Alle duiven op de Dam

Terwijl wolken jagen

over Florida's platte land

denk ik aan andere verre vlaktes

en voel ik het magnetisme van die ban

het trekt aan mij, aan mijn kleren

mijn hart verlangt naar Limburg steeds meer

nog 229 nachtjes slapen

en dan, dan keer ik weer




Goeiemorgen lieve mensen




Het is helemaal met orde gekomen met dat ticket, reissom helemaal voldaan was de zin van de week voor mij. Het had een beetje voetjes in de aarde met de voorbereiding en het werk zat voornamelijk in het feit dat het geld naar mijn Nederlandse bankrekening moest maar toen dat eenmaal daar was , was het ook zo gepiept. 8 April, een vrijdag stap ik weer op het vliegtuig, in Orlando en dan rechtstreeks naar Schiphol waar ik 's morgens rond tienen aan zou moeten koment. Ik ga terug op maandag 8 mei en ben dan rond 3 uur plaatselijke tijd weer terug in Orlando. We hebben een paar familie verjaardagen in die periode en ook natuurlijk Koningsdag dus ook wat oranje spul mee in die koffer, ik tel de dagen !!!




Vorig weekend had ik Ravyn en toen ik zondagmorgen mijn verslag schreef had ik geen idee wat we zouden doen maar rond twee uur was er dat innerlijk stemmetje, naar Georgia. Nu ziet Kelly Ravyn bijna niet anders dan dat ik haar meebreng dus we gingen op weg, onderweg een kip van de grill en fried chicken en natuurlijk ijs meegenomen. Jammer genoeg moest Kelly onverwacht toch een paar uurtjes werken maar na het avondmaal hebben we een paar uurtjes lekker kunnen babbelen. De meisjes sliepen al vroeg want Hazel en Bryenna moesten de volgende morgen natuurlijk naar school en Kelly en ik bleven weer tot in de late uurtjes op. Zij hoefde pas op maandag om 4 uur beginnen en wij gingen rond 3 uur weer richting Jacksonville. Thuisgekomen moest ik Raini naar de eerste hulp brengen, haar bloedsuiker was veel te hoog, 300 en ze kreeg gelukkig medicatie mee voor een aantal maanden. Ze is niet verzekerd en kan zich geen dokter veroorloven dus alles gaan via de ER van het ziekenhuis.




April kwam Ravyn later die avond weer ophalen, vandaag wordt ze weer afgezet, ik weet nog niet hoe laat want morgen is het Labor Day en geen school en vrij voor mij.




Er broeide een storm in het Caribisch gebied en lang was het niet duidelijk of het wat ernstigs zou worden, het was vrij onsamenhangend maar dat veranderde heel snel toen de depressie de Golf van Mexico introk waar het water heel warm is, zo'n 30 graden en toen was tropische storm Hermine – uitgesproken als Hermien – al snel een feit. Hermine kwam met een boog naar Jax's achterdeur en werd zo sterk (en met een oppervlakte zo groot als heel Nederland) dat ze een orkaan 1 werd. In de vroege ochtenuren van vrijdag bonkte ze aan de kust bij Tallahassee, de hoofdstad van Florida dat in de bocht aan Florida's westkust ligt en een paar uurtjes later bereikte ze ook onze buurt. Ze veranderde iets van richting voordat ze de kust bereikte dus wij lagen gelukkig niet in het directe pad maar toch, sterke wind met vlagen tot 100 km per uur, heel veel regen, omgevallen bomen, afgewaaide takken, tienduizenden zonder stroom etc waren het resultaat. Wij verloren niet de stroom, voor de verandering, wat afgewaaide takken in de tuin en omgevallen bloempotten – ik had alleen de vuilnisbakken binnen in de garage gezet zodat de deksels niet zouden wegwaaiten want die zijn dan als frisbees en je kunt ze niet los kopen – dus vrijdag tegen de middag kon ik gewoon naar mijn werk rijden. We kwamen een keer onder tornado warning vrijdag maar dat wer na een paar minuutjes alweer opgeheven. Ik was echter zo moe want de wind maakte allerlei vreemde geluiden in mijn a/c die nacht dus ik ging om 7 uur naar huis in plaats van om kwart over achten.




We hebben gewoon weer eens geluk gehad als ik naar de rest van Jax kijk, waar veel meer vernielingen waren als in mijn buurt, twee straten verder viel een boom op een auto, dat was het zo'n beetje. Dit was de eerste hurricane die Florida direct trof na 11 jaren rust, hopelijk is het nu weer 11 jaar rustig.




Gisteren zou Ravyn komen maar ik hoorde pas laat in de middag van April en toen had ik al andere plannen gemaakt. Ik hoefde gisteren maar van 12 tot 4 te werken en Todd zou van Nashville Tennessee zijn moeder (Susan) komen opzoeken dus na mijn werk en mijn boodschappen ging ik naar Susan. Ze stonden net op het punt om naar Golden Corrall te gaan voor het avondeten, Todd zei, hup in de auto jij, je gaat mee !! Het eten was heerlijk en het gezelschap gezellig, Todd heeft een hele aparte humor, net als ik.




Nadat we weer terug waren lekker in de douche want het is geweldig broeierig na al dat water uit de hemel, nog steeds ruim boven de dertig en toen met een mandje met bier, borrelglaasjes en een flinke fles Fireball (whiskey met kaneel, beetje pittig maar oh zo lekker) weer richting Susan waar we ons op de bank installeerden en onder het genot van een drankje of twee, hmm drie naar Poltergeist keken. Ik hou niet van horror maar met meer mensen kijken is wel leuk maar weet je, de orginele film vond ik altijd heel erg spannend, zelfs griezelig maar met deze die bijna een exacte kopie is, had ik dat geen moment. Ik moest alleen naar huis lopen, in het donker in de regen, Ian was naar Allen voor de nacht, Raini en Star zijn in Daytona voor het weekend maar het deed me niks, in een leeg huis komen, Charlie was er natuurlijk wel en ik heb geslapen als een roosje.




Zo dadelijk ga ik een lekker braadstuk opzetten want ik wil zuur vlees maken met champignons en ook pindakaas taart. Ik kreeg het recept van Kelly, je maakt een taartbodem van koekkruimels, mengt creamcheese, slagroom en pindakaas door elkaar en alles gaat in de koelkast voor een paar uur. Ik heb altijd slagroom (coolwhip) in de vriezer – dat is hoe het hier wordt verkocht, bevroren. Ook wil ik een bosbessen cobbler maken maar dat alles ligt aan vandaags plannen. Gil, de man van Susan moet werken en Todd vroeg gisteravond, wat gaan wij morgen doen. Ik vind het heel erg leuk als hij er is, hij maakt me aan het lachen, hij heeft zijn zorghond Lady mee (hij was in de oorlog in Afghanistan en heeft problemen met relaxen daardoor en de hond maakt hem rustig) en als Lady mij ziet is er maar een plaats waar ze wil liggen, op mijn schoot en af en toe krijg ik dan een lik in mijn gezicht. Hij blijft nog tot morgen.




Ik hoop zo dadelijk ook met Frank en Aline nog te praten natuurlijk. Ze zijn deze week naar Sofia, Bulgarije gevlogen en hun spulletjes zijn met de vrachtwagen onderweg, waarschijnlijk nu wel daar. Ze hebben inmiddels een flat gevonden, vijf hoog en met uitzicht op de bergen. Ik ben benieuwd hoe alles eruit ziet, wanneer ze beginnen met werken etc.




Het was me weer een weekje, ook op het werk, ik heb waarschijnlijk geen employee of the month voor augustus, alles is geweldig groen behalve mijn transfers (klanten verbinden met andere afdelingen wat soms niet te vermijden is vooral als het automatisch telefoon systeem weer kuren heeft zoals deze maand) want dat is een half procent te hoog, och ja, gewoon wat verder weg parkeren, dat is alles.




Ik wens jullie allemaal een perfect begin van de herfst, nog even en dan mogen hier gelukkig de ramen weer open




Liefs...Mariet