De wonderbaarlijke avonturen van

Alle gekheid op een stokje

het is vandaag Palmpasen

en alle kinderen die deze weken hebben gevast

zitten allemaal te azen

op lekkers

de haan op het stokje

en fatsoenlijk lenteweer

maar hier en daar viel weer

een vlokje

haantje van brood met krenten

en rozijnen

met schuimpjes, sjokola en

na al de paas lekkernijen

gaan we wel weer lijnen



Goeiemorgen lieve lezers



Ik denk niet dat er nog gevast wordt door kinderen, met een grote glazen moccona pot en zo zoals wij vroeger deden, alles ging in de pot, weken uitkijken om met Pasen alles op te eten maar dan smaakten die snoepjes nooit zo lekker als we fantaseerden toen ze nog in de pot zaten, achter glas met kleine plakkerige kinder vingerafdrukken erop en oh we als er iets weg was, wie zat er in mijn vastenpot !!



Ik probeer aswoensdag en goede vrijdag geen vlees te eten, resultaat van katholieke opvoeding denk ik. Het zal de wereld niet veranderen en ik kom toch wel in de hemel denk ik, ik heb een paar lieve mensen daarboven die voor me opkomen maar toch, het gevoel van schuld als ik het niet doe.



Ik denk hetzelfde als niet roken en toch dat sigaretje opsteken nu en dan, misschien je eigen zwakheden erkennen en je ervoor schamen, ik weet het niet. Schuldgevoel is een heel groot goed in godsdiensten denk ik en dan natuurlijk het feit dat je dat kunt afkopen, met biechten en bidden, met geld op de schaal leggen.



Ik heb dus niet gerookt, dont get me wrong, 8 maanden tabacco free, trots op mezelf.



Het was dus weer een wonderbaarlijke week, op het werk ging het uitstekend, ik heb nu al 5 surveys van klanten, allemaal 100% very satisfied en mijn cijfertjes zijn groen en mijn manager is tevreden, zolang het duurt want die man kan dus omslaan als dat spreekwoordelijke blad in de wind.



Ik kon een keer een uurtje eerder weg op donderdag en vrijdag ging ik gewoon om half twee naar mijn cardioloog want op donderdag kreeg ik dus een brief van mijn verzekering, de injecties waren goedgekeurd en ik kon mijn apotheek benaderen, zij hadden dat al gedaan maar raadden aan voor mij om ook even te bellen.



Ik was totaal verward want ik zou gebeld worden over de uitslag van mijn bloed testen en had niks gehoord.

Dus ik liep binnen en de assistente zei, ik zie hier een aantekening dat de resultaten besproken zullen worden bij de volgende visite. Ik zei, dat is in september dus het is niks alarmerends ? Zij mocht natuurlijk de uitslag niet aan mij geven, dat mag alleen de dokter of de nurse practisioner. Dokter Leon was er niet die dag en de nurse was bezig maar ik kon wachten.

Ook belde de assistente naar de apotheek maar die wisten van niks....zo typisch.



Na een kwartiertje sprak ik met de nurse, het slechte cholesterol was omlaag van 101 naar 76 , een goed voor mensen die niks slikken dus advies om toch maar die spuitjes te pakken, dan kon misschien de andere medicatie omlaag in september.

Toen ik thuis kwam was er een bericht van Walgreens, het recept lag klaar, twee spuiten per maand, zelf zetten en 75 dollar bijbetalen. Nou is dat niet niks en ik ben er nog steeds niet uit. Ik denk dat ik het doe maar dat ik na de vakantie start...moet nog even bezinken...komen we op terug.





Die vakantie komt dus snel naderbij, ik heb mijn vliegtickets uitgeprint, zit op de heenweg vooraan dus geen stoelen voor me en vlak bij het toilet, lekker veel beenruimte dus en daar heb ik ook extra voor betaald deze keer.



Ik kom dus vrijdag morgen om tienen aan op Schiphol, Rob komt me ophalen en dan eerst naar Helden, ik kijk zo uit naar een bakker Bart broodje met leverworst !!



Ik heb een paar afspraken staan en zal nog wat mensen benaderen de komende week per mail want er zijn mag en moet afspraken natuurlijk en de moet afspraken (andere woorden, mogen absoluut niet ontbreken op mijn lijst), ze weten wie ze zijn.



Gisteren besloot ik naar de platentoer in de dierentuin te gaan. Een 4 uur wandeling met de mensen die daar de tuinen ontwerpen en onderhouden en het was zeer interessant.

Het was bloedje heet, rond de dertig graden en ik ben dus een klein beetje aangebrand op schouders en rug maar zeer de moeite waard.

We begonnen in een gedeelte dat normaal afgesloten is voor publiek en de eerste ronde was onkruid, zo'n 15 tal mensen, merendeel oudere dames en een paar heren die dus voor een safari gekleed waren kompleet met jungle hoeden en camera's.



Een aardige mevrouw genaamd Jen toonde ons dus welke onkruidplanten zij gebruiken om plekjes op te vullen. Nu is Florida onkruid anders dan Limburgs onkruid, kleurrijker, mooier misschien, geen brandnetels hier maar soms zelfs bloemen en planten waar je in Nederland voor naar de tuincentra gaat.

Ze vertelde dat ze deze planten voornamelijk laten woekeren soms om plekken op te vullen in de winter en voor bijen en vlinders.Als je zoals de meeste mensen hier alleen maar gras hebt, en daarom heb ik een andere tuine dan de meesten in mijn straat, dan hebben bijen en vlinders oases nodig om voor te kunnen bestaan. Vooral vlinders hebben een voorkeur voor bepaalde planten om hun eieren te deponeneren en voor de rupsen als voedsel, de monarch en het milkweed bijvoorbeeld.



Nu luisterde ik geboeid maar ik zag ook andere dingen dan planten, dat gepiep kwam me wel erg bekend voor en ja hoor, in een struik zat een baby cardinaal vogel, driftig om eten te vragen en de mama zat ik de boom dichterbij maar ze kon niet naar haar kind want daar was zo'n groep mensen bezig over planten. Ik kon de baby bijna aanraken, deed ik niet maar ik filmde hem/haar wel. Niemand anders zag of hoorde iets totdat ik mensen attent deed maken.



Hetzelfde gebeurde later bij de jaguar verblijven met een kolibri, onder de mensen hun neus en niemand ziet iets....gek he maar ja, ik ben opgevoed in de natuur door mijn papa die alles zag en ons leerde kijken en luisteren.



We leerden veel over planten, hun herkomst, ik nam wat zaadjes mee en we leerden hoe een compositie pot te beplanten. Na bijna drie uur haakte ik af, ik was moe geslenterd, van dat langzaam lopen doet mijn rug pijn op een gegeven moment.



Ik liep nog even naar het Zen paviljoen waar de orchideeen nu volop bloeiden en maakte wat foto's.



Thuisgekomen, na een tussenstop bij Longhorns voor garnalen/krab soep met brood zag ik weer iets moois.

The warbler, die een vaste gast is in mijn tuin, hij vloog vroeger wel eens naar binnen om mijn bloemenpot in de keuken te onderzoeken, vloog steeds in de Carolina jasmijn langs mijn achterdeur. Het is een klimmer en heel overvloedig, op het dak en al. De bloemen zijn al uitgebloeid en diezelfde pot die vroeger in de keuken hing met een hangplant hangt nu onder de oversteek van het dak en hij hangt hoog dus ik geef hem af en toe water maar kan er niet inkijken.

Ik had het gevoel, al dagen, dat er misschien een nestje was en met behulp van mijn tablet kon ik filmen wat ik zelf niet kon zien en ja hoor, donzig en met de oranje bekjes wijd open.



Ik heb meteen de kids laten weten wat er aan de hand is, zodat de warbler niet gestoord wordt.



Hij lijkt qua uiterlijk op een roodborstje, ook insecten eter maar dan bruin, niet rood.



Ik heb de afgelopen week ook iets gedaan, in een opwelling, sommige mensen kennen me ook daarvan haha.



Ik kwam maandag thuis en Ian en Alicia zaten in de kamer. Sam was er ook en zij en Alicia stonden op het put weg te gaan dus ik vroeg, waarheen ?

Antwoord, naar de tattoo shop want Raini is daar voor haar nieuwe tattoo, een schedel met bloemen en zo op haar bovenarm.

Ik zei tegen Ian, zin om mee te gaan en hij wilde wel.

Het was niet zover rijden en tegen de tijd dat we aankwamen had ik al mijn beslissing genomen, natuurlijk eigenlijk al eerder anders was ik niet eens gegaan.

Het broeide al een aantal weken maar dan ben ik snel met knopen doorhakken dus lang verhaal kort, ik heb een nieuwe tattoo, op de binnenkant van mijn pols van mijn rechterarm.





https://www.pinterest.com/pin/381609768414122595/?autologin=true



Het is een treble key/bass key verwoven in een hart, voor mijn beide basgitaar mannen, voor de ene als een altijdblijvende herinnering op mijn huid net als zijn 714 tattoo op mijn schouder, voor de ander als mijn bewijs van genegenheid en voor mijn support in deze voor hem moeilijke tijden.



Ik heb een paar jarigen komende week, vrouwen die heel belangrijk zijn in mijn leven, allereerst mijn lieve vriendin Pauline die 16 april haar vijfenzestigste viert, we zijn vriendinnen sinds de HBS en ik kijk ernaar uit je te zien girlfriend.

Dan op 17 april is mijn allerliefste zus Ine jarig, van harte en een hele fijne dag met je gezin, we zien elkaar over 11 dagen, love you xx



Allemaal een hele fijne week naar Pasen gewenst met mooi lenteweer en prachtige tuinen vol bloemenpracht



Liefs van Mariet