De vlinders komen weer terug !! - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu De vlinders komen weer terug !! - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

De vlinders komen weer terug !!

Blijf op de hoogte en volg Mariet

17 September 2017 | Verenigde Staten, Jacksonville


De vlinders zijn verdwenen
Weggevaagd door stormkracht zeventien
Als iemand ze vindt
Met hun gebroken vleugels
Kun je ze Dan vertellen misschien...
Dat mijn bloemen op ze wachten
Gekneusd en gebroken weliswaar
Maar met nectar en veel geduld
En ik, ik Ben klaar
Met stormen voor een tijdje
Ik geniet van de zon en de blauwe lucht
En als ik de Poes op haar vertrouwde plekje zie
Denk ik, we hadden zoveel geluk
En begin op te ruimen
Met een diepe zucht !!
Goeiemorgen lieve mensen,

Over een turbulente week gesproken !!!

Na zaterdag was het net een film waar ik geen auditie voor had gedaan maar wel midden in zat.

Zaterdag was er al bijna niks meer te krijgen in de winkels maar ik dacht dat ik alles had totdat ik zondagmorgen in de koelkast keek en zag dat Ian bijna alle melk had gebruikt, ja, hij had ineens zin gehad in cornflakes. Op het nieuws zag ik dat Rowes open was dus ik stond om 9 uur op de stoep en kreeg nog een gallon (3.8 liter). Al hun vlees was flink afgeprijsd maar nee, toch maar niet want de stroom weet je.

Zondag middag begon het al flink te waaien maar ik was druk met voorbereiden, vlees braden,opruimen, planten naar binnen en toen kwam de regen, met bakken.

's Avonds werd het pas echt gezellig, tv viel nu en dan uit maar voor een paar minuten maar dus ik kon toch die laatste aflevering voor het seizoen van Endeavour zien. Daarna Sherlock en toen was het middernacht. Ik probeerde te slapen, was echt heel moe maar de wind die nu stormkracht had, waaide om het huis en huilde dus elke keer als ik bijna sliep werd ik weer wakker, Scarlet was paniekerig,ze had me al een paar keer flink gekrabd met haar paniek acties dus maar op en kijken was er gebeurde.

Rond twee uur begon de straat vol te lopen, ineens,heel snel. Voordat ik het wist stonden de wielen van mijn auto half onder water. Ian en ik de garage in want ik was zeker dat die zou overstromen dus we brachten de diepvries kist binnen en alles was geen water verdroeg zetten we omhoog.

Ook begon ik binnen in het huis, alle manden, mooie dozen op tafels en stoelen. Ik dacht, mijn meubeltjes gaan eraan deze keer. Ian kwam vol paniek, er was water in zijn kamer op de vloer en hij kon niet zien waar het vanaf kwam. Ook mijn slaapkamer was nat in de hoek van de muurkast en Ravyn'swas het ergste. Ik herinnerde me dat dit ook gebeurde in het eerste jaar dat we hier woonden. We legden alle badlakens die we konden vinden op de grond om het water enigszins te stoppen.

Rond vijf uur was het echt erg, de bomen stonden krom en ik hield mijn hart vast.Ik was niet bang alleen bezorgd, we hadden nog steeds stroom, het viel even uit voor een minuut maar kwam weer terug. We hadden ook nog steeds tv en internet maar het akelige was dat het donker was.Ian ging naar buiten om de hond uit te laten, in het water, het stond ondertussen zo'n anderhalve meter van garage en voordeur. Hij kwam in aanraking met een drijvende cluster fireants en werd flink gebeten.

Om zes uur hield ik het voor gezien, ik was doodmoe, had alles gedaan wat ik onder controle had en ging naar bed. Ik sliep twee uurtjes en verwachtte echt het ergste maar wonderbaarlijk, de straat had nog wel water maar het liep terug dus geen water door de deuren. We hadden stroom dus eerst koffie en toen buiten kijken, de wind was er nog wel maar niet meer zo erg en de regen was meer drup drup.

Wat een ravage, bij de buren, twee huizen verder lag hun grote boom in de voortuin, net het huis gemist. Bij de achterburen hetzelfde verhaal,heel veel takken bij mij op de grond van mijn boom en de eik van de buren en het dak beschadigd,shingels eraf dus dat verklaarde het water in de slaapkamers. Hier hebben ze geen pannen maar shingles.


Bitumineuze shingles zijn aan beide zijden bedekt met bitumen en doorgaans zijn zijn aan de bovenzijde voorzien van een beschermlaag van minerale korrels.

En dan loop je rond als een kip zonder kop want er is niks te doen. Op de TV beelden van verwoesting, overstromingen in heel Jax, Zeker een derde van de stad onder water en nog meer zonder stroom. Heel veel bomen om, schuttingen,daken eraf,mensen die met boten en helicopters gered moeten worden, dezelfde beelden als wij een week tevoren in Texas zagen maar nu was het hier.

Zorgen over familie, vrienden, Dave,Martin's vriend die in de Keys woonten niet evacueerde – hij is ok -, Darian die in een zone woont aar het overstroomt,ze zijn ok alleen dagen zonder stroom. Raini ok bij vrienden. Misty en Kelly,Misty's moeder en de meiden weken uit naar Alamaba en komen vandaag pas terug,morgen begint de school weer maar waarschijnlijk nog geen stroom.

Het was allemaal zo verwarrend, de storm ging naar het westen en zou ons minder treffen maar gedurende de nacht week ze naar het oosten en het oog kwam op zo'n 80 km van ons voorbij.

Ik was moe, die hele maandag, geen honger,veel teveel koffie en veel te veel roken. Gelukkig kreeg ik rond 18.00 een berichtje van mijn manager, dinsdag nog niet werken. Alle bruggen nog gesloten en overstromingen op hielden ons terug van op het werk komen. Ook waren er heel veel mensen geevacueerd.

Dinsdag middag dan eindelijk in deauto,die nat van binnen was geworden, waarschijnlijk doordat de wind water tegen de zijkant had geblazen.Hij ruikt nog steeds raar !!

Bij de walmart was er niks,geen brood, geen beleg, geen diepvries maar wel verse kip en die hebben Ian en ik die avond helemaal opgegeten.

Ook kon ik nu de ravage in de buurt zien,bomen om, schuttingen ,grote trampolines weggewaaid.Mensen waren al druk bezig met opruimen, heel veel takken langs de weg maar ook meubels, bankstellen, kasten van mensen die water binnen hadden gehad.

Woensdag morgen weer werken,heel erg druk, maar fijn om even eruit te zijn en te zien dat collega's ook ok zijn. Floyd had een boom tegen zijn huis,verschillende mensen hadden nog steeds geen stroom maar mijn hele team was er.

Ondertussen had ik ook alle badlakens gewassen en weer droog in de kast, alleen de diepvries staat nog in de eetkamer maar dat deert niet en buiten doe ik de volgende week wel. Ik ben nog steeds heel erg moe, het vreet aan je, de spanningen en dan die ontladingen en daarna niks meer. De zon schijnt weer, het is warm, vandaag ruim dertig graden en de vlinders keren langzaam terug.

Freckles ligt hier bij mij,op de weegschaal,haar slaap plekje.Afgelopen nacht is ze voor het eerst weer buiten geweest maar ze blijft overdag veel meer binnen, kwam ze eerst maar alleen eten, nu ziet ze zichzelf als een binnenkat geloof ik.

Donderdag ineens een text op mijn telefoon,Mike,zichzelf verontschuldigen dat hij zo abrupt een einde had gemaakt aan onze ontmoetingen. Of ik hem wilde zien in het weekend dus gistermiddag ging ik naar zijn huis met een lekker maaltje want ook hij had dagen geen stroom gehad. We hebben heel serieus gepraat over verwachtingen en zo terwijl we lekker aten,hij vond het heerlijk.
We hebben besloten vrienden te zijn,thats it,samen gezellig tijd door te brengen en de volgende keer kookt hij voor mij.

Terwijl ik in de auto stapte zag ik dat zijn overbuur een heel aantal mooi op maat gezaagde eiken blokken had liggen langs de weg, dus achterklep open en inladen, nu liggen ze in de garage te drogen, laat die wintermaar komen. Ik ga zeker uitkijk houden naar meer hout,wat ik nu krijg hoef ik van de winter niet te kopen !!

Er is nog steeds tekort in de winkels, Aldi had geen kaas, geen lekkere droogworst en geen yoghurt gisteren,brood is schaars maar het wordt beter en gelukkig zijn de tankstations weer volop in gebruik, ook dat was een groot probleem. Vanmiddag moet ik wat kleine dingetjes halen, meer wespen spray want die bouwen nu weer ijverig nesten overal in de struiken en ik moet gauw genoeg snoeien want mijn jasmijn is helemaal uit elkaar gewaaid.

En dan is er Maria,weer een hurricane en misschien wel weer op weg naar ons,ik hoop het niet !!

Ik ga nog koffie maken, dat houd me op de been, ik wil zoveel mensen heel hartelijk bedanken voor de steun,van dichtbij en van verre, al die lieve emails, berichtjes op facebook doen me goed

Liefs van Mariet xx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 379
Totaal aantal bezoekers 459782

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: