Effe duimen - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Effe duimen - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Effe duimen

Blijf op de hoogte en volg Mariet

23 Februari 2020 | Verenigde Staten, Jacksonville

Blauw en greun

wunderschön

Glinsterende auge

En lachende mondj

Danse en hosse

Toet laat in de nach

Zoerkoel met wors en

Nonne votte

Vastelaovend

Hardsjtikke gezondj !!!



Goeiemorgen leef luuj



Allereerst wil ik mijn lieve vriendin in het verre Helden, Mieke Steeghs, van harte feliciteren met haar verjaardag en een fijne dag wensen samen met Frans en haar gezin. Ook is morgen Martine Claessen jarig en op 27 februari viert Vijo Gielen,mijn schone broer weer het feit dat hij eventjes ouder is als ik.



Jullie hebben het natuurlijk heel druk met feesten en zo dus ik maak het vandaag niet al te lang

Vasteloavond, of carnaval op zijn Hollands, is volop bezig voor zover de storm het toelaat. Heel veel optochten afgelast of verschoven naar latere data, jammer voor al die energie die erin gestoken wordt, wagens bouwen en zo.



Hier merk je er dus weinig, zeg maar niks van. Af en toe duikt er een snoer kralen op of een maskertje, in allerlei kleuren, sommige mensen gaan richting New Orleans om even het beest uit te hangen.



Ik heb een korte week achter de rug, nu zul je denken, elke week is even lang en dat is natuurlijk waar maar dit was een korte werkweek want ik was en ben nog steeds ziek, lees niet lekker. Dat weerhoudt mij er niet van om dingen te doen hoor.

Maandag morgen voelde ik me niet goed dus ik bleef thuis, ik had nog twee ziektedagen voor de maand en ik dacht eentje vandaag en eentje de volgende, laatste week van februari.

Ik kreeg last van mijn keel, al mijn bijholtes vulden zich op en niezen was weer terug in mijn leven.

Vrijdag morgen reed ik naar het werk, op tijd want ik wilde koffie oppikken. Op de snelweg kwam ik erachter dat ik mijn tas met kleren voor 's avonds nog thuis had staan dus terug.

Ondertussen was het achterste deel van mijn tong opgezwollen en vol met blaren, waarvan? ik weet het nog steeds niet echt. Dat zorgt ervoor dat het gebit nog meer problemen veroorzaakt, pijn maar ook kokhalzen en zo erg dat ik soms moet braken en zo ook die morgen, mijn hele jas vol dus ik naar binnen en ik dacht, ik ga wel later.

Ik was er om 10 uur, misselijk, koortsig en miserabel en om 11 uur dacht ik, ik ben wel gek en ging naar huis.

Extra vitamine C, direct een pan met water opgezet met verse kip en kruiden voor kippensoep en de pyama aan, ik had het zo koud en werd niet warm tot 's avonds.



Ik zou 's avonds uitgaan naar Middleburg, laatste keer dat de band daar speelde in de komende weken, de volgende keer is 10 april en dan ben ik er niet meer bij.



Ik voelde me een beetje beter na de soep en reed eerst naar Darian om de haar en de jongens te zien en toen naar Middleburg.

Ricky zag er veel beter uit dan de laatste keer dat ik hem zag en hij zo ziek was, hij had zijn nieuwe gebit, compleet met spleetje voor boven en het was een geweldig optreden.

Ed was ook gekomen, zijn jarige uncle Phil niet want de 84 jarige had last van zijn rug. Van Ed kreeg ik een kopie van het schilderij dat hij schilderde voor Joe, met Hell House, het oude oefenlokaal van Lynyrd Skynyrd in Green Cove Springs waar ook Joe's band verbleef en in het gras erlangs Joe's paard Thunder . Ik laat hem inlijsten als ik thuis kom, het is het formaat van het origineel.



Ed deed wat hij had beloofd, hij deed mijn vader's klompen aan, ze pasten precies en we maakten een foto.



Ricky was blij me te zien maar we waren allebei te moe voor koffie, we zien elkaar op 21 maart weer, een benefiet avond in Starke en echt de laatste keer, hij beloofde echter nog langs te komen op een middag, ervoor of erna, dat weten we nog niet.

Voordat de laatste set begon moest ik naar voren en Damon deed een speech, hoe ze me zullen missen, ik ben de beste fan die je maar kunt hebben en dat ik geen enkel optreden gemist heb. Ik kreeg een kaart met een foto van de band en iedereen had er wat opgeschreven, zo lief. Ik stond daar en dacht, niet huilen en dat lukte gelukkig, ik kreeg een staande ovatie van het publiek.



Gisteren was het nog steeds steenkoud, het vroor bijna en ik deed niet veel, pyama aan en daarover mijn badjas en Fantasia 1 en 2 op tv. Hete koffie, hete soep en ofschoon ik lang sliep, tot 10 uur viel ik om acht uur in slaap, ik was lekker in bed gedoken onder extra dekens om warm te blijven en mijn favoriete zaterdag avond programma's te bekijken, niet dus.



Vandaag gaat het een beetje beter, minder koud, de blaren zijn er nog steeds. Het kan zijn omdat mijn weerstand laag is, omdat ik koorts had (net als een koortslip) of zelfs omdat ik voor het merendeel zacht voedsel eet, ik kon het niet direct vinden. Ik heb nog wat antibiotica en ja ik weet het, je moet het opmaken maar dit is van mijn laatste bezoek aan de tandarts als voorzorg dat die ene tand die gevuld werd geen wortelkanaal onsteking werd.



Komende zondag moet ik weer naar de tandarts, om 9 uur in de morgen voor de eerste voorbereidingen voor mijn permanent gebit, eindelijk.



Vanmiddag gaan Fran en ik koffie drinken met de Nederlandse Club in San Marco, we zien wel of we lang blijven, misschien daarna nog even shoppen want ik kom niet zo vaak in die buurt. San Marco is zo'n beetje de yuppie buurt van de stad met veel boetiekjes en antiekwinkeltjes.



De komende week is de laatste volle week, de week daarna werk ik nog maar 4 dagen en na 5 maart is het gedaan.

Ik heb dus geen volle ziektedag meer, nog 2,5 uur over en nog drie uur slipperen maar ja, als ik me ziek meld krijg ik een waarschuwing, denk je echt dat me dat boeit ?



Ik heb officieel bericht dat de pensieon papieren van att allemaal zijn ingevuld en ook heb ik mijn eerste direct deposit (direct storten van geld zoals je salaris op je bankrekening in plaats van een cheque) van mijn uitkering van Martin die ik levenslang krijg. Mijn belasting centjes zijn ook binnen en mijn bankrekening ziet er pico bello uit !!

Ook heeft Raini het merendeel al betaald van het bedrag wat ik voor mijn auto wil, een schijntje maar ja.

Mijn bed gaat naar Georgia, de jongste daar slaap nu op zo'n flut matrasje dus goed doel !!



Ik heb ingeschreven voor een appartement in Kessel-Eik met uitzocht op de Maas, een appartement op het Mariaplein in Helden dorp en voor een senioren woning in Kessel op de Burgemeester Wutsstraat, dat laatste heeft zeker mijn voorkeur, begane grond met voor en achter tuintje, ik weet meer in de komende dagen dus duimen maar



Geniet van het feesten, of niet en tot volgende week, liefs van Mariet

  • 23 Februari 2020 - 17:53

    Marie-Louise:

    Ik duim voor je meis, kunnen we samen een wijntje op je terugkeer drinken in je tuin

  • 04 Maart 2020 - 10:23

    Ted Nijssen:

    Lieve Mariet,

    De laatste maand voor jou in Jacksonville Mariet, het afscheid nemen van vele jaren van ondernemen in de breedste zin van het woord, het zal niet gemakkelijk zijn. Ik wens je sterkte, maar ook de vele gelukkige momenten die je daar beleefd hebt zitten in je geheugen verankerd na al die jaren. Hier start je weer een nieuw leven op met al zijn uitdagingen waar jij zeker weer voor open zult staan. Het is dus nog even afwachten waar je gaat wonen, je lievelingsplekje is toch Kessel, hopelijk gaat die wens in vervulling.
    Wij hebben geen carnaval gevierd,we zijn naar Polen/ Krakow/ Auschwitz geweest voor een 8daagse excursie reis. Veel gezien, gehoord en beleefd over het leven daar waar je helemaal stil van wordt.
    Beterschap met je gezondheid, het afscheid nemen van je werk, al die mensen, familie waar je toch een band mee opgebouwd hebt na al die jaren. En ze zullen je zeker gaan missen Mariet....

    Met een Welkom weer terug in Nederland !! Veel groeten, Mart en Ted Nijssen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 533
Totaal aantal bezoekers 459646

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: