Zussen !!!!

Zo verschillend
En toch zo dichtbij elkaar
Als ik je nodig heb
Ben je altijd daar
Met een troostend woord
Met raad and daad
Het is goed te weten
Dat mijn lieve zus
Altijd voor mij klaar staat


Hallo lieve mensen,

Vandaag begin ik met een gedicht voor os Ine, terwijl ik deze regels type luister ik naar Minse Winse en draaien ze Into the West van Annie Lennox, het lied dat voor ons alletwee (en de rest van de familie) voor altijd verbonden is met het afscheid van moeder, we stonden afgelopen stil bij haar geboortedag. Ine is 17 april jarig, ze is de beste zus die je je kunt wensen, altijd staat ze klaar en Martin en ik willen haar vanuit hier een hele fijne dag wensen en nog veel jaren samen met Vijo en haar gezin.


Wat weer een week, ik heb veel nieuws gehoord en we zijn behoorlijk opgewonden over sommige dingen zoals het nieuwe huis. We hadden dus ons perfecte huis gevonden en de molens zijn in gang gezet. Eerst de hypotheek opzetten natuurlijk, mijn creditscore moet opnieuw opgevraagd worden nadat ik mijn creditcard afbetaald heb zou die omhoog moeten zijn gegaan. Dan de grant aanvragen voor ondersteuning in verband met het feit dat ik mijn eerste huis hier koop, het wordt berekend naar inkomen en is tussen de 5000 en de 7500 dollars maar er zijn wel een paar regeltjes (wanneer ook niet). Mijn credit score moet 640 zijn (was 620 voor het afbetalen), ik moet een cursus dag bezoeken (first home buyer), ik moet tenminste twee hypootheek betalingen op mijn bankrekening hebben plus 1000 dollars wat mijn eigen bijdrage zal zijn dus even afwachten tot ik van de loan officer hoor. Als dat allemaal geregeld is moeten we een bod op het huis doen. Dan komt er een inspectie van de constructie van het huis (ze lenen niet bij een huis dat mankementen vertoond met name aan het dak en zo) en een inspectie op termieten. Wij zullen zien. Alleen maar hopen dat niemand ons dit juweeltje voor de neus wegkoopt.


Wij hebben nu dit huis weer voor ons alleen. Chris en Niki zijn vrijdag naar hun eigen appartement verhuisd, ongeveer 2 km van hier. Toen ik vrijdag van het werk thuiskwam was de kamer leeg en alles weg, lekker stil. Er waren wel wat spulletjes van ons ook meegenomen zoals een lektuurtafeltje maar dat komt terug. Oops zei hij toen ik hem mailde, ik dacht dat dat van mij was, jaja !!! Ik ga maar niet zeuren over de handdoeken die ook verdwenen in een doos blijkbaar, een paar oude badlakens en handdoeken, ik ben blij dat ik onze nieuwe in onze eiegn badkamer heb bewaard en die andere, die vervang ik wel weer, handdoeken kosten hier niks.
Ze hebben in ieder geval de kamer redelijk schoon achtergelaten, alleen zit er nog overal dubbelzijdig plakband op het plafond waar Chris ooit Martin’s parachute probeerde op te hangen (wat jammerlijk mislukte) maar hij heeft beloofd dat te komen opknappen (de verf heeft wat geleden). Ze hebben vanalles in de koel en vrieskast achtergelaten en ik heb al driftig opgeruimd, de badkamer ziet er weer toonbaar uit, de vloer komt vandaag. Martin heeft zich gisteren uitgeleefd op de vloer in de keuken en kamer en ik ben heel blij met dit resultaat.


Ik heb een blauw oog, gistermorgen werd ik wakker en ja hoor, ik heb blijkbaar in mijn oog gewreven toen ik sliep, ik had er ook een paar weken geleden last van maar dat was het andere oog en alleen het hoekje, nu is het linkeroog helemaal verkleurd.


Maandag nam ik de Schwarzwalder Kirsch taart mee naar het werk voor Laura en iedereen vond het geweldig, ze was ontzettend goed gelukt. Chocvolade cake, twee lagen met kersen in het midden, chocolade glauur en slagroom, vrij simpel eigenlijk.

Op het werk kreeg ik te horen donderdag dat de Senseo weg moet, veiligheid !!! Mijn manager Joe wist dat eigenlijk wel maar hij genoot ook van menig kopje lekkere koffie, nu kon hij het niet oogluikend toestaan. Ik wilder hem toch al mee nemen want morgen krijgen wij bezoek. Na vanuit Washington Nashville, Memphis en nog wat andere plaatsen bezocht te hebben zijn Marcel en Carla aangekomen in hun tweede thuis, Jacksonville. Ze Streken neer in een hotel dichtbij het strand en komen morgen rond half 5 op bezoek. Er staat een hele stapel pakjes en enveloppen hier voor hun klaar, hopelijk arriveren Marcel’s schoenen morgen nog. Ik verheug me er op hen weer te mogen verwelkomen (weten jullie ook gelijk waarom al dat gepoets !).


Gistermorgen moest ik erg lachen, ik was naar de bank geweest om maar weer eens poging te doen het geld van de ING te pinnen om hier om mijn rekening te zetten, Vystar is heel goed maar hun geldautomaat en ik hebben nog een appeltje te schillen, wilde 600 dollars pinnen (het maximum per dag) en zag op het scherm : niet genoeg saldo, what ????
Ik ging dus even bij Publix aan voor yoghurt bij te vullen en moest toen wachten voor het stoplicht om linksaf naar huis te rijden. Staat daar een forse jongere vrouw links op de stoep te vloeken en te schreeuwen, ogenschijnlijk tegen niemand. Ineens komt een man aan de overkant van de weg (6 banen en de middenberm), hij steekt de eerst 3 banen over en begint terug te schreeuwen : what do you want woman, vloek vloek vloek. Dat ging zo over en weer, ik kon er niks aan doen maar schoot keihard in de lach, zo echt Amerikaans, laat de hele wereld meegenieten van je prive ruzies.


Gisteravond kwam Brandon langs, hij is de ex vriend van Emily die hier woonde (de ex van Chris) en met veel heibel wegging, Brandon komt nog steeds langs gewoon om even te kletsen. Hij had een envelop bij zich en vroeg of ik wist wat het was. Het was een envelop geaddresseerd aan iemand in Alabama, de datumstempel toont 2 juli 1941 en tot mijn stomme verbazing kwam er geld uit, een biljet dat zegt (in het Nederlands) de Japansche Regeering, 10 cent. Het blijkt bezettingsgeld uit Nederland Indie (later Indonesie) te zijn maar niet uitgegeven voor 1942 dus de envelop en het biljet horen oorspronkelijk niet bij elkaar.Ik heb gegoogled, heel interessant, hij dacht dat het veel waard is maar het blijkt dat je dit voor 5.99 op ebay kunt kopen, ik kan me voorstellen dat er veel gedrukt zijn. Wel leuk, een stukje Nederlandse coloniale geschiedenis dat opduikt in Amerika.


http://en.wikipedia.org/wiki/Japanese_invasion_money


Vreemd genoeg kon ik geen Nederlandse wiki vinden.


Vandaag wordt het (maar) 25 graden maar midden komende week gaan we voor het eerst naar de dertig. De bramen worden langzaam rijp, ik heb al zwarte langs de weg gezien dus we kunnen binnenkort weer bramen yoghurt eten, lekker !!


Ik heb besloten om nog even niks in te zaaien, als we het huis krijgen verhuizen we snel, dan is het veel gemakkelijker om daar alles in de grond of potten te zaaien. Ik heb veel bloemen en ook komkommers. Gisteren keek ik buiten en was werkelijk stomverbaasd. Ik kreeg het vorig jaar van Susan een mooie chrysant, herfstkleuren, geel bruin en toen die uitgebloeid was heb ik hem buiten gezet. Hij heeft de winter overleefd en begon weer te bloeien dus een paar weken geleden heb ik hem in een grotere pot met nieuwe aarde geplant. Hij zit vol knoppen maar langs de chrysant is een tomaat uitgekomen, geen idee hoe die daar terecht is gekomen. De tomaat is al zo’n 15 cm groot en ziet er gezond uit dus komende week ga ik die uitpoten in een pot.


Ik heb mijn lijstje met onderwerpen weer zon beetje gehad, ik wens jullie allemaal een fijne week en tot schrijfs….en Ineke, nogmaals proficiat, dikke kus….Mariet xxxx