Verrassing op zondagmorgen - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Verrassing op zondagmorgen - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Verrassing op zondagmorgen

Door: Mariet van Knippenberg

Blijf op de hoogte en volg Mariet

15 April 2012 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Flarden van rook verbergen
het zicht op de verte, heel vaag
mijn longen hebben moeite met ademhalen
ik voel misselijkheid in mijn maag

de ogen tranen,prikken
prettig is anders beslist
overal waar je komt hoor je hoesten
de rook vormt een dichte mist

de zon is rood en oranje
een wazige bol in de lucht
je ziet de rook langs het oppervlak waaien
als voor iets op de vlucht

zelfs de wind brengt geen verlichting
de rook is overal
het rode stoplicht boven de weg
brandt feller als de zonnebal

geen regen op komst, het vuur verslindt
struik en boom en gras
ik hou me maar rustig en blijf zoveel mogelijk binnen
en wilde even dat ik ergens anders was

Hallo lieve mensen

Vanmorgen was ik al om 5 uur wakker en ik zat naar de radio te luisteren toen skype ineens op popte met Rob, Sylvia, Fenna en Eline aan de andere kant en ik heb gezellig anderhalf uur met hun gekletst, Fenna zong een liedje voor mij en duwde haar boterham met pasta in de camera, het was geweldig, zo'n zondagmorgen verassing !!!

Dus een beetje later als normaal, mijn verslag van de week vanuit Jacksonville. We hebben een rokerige week achter de rug, met al de bosbranden hier was er met name op dinsdag en woensdag veel overlast van de rook. Dinsdag was het zo belastend dat ik gewoon besloot thuis te blijven en ik bl;eef dus zoveel mogelijk binnen, je ruikt de rook natuurlijk wel evengoed maar het was toch beter dan buiten. Woensdag toch maar gewoon werken want teveel thuisblijven kan ook niet, de dagen worden tenslotte niet betaald als ik niet ga. Toen ik naar huis reed stond de zon nog steeds hoog in de lucht maar het leek meer op een roze/rode bal achter al die rook en het licht leek creepy.

Op het werk is het hardstikke rustig op dit moment, ik had maar gemiddeld zo'n 6 gesprekken per dag te verwerken en heb dus veel tijd doorgebracht met haken en lezen, dan is de kindle dus echt een uitkomst en dankzij Marianne heb ik er weer zo'n 3100 Nederlandse boeken bij op mijn lijst, geweldig bedankt !!!
Mijn manager Lori vroeg mij gisteren of ik interesse had om wat gehaakte spulletjes te leveren, haar man begint een winkeltje in een van de grote kantoorgebouwen in het centrum van Jax en daar is ook een gedeelte kadoshop bij buiten de koffie en gebak corner. Hij krijgt dan natuurlijk wel een percentage van de opbrengst maar ik heb toegezegd, alles wat het opbrengt is tenslotte meegenomen. We zijn de hele week sinds woensdag bezig geweest om te proberen Martin's pillen die hij voorgeschreven krijgt van zijn dokter te krijgen, geen succes tot nu toe, het is zeer deprimerend dat het nergens te krijgen is. Op een plaats leek het te lukken maar ze vroegen maar liefst 480 dollars voor 90 pillen terwijl de gangbare apotheek prijs nog geen 100 dollars is en toen puntje bij paaltje kwam hadden ze ze toch achteraf niet. Nu moet hij nog naar een plaats, ze hebben hem verteld maandag morgen terug te komen om te kijken of ze iets binnenkrijgen dan. Je zult maar afhankelijk zijn van pijnstillers, hij heeft tenminste nog andere die kan nemen maar deze, die niet te krijgen zijn zouden voldoende moeten zijn als hij er een of twee per dag neemt in plaats van een handvol elke dag.

Na een tweetal koelere dagen gaan we vandaag weer naar de dertig graden, over een uurtje of twee komt mum, ze nodigde ons weer uit om met haar te gaan ontbijten en dan zeggen we natuurlijk geen nee. Ze beloofde mij ook haar knopen collectie mee te brengen, gespaard over de laatste 50 jaar of zo dus dat belooft interessant te worden. Ze is eindelijk weer aan het werk, nadat ze haar pacemaker kreeg moest ze het rustig aan doen maar ze is weer begonnen voor een dag in de week en bloeit weer helemaal op daardoor. Ze wordt 80 deze zomer, niet te geloven. Mijn moeder is afgelopen dinsdag 92 geworden, ik heb haar kunnen bellen dordat ik thuis was maar ze had niet echt in de gaten dat ze jarig was en wil ook nooit echt lang praten aan de telefoon doordat ze moeite heeft om mij te horen.

Ik reed de afgelopen week naar mijn werk en zag allemaal de auto's langs flitsen, allerlei modellen en met allerlei bumper stickers, van 'save the tata's' (slogan tegen borstkanker) tot 'support our troops' en allerlei varieteiten ertussen in. Je moet soms echt lachen om wat mensen op die auto zetten, er is ook een 'in memoriam' trend. Het lijkt wel een overlijdens advertentie of een graf opschrift soms met geboorte en overlijdensdatum er zelfs bij. Amerikanen en hun auto's, het schijnt dat er meer auto's dan mensen zijn in dit land en ze gebruiken ze voor de vreemdste dingen. Je gaat boodschappen doen met je auto natuurlijk maar ook op bezoek bij de buren en je gebruikt de auto als opslagruimte en vooral ook als vuilnis bak, als je ziet hoe het inetrieur er soms uitziet, je gooit gewoon alles op de vloer en tussen de stoelen van papier en plastic tot drinkbekers compleet met deksel en rietje tot hele zakken met left overs van de fastfood. Raini had haar auto hier afgelopen week gestand, ze had eindelijk opgegeven om hen te laten repareren nadat Martin er veel aan had gesleuteld en zelfs Kevin had hem onderhanden genomen maar er was gewoon geen redden aan en dus wachtte hij hier op de sloper. Ze kreeg er nog 250.00 voor, een goede prijs. Ik keek in haar auto of alles eruit was, het was schokkend, kleren, handdoeken, rommel, geld op de vloer, amper plaats om te zitten. Het lijkt wel of het niemand iets uitmaakt om in een vuilnisbak te zitten.

Afgelopen week ook weer drama bij American Idol, na de optredens op woensdag was het donderdag tijd voor de eliminatie van de week en tot onze grote verbazing stond Jessica op het punt om naar huis te worden gestuurd. Ze is veruit de beste van de overgebleven zeven maar had de minste stemmen gekregen. De jury greep dus in en gebruikte de enige veto van het seizoen met gevolg dat ze kon blijven en de komende week gaan twee mensen naar huis, spannend allemaal en veel krante schreven dat dit allemaal fake was en puur voor de kijkcijfers werd gedaan maar het houdt ons als kijker wel in spanning.

Ik wil vanuit hier Pauline feliciteren, ze is morgen 16 april jarig, een hele fijne dag en proficiat !! Dan is de dag erna, 17 april de verjaardag van mijn lieve zus Ine, een hele fijne dag, doe het rustig aan lieverd en nog vele jaren met je schat en de kids, dikke kus

Allemaal een geweldige nieuwe week vol zon en geluk en hopelijk blijft hier de rook weg

Liefs...Mariet xxxxx




Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Washington, D. C.

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 374
Totaal aantal bezoekers 460109

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: