Van dromen en een verhuizing - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Van dromen en een verhuizing - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Van dromen en een verhuizing

Blijf op de hoogte en volg Mariet

12 Maart 2017 | Verenigde Staten, Jacksonville

de geest van gisteren
kwam vannacht op bezoek
en bracht me zoveel meer
tranen van geluk
glimlach en warm gevoel
en weet je nog, van die keer
dat mijn armen je omhelsten
mijn kus je vrede bracht
de eeuwige slaap is nog niet voor mij
maar asjeblief kom terug
snel, vannacht

Goeiemorgen lieven mensen,

Ik weet niet of het de medicatie is voor mijn schildklier maar sinds weken droom ik weer, elke nacht en als
ik wakker wordt weet ik meestal nog wel wat het was of tenminste, wat voor gevoel het bij mij teweeg bracht.
En het zijn die gevoelens die me doen ontwaken met een glimlach.
Mijn ouders komen voorbij, Martin natuurlijk en meer mensen die sinds kort of al langer overleden zijn.
Het is als een happy family en ook ik voel me eventjes een deel van hen.

Vorige week had ik Ravyn en we gingen gezellig boodschappen doen met Susan en Todd zoals meestal op zondag.
De winkel, spiksplinternieuw, op de Navy basis heeft pate, van die lekkere smeer of de grovere met
stukjes vlees, heerlijk. Jammer genoeg was er geen haring maar volgende keer beter.

Maandag werd er green time aangeboden, zomaar ineens en ik kreeg de woensdag, dat was alles waar ik me voor opgaf.
30 Minuten later vroegen ze of ik mijn vrije dinsdag op wilde geven voor een vrije zaterdag, wat een stomme vraag, hehe, natuurlijk!

Dus mijn afspraak met Kim moest afgezegd worden, we hebben besloten om komende donderdag, mijn 10 jarige huwelijksdag met Martin, naar het strand
te gaan en dan eindelijk eens bij Joe's Crabshack te gaan eten, dat had hij me zo vaak beloofd
maar het kwam er nooit van. Hopelijk werkt het weer mee, ik hoef niet te zwemmen, het water is nog te koud maar lekker
langs het strand uitwaaien, daar heb ik zin in.

Kim heeft haar baan bij at&t opgezegd, ze kon het niet meer aan, die lange uren en 4 uur in de auto elke dag.
Ik ben zo ontzettend blij dat ik me toen niet heb laten overhalen met haar mee te gaan.
Ze gaat nu per 20 maart werken bij een loodgietersbedrijf, gespecialiseerd in verwarming en koeling en gaat daar afspraken maken.
Het is een klein callcenter, maar 10 mensen maar ze gaan 20-25 nieuwe mensen aannemen en hebben het liefst
oudere, meer ervaren mensen, daar kun je ook beter op bouwen.
Nu dacht ik, hmm, het is maar 10 minuutjes rijden van mij af maar....geen verzekering voor de eerst 6 maanden
en pas een week vakantie na een jaar, wat hier heel normaal is. Dat kan ik niet doen, dan zou ik niet eens
na dat jaar naar Kessel kunnen komen.

Dinsdag avond toen ik thuis kwam was de achterste kamer, waar Raini en Star woonden, leeg, wel bijna.
Dus woensdag morgen de situatie bekeken, eerst geveegd, ik vond zowaar 5 centen en toen gedweild want dat was hard nodig.
Daarna is Ian begonnen met het verplaatsen van mijn computer. Ik had het bij Susan gezien en vond het een reuze idee.
Terwijl ik even eruit trok om voor de auto de olie te laten verversen zette hij mijn computer in de muurkast
van de lege kamer. Het is een dubbele kast met louvre deurtjes, we moesten er wel eentje uithalen en ik kon mijn
origineel bureau niet gebruiken, te hoog, dus het houten bureau moest erin, past perfect en het staat niet in de weg.
Nog steeds plaats zat in die kast voor de koffers, de kado mand die helemaal vol is en wat frutsels.

Het computer bureau staat nu bij de raam, ernaast de kattenbak, dus die uit mijn badkamer en ik trap niet
steeds in kattenkorreltjes, de rekken en kasten van de eetkamer met de knutselspullen staan hier nu ook,
allemaal netjes op een rij zoals Kwatta soldaatjes.
in het midden een grote poef en Martin's drumstoeltje.
Ik wilde ook het speelgoed hier neer zetten maar dan wordt het weer te vol.
Mijn slaapkamer is nu aangesloten op de sateliet tv, lekker dus ik hoef van de zomer niet in de hete
woonkamer te blijven want, de nieuwe a/c unit van Raini die ik vorig jaar kocht en die nooit door haar
betaald werd zit nu in de raam van mijn slaapkamer. Ze weet het nog niet, ik heb niks meer gezien of gehoord van niemand.

In de eetkamer liet ik het bakkersrek staan, het is van metaal, groot, 4 schappen en nu staan daar alle potten en
pannen in, de deksels vallen tussen de ribbels en het pannenrek is nu in gebruik voor blikken groenten en fruit.

Het houten bakkersrek aan de straat samen met alle oude pannen die ik niet gebruik, de oude tafelgrill etc.
Gisteravond was alles weg, er zijn altijd mensen die vanalles kunnen gebruiken.

Ineens heb ik ruimte, niet alleen letterlijk maar ook ruimte om te ademen.

Mijn plan om de katten uit de slaapkamer te houden in de nacht, tja, dat ging niet door dus ik houd voor nu mijn deur op een kier
en af en toe komt vooral Scarlett even hallo zeggen.

Donderdag vol goede moed naar mijn werk maar rond de middag een geweldige hoestbui en er knakte iets in mijn nek
wat resulteerde in een ontzettende hoofdpijn dus net voor drieen pakte ik mijn boeltje en ging naar huis, naar bed.

Vrijdag morgen slap als een vaatdoek, alweer dus ik belde dat ik niet kwam.

Ik voel mezelf af en toe schuldig dat ik dit doe maar ik krijg er niemand harder mee dan mezelf.
Tenslotte zijn al die dagen onbetaald en ik ben nog steeds aan het wachten op mijn energie.
Een ding is al veranderd, ik moet steeds mijn jeans optrekken !!

Gisteren vrij, Ravyn kwam toch niet ondanks eerdere berichten van April en ik ging dus niet naar Georgia.

Susan en ik gingen yardsalen, het was eeuwen geleden. We gingen even bij Hennie aan om wat agaves af te geven voor haar rotstuin en toen op zoek naar..
We vonden niet echt veel, mijn pronkstuk van gisteren, een mooie houten kistje voor op de salon tafel voor foto's.
Het was voornamelijk gezellig en sinds ik in de mood daarvoor was, besloot ik te gaan shoppen.
Na een uitgebreid bezoek aan Walmart waar ik nog een lakenset van flanel, het allerlaatste in de goede maat en afgeprijsd
vond ging ik even bij de kapper aan, mijn laatste bezoek was ergens in het najaar denk ik.

Daarna naar huis maar in plaats van koken nodigde ik Ian uit om mee te gaan naar de Golden Corral en natuurlijk
zei hij geen nee. Het was heerlijk en ik rolde veel te laat mijn bedje in.

Vannacht is hier de tijd al verzet, ze noemen het geen zomertijd maar daylight saving time. Ik werd warempel
vanmorgen om kwart voor tien nieuwe tijd wakker, ongehoord haha !!

Nog 6 weken tot de vakantie, het schiet lekker op. Jammer genoeg ging het plannetje met Joke niet door, ze hadden niet direct geboekt en
toen was het veel duurder ineens, jammer, ik had me er op verheugd maar we zien elkaar snel als ze hier is bij Judith en Quincy.

Ik wil alle jarigen van de komende week en vandaag van harte feliciteren, ben even de lijst kwijt na deze interne
verhuizing maar de felicitaties zijn niet minder gemeend.

Geniet van jullie voorjaar, van de bloemetjes en de bijtjes, ik ga zo naar buiten en ruik aan alles inclusief het nieuwe vriendinnetje van mijn citroen
boompje, een lime boompje dat ik mezelf gisteren kado deed.

Veel liefs van Mariet xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 508
Totaal aantal bezoekers 437549

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: