Zuinig op geluk

Lekker dier

Smakelijk hapje zegt de gier
Peuzel lekker mee
Ik kijk op de menukaart
En zeg, nou, eerlijk gezegd nee
Ik weet het wel, mensen eten
Slang, kangaroe en ree
We hebben allemaal onze eigen smaak
Daar zit ik echt niet mee
Maar een wasbeer met een platte kop
En konijn met bandensporen
Dat is voor mij geen lekkernij
Ook geen rattenstaart of oren

Als ik nou echte honger heb
En ik krijg dat op mijn bord
Ga ik voor een salade
En denk dat ik vegetarier word

Goeiemorgen lieve mensen,

Even een gek gedicht om mee te starten. Ik reed gisteren naar het werk en zag een hele groep gieren in de beek langs de weg zitten, ze waren druk bezig maar gelukkig kon ik niet zien waarmee, waarschijnlijk een dier dat probeerde de heel erg drukke weg over te steken. Ik ben gefascineerd door gieren, ik geeft het toen, ze zijn zo de lelijkste vogels die ik ken, hun dieet bestaat meestal uit dode dieren en zijn zeker niet kieskeurig. Misschien is het doordat ze in Nederland niet voorkomen en ik denk altijd aan de oude cowboy films als ik ze in de lucht zie zweven op zoek naar eten of misschien gewoon pm van de wind en het uitzicht te genieten. Ze zijn denk ik wel sociaal, je ziet ze zelden alleen en vaak zitten we op lantaarnpalen, hoog boven de weg, met de vogels uitgespreid om zon en wind te vangen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Zwarte_gier

We hadden een rustig fijne week, even geen dokters, geen wachtkamers en wij hebben ervan genoten. Martin voelde zich meestal goed met voldoende pijnstillers (al heeft hij moeite om zich aan de dagelijkse portie te houden, vaak heeft hij net iets meer nodig) en genoeg om te roken en hier bedoel ik het groene spul mee want dat geeft zijn maag rust en helpt enorm met slapen.Ik had nog 9 vakantie dagen en besloot om wat voor mijzelf te doen dus ik heb maandag en dinsdag middag gewoon vrijgenomen en woensdag was mijn vrije dag. Het voelde zo ontzettend luxe om gewoon om 1 uur naar huis te gaan, de boel de boel te laten dus maandag middag ben ik eerst aangewipt bij Martin’s broer Tom en zijn vrouw Myra die een kleine healthstore runnen. Even bijkletsen, ik moet dat doen want de broers praten niet met elkaar, ik weet de reden van beide kanten en bemoei me daar helemaal niet mee, ze zijn volwassen en komen er wel uit. Maar dat belet mij niet om zo nu en dan te laten horen hoe het gaat. Myra gaf me wat vitaminen mee, het was net over de datum dus ze kon het niet verkopen maar het bespaart ons weer wat centjes.
Dinsdag ben ik gewoon direct naar huis gegaan na even een filmpje te hebben opgepikt bij Redbox, mijn keuze viel op After Earth met Wil Smith en zijn zoon. Deze film werd behoorlijk afgekraakt dooe de critici en heeft hier niet echt veel gedaan maar wij vonden hem goed.
Woensdag belde Susan, ze hadden nieuwe films gekocht, doen dat wekelijks en of ik wilde lenen. Je raadt het al, After Earth was er eentje ofschoom zij en en haar man die al in de bioscoop hadden gezien, World War Z met Brad Pitt was nummer twee, die hadden wij ook al gezien maar ze had ook The Purge dus die haalde ik even op. Samen met een halve gallon melk (om Martin warme chocomel te maken, ze is erg bezorgd), een halve container cheese balls (een balletje dat als chipitos/cheerios smaakt) en later poeach cobler,een perzik gebak ging ik weer huiswaarts en ofschoon ik helemaal niet van geweld films houd vond ik die Purge film erg interessant. Het gegeven is, 2022, Amerika helemaal toppie, bijna geen misdaad, iedereen diet het goed , nou ja bijna iedereen. Een nacht per jaar voor 12 uur gaan alle remmen los, alle misdaad is toegestaan en als je veilig wil zijn sluit je je dus op in je huis. Heb je geen geld dan heb je een probleem, of je doet mee aan de jacht op anderen of je probeert jezelf zo goed mogelijk te verdedigen. Het verhaal gaat over een rijke man en zijn gezin en alles gaat dus niet zoals ze zich dit gedacht hadden, een nachtmerrie van 12 uur.

Het was bijna normaal, deze week en ik probeerde het ziekte gedeelte uit te bannen. Mijn schat is natuurlijk vel over been en hij heeft het mede daardoor denk ik koud. De temperatuur gaat beslist omlaag, ik heb zelfs al twee morgens een vest aan gehad naar het werk dus nu komt die kleine warme deken goed van pas. De stoel is uitermate ideaal en de avonden dat hij er niet in zat. Als hij op de bank gaat liggen zit ik er in, lekker opgekruld met Gus op schoot want die heeft ineens besloten dat ik ook een aardig persoon ben en zit graag bij mij op schoot. Op dit moment is hij in de kamer waar de computer staat tussen al de spullen met een golfballetje aan het spelen. Als ik opstaat en ergens naar toe loop heeft hij wel de gewoonte om tussen mijn voeten mee te lopen, net een klein hondje dus ik moet oppassen dat ik niet struikel. Ik zeg het nog eens, deze kat wist dat hij ons moest komen, om ons te troosten, te laten lachen en Martin iets te geven om mee te spelen, om te knuffelen, Ushuaia is nooit speels geweest. Soms moeten hem buiten zetten en ‘s nachts is hij niet in huis want Gus daagt Ushuaia graag uit, zit in zijn natuur en als mevrouw dat moe is vechten ze wel eens. Wij maken daar een eind aan, ook als Ushuaia geen kans krijgt om te eten gaat Gus naar buiten.

Gisteren weer goed gescoord bij een yardsale. Een hele zak spulletjes voor 4 dollars, ik kon hem zelf volmaken bij een estate sale dus je kunt door het hele huis lopen, er woont niemand meer en elke kamer staat vol met spul. Dit was een inloopkast met lakens, dekens, handdoeken en ik vond een soort tafellaken, perfect om een hoes te maken voor de nieuwe stoel, mooie kleuren en iets dikker dan een beddelaken. Aangezien Martin altijd kleine handdoekjes, gastendoekje afmeting, langs zich heeft liggen als servet etc en de doekjes die we hadden behoorlijk dun worden vulde ik de tas dus met deze afmeting en ook handdoeken, allemaal rood, bijna nieuw en lekker dik en zacht. Ook een Indiaanse sprei, een mooie kussenhoes en nog een tafelloper en toen was de zak vol, een heleboel dus voor die 4 dollars. Vandaag ga ik alles wassen en dan mijn linnenkast eens uitmesten om te zien welke handoeken er naar de garage kunnen waar ze de laatste dagen van hun leven kunnen slijten(goed woord ervoor trouwens) als lap voor olie vlekken en zo.

Ik spring vandaag zo’n beetje van de hak op de tak, het is nog vroeg en donker en ik heb pas een kop koffie gehad dus dat is daarvan de schuld !! Mijn lieve vriendin Carla maakte me attent op een programma van de Vara, een van de onderwerpen was een nieuwe therapie voor darmkanker, ontwikkeld door het Antonie van Leeuwenhoeck ziekenhuis en het was heel interessant, dankje wel meid en houd je haaks XXX. Mede hierdoor kwam ik weer even bij Uitzending Gemist en ik moet toch meer gebruik van deze website maken, even bijblijven met de Nederlandse cultuur, Nederlandse tv en zo dus als ik tijd heb, ga ik beslist meer kijken.
Ik heb ook vol verbazing alle commotie rond Zwarte Piet gelezen en bekeken, met name op Facebook. Tut tut, hebben sommige mensen niets beter te doen denk ik wel eens. Het schijnt elk jaar een beetje meer de kop op te steken om deze tijd en na 6 december is het weer stil voor negen maanden. Ik ben dol op oude tradities, ik heb mijn kinderen zover ik weet nooit bang gemaakt met Zwarte Piet en ben dol op de Sint en zijn knechten dus laat iedereen in zijn of haar beeld geloven.

Oma, een Nederlands woord en omdat Ravyn drie grootmoeders heeft, April’s moeder die ze nana noemt, Kelly, Ian’s moeder (ben even kwijt hoe ze haar noemt) en ik, ik ben dus oma.
Ze was hier deze week en speelde zoet met haar schoolbus en de little people.Opeens pakte ze Martin’s ruggekrabber, hij is van hout en zo’n 70 cm lang en begon hem als wandelstok te gebruiken. Look oma, zei ze, I am old. Ik moest lachen en vroeg haar, how are your grandchildren. Ze keek me verontwaardigd aan en zei, I do not have grandchildren, I am not a oma like you. Ik dacht, oma wordt misschien een woord in deze familie dat ook na mij nog gebruikt gaat worden, de geboorte van een nieuwe traditie?

Morgen denk ik aan Pa Janssen die op 14 oktober 1910 geboren werd, Sjeng van de Brouwer zoals de mensen in Panningen hem kenden, van Stox, de laatste brouwer van Helden en eens mijn schoonvader. Hij was een buitenmens, tuinier in hart en nieren, de grootste voetbalfan die ik ooit heb gekend en mijn zoon Rob draagt zijn naam als een van zijn doopnamen.

Ik wil afsluiten met een lied, ze hebben het vanmorgen al op de radio gespeeld voor ons, het geeft weer wat ik voor Martin voelt, wat hij voor mij voelt, mooier zou ik het denk ik niet kunnen zeggen

http://www.youtube.com/watch?v=5a_4fBH_7dk

Allemaal een fijne week gewenst, wij gaan na een hopelijk rustig weekend ons opmaken voor de tweede chemo kuur op dinsdag, jullie horen de volgende week wel weer hoe dat allemaal verloopt en wat er nog meer gebeurt in ons hectisch Amerikaans wereldje, dag !!!!
Mariet xxxx




ps, voor al die mensen die Facebook niet gebruiken en dus niet al mijn gedichten lezen, hier zijn er een paar.

tussen licht en duisternis
stilte voor de vervagende nacht
geniet ik van jouw slapend gezicht
ben dankbaar voor wat het leven me bracht

jouw liefde, steeds weer een wonder
jouw aandacht, altijd weer
de glimlach als ik binnen kom
doet me verlangen naar zoveel meer

zoveel langer bij je zijn
een eeuwigheid, veel te kort
en geeft me kracht om te doorstaan
als het straks weer donker word


in het donkerst van een lange nacht
als het lijkt alsof hoop vervaagt
je verlangt naar licht, naar klaarder zicht
en naar de dag die daagt

een vlammetje dat wakkert
in wat lijkt een zucht
van stilte, van kilte
bijna verstikt door een donkere lucht

maar dan wint die vlam aan kracht
gevoed door liefde, warm
en de kou wijkt gezwicht, terug komt het licht
terwijl ik de toekomst omarm