Genieten !!!
Door: Mariet van Knippenberg
Blijf op de hoogte en volg Mariet
20 Maart 2011 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
En weer is er een lege plaats
aan een tafel, in een bed
de bezoekjes worden anders
geen stem, geen kus, geen tred
de stem, ze werd alsmaar zachter
minder woorden, meer zorgen
de handen rusten nu in eeuwigheid
je voelt je minder geborgen
als toen je vader er nog was
nu is het zoveel stiller in je leven
maar hij blijft leven in je hart
en kan je nog steeds al zijn liefde geven
Hallo lieve vrienden
Ik begon vandaag met een gedicht voor Helene. Afgelopen zondag overleed haar vader en vrijdag namen ze afscheid van hem in de kerk van Kessel. Ik herinner me dat hij een man met principes was maar ook de lichtjes in zijn ogen als hij genoot, met name van zijn kleinkinderen en achterkleinkinderen. Ik wens Helene en haar familie veel sterkte met dit verlies.
We hebben een fijne week achter de rug, het weer is werkelijk top, zonnig en gemiddeld zo’n 24 C maken het prettig toeven buiten, de avonden zijn warm en nadat de klok verzet werd afgelopen weekend is het al tot half acht licht. De meeste bomen hebben blaadjes en er zijn al een aantal struiken die volop in bloei staan zoals de azaleas die de wereld roze kleuren. Gisteravond toen ik naar huis reed met mijn raampje open voelde het al seen zwoele zomeravond en het was geen straf om na tienen Raini nog naar huis te brengen omdat haar auto weer eens stil staat. Zij en Chris hebben een leuk huis gehuurd in Riverside, zo’n 10 minuten rijden van ons. Het is niet zo groot, 2 slaapkamers en een kleine huiskamer maar het is een van die mooie oudere huizen van hout en heeft een gezellige porch, veranda aan de voorkant, je gaat 4 trapjes op en ik zie al helemaal voor me hoe ik dat zou inrichten. We waren uitgenodigd om te komen eten, ze had zich echt weer uitgesloofd. Het is trouwens heerlijk om ons huis weer helemaal voor ons te hebben en ik heb de afgelopen week haar oude kamer gepoetst en opnieuw ingericht, het ziet er weer piekfijn uit.
Afgelopen woensdag waren Martin en ik 4 jaar getrouwd maar aangezien ik moest werken hebben we gewoon dinsdag wat leuks gedaan samen. We gingen ‘s middags naar Tree Beach. De officiele naam is Black Rock Beach en het is deel van Little Talbot Island, een natuurpark. In de volksmond heet het Tree Beach omdat he teen soort klif is die langzaam afkalft door het water als het vloed is en de bomen op de klif vallen omlaag en blijven op het strand liggen. De stammen en takken liggen er als skeletten, wit en kaal gebleekt door de wind, het water en het zout.
Er was buiten ons helemaal niemand, mede ook door het feit dat je echt omlaag moet klimmen om op het strand, dus ik op mijn kont omlaag om mijn knie te ontlasten en met hulp van Martin lukte het vrij aardig. Er lagen veel zwarte stenen op witte zand, vandaar ook de naam maar ook veel schelpen. Ook zijn er klei platen want dit is waar een rivier in de ocean stroomt. Tot mijn grote verwondering waren er helemaal geen vogels maar het was er heerlijk. We zijn het hele strand afgewandeld en alles goed bekeken. Daarna reden we naar mum die natuurlijk aangenaam verrast was en mij een Cherokee roos (weet je nog Marianne, dat jij die zo mooi vond op Kingsley plantation) en een shamrock plant (klaver), het symbool van Ierland en St Patrick.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Shamrock
Daarna terug naar huis na op de terugweg even bij Winn Dixie twee pond crablegs opgehaald te hebben. Ze stomen ze daar op verzoek en we kozen coor de Cajun versie. Thuis gekomen voor ieder een badlaken want dat heb je wel nodig want het is knoeien. Twee notenkrakers en een bord en dan maar kraken en dippen in echte gesmolten boter genoten we van het zachte zoete vlees van de krab. Met een voldaan gevoel samen op de bank met een film sloot de mooie dag af.
Ik vermeldde het al, St Patricks Day, een dag dat hier gevierd wordt. De mensen tooien zich in groen met allerlei gekke hoeden en er worden groene koekjes gegeten.
Deze dag is de nationale feestdag in Ierland, hij is de beschermheilige van het groene eiland en doordat met name in de 19e eeuw veel Ieren noodgedwongen naar Amerika emigreerden door de grote hongersnood daar wordt het hier ook gevierd met optochten en feesten.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Patrick
Aangezien het maart is zitten we ook midden in de March Madness, de play offs voor de nationale basketball wedstrijden voor de universiteiten maar ook winkels springen in en bieden extra aanbiedingen aan. Nu hebben ze hier natuurlijk niet veel aanleiding nodig voor dit soort dingen. Pasen staat ook om de hoek te wachten en de winkels liggen vol met eieren en mandjes en dat soort zaken.
De katten zijn gisteren opgehaald, na een verblijf van 7 weken hebben ze een nieuw tehuis gevonden en ik zal ze missen, met name de zwarte kat lag elke avond bij mij op schoot te spinnen. Ze waren meer en meer in de woonkamer en hadden het naar hun zin. Ushuaia was het niet echt er mee eens en blies en gromde behoorlijk maar nu heeft ze het huis weer voor haar alleen.
We hebben weer iets anders om te bewonderen trouwens. In de struik voor de kamer waar we de computers hebben staan is een mockingbird paartje druk doende om een nest te bouwen en als we door het raam kijken kunnen we hun verrichtingen bekijken. Ze vliegen op en aan met takjes en soms zijn die zo lang dat ze moeite hebben om de struik in te vliegen.
http://en.wikipedia.org/wiki/Northern_Mockingbird
Dat was het weer, mijn verslag voor deze week en ik sluit af met twee jarigen van harte te feliciteren. Nathan is op 21 maart jarig en Valerie op 23 maart, van harte en een fijne dag gewenst.
Ik heb een paar foto’s op mijn blog van het dagje strand en je kunt deze bekijken op
http://marietvanknippenberg.blogspot.com/
Lieve groetjes en tot schrijfs….Mariet xxxxx
aan een tafel, in een bed
de bezoekjes worden anders
geen stem, geen kus, geen tred
de stem, ze werd alsmaar zachter
minder woorden, meer zorgen
de handen rusten nu in eeuwigheid
je voelt je minder geborgen
als toen je vader er nog was
nu is het zoveel stiller in je leven
maar hij blijft leven in je hart
en kan je nog steeds al zijn liefde geven
Hallo lieve vrienden
Ik begon vandaag met een gedicht voor Helene. Afgelopen zondag overleed haar vader en vrijdag namen ze afscheid van hem in de kerk van Kessel. Ik herinner me dat hij een man met principes was maar ook de lichtjes in zijn ogen als hij genoot, met name van zijn kleinkinderen en achterkleinkinderen. Ik wens Helene en haar familie veel sterkte met dit verlies.
We hebben een fijne week achter de rug, het weer is werkelijk top, zonnig en gemiddeld zo’n 24 C maken het prettig toeven buiten, de avonden zijn warm en nadat de klok verzet werd afgelopen weekend is het al tot half acht licht. De meeste bomen hebben blaadjes en er zijn al een aantal struiken die volop in bloei staan zoals de azaleas die de wereld roze kleuren. Gisteravond toen ik naar huis reed met mijn raampje open voelde het al seen zwoele zomeravond en het was geen straf om na tienen Raini nog naar huis te brengen omdat haar auto weer eens stil staat. Zij en Chris hebben een leuk huis gehuurd in Riverside, zo’n 10 minuten rijden van ons. Het is niet zo groot, 2 slaapkamers en een kleine huiskamer maar het is een van die mooie oudere huizen van hout en heeft een gezellige porch, veranda aan de voorkant, je gaat 4 trapjes op en ik zie al helemaal voor me hoe ik dat zou inrichten. We waren uitgenodigd om te komen eten, ze had zich echt weer uitgesloofd. Het is trouwens heerlijk om ons huis weer helemaal voor ons te hebben en ik heb de afgelopen week haar oude kamer gepoetst en opnieuw ingericht, het ziet er weer piekfijn uit.
Afgelopen woensdag waren Martin en ik 4 jaar getrouwd maar aangezien ik moest werken hebben we gewoon dinsdag wat leuks gedaan samen. We gingen ‘s middags naar Tree Beach. De officiele naam is Black Rock Beach en het is deel van Little Talbot Island, een natuurpark. In de volksmond heet het Tree Beach omdat he teen soort klif is die langzaam afkalft door het water als het vloed is en de bomen op de klif vallen omlaag en blijven op het strand liggen. De stammen en takken liggen er als skeletten, wit en kaal gebleekt door de wind, het water en het zout.
Er was buiten ons helemaal niemand, mede ook door het feit dat je echt omlaag moet klimmen om op het strand, dus ik op mijn kont omlaag om mijn knie te ontlasten en met hulp van Martin lukte het vrij aardig. Er lagen veel zwarte stenen op witte zand, vandaar ook de naam maar ook veel schelpen. Ook zijn er klei platen want dit is waar een rivier in de ocean stroomt. Tot mijn grote verwondering waren er helemaal geen vogels maar het was er heerlijk. We zijn het hele strand afgewandeld en alles goed bekeken. Daarna reden we naar mum die natuurlijk aangenaam verrast was en mij een Cherokee roos (weet je nog Marianne, dat jij die zo mooi vond op Kingsley plantation) en een shamrock plant (klaver), het symbool van Ierland en St Patrick.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Shamrock
Daarna terug naar huis na op de terugweg even bij Winn Dixie twee pond crablegs opgehaald te hebben. Ze stomen ze daar op verzoek en we kozen coor de Cajun versie. Thuis gekomen voor ieder een badlaken want dat heb je wel nodig want het is knoeien. Twee notenkrakers en een bord en dan maar kraken en dippen in echte gesmolten boter genoten we van het zachte zoete vlees van de krab. Met een voldaan gevoel samen op de bank met een film sloot de mooie dag af.
Ik vermeldde het al, St Patricks Day, een dag dat hier gevierd wordt. De mensen tooien zich in groen met allerlei gekke hoeden en er worden groene koekjes gegeten.
Deze dag is de nationale feestdag in Ierland, hij is de beschermheilige van het groene eiland en doordat met name in de 19e eeuw veel Ieren noodgedwongen naar Amerika emigreerden door de grote hongersnood daar wordt het hier ook gevierd met optochten en feesten.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Patrick
Aangezien het maart is zitten we ook midden in de March Madness, de play offs voor de nationale basketball wedstrijden voor de universiteiten maar ook winkels springen in en bieden extra aanbiedingen aan. Nu hebben ze hier natuurlijk niet veel aanleiding nodig voor dit soort dingen. Pasen staat ook om de hoek te wachten en de winkels liggen vol met eieren en mandjes en dat soort zaken.
De katten zijn gisteren opgehaald, na een verblijf van 7 weken hebben ze een nieuw tehuis gevonden en ik zal ze missen, met name de zwarte kat lag elke avond bij mij op schoot te spinnen. Ze waren meer en meer in de woonkamer en hadden het naar hun zin. Ushuaia was het niet echt er mee eens en blies en gromde behoorlijk maar nu heeft ze het huis weer voor haar alleen.
We hebben weer iets anders om te bewonderen trouwens. In de struik voor de kamer waar we de computers hebben staan is een mockingbird paartje druk doende om een nest te bouwen en als we door het raam kijken kunnen we hun verrichtingen bekijken. Ze vliegen op en aan met takjes en soms zijn die zo lang dat ze moeite hebben om de struik in te vliegen.
http://en.wikipedia.org/wiki/Northern_Mockingbird
Dat was het weer, mijn verslag voor deze week en ik sluit af met twee jarigen van harte te feliciteren. Nathan is op 21 maart jarig en Valerie op 23 maart, van harte en een fijne dag gewenst.
Ik heb een paar foto’s op mijn blog van het dagje strand en je kunt deze bekijken op
http://marietvanknippenberg.blogspot.com/
Lieve groetjes en tot schrijfs….Mariet xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
