Hoor de wind waait door de bomen - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Hoor de wind waait door de bomen - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Hoor de wind waait door de bomen

Blijf op de hoogte en volg Mariet

17 November 2013 | Verenigde Staten, Jacksonville

tedere momenten
niet met goud te betalen
gedeelde gedachtes
jeugdverhalen
even een rustpunt in een drukke dag
een traan en een lach
alles mag
want nu ben je bij me
nu kunnen we delen
ik kan uren naar je luisteren
je stem gaat nooit vervelen

Goeiemorgen lieve mensen,

Vanmorgen even moeite met uit bed komen maar ik ga er beter aan wennen want de eerste drie dagen van de nieuwe week moet ik om 6 uur op, om 8 uur beginnen met werken. Het was een heel erg interessante week op het werk moet ik zeggen. Zoals aangekondigd ging ook Laura terug naar haar team aan de telefoon, wij bleven achter met zijn viertjes, onmogelijk om alle uren te te coveren en ik liet wat voorstellen aan de manager weten om toch zoveel mogelijk te compenseren. Dinsdag morgen was het weer zover, richting kliniek voor chemo nummer 4, we waren direct aan de beurt, het gaat steeds sneller, er was nog even wat consternatie met de nieuwe kaart die in plaats van mijn 93.30 dat geld uit het Cancer Care potje haalt, controleren, nog even bellen, nogmaals die kaart laten zien en toen kon ik richting huis gaan, Martin achterlatend in de handen van de geweldige dames bij de dokter. Thuisgekomen met verse broodjes eerst wat eten en toen had ik iets wat niet zo vaak voorkomt, zin om te poetsen dus de handen uit mouwen en eerst ons te klein vriesvak uitgeruimd, alles er uit wat te oud was en het resultaat, ineens veel meer plaats dus ik kon wat lekkere dingen voor Martin erin stallen. Toen de keukenvloer die echt een flinke schrob beurt nodig had dus emmertje sop en schrobber, laten intrekken en toen was ie ineens zomaar schoon. Ik had nog wat dingen op mijn lijstje zoals de bieb en de winkel maar het was half een en de telefoon ging, kom me maar halen. Het gaat steeds sneller daar, ik zei het al dus in de auto en Martin ophalen. Thuis installeerde hij zich in zijn luie stoel en ik ruimde nog wat op en kookte een lekkere schotel pasta met scampi waar hij met smaak van at. Susan belde me later of ik mee wilde naar Walmart, stond toevallig op mijn lijstje want Martin was een van zijn fleece vesten kwijt, waarschijnlijk ooit ergens laten liggen en nu hij het wat kouder heeft was een vest te weinig. Ik vond een mooi strepen vest, licht en donkergrijs en ook vond ik al ene kadootje voor Ravyn, een snowwhite barbie ballerina.

Ravyn was zondag hier en ging met tranen in de ogen weer naar huis, ze wilde niet,ze wilde naar het park, ze wilde met mij knutselen etc. Ze zei op gegeven moment : you are the best oma in the world !!
Ik heb dus besloten dat ze wat voor te knutselen nodig heeft en heb al een veterpakketje gevonden zodat ze samen met mij wat kan doen.
Woensdag weer werken, Martin voelde zich redelijk maar ik had het na de morgen wel gehad, ik had een gesprek met onze manager, niet Lori maar Chip voor ons team en hij vertelde mij tot mijn stomme verbazing dat het hem niet interesseerde hoe het verliep met het team, met andere woorden laat het maar crashen. Later kwam hij daarop terug – ik had hem gewoon op een slecht moment aangesproken blijkbaar – en nam hij al mijn veranderingen dankbaar aan. Voor woensdag middag nam ik vrij, het kon, het mocht en ik ging in plaats van naar huis even bij de kapper aan om mijn haardos weer even in het gareel te laten brengen. De laatste maanden had ik zelf de schaar ter hand genomen maar nu was het tijd om het model terug te brengen. Met kortere krulletjes en een lekker gevoel ging ik huiswaarts.

Een van mijn aangeboden veranderingen was dat ik op donderdag morgen zou werken van 8 tot 12 dus vroeg uit de veren en toen ik naar huis wilde gaan kwam Chip langs met Kenneth die ons team kwam versterken. Ken is een rustiger vijftiger, heel aardig en hij had al snel alles onder knie, tenminste wat hij kon doen want hij had nog niet toegang tot alle systemen. Donderdag middag weer terug naar de kliniek om de pomp te laten verwijderen en even bij de apotheek van het ziekenhuis langs voor de patches en de percaset maar weer vingen we bot, ze hadden het niet, ze wisten niet wanneer ze het hadden dus een beetje radeloos ging we naar huis want de morfine raakte op. Ik ging toch proberen bij Walgreens en tot mijn immense verbazing hadden ze niet alleen de patches maar ook de percaset - je moet eens weten hoe vaak we dat daar geprobeerd hebben – dus weer even rust in de tent. De patches hebben Fentanyl 50 die over drie dagen door de huis opgenomen wordt, dit is een zeer sterke pijnstiller die ook gebruikt wordt als je onder het mes moet, het zit in de cocktail die via het infuus wordt ingebracht.

Vrijdag had ik de 9 – 6 dienst en hoorde tot mijn grote blijdschap dat Opal per maandag ons team komt versterken, ze is heel aardig en ook een fervent haakster, toen ze me zag kreeg ik een omhelzing, zo blij was ze !!
Gistermorgen zaterdag ging het in dichte mist richting Fleming Island, in plaats van 12 – 9 nu de 9=6, helemaal alleen maar ik had verkondigd dat ik dat wel aan kon en het ging heel goed. Mijn picnic mand mee met alle knutsel spullen er in en aan het einde van de dag had ik verscheidene armbanden en bropches/haarspeldjes klaar, moet alleen nog met de lijmpistool werken want dat wilde ik toch liever thuis doen. Ik wil over een week of twee na Thanksgiving toch een stand op de fleamarket (vlooienmarkt) huren, is 18 dollar per dag om te proberen wat te verkopen op een zondag en Susan heeft al interesse om mee te gaan, gewoon voor de gezelligheid.
Het rapport voor criminele activiteiten in Jax is uit, de stand is tweede op de lijst van meeste criminele activiteiten in Florida na Miami, zover zijn er dit jaar al 84 moorden gepleegd (tegen 92 over heel 2012), er is beslist een steigende lijn te zien, niet bevordelijk voor de gemeenschap dus.

Het wordt nu toch echt herfst, we hebben al twee koude nachten gehad met temperaturen die dicht bij de vorst grens waren, ik heb de laarzen en maillots al weer uit de kast gehaald maar dit weekend is het weer aangenaam hoewel wel met regen. Voor de komende week weer een dipje maar niet zo koud en dan maken we ons op voor Thanksgiving, twee dagen vrij en tot 3 december geen chemo meer. De patches schijnen te werken hoewel hij er nog steeds extra pillen bij moet slikken. Hij heeft net al verkondigd dat hij zin heeft in een flink ontbijt dus zo dadelijk in de auto voor sausage biscuits en hash rounds. Voor nu nog even een tweede kop koffie voor mij en nog even dit verslag afmaken.

Op 19 november is Marieke van den Kerkhof jarig en op 21 november wordt ook Bart van Knippenberg een jaartje ouder, allebei van harte proficiat.
Ine, Mart, Ruud en Janine, van harte met de tweede plaats op het Kromme Golde Konkoer, ik hoorde het net van Brigit die in de jury zat. Ik heb de foto’s al bewonderd op Facebook.

Allemaal een fijne week gewenst en tot schrijfs !!!

Mariet xxxx



Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 541
Totaal aantal bezoekers 460535

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: