Afscheid op z'n Amerikaans

Afsheid nemen
van een man
die ik nooit had ontmoet
maar ik zag de pijn en het gemis
maar ook heel veel liefde
en dat deed me veel goed
zijn vrouw, zijn dochters
en al het kleine grut
zij allen missen 'pop'
ik werd opgenomen
meegevoerd
in de warmte van familie, die kent geen stop

Tom Warren, wat was je rijk
mijn Martin was je neef
en ik begrijp nu waarom hij er graag kwam
en waarom ik graag nog wat langer bleef

Goeiemorgen lieve lezers,

Deze week stond in het teken van familie, een familie van Martin die ik niet kende, alleen via Facebook zag ik foto's en zo maar op maandag kwam het droevige bericht dat oom Tom Warren, de jongste broer van mum, was overleden aan een hartaanval.
Mum heeft helemaal geen contact met haar broers, dat is al jaren zo, zij en haar zus Bertha aan een kant van de schutting, de broers Tommy en Buddy aan de andere kant en waarom, niemand weet eigenlijk waarom het ging, waarschijnlijk iets zo onbelangrijks maar hey, zo gaat dat jammer genoeg.

Ik heb dus contact via Facebook met Tom's vrouw Virginia en twee van haar dochters, Missy en Julie dus zo hoorde ik van het overlijden. Ik nam contact op met Myra want ik wist dat zij en Martin's broer Tom wel geregeld sproken met die kant van de familie.
De begrafenis was vrijdag voorafgegaand aan een zogenaamde viewing de avond tevoren. Dat is een ceremonie in het funeral home met een open kist zodat mensen afscheid kunnen nemen. Ik moest donderdag werken tot 9 uur maar kreeg het voor mekaar om vrijdag vrij te nemen, na hulp van Lori en dus heb ik vrijdag morgen mum (Betty) opgehaald omdat Tom en Myra nog moesten werken tot de middag.

Mensen hebben hier toch beslist andere ideeen van een begrafenis, mum had zich helemaal niet opgetut of zo, ze droeg een spijkerjurk en haar haren worden lang, ik vond dat ze er een beetje vogelverschrikkerig uitzag maar dat is haar keuze. De begrafenis ceremonie was op een kerkhof in Orange Park, een tent was neergezet lang het open graf, onder de tent stonden stoelen voor de familie en de kleinzoons reden de kist naar het graf. De kist was bedekt met de Amerikaanse vlag, oom Tom was bij de Marine toen hij jong was dus er waren ook drie sailors, twee vouwden de vlag op tot een driehoek die aan Virginia werd aangeboden terwijl er eentje de Last Post blies op een bugel.

Daarna kwam er een voorganger van de kerk waar de familie lid van is en haalde herinneringen op aan de overledene maar ook werd er veel gepraat over de hemel en dat als je Jesus niet in je hart had, je naar de hel ging – niet mijn geloof maar ja, ieder het zijne.

Na afloop konden we de familie condoleren, ik stelde me aan iedereen voor, ook aan oom Buddy die wel gehoord had dat Martin getrouwd was maar niet met wie.

Mum ging na afloop van de dienst met Tom en Myra naar huis en ik volgde de stoet naar Middleburg waar in het huis van Laurie, een van de vier dochters, een lunch buffet werd geserveerd, iedereen had eten meegenomen, in plaats van eten en bloemen gaf ik een envelop met inhoud aan Virginia. We hebben samen gezellig een uurtje gekletst, het bleek dat Martin vroeger veel daar kwam en met de meisjes speelde, ik hoorde leuke anecdotes over vroeger die ik nog niet kende en liet foto's van hem zien maar ook van mijn kleinkinderen. Ik vroeg Virginia naar het verhaal over hoe Tom van het schip sprong, ik had dat van Martin gehoord maar hij vertelde toen dat hij niet wist of het waar was. Tom diende op de carrier Roosevelt en mocht niet aan wal toen ze Jacksonville binnenliepen dus hij deed zijn kleren in een plastic zak en sprong overboord en zwom naar de wal, hier haalde mum hem op zodat hij zijn ouders kon bezoeken. Toen hij dezelfde terug probeerde te gaan werd hij betrapt toen hij het schip opklom, straf volgde natuurlijk.

Om 4 uur nam ik afscheid, heel hartelijk en veel knuffels en een uurtje later, door veel verkeer op Blanding, was ik weer thuis.

Gisteren heel rustig aan, Susan en ik gingen naar de Navy basis, ze moest een recept afhalen en we gingen shoppen bij de Comissary, de supermarkt aldaar, ze hebben veel Duitse producten en het vlees met name is heel goed en goedkoop.

Na afloop nog even de tuin in en toen kwam April Ravyn brengen die tot maandag blijft, Raini past op haar en als ze werken is doen haar vriendinnen het, ze zijn hier al een hele week.

Raini en Star hadden fikse ruzie gekregen na afloop van de Gay Pride zondag en Star is gewoon ergens op Atlantic, wat een flink eind hier vandaan is , uit de auto gestapt, we hebben haar daarna niet meer gezien, blijkbaar is ze met een vriendin naar Daytona waar haar moeder woont, gegaan. Raini heeft beloofd dat als Star niet verandert, zij haar niet meer hier wil hebben, hopelijk blijft ze bij dat standpunt, ik vind het veel rustiger in huis nu zij er niet is.

Afgelopen week hadden we wild wild west in de buurt, ik was op het werk maar Susan wist natuurlijk het naadje van de kous. In de straat achter ons had een man zich verschanst in zijn huis met een revolver en hij dreigde zichzelf dood te schieten dus het SWAT team en CSI kwam in vol ornaat, op de een of andere manier wist de man het huis te verlaten en werden alle straten afgesloten, uiteindelijk vonden ze hem in een greppel en werd hij meegenomen door de politie.

We zijn net terug van de fleamarket, ik heb was dvd's gekocht van films die ik graag zie, voor een dollar per stuk en ga strakjes weer lekker in de tuin werken, ik heb een klimplant gekocht bij Ace en een hele mooie chrysantenstruik vol met witte bloemen, de klimmer heet Dutchman's Pipe, hoe toepasselijk en ik ga hem voor tegen de schoorsteen planten, ik ga proberen zelf een klimrek te maken, we zullen zien hoe dat werkt


https://nl.wikipedia.org/wiki/Aristolochia

Ik wens jullie een fijne week, ik ruik mijn tomatensoep die ik gisteren gemaakt heb en waarvan de meiden gisteren al flink gesmuld hebben

tot de volgende keer...Mariet


Foto's van de begrafenis :

http://marietvanknippenberg.blogspot.com/2015/10/afscheid-op-zin-amerikaans.html