Hoor wie klopt daar kinderen - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Hoor wie klopt daar kinderen - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Hoor wie klopt daar kinderen

Blijf op de hoogte en volg Mariet

24 November 2013 | Verenigde Staten, Jacksonville

Miene sjoon gezat
Gezonge
De maon sjeen door de buim
Niks gevonge
Sinterklaos
Waas mich effe vergaete
Genne sjpeculaas, gen pepernoot, och ja
Den maar unne donut aete

Hallo lieve mensen

Ja, ja, dat krijg je als je aardig bent en een kat adopteert, die denkt elke morgen rond 4, 5 uur dat het tijd is dat die mensenvrouw opstaat en dat er brokjes in het bakkie moeten. Dus zit Gus buiten bij het raam op de vensterbank, miauw, miauw, lang genoeg geslapen, opstaan ! Je kunt het wel proberen te negeren maar zo’n miauw is indringend genoeg om te zorgen dat ik niet meer in slaap val.
Martin is ondertussen bezig met weer een andere kant, een calico, dat betekent een lapjeskat al zijn de lapjes heel donker, donkergrijs met een zandkleurtje ertussen, een poes en ook weer heel vrij. Hij zei vanmorgen nog, voor we het weten hebben we een huis vol katten en ik antwoordde, en wiens schuld is dat ?

Ik ben blij dat de week om is om eerlijk te zijn want het was een behoorlijke stressige week. We begonnen de vorige week zondag met sjoppen met Susan want Thanksgiving komt eraan, haar zoon en zijn gezin komen een paar dagen over van Noord Carolina en dus moet er veel gegeten worden. Ze had een turkey nodig, een kalkoen dus naar verschillende winkels maar uiteindelijk met lege handen naar huis. Raini kookte en het was erg lekker maar Martin had geen trek, Hij voelde zich niet lekker, een beetje akelig in de maag en we vroegen ons af of het de fentanyl patch was die dat veroorzaakte.
Maandag morgen moest ik al vroeg weg en ‘s nachts was het erger geworden, nu echt heel misselijk, hij kon zelfs niet aan eten denken en hij hing wat op de bank. Hij bracht heel wat tijd op het toilet door want had nu ook diarree.
Dinsdag had ik vrij en we hadden om 8.20 uur een afspraak bij dokter Patel van de pijnkliniek en dat ging zo :
ikke : we hebben een afspraak met dr Patel om 8.20, mijn man is in de auto, hij is te ziek om hier op een harde stoel te zitten, gaat het lang duren ?
blonde assistente met bril : u bent in de verkeerde wachtkamer (wacht..hier moesten we de vorige keer wel zijn), u moet hierlangs zijn
blonde assistente zonder bril in het andere gedeelte van het gebouw : u moet even wachten op het papierwerk mevrouw, dat moet ingevuld worden (?), dan roept ze me terug, mevrouw, u moet toch hiernaast zijn.
blonde assistente met bril : mevrouw dat is 14.50 voor de visite
ikke : maar het was 14.50 voor de eerste keer, de tweede keer zou onder de 10 dollars zijn ?
blondje weer : ja u heeft gelijk, dit is de tweede visite dus dan is het 9.45
ikke : gaat het lang duren, mijn man is echt heel ziek.
blondje : de dokter heeft een operatie schema de hele morgen maar hij kan misschien tussendoor even binnenwippen voor u
ikke : waarom maken jullie afspraken met een dokter die moet operen
blondje : ik weet het niet maar gaat u maar even zitten
dat was rond 8.35
8.40 : komt u maar door, gesprek met assistent om wat gegevens te noteren.
9. 50 : de dokter komt eindelijk binnen in zijn operatie kloffie, hij is er niet echt bij, vraagt wat Martin wil buiten de patches en schrijft maar weer morfine pillen voor, dan zegt hij, 90 percaset voor een maand
ikke : dat zijn er maar drie per dag, dat is niet genoeg
dokter :dan krijgt u er 60 voor twee weken en ik wil over twee weken weer met u spreken
Ook schreef hij 60 morfine voor, voor een maand terwijl de oncoloog er 90 gaf dus alles bij elkaar schiet het niet echt op, wat een gedoe.
Ik dus maar weer met mijn briefjes naar de apotheek. Ja mevrouw, die morfine krijgt u pas op 1 december en de percaset kunt u nu wel hebben, ik snap het af en toe niet hoor !!

Thuisgekomen heeft hij bijna de hele dag op de bank gelegen, af en toe geslapen, te slap om wat te doen maar we kwamen er wel achter wat er aan mankeerde. Kenny, een vroend van Martin die elke morgen even langskomt hadden we al een paar dagen niet meer gezien. Het bleekt dat hij buikgriep had gehad dus raadsel van Martin’s misselijkheid en zo opgelost.
Woensdag voelde hij zich eindelijk wat beter en goed genoeg om weer voorzichtig te eten. Zo zie je maar hoe gevoelig hij is en dus gaan we nog beter opletten.
Woensdag hadden wij samen met het CAG team onze potluck voor Thanksgiving en er was ontzettend lekker spul. Mike had een hele kalkoen gebraden, ik had komkommer salade, stokbrood en kruidenboter meegebracht, er was mac and cheese, groene bonen casserole, broccoli casserole en nog veel meer. Opal had een appeltaart gebakken, Mary Anne pumpkincake die net als peperkoek smaakt, alleen smeuiger omdat er een blikje pompoenpuree ingaat en beide dames stonden erop dat ik de leftovers mee naar huis nam voor Martin.

We gaan de volgende week met een nieuw project aan de slag, er zijn weer eens email problemen met mensen die Outlook gebruiken en die gaan we allemaal bellen, de start lijst toont 7000 addressen dus dat wordt aanpakken. Ik heb wel een fijn schema voor december, weer van 9-6, dat vroeg werken is wel fijn maar het verkeer is verschrikkelijk, het kost mij 15 minuten langer om thuis te komen om 5 uur.

Dinsdag is Ian jarig, hij wil graag nog een hoodie, een sweatshirt met een capuchon dus vanmiddag ga ik op jacht, bij Walmart zou ik gemakkelijk moeten slagen. Dan is donderdag Thanksgiving dus donderdag en ook vrijdag (black Friday want het koopseizoen voor Kerst begint officieel) lekker betaald verlof. Dat geeft mij de tijd om wat extra te knutselen want ik heb zo’n leuke ideeen en mijn voorraad groeit gestaag. Ik heb een heleboel broches, haarspeldjes en haarbanden gemaakt, ook hangers voor aan de muur zijn opgenomen in het assortiment.

Stiekem gaan we richting december, einde van het hurricane seizoen en gelukkig werden we dit jaar weer gespaard, geen echt noodweer. Op 5 december krijg ik de 6 voor mijn leeftijd. Als je jong bent klinkt 60 bejaard, zo voel ik me beslist niet. Ik wil nog zoveel en hopelijk krijg ik daar ook alle tijd voor.

Morgenvroeg wordt het koud terwijl het gisteren 25 graden was, de muts en sjaal liggen klaar. Ik kreeg van Joke een Margriet en een boekje met breipatronen voor mutsjes toegestuurd en mijn breinaalden liggen al klaar.

De jarigen, Gaby en Dian van Office Depot, van harte en een fijne week gewenst aan iedereen.

Liefs…Mariet xxxx









Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 630
Totaal aantal bezoekers 460026

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: