Pinda Wullem en andere verhalen
Door: Mariet van Knippenberg
Blijf op de hoogte en volg Mariet
18 Juli 2010 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
is bie os ingetrokke
ze haet zich genesteld op de deur
en waas gistere aan ut mokke
ich veul mich neks
ich hub gen hoes
en hiej op uch veurdeur
veul ich mie toes
ich heij leever det ze weer direct waas vertrokke
Hallo lieve allemaal !!!
We begonnen vandaag met een gedicht over een slak, een naaktslak welteverstaan. Ze heft zich genesteld op de buitendoor en verblijft daar al een aantal dagen. Ze is donkerbruin en vet. Naaktslakken worden hier slug genoemd en als j edit op zi’n Engels zegt klinkt het bijna net als slak in het Nederlands. Dit in tegenstelling tot de huisjesslak die snail heet. Deze zitten over de hele achterzijde van ons huisje inclusief op de ruiten. Deze zijn minuscuul en heel leuk om naar te kijken al eten ze natuurlijk wel van de verse blaadjes van mijn plantjes in de bak en potten dus af en toe ga ik naar buiten en pluk ze voorzichtig van het groen en zet ze in het gras. Dat gras groeit nu overvloedig na al die regen van de laatste week. Het gekke is echter dat ik sinds in deze andere auto rijdt die natuurlijk werkende ruitenwissers heft, heb ik ze nog niet hoeven te gebruiken. We hebben er weer een drukke week opzitten. Mijn manager is weer terug van vakantie en we hebben nog amper bij kunnen bijpraten. Steeds als wij aan de beurt zijn voor ons kwartiertje dagelijkse meeting zijn we code rood en dan vervalt dat automatisch. Gisteren was de officiele dag dat het nieuwe contract met de vakbonden zou beginnen maar de onderhandelingen zijn nog steeds in volle gang en van wat ik begrepen heb gaat het hard op hard. De afgelopen week was een vakbondmedewerker aanwezig en je kon je stem uitbrengen of er eventueel gestaakt moest worden. IK heb niet meegestemd, ik geloof niet dat staken een antwoord is, at&t kan zo maar bestemmen dat we eigenlijk overbodig zijn en ons ontslaan, massaal en weer de banen overbrengen naar Mexico of de Philippijnen dus nee, ik wil mijn baan niet kwijt.
Martin en Jack hadden het gisteren druk met de politie. Op de plaats waar ze werken verdwenen stukken staal. Grote platen die ze al losgeslepen waren, waren de volgende morgen verdwenen. Het gekke was dat het koper dat eigenlijk veel meer waard is, nog aanwezig was. Ook mistte de eigenaar van het bedrijf een aantal aluminium gotten die opgeslagen waren op het terrain. Al snel werd een medewerker verdacht, Jac en de eigenaar redden naar het huis van die man, die deze week een van de trucks van het bedrijg had geleend om naar eigen zeggen wat oude metalen naar de dump had gebracht. Naar zijn zeggen koelkasten en wasmachines. Toen de twee heren naar die dump redden zagen ze echter de gotten en stalen platen die vermist warden maar ze kunnen natuurlijk niet bewijzen dat deze man die gestolen heeft. De politie werd wel ingeschakeld maar die konden niet veel anders doen dan een rapport opmaken. De man is wel per direct ontslagen (dat kan hier allemaal zomaar) en Martin e Jack gaan toch wat meer direct inleveren ofwel mee naar huis brengen. Het terrain is ‘s nachts niet echt goed afgesloten en het kan altijd zijn dat de man het zeker nu nog wel eens probeert.
Ik was net aan het denken, was de finale de afgelopen week zondag, het lijkt alweer zo veel langer geleden. Ik had me complete verslapen die morgen en heb dus niet naar de radio geluisterd. We maakten ons op voor een lekkere rustige zondag met zijn tweeen maar om half twee kwamen Raini en Darian, ze wilden mee eten. We konden pas om 4 uur de barbecue opsteken want het regende pijpenstelen. We hadden de ribjes, lekker bruine bonen met spekjes en salade. Ondertussen natuurlijk de wedstrijd, zelfs de twee meiden keken mee. Ik vond het superspannend en jammer maar beter de volgende keer.
Na de wedstrijd keken we film, Percy Jackson and the Olympians maar eerlijk gezegd heb ik alleen het begin en einde gezien, in het middengedeelte waren 3 van de 4 onder zeil. De meiden vertrokken rond half negen weer en toen waren wij ook gauw genoeg naar bed,
Toen ik woensdag thuiskwam zat de huiskamer weer vol, Ian, April en baby Ravyn en ook Raini en Darian, ze hadden macaroni gekookt, genoeg voor een weeshuis en speelden monopoly. Het was een drukte van belang maar heel gezellig. Iam vertrekt vandaag met April en Ravyn naar Pensecola aan de golfkust. Hij hoopt daar werk te vinden. Ze zijn daar heel druk met het schoonmaken van de stranden. Overal in het zand zitten kleine bolletjes olie die opgeschept moeten worden. Het betaalt redelijk, zo’n 12 dollar per uur en ze zeggen dat het nog misschien wel 3 jaar kan duren want het blijft natuurlijk nog steeds aanspoelen. Nu hebben ze gelukkig het lek kunnen sluiten maar de hele kustlijn en dat zijn heel wat kilometers zijn de stranden vervuild. Ia was er al een week maar het wilde niet echt vlotten met het papierwerk en hij zat zo;n beetje de meeste tijd op de motelkamer die hij deelt met zijn vriend Nelson die al aan het werk is. Nu vond April he took maar niks, zo alleen hier met de baby dus nu gaan ze samen. Ik denk dat ze snel weer terug zal zijn want vooral als Ian dadelijk begint met het werk zit ze toch de hele dag in die ene kamer, niemand om naar toe toe te gaan en ze was nu gewend om er toch op uit te gaan, naar haar moeder of met vrienden. Ook zal ze nu zelf haar potje moeten koken en daar is ze niet echt een kei in, haar koken is typisch Amerkaans, fast food halen of een blik opentrekken.
Gisteren had ik weer geluk met garagesalen, ik kwam op een plaats waar ze echt flinke opruiming hielden. Ik kon voor Martin een paar tshirts kopen voor te dragen naar het werk.Hij draagt graag losse tshirts met een borstxakje voor zijn pakje sigaretten. Ok kon ik een lage boekenkastje kopen voor 5 dollar, na wat heen en weer geschuif in de kamer werd er plaats voor gemaakt en kan die nu gevuld worden met de boeken die nu nog in dozen staan. Ook ik heb mijn garderobe weer kunnen aanvullen, een knielange jeansbroek, spiksplinternieuw voor maar 50 cent. Hij past perfect. Ook kocht ik een Dora pop voor Ravyn, je kunt op de buik drukken en dan begint het wicht te praten en te zingen. Dora de explorer is voor de kleintjes hier een begrio, vergelijkbaar met Bob de bouwer in Nederland.
http://www.marias-closet.com/july2006pics/dora_the_explorer_doll_75500_lg_ezr2%5B1%5D.jpg
Het is echt iets voor de kleuters, de animatie serie laat Dora zien met haar vriendjes die kleuters allerlei woordjes en begrippen leert.
Het weer, echt zomers natuurlijk en we maken ons op voor de heetste maand augustus. Het wordt vandaag zo’n 33 graden en in de loop van de komende week gaan we weer naar de 36. Nog zeven weken en dank an ik eindelijk op dat vliegtuig naar Nederland stappen, Hopelijk is het dan nog mooi weer want ik wil natuurlijk wel showen met mijn bruin tintje. Er komt op dit moment geen bruin meer bij want ik blijf zoveel mogelijk uit die hete zon. Martin is helemaal bruinverbrand, hij is net vertrokken om te gaan werken. Het is nog donker, ze beginnen vroeg voor de ergste hitte en houden er meestal rond 3 uur in de middag weer mee op. Ook al omdat dat de tijd is dat de buien beginnen op te komen.
http://jacksonville.justweather.com/
Vrijdag kwam Raini langs, ze moest haar remschijven vervangen en dan is daddy natuurlijk de persoon die dat voor haar doet. Na wat heen en weer gereis naar de automaterialenhandel die gelukkig niet ver weg is kwam Martin erachter dat de schroef die maar niet los kwam en waar hij niet gereedschap voor had helemaal niet los hoefde dus ik kon weer alles terugbrengen. Ze heeft een tijdje geleden een aanrijding gehad en de hele zijkant aan de bestuurderskant zit in de kreukels. Als alles goed gaat verhuist ze de komende week. Haar boyfriend Chris verhuist komende vrijdag terug naar zijn moeder in Georgia en dan moet zij ook uit dat appartement. We hebben haar al de regels verteld voor als ze hier komt wonen, de keuken opgeruimd en ook haar kamer en badkamer. Ze werkt meestal dezelfde tijden als ik, van 1300 tot 2200 en hoeft maar 5 monuutjes te rijden. Ze is nu assistant manager in haar dollarstore.
Vrijdag had ze zin in boiled peanuts en omdat Martin haar auto onder handen had gingen we groene pinda’s halen in mijn auto. Deze worden gekookt in water met zout, ongeveer 20 minuten. Ik had ze eerder geproefd maar vond ze vies, heel zacht en gekruid, je kunt ze in kraampjes langs de weg kopen maar als Raini ze maakt zijn ze niet zo zacht en nu vind ik ze wel lekker. Zo zie je maar, je moet soms aan een smaak wennen. Voor het koken worden pinda’s gebruikt die nog niet helemaal gedroogd zijn, pinda’s zijn net als peulvruchten en de gedroogde pinda wordt in Nederland vooral gegeten nadat ze geroosterd zijn.
http://www.cookingwithbubba.com/sitebuildercontent/sitebuilderpictures/BoiledPnutsA.JPG
Dat was weer het laatste nieuws van hier, we maken ons op voor een rustige zondag, we zien wel wat vandaag komt. Nat Minse Winse nog eventjes plat en dan waarschijnlijk wat rondhangen, opruimen en filmp kijken. Ook moet ik nu toch een eindelijk mijn borduurwerk afmaken, tenslotte wil ik dat over 7 weken meenemen voor Fenna.
Liefs…Mariet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley