Ei ei, je bent van mij !!! - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Ei ei, je bent van mij !!! - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Ei ei, je bent van mij !!!

Door: Mariet van Knippenberg

Blijf op de hoogte en volg Mariet

09 April 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Hallo allemaal van een zonnig Jacksonville met vandaag zo'n 27C naar een zonnig Limburg waar het leven op zijn paasbest zal zijn voor komend weekend. Alle eitjes al geverfd? Ik weet zeker dat de klokken zaterdag extra bemmelen.

Morgen is mijn moeder jarig, ze wordt 89 jaar en vanuit hier een hartelijk gefelicteerd van Martin en mij. Ze heeft een feestje op paasmaandag en Rob en Frank zijn druk bezig met het opzetten van een skype verbinding zodat ik met haar kan webcammen en praten. Rob is natuurlijk extra druk deze weken want het is bijna zover !!!!

Gisteren heb ik eindelijk de auto laten verzekeren. Iam stemde ermee in dat we het zo gaan doen, de auto op mijn naam en ik betaal de verzekering. Dat is helemaal niet zo duur hier, voor de WA verzekering betaal ik 54 dollars per maand, dat is zo'n 45 euro. Toen naar het kentekenbureau dat meestal gevestigd is in een kantoor dat ook andere belastingen int. Je hebt hier zo'n kantoor in elke buurt, altijd eentje dicht in de buurt. Eerst het overschrijven van de zogenaamde title, het kentekenbewijs, je betaalt ook belasting over het bedrag waarvoor de auto verkocht is en dan een kentekenplaat. Ik had de keuze uit twee, de veelgeziene Florida Sunshine State met de appelsientjes en een Drive with God. Ik koos voor de eerste, God past toch wel op mij ook als hij niet op mijn kenteken vermeld staat denk ik !!
Een kenteken hier hoort bij de persoon en niet bij de auto en Ian moest de zijne inleveren. Eens per jaar op je verjaardag verloopt dat kenteken en moet je een nieuwe halen. Omdat dit mijn eerste kenteken is in Florida kostte dit mij zo'n 100 dollars extra (niet op gerekend dus !!). Daarna was Ian zo vriendelijk om de auto van binnen schoon te maken, het zag er uit als een prulleban bij McDonalds, echt waar met zakjes en servetjes, bekers en rietjes en ik weet zeker dat er ook ergens een halve burger lang naar de reuk te oordelen. De buitenkant zou martin vanmorgen doen maar hij had hoofdpijn dus dat kwam er niet van. Ik mocht gisteren zelfs al de straat op en af rijden, alleen maar vanmorgen is hij toch met me mee naar mijn werk gegaan, ik heb wel gereden. Het is een Mazda, MX10 of zoiets (ik ben niet zo goed met automerken), hij is zilvergrijs, middelmatig groot, automaat (leuk) en een sportmodel net als mijn rode Mazda. Je zit dus laag en het stuur is hoog, er is geen achteruitkijkspiegel in het midden (ligt op de achterbank) en ik mag hem niet sluiten want dan kan hij niet meer open..hehe...dan kan nog gezellig worden. Maar ja, ik kan hem gebruiken wanneer ik wil en ik wil zondag direct van de gelegenheid gebruik maken om misschien naar het strand te gaan, met Martin dan wel want ik verdwaal zeker anders op de terugweg.

We kregen vanmorgen hier ook bericht bij het invullen van ons wensschema voor mei dat we zeker een zaterdag vrij kunnen hebben die maand, dat betekent dat ik weer eens een lang (2 dagen) weekend zal hebben, ideaal voor een overnight tripje naar de springs of garagesales.

Ik heb vanmorgen op 5 weken in mei kunnen inschrijven, vrije dag in de week en werktijden en heb weer voor de late diensten gekozen. Dit land heeft een officiele feestdag in mei, Memorial Day op maandag 25 mei. Het is dag dat ze alle soldaten gedenken die in dienst van hun vaderland gestorven zijn. Het was eerder bekend als Decoration Day en stamt uit de Civil War, de burgeroorlog tussen Zuid en noord, die door het noorden gewonnen werd. Nadat de vrede was weergekeerd gingen de bevrijde slaven naar de kerkhoven en legden bloemen op de graven van de gesneuvelden om hen te eren en te bedanken. De eerste keer werd dit gedaan op 30 mei 1868. Nadat de bloemen waren neergelegd werd er gezongen en gedanst en toen natuurlijk gegeten. Veel zuidelijke staten weigerden om deze dag te vieren omdat ze wel verslagen waren maar het vechten was niet overal gedaan en ook omdat er niet veel soldaten van het noordelijke leger in het zuiden begraven liggen. De voormalige slaven hadden er natuurlijk weinig zin in om bloemen te leggen bij de zuidelijke graven want die hadden tenslotte tegen de afschaffing van de slavernij gevochten. Veel mensen hier en ook buiten Amerika denken dat beindigen die slavernij de aanleiding van de Burgeroorlog is maar dat is niet zo. De slavernij was normaal in de 11 zuidelijke staten waarvan Florida er een is. Het noorden wilde dat niet beeindigen maar indammen, dus er kwam geen wet dat slavernij verbood maar wel wilde indammen tot die 11 staten. Het zuiden kwam in opstand en verklaarde zichzelf onafhankelijk van de Verenigde Staten in 1862. Jefferson Davis was de grote man in het Zuiden die zich nu de Confederatie noemden en de noordelijke held was natuurlijk Abraham Lincoln. Aan beide zijden vochten grote namen zoals, de generaals Lee, Grant en Sherman. In het begin was de zegetocht voor de zuidelijken maar ze waren veel meer ongeorganiseerd en arroganter dan de soldaten van het noorden maar in 1863 werd er slag geleverd bij Gettysburg, een dorp en Vicksburg en toen keerde het tij. In tijd van niks werden de zuidelijken naar het zuiden gedreven. Met de blokkade van Florida (geen voedsel) en het in brand steken van Atlanta (ook te zien in Gejaagd door de wind) kwam er een einde aan de oorlog al vochten veel soldaten nog lang en werd er veel geplunderd en gemoord. Lincoln gebruikte de afschaffing van de slavernij als excuus om het allemaal groots aan te pakken maar mocht niet lang van succes van deze aktie genieten. Generaal Lee gaf zich over op 9 april 1865 maar op 14 april werd Lincoln door het hoofd geschoten door John Wilkes Booth, een acteur, terwijl hij en zijn vrouw een toneelstuk bekeken en Lincold storf de volgende morgen.Booth was een aanhanger van het zuiden en dit was een desperate aktie om het tij misschien alsnog te keren.

In deze oorlog storven 620.000 soldaten aan beide zijden, sommige op een ellendige manier in zowelk noordelijke als zuidelijke krijgsgevangenen kampen aan ziektes en ondervoeding. Veel jonge mannen, vooral uit het zuiden kwamen niet meer thuis en de vrouwen namen (zoals zo vaak in oorlogen) de zaakjes over. De bevrijde slaven vormden een probleem na de oorlog. Ze hadden nooit de vrijheid geproefd en wisten vaak niet wat ze aan moesten. Families waren uit elkaar gerukt doordat de ouders op een plaats werkten de kinderen verkocht waren aan andere plantages. De meeste hadden geen enkele opleiding genoten en wisten alleen hoe ze katoen moesten plukken of andere werkzaamheden op de velden. Ze bezaten officieel niks en een volksverhuizing kwam op gang. Om het nog steeds vijandige zuiden te ontvluchten trokken velen naar de steden in het noorden of naar de westkust.

Heden ten dage is hier nog zoveel wat aan die donkere dagen herinnert, kleine kerkhoven in de buitenwijken, versterkingen, standbeelden, de mentaliteit van de bevolking die plaatselijk erg racistisch is. Je hebt natuurlijk de terreinen waar de veldslagen waren en waar die elk jaar nagespeeld worden en de slogan..The South will rise again (het zuiden zal weer opstaan) en de Rebelflag, rood met een kruis valt niet bij iedereen in goede aarde. Het meest verbluffende wat ik zag was een schip dat ten zinken werd gebracht in de dode arm van een rivier en op goede dagen kun je het op de bodem zien liggen.

http://americanfootsteps.files.wordpress.com/2008/09/rebel_flag2.jpg

Genoeg over de historie voor deze keer, ik wil jullie niet al teveel vervelen !!

Ik ga nog even wat werken voordat ik om 18.00 uur mijn laatste pauze neem en lekker buiten in de zon kan zitten voor 15 minuutjes.

Allemaal een geweldige Pasen gewenst,moge de paashaas genoeg voor jullie verstoppen en tot de volgende keer

Liefs...Mariet xxx

p.s.

dit is de link voor het nieuwe boek van Veldeke dat op 19 april uitkomt. Ik weet dat ik er in sta maar weet nog niet met wat dus verrassing

http://www.veldeke.net/platbook79.htm

  • 10 April 2009 - 06:06

    Yvonne Berden:

    ook jullie hele fine happy easter.
    liefs,


  • 11 April 2009 - 18:10

    Pauline:

    Hoi Mariet,

    Wij wensen jullie ook heel fijne Paasdagen!

  • 14 April 2009 - 10:11

    Ger Wijnhoven:

    Hoi Mariet,
    alweer een fijn verhaal. Ik word hoe langer hoe wijzer m.b.t. o.a. de Amerikaanse geschiedenis en cultuur. Blijft interessant zoals jij e.e.a. beschrijft. Ga zo door. Wij hebben een zonnige Pasen gehad. Zaterdag waren we met z'n tienen hier aan het diner in de veranda. De familie van Rob's 'kant' was hier. Kleine Cas heeft zich prima ind e tuin en nabij de vijver geamuseerd. Morgen vertrekken Jeanne en ik voor 10 dagen naar Zuid-Frankrijk. Hebben alle spullen net ingepakt. Vanavond ga ik tennissen, slapen en dan vroeg uit de veren om ongeveer 1.000 km. te rijden. Wordt goed weer morgen, dus da's wel fijn. Als we terugkomen ben je misschien wel oma geworden! We zien wel.
    Groetjes,
    Ger

  • 14 April 2009 - 12:02

    Anita Princen:

    Hoi Mariet,
    Ik hoop dat jullie fijne Paasdagen hebben gehad!
    Zelf heb ik 2e paasdag gewerkt (krijg je wel 100% extra voor, maar je brengt van die 100% weer de helft naar de belasting)...
    Blijft leuk om je verhalen te lezen :-)
    Take care!
    Anita

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Washington, D. C.

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 342
Totaal aantal bezoekers 460169

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: