Een sterke vrouw - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Een sterke vrouw - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Een sterke vrouw

Door: Mariet van Knippenberg

Blijf op de hoogte en volg Mariet

30 Januari 2011 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Un sjterke vrouw

Ich zeen uch veur mich
Dae allerletste kier
Hoe braekbaar geej waart gewaore
Hoe kwetsbaar en tier
Uch lichaam ens sjterk gaeft op
Uch zeel klaor veur de letste reis
Al halverwaege de hemel
En ich denk aan die weurd as ich van uch euverlijden laes
Ze wachte dao op mich
Ut is good zoe as it is
Ich hub meujte om afsjied te neme
Weit det ik uch mis
Geej waas un sjerke vrouw
Heelt de femilie biej ein
Al die herinneringe aan vreuger
Ich vong ut altied fijn
Wermte, leefde, ut sjtraolde van uch aaf
Geej goof zoevuul aan os
Noe hub geej vrede, de ieuwige rus
En wae, wae laote uch los


Ik kreeg vanmorgen in mijn mail het droevige bericht van het overlijden van Ma afgelopen nacht, ze was mijn schoonmoeder voor 34 jaar en de oma van mijn kinderen, ze werd 90 jaar. Ze was een sterke vrouw, getekend door het leven, door het verlies van twee van haar kinderen en haar man. In de tweede wereldoorlog verborg ze Joodse mensen voor de bezetters en redde zo hun leven. Ze omringde zichzelf graag met mensen, in de eerste plaats met haar kinderen, kleinkinderen en later achterkleinkinderen die haar lust en leven waren. Ik voel het verdriet maar ook ben ik trots dat ik een plaats in haar leven had, de laatste keer dat ik haar bezocht in September namen we afscheid, wetende dat dit de laatste keer was in dit leven en ik voelde dat ze vrede gevonden had. Ik vind het jammer dat Fenna haar nooit bewust zal kennen maar ik weet zeker dat oma Panningen in haar leven blijft door de verhalen van haar papa en haar opa Lauri.

Bij ons is het op dit moment voorjaar en op mijn tafel in de kamer staan de witte hyacinten te geuren. Ik heb mezelf verwend, dat moet ook kunnen en elke keer als ik erlangs loop ruik in hun zoete geur en denk ik aan mijn tuin en aan nieuw leven. Het is anders dan anders in ons huis, we hebben twee gasten, twee katten die tijdelijk te gast zijn . Hun baasje moest voor 10 dagen naar het ziekenhuis en ze hadden geen onderkomen dus hebben we hen verwelkomt. Blackie is een zwarte kater en Pretty Face is een siamees, een kortharige versie van onze Ushuaia die het natuurlijk maar niks vindt om haar huis te delen. Ze zijn heel speels en voelen zich al helemaal thuis.

Ook is er nieuws van mijn greencard verlenging, ik kreeg de afgelopen week de bevestiging dat ze mijn papieren en de cheque hadden ontvangen en ook kreeg ik een oproep van Homeland Security om me op 10 februari te melden om mijn vingerafdrukken te laten nemen, voor de medische keuring , gelukkig is dit op een vrijdag en dat is mijn vrije dag in februari dus hoef ik niet extra vrij te nemen. Ik heb een tijdelijke verlenging voor een jaar gekregen zodat ze alles kunnen doornemen en mij dan hopelijk kunnen goedkeuren. Als dat gebeurt krijg ik een greencard voor de komende tien jaar.

Komende 1 februari wordt mijn petekind Anne 18 jaar, ze is al een echte dame en een geweldige meid en ik wil haar van harte feliciteren en een mooie dag wensen.

Mijn verslag is vandaag kort, ik ben gewoon even helemaal uit het veld geslagen door het bericht over ma, ik wil de familie Janssen heel veel sterkte wensen voor de komende week en mijn gedachten zijn bij jullie.

Liefs…Mariet



  • 30 Januari 2011 - 15:33

    Marianne:

    Lieve Mariet,
    gecondoleerd met het overlijden ma.
    je weet dat het eraan komt, maar het doet altijd nog pijn.
    Ik wil Lauri morgen even bellen dan weet ik of ik naar de begrafenis kan gaan.
    Verder kan ik nu met je skypen als je wilt. ik hoor wel van je.
    Veel sterkte.
    liefs Marianne

  • 30 Januari 2011 - 15:33

    Marianne:

    Lieve Mariet,
    gecondoleerd met het overlijden ma.
    je weet dat het eraan komt, maar het doet altijd nog pijn.
    Ik wil Lauri morgen even bellen dan weet ik of ik naar de begrafenis kan gaan.
    Verder kan ik nu met je skypen als je wilt. ik hoor wel van je.
    Veel sterkte.
    liefs Marianne

  • 30 Januari 2011 - 15:33

    Marianne:

    Lieve Mariet,
    gecondoleerd met het overlijden ma.
    je weet dat het eraan komt, maar het doet altijd nog pijn.
    Ik wil Lauri morgen even bellen dan weet ik of ik naar de begrafenis kan gaan.
    Verder kan ik nu met je skypen als je wilt. ik hoor wel van je.
    Veel sterkte.
    liefs Marianne

  • 01 Februari 2011 - 09:59

    Marie-Louise:

    Hoi Mariet,

    Gecondoleerd met het overlijden van Ma. Op zulke momenten is de V.S. heel ver weg en ik weet dat het pijn doet als je geen afscheid kan nemen.
    Heel veel sterkte

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Washington, D. C.

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 214
Totaal aantal bezoekers 437754

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: