Het schiet op - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Het schiet op - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Het schiet op

Blijf op de hoogte en volg Mariet

08 December 2019 | Verenigde Staten, Jacksonville

Het blad vliegt huizenhoog
De wind neemt het met zich Mee
Ik sta hier te kijken
Het blad daar boven
Ik in het gras benee
Het dwarrelt
Het draait
De wind speelt een spel
En ja
We weten het allemaal wel
Deze vlucht duurt niet eeuwig
Soms Langer
Soms korter
Opeens is de wind het spelen moe
En dan heeft ook dit blad
geen andere keuze
Dan vallen
Terug naar de aarde toe
Het komt tot een eind
Op de al met bladeren bedekte grond
en de boom waarvan het stamde
Moet verder
Met weer een andere kleine wond



Lieve mensen



Even gauw boodschappen doen vanmiddag nadat ik echt het hele huis gepoetst heb, had er gewoon zin in en dat komt niet zo vaak voor dus daar moet je gebruik van maken.



Het was een mooie week, feestelijk vond ik, plaatselijk zeker.



De eerste drie dagen waren zo lang dus ik ging eerder naar huis, dat breekt me dadelijk misschien wel op met groen blijven maar wth (dat betekent what the heck).



Ik moest veel lezen, veel denken, aan Nancy. Ze is op mijn facebook, jaren geleden kreeg ik haar aan de telefoon als klant en we klikten, ze is jonger dan ik, niet veel maar heeft nog jongere kinderen, haar dochter 18, haar zoon werd deze week 25. Een week geleden reden ze samen in zijn auto en die ging over de kop, Alison, haar dochter overleed ter plaatse en Michael haar zoon was zeer zwaar gewond, vooral aan zijn hoofd (beiden hadden hun riemen om maar het was een open sportwagen). Michael ligt in Orlando in het ziekenhuis, ze weten niet of zijn hersenen beschadigd zijn, misschien was over een paar weken, hij wordt in een coma gehouden want alles is opgezwollen en ze moeten wachten totdat het weer geslonken is voor ze weten wat de gevolgen zijn.. Vreselijk, twee kinderen, een verlies je direct en een dat wordt maanden zorgen maken, ik kan me niet voorstellen hoe zij zich zo sterk houdt. Alison is gisteren begraven en voor de rest is ze de hele tijd in het ziekenhuis bij haar zoon.



Donderdag was ik jarig, overstroomd met berichtjes, wensen, leuke foto's, filmpjes, mails en toen in thuiskwam wachtte een heel mooi bloemstuk in een mand met dikke rode rozen en Martin's favoriete roze lelies. Zo lief van Rob en de meiden om dit te doen.



Op het werk had we lunch, niet voor mij maar het maakte het wel een beetje speciaal, kalkoen, mac en cheese, allerlei groentes en als toetje bananapudding en cheesecake, heerlijk.

Ik ging eerder naar huis, het was rustig en ik lag al voor negen uur in bed.

De kids hier tillen niet aan verjaardagen. Wel bracht Susan een chocolade taart waar je u tegen zegt, met creme, heel machtig maar lekker !! Ik had zelf een appeltaart gehaald dus de kilo's komen er wel weer aan, ik kan nog steeds niet kauwen.



Vrijdag laat beginnen om 10.30 en alweer om 4.30 naar huis, uurtje lunch en twee uurtjes vrij om film te kijken, Incredibles 2, had ik al gezien maar evengoed leuk.



We zouden naar de lichtjes voor kerst in de dierentuin gaan met Josh jr en Julius maar Raini was veel te laat terug en ik vond het niet meer de moeite dus gaan we wel een andere keer.



Zaterdag ook lekker rustig, ik kon warempel uitslapen nadat ik om 7 uur Melly uit liet en Freckles eten gaf.

Ik kreeg twee pakjes in de mail, Platbook editie 22 waar een gedicht van mij instaat, ik sta nu in 12 van de 22 uitgaves, best wel aardig vind ik.

Ook had ik van vistaprint een tshirt besteld met de foto van Ricky en mij op.



Vanmorgen was ik weer vroeg ui de veren maar geen tijd om terug naar bed te gaan want ik krijg zo dadelijk bezoek, Jolien, die hier niet zover vandaan woont, komt Martin's spaanse gitaar halen. Ze en Gert-Jan hebben twee zonen, Tom en Owen en die krijgen de gitaar voor kerst. Ik vind het belangrijk dat de spullen die ik weggeef ook gebruikt worden.



Dus ik heb opgeruimd, geveegd, gedweild en het ziet er pico bello uit. Tussendoor nog even met Bulgarije geskyped, Lucas had huil zin maar hij lachte toch een paar keer, meer naar papa dan naar mij weliswaar.



Nog twee weken en dan is het bijna kerst, dan nieuwjaar en dan nog eventjes, ik hou me vast aan dat eventjes, hard nodig in deze komende weken met Martin's verjaardag en zijn sterfdag om de hoek



Ik wens jullie gezegende advents dagen



Liefs van Mariet



Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 582
Totaal aantal bezoekers 459653

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: