Lief bezoek

Dao Baove, sjteit dao alles sjtil
gen klok verreuijt de tied
minute, oere betaekene niks
dus haes se auch genne sjpiet
van druk druk en van alsmaar sjpooije
alles geit zoe zinne gang
te laat komme is der neet mier biej
alles lupt vanzelf, ben maar neet bang
maar as gae den nao onger kiekt
zeet gae den mien angst
det ich uch mis en neet meer zeen
det dae dreamcatcher uch beeltenis vangt

dus kom gerus soms op bezeuk
in mien dreume in de nach
ich verwelkom elk waord elk gebaar
ich mis uch allebei, nog sjteeds
en as gae tied hubt, weit det ich wach

Goeiemorgen lieve mensen,

Toeval bestaat niet, donderdag weer eens bewezen.

Ik had een moeilijke week na dat heerlijke kort weekendje Georgia maar laten we bij het begin beginnen.

Zondag hebben Kelly en ik intens genoten van Julius maar rond drie uur besloot ik toch terug te rijden naar Jax, het is een uur naar mijn huis maar ik moest Julius bij zijn papa en mama en broer afleveren en dat is een omweg voor mij. Het was zonnig en met de radio niet te hard. Het verkeer is altijd erg druk op Blanding en ik besloot dan ook niet bij Darian binnen te gaan maar direct door te rijden naar huis.

Maandag morgen gewoon weer aan de slag maar echt lekker voelde ik me niet.

Dinsdag had ik vrij en ik wilde naar de film maar Raini had andere plannen en natuurlijk was ik daar weer eens deel van, aangezien Darian niet naar ons kon komen gingen wij naar Darian met lunch en al maar ik stond erop om 2 uur naar huis te gaan, ik had rust nodig.

Woensdag, ja hoor, slap als een vaatdoekje dat te vaak gewassen is, de rafels hangen erbij en ik kon geen boe of bah zeggen dus weer het bekende telefoontje naar werk, ik kom niet. De hele dag met mijn pyama aan in mijn luie stoel - bijna niks eten, sloten koffie en de dag ging voorbij in een zucht.

Dan de nacht, ik droomde van moeder, ik zat langs haar aan de tafel en keek naar haar handen, ik legde mijn hand op de hare en voelde de huid, met rimpels, als oud papier, ze glimlachtte naar mij en toen werd ik wakker. Ik was verbaasd, waar kwam dat ineens vandaan. Ik maakte mijn lunch klaar voor werk en opende facebook op mijn tablet als elke morgen. En daar was bovenstaand gedicht, toeval bestaat niet.
Ik besloot niet te gaan werken, ik was er nog niet klaar voor, in plaats daarvan belde ik Ine en ze vertelde me dat ze vanmorgen heel veel aan moeder had gedacht, toeval bestaat niet.

Vrijdag had ik late dienst, om 11 uur en het was een speciale dag, 10 jaar geleden ging Martin op de knieen, in die overvolle hal op het vliegveld met bloemen en een ring en vroeg of ik met hem wilde trouwen en ik zei ja.
We trouwden op 16 maart dus ik heb deze dag vrij genomen, wat ik ga doen , geen idee maar het wordt was speciaals, voor mij, voor ons.

Werk viel mee en ook gisteren de hele dag gewerkt. Ik voel elke dag wat meer energie, kan verbeelding zijn maar hey, als het helpt maakt het niks uit tenslotte.

Nog 7 weken en ik ben in Kessel. Het leuke is dat Joke hier naar toe komt en op dezelfde dag terugvliegt naar Nederland met dezelfde airline dus we kunnen lekker samen vliegen en dat wordt reuze gezellig, ik moet alleen mijn boeking aanpassen naar comfort maar dat kan pas over 18 dagen of zo.

Iedereen slaapt nog natuurlijk behalve Ravyn, die zit tv te kijken in mijn woonkamer, ze wil een picknick vanmiddag en de hele vloer is bezaaid met alles wat volgens haar daarvoor nodig is.
Raini en Star hebben nog niks ingepakt volgens mij maar dit weekend zou de verhuizing zijn, ik ben benieuwd. Raini heeft een paar keren gekookt en was wat meer sociaal tegenover mij, vragen wat ik graag lust, wanneer ik wilde eten etc.

Deze week kwam ook het nieuws van het boek dat Ans van der Linden geschreven heeft, Verhalen uit een klein dorp. Het bevat interviews met Kesselse mensen, met foto's en ik sta er ook in. Het wordt op 6 april gepresenteerd op het kasteel, jammer genoeg moet ik dat missen maar ik ben reuze benieuwd hoe het boek geworden is.
Ook ben ik gevraagd voor mijn verhaal te vertellen voor een blad genaamd Fijn dat blijkbaar huis aan huis wordt bezorgd in Peel en Maas en in de gemeente Leudal. Ik heb een aantal vragen moeten beantwoorden en ook wilden ze foto's. Dat blad valt op 22 maart op de mat bij velen van jullie. Ik weet zeker dat iemand er eentje voor mijn bewaard.

Komende week dinsdag ga ik uit met Kim, die zit in de lappenmand. Ze heeft een knie operatie ondergaan in december en is nog steeds herstellende. Omdat ze op haar werk in Ocala de hele dag zit en omdat ze twee uur heen en twee uur terug moet rijden om er te komen, is ze nog niet in staat om te werken, alleen at