lopen en net voordat ik op dat punt was duwde de agent de jongeman achter in zijn auto. Ik heb bewondering voor de agenten hier hoor, deze was maar alleen en je zult iemand hebben die tegenstand biedt en/of een wapen heeft.

De garagesale afgelopen weekend was in zoverre een succes dat ik voor zo'n 35 euro verkocht, genoeg voor benzine voor een paar dagen en boodschappen. In totaal kwamen er zaterdag 3 klanten tussen 8.30 en 15.00 uur maar de eerste kocht zo'n 30 cds die ik best wel kon missen. Zondagmorgen heb ik maar tot 11.00 uur buitengezeten want het was veel te heet, ik was hardstikke slaperig want ik was al om 5 uur op om naar Minse Winse te luisteren (tof programma trouwens, team !!) en er kwam maar een man, die kocht wel Martin's oude bass amplifier dus die is ook weg, Martin had hem de vorige week bij zijn mum uit de schuur gehaald, hij dacht dat hij waardeloos was maar hij bracht toch nog 10 dollar op.

We willen het komend weekend proberen om naar de spring bij Suwannee river te gaan, April is daar nog nooit geweest en als het zo warm is, is het heerlijk om in de rivier te zwemmen. De rivier is to open en wijd voor alligators dus behoorlijk veilig en de spring heeft zo'n helder water, dat kun je gewoon veilig drinken.

Suwannee river is de rivier van het liedje geschreven door Gershwin en wereldberoemd gemaakt door Al Johnson, de zanger die zijn gezicht zwart kleurde voor optredens, geweldig mooi landschap met bomen die bovengrondse wortels hebben zodat het net is alsof ze in het water lopen. De rivier stroomt van de moerassen van Okefenokee in Georgia naar de Golf van Mexico

http://nl.wikipedia.org/wiki/Okefenokeemoeras

Martin en ik waren in het moerasgebied in oktober 2006 en het is heel indrukwekkend. Dit schijnt de enige plaats op aarde tezijn waar je daadwerkelijk het proces van steenkoolvorming met je eigen ogen kunt zien. Het is een natuurreservaat en we zagen daar een presentatie van de dieren in dat gebied. Een aantal van jullie hebben de fotos gezien waar de gids een jonge alligator om mijn nek hing. De andere rivier die uit het moerassengebied stroom is de St Mary die in het oosten de natuurlijke grens vormt tussen Georgia en Florida en in de Atlantische Oceaan stroomt.
De grotere springs zoals Silver Springs zijn grote toeristenattracties maar de kleinere weten de meeste mensen niet eens te vinden, je rijdt kilometers door het bos over zandpaadjes en ineens zie je een opening voor je en de rivier. De spring is vaak gewoon een gat in de grond waaruit het water naar de rivier stroomt. In onze spring zijn twee gaten en de laatste keer dat we er waren waren duikers aan het proberen om van de ene naar de andere opening te zwemmen, zo'n 10 meter van elkaar af. Dat is natuurlijk erg riskant want je kunt vast komen te zitten en dan verdrink je.

De bomen zijn cypressen zoals ik al vertelde. Vaak hebben ze touwen vastgemaakt aan de overhangende takken zodat je Tarzan kunt spelen (of in mijn geval Jane) maar ik weet niet of ik dat nog moet proberen op mijn leeftijd.

http://aquat1.ifas.ufl.edu/guide/swascenic6.jpg

Ik heb allang niet over mijn lijnen gesproken en ik kan het ook niet echt lijnen noemen. Ik leef en eet gewoon een stuk gezonder dan voorheen en dat was al niet zo slecht denk ik. Toen ik hier kwam woog ik op de weeschaal die we midden juni kochten zo'n 183 lbs (82 kilo) en nu zijn er dat 147, dat is ongeveer 67 kilo. Ik ben hier natuurlijk keitrots op en je kunt dat ook wel goed zien. Mijn broeken zijn allemaal al vervangen en shirts en bloesjes zitten veel beter. Ik voel me ook veel fitter en zal hier zeker meer doorgaan al gaat het er niet meer zo gemakkelijk af. De laatste keer dat ik dit woog was ik 27 en in het begin van mijn zwangerschap van Frank.Ik wil proberen naar de 65 te gaan, dan vind ik het wel genoeg.

Ik heb nog iets leuks. Ik ben al zolang ik hier ben op zoek naar een hartjes wafelpan want de mijne bleef in Nederland, ik wilde niet nog iets met een stekker die niet past en waarvoor je weer een reisstekker moet gebruiken zoals mijn laptop en hij was bovendien erg zwaar. Ik dacht, dit land heeft alles dus die pan kan ik ook wel vinden. Uiteindelijak heb ik de vorige week op Walmart.com mijn pan gevonden, van Kalorik (Belgisch merk trouwens, wist ik ook niet) en hij is maar 18.82 dollars. Ik kan hem online bestellen en in het supercenter afhalen. Walmart supercenter kun je vergelijken met het oude Trefcenter, ze hebben er echt alles en het is 24/7 open. Ik wil wafels bakken, Martin heeft ze al geproefd al waren die dan wel een paar weken oud omdat ze met de post moesten maar hij vond ze erg lekker en ik wil vanalles gaan proberen. Jammer dat de bramen bijna weg zijn maar warme kersen is ook niet te versmaden en misschien maak ik wel een tropisch georienteerd recept.

Tijd voor mij om te gaan lunchen, tot gauw en een extra knuffel voor de ongeduldige ouders Rob en Sylvia