Overslaan mag
Blijf op de hoogte en volg Mariet
21 Oktober 2018 | Verenigde Staten, Jacksonville
met mijn blote voeten
in het dauw natte gras
loop ik als in een najaarsdag droom
en wilde ik wel dat ik ergens anders was
jouw hand in de mijne
op een open veld
met leeuweriken en bloemen
een verre kerk klok roept
vlinders en bijen die zoemen
neem me met je mee
naar huis, naar huis, kom gauw
ik verlang naar jou
Goeiemorgen lieve mensen
Twaalf jaar geleden vandaag, in een ander leven, in een andere tijd, vroeg Martin of ik met hem wilde trouwen, gewoon terwijl we zaten te eten, met een blik in zijn ogen die vroeg, smeekte en ik zei ja. Later zou hij het officieel doen, met een ring en op zijn knieen maar de eerste keer, zo intiem alsof er niemand anders op de wereld bestond dan hij en ik.
En nu, 12 jaar later zit ik hier en denk, ik wil weg
Maar er is nog zoveel om voor te blijven, een meisje dat nu tv kijkt en alweer twee weken in mijn huis woont omdat haar moeder teveel met zichzelf bezig is, het kan zomaar weer zijn dat ze er het volgend weekend ook nog is.
Mijn baan die enorm stressvol wordt met al dit overwerken, ik word er zo moe van en dus niet raar dat mijn lijf schreeude om te stoppen afgelopen week maar laten we beginnen bij het begin, het rode lichtje van afgelopen zondag.
Eindelijk op zondag middag laat kreeg ik Todd zover om even onder de motorkap te kijken en ja hoor, geen vloeistof meer in die tank. Hij vulde hem bij en ik deed hetzelfde maandag morgen voordat ik wegreed. Ik hoefde pas om 10 uur te beginnen dus was om kwart over acht bij de dealer. Ik verwachtte dat ik een afspraak moest maken maar nee hoor, laat de auto maar hier en je kunt hem morgen ophalen, we bellen nog wel. Ik werd naar een rental bureau gebracht waar ik voor 35 dollars plus benzine een auto kon huren voor een dag. Ik zei, graag de kleinste die jullie hebben en 3 paar ogen keken me wel erg verbaasd aan want Amerikanen willen altijd groot en groter !!
Ik reed weg in een Nissan Altima, automaat (nu weet ik weer waarom ik dat niet wil) en het was superluxe, moet ik toegeven, allerlei toeters en bellen, radio die aangeeft wat er gespeeld wordt, schermpje voor parkeren, achteruit, enfin je weet het wel.
's Avonds naar huis, heel moe en mijn rug deed meer en meer pijn, net boven mijn heupen, ik kon amper lopen en zitten.
's Morgens werd ik wakker, geradbraakt en ik besloot mijn auto te halen en dan naar huis te gaan voor de rest van de dag. Dan was sneller gezegd dan gedaan, ik moest twee uur wachten, een crime op slecht zittende stoelen. Het bleek dat de waterpomp de boosdoener was, hij lekte en moest vervangen worden, ook gaf ik goedkeuring voor het vervangen van alle banden met nieuwe, ik weet het, ik had pas nog een andere band laten zetten maar dat zijn allemaal tweedehandsjes dus deze keer dacht ik, die moeten goed zijn voor mijn resterende tijd hier, ook een accu was nodig en nog was ander spul. Ze controleerden alles en rekening van 1295.-- ging op mijn credit card, is veel, twee tickets naar Nederland, ik weet het maar je moet, geen keuze.
Ik ging nar huis en binnen een half uur of zo was ik doodziek, snotteren, hoesten, niezen, hoofdpijn, miserabel.
De volgende morgen nog erger, koorts, zweten als een gek en in bed, de hele dag.
Nou moet je het niet hebben van de kids hier als je ziek bent, mijn moeder zei vroeger altijd, een moeder kan beter voor tien kinderen zorgen dan tien kinderen voor een moeder en dat is waar. Niemand komt vragen of je wat nodig hebt, of je wilt drinken. Oh zei Ian, ben je thuis, ik zei, je liep net naar buiten, mijn auto is op de oprit dus wat denk je. Hij liep er langs en zei, ik had hem niet eens gezien, wat heerlijk om met je hoofd in de wolken te leven in een wereld waar alles voor je gedaan wordt.
Donderdag moest ik weer want ik kan het me niet veroorloven om allemaal die ontbetaalde dagen te hebben vooral niet na zo'n uitgave. Ik mis mijn speciale project dagen, het is zo druk en vrijdag middag om 4 uur had ik het helemaal gehad.
Vynl moest vrijdag avond spelen in Boondocks van 9.30 tot 1.30 maar ik liet Damon en Glory weten, ik sla een weekend over, ik denk dat het verstandiger is om vroeg naar bed te gaan.
Hetzelfde berichtje ging zaterdagmorgen richting Georgia naar Kelly, hoe jammer ook maar geen halloween party voor mij.
Ik ging naar Susan, haar jongste zus Debby die 64 is, net als ik, was vrijdag overleden in een ziekenhuis na donderdag een hersenbloeding te hebben gekregen. Ze was donderdag al hersendood maar ze hielden haar nog 24 uur in leven aan de machines , hoop op een wonder.
Susan, Gil en Todd zijn nu 2 uur onderweg naar South Carolina, een rit van 6 uur voor de begrafenis morgen.
Vandaag 11 weken zonder een sigaret en sommige mensen vinden dat niet rookvrij, ik weet het maar dat doet me niks, ik weet hoe ik voel, behalve dan deze verkoudheid die langzaam wegtrekt en zo ook de pijn in mijn rug - nooit meer een griep prik !!
Ik heb een nieuwe vape gekocht, een Breeze2, beetje groter, zelf vullen, gaat langer mee, helft van nicotine als in de Juul. In de goede richting >> helemaal rookvrij.
Gisteren ook een pakje uit India van Jennyfer en de groep die ze steunt daar, allemaal lokale producten en aangenaam verrast. Helemaal mijn smaak, die tas en klein beursje, de hardstikke mooie sjaal, olifantjes, zeef, een doosje, heerlijk balsem en thee die ik morgen ga uitproberen als ik weer moet.
Volgende week speelt Vynl in Middleburg, ik wil heel graag weer gedaan, ik kan niet zonder muziek.
Mijn huis heeft aandacht nodig, dringend na al deze stress, over een paar weekjes is Marie Louise er en dan moet alles spic en span zijn, maar niet dit weekend. Ik wil buiten zijn, in lagere temperaturen, met mijn blote voeten in het nog natte gras......
Liefs van Mariet
in het dauw natte gras
loop ik als in een najaarsdag droom
en wilde ik wel dat ik ergens anders was
jouw hand in de mijne
op een open veld
met leeuweriken en bloemen
een verre kerk klok roept
vlinders en bijen die zoemen
neem me met je mee
naar huis, naar huis, kom gauw
ik verlang naar jou
Goeiemorgen lieve mensen
Twaalf jaar geleden vandaag, in een ander leven, in een andere tijd, vroeg Martin of ik met hem wilde trouwen, gewoon terwijl we zaten te eten, met een blik in zijn ogen die vroeg, smeekte en ik zei ja. Later zou hij het officieel doen, met een ring en op zijn knieen maar de eerste keer, zo intiem alsof er niemand anders op de wereld bestond dan hij en ik.
En nu, 12 jaar later zit ik hier en denk, ik wil weg
Maar er is nog zoveel om voor te blijven, een meisje dat nu tv kijkt en alweer twee weken in mijn huis woont omdat haar moeder teveel met zichzelf bezig is, het kan zomaar weer zijn dat ze er het volgend weekend ook nog is.
Mijn baan die enorm stressvol wordt met al dit overwerken, ik word er zo moe van en dus niet raar dat mijn lijf schreeude om te stoppen afgelopen week maar laten we beginnen bij het begin, het rode lichtje van afgelopen zondag.
Eindelijk op zondag middag laat kreeg ik Todd zover om even onder de motorkap te kijken en ja hoor, geen vloeistof meer in die tank. Hij vulde hem bij en ik deed hetzelfde maandag morgen voordat ik wegreed. Ik hoefde pas om 10 uur te beginnen dus was om kwart over acht bij de dealer. Ik verwachtte dat ik een afspraak moest maken maar nee hoor, laat de auto maar hier en je kunt hem morgen ophalen, we bellen nog wel. Ik werd naar een rental bureau gebracht waar ik voor 35 dollars plus benzine een auto kon huren voor een dag. Ik zei, graag de kleinste die jullie hebben en 3 paar ogen keken me wel erg verbaasd aan want Amerikanen willen altijd groot en groter !!
Ik reed weg in een Nissan Altima, automaat (nu weet ik weer waarom ik dat niet wil) en het was superluxe, moet ik toegeven, allerlei toeters en bellen, radio die aangeeft wat er gespeeld wordt, schermpje voor parkeren, achteruit, enfin je weet het wel.
's Avonds naar huis, heel moe en mijn rug deed meer en meer pijn, net boven mijn heupen, ik kon amper lopen en zitten.
's Morgens werd ik wakker, geradbraakt en ik besloot mijn auto te halen en dan naar huis te gaan voor de rest van de dag. Dan was sneller gezegd dan gedaan, ik moest twee uur wachten, een crime op slecht zittende stoelen. Het bleek dat de waterpomp de boosdoener was, hij lekte en moest vervangen worden, ook gaf ik goedkeuring voor het vervangen van alle banden met nieuwe, ik weet het, ik had pas nog een andere band laten zetten maar dat zijn allemaal tweedehandsjes dus deze keer dacht ik, die moeten goed zijn voor mijn resterende tijd hier, ook een accu was nodig en nog was ander spul. Ze controleerden alles en rekening van 1295.-- ging op mijn credit card, is veel, twee tickets naar Nederland, ik weet het maar je moet, geen keuze.
Ik ging nar huis en binnen een half uur of zo was ik doodziek, snotteren, hoesten, niezen, hoofdpijn, miserabel.
De volgende morgen nog erger, koorts, zweten als een gek en in bed, de hele dag.
Nou moet je het niet hebben van de kids hier als je ziek bent, mijn moeder zei vroeger altijd, een moeder kan beter voor tien kinderen zorgen dan tien kinderen voor een moeder en dat is waar. Niemand komt vragen of je wat nodig hebt, of je wilt drinken. Oh zei Ian, ben je thuis, ik zei, je liep net naar buiten, mijn auto is op de oprit dus wat denk je. Hij liep er langs en zei, ik had hem niet eens gezien, wat heerlijk om met je hoofd in de wolken te leven in een wereld waar alles voor je gedaan wordt.
Donderdag moest ik weer want ik kan het me niet veroorloven om allemaal die ontbetaalde dagen te hebben vooral niet na zo'n uitgave. Ik mis mijn speciale project dagen, het is zo druk en vrijdag middag om 4 uur had ik het helemaal gehad.
Vynl moest vrijdag avond spelen in Boondocks van 9.30 tot 1.30 maar ik liet Damon en Glory weten, ik sla een weekend over, ik denk dat het verstandiger is om vroeg naar bed te gaan.
Hetzelfde berichtje ging zaterdagmorgen richting Georgia naar Kelly, hoe jammer ook maar geen halloween party voor mij.
Ik ging naar Susan, haar jongste zus Debby die 64 is, net als ik, was vrijdag overleden in een ziekenhuis na donderdag een hersenbloeding te hebben gekregen. Ze was donderdag al hersendood maar ze hielden haar nog 24 uur in leven aan de machines , hoop op een wonder.
Susan, Gil en Todd zijn nu 2 uur onderweg naar South Carolina, een rit van 6 uur voor de begrafenis morgen.
Vandaag 11 weken zonder een sigaret en sommige mensen vinden dat niet rookvrij, ik weet het maar dat doet me niks, ik weet hoe ik voel, behalve dan deze verkoudheid die langzaam wegtrekt en zo ook de pijn in mijn rug - nooit meer een griep prik !!
Ik heb een nieuwe vape gekocht, een Breeze2, beetje groter, zelf vullen, gaat langer mee, helft van nicotine als in de Juul. In de goede richting >> helemaal rookvrij.
Gisteren ook een pakje uit India van Jennyfer en de groep die ze steunt daar, allemaal lokale producten en aangenaam verrast. Helemaal mijn smaak, die tas en klein beursje, de hardstikke mooie sjaal, olifantjes, zeef, een doosje, heerlijk balsem en thee die ik morgen ga uitproberen als ik weer moet.
Volgende week speelt Vynl in Middleburg, ik wil heel graag weer gedaan, ik kan niet zonder muziek.
Mijn huis heeft aandacht nodig, dringend na al deze stress, over een paar weekjes is Marie Louise er en dan moet alles spic en span zijn, maar niet dit weekend. Ik wil buiten zijn, in lagere temperaturen, met mijn blote voeten in het nog natte gras......
Liefs van Mariet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
