Blauw zo hemelsblauw
Blijf op de hoogte en volg Mariet
22 Maart 2015 | Verenigde Staten, Jacksonville
Paerdebloom pluuskes
Vleege door de loch
Den dinks se waal ens
Waorhaer gaon die toch
Afhankelik van de windj
Verblindj door ut leeg
Naatgeraegend
Gesjoenkeld as in un weeg
Den de duik nao onger
Neergevlijd oppe grondj
Om dao te ontkieme en te greuje
Toet un nieje paerdebloom
Greun, sjterk en gezondj
Hallo lieve mensen,
Weer is er een week voorbij en wat een week het was...
Zondag was de dag dat we definitief een hoofdstuk afsloten met familie en vrienden.
Ik was al op tijd op want er moest nog veel gedaan worden. Doordat Raini niet echt veel meegeholpen had met poetsen en er nog veel was blijven liggen begon ik met goede moed en kreeg haar toch zover om eindelijk die badkamer onder handen te nemen. Ik maakte nog wat kleine dingetjes af en haalde de stokbroden af bij Publix die ik de dag van te voren besteld had, zij hebben de echte dunne baguettes die echt heerlijk zijn.
De bedoeling was dat we rond een uur naar het kerkhof zouden gaan maar Kelly kwam pas later en toen was Ian nog vermist. Uiteindelijk gaf ik Josh geld voor benzine om Ian aan de Southside op te halen waar hij de nacht had doorgebracht bij zijn vriend Allan. Toen Ian wakker werd was Allan weg, geen idee waarheen en hij was dus stuck. Uiteindelijk waren we om half drie op weg naar het kerkhof, allemaal compleet. We vonden het perfecte plekje, achteraan op het oude gedeelte vond ik een oude boom met mistletoe en Spanish mos in, echt southern. Hij stond op de rand van een soort afgrond, de zon scheen heerlijk en met een harkje maakte ik een kuitje bij de wortels. Ravyn en Raini schudden de as van Martin die we heel toepasselijk in een Seminole cup hadden gedaan in het kuiltje, daarna deden wij om de beurt hetzelfde en het kuiltje ging weer dicht met aarde, Raini wachtte tot er een briesje wind was en schudde het laatste restje as terwijl ze sprak : dust in the wind, all we are is dust in the wind.
Even tranen, even elkaar vasthouden en toen was het tijd om naar huis te gaan. Ik heb een klein roze hartje in de bast van de boom geprikt.
Raini was een beetje uit haar doen omdat ze thuis de staande ventilator niet aan kreeg en dus moesten we bij haar winkel stoppen om een nieuwe te kopen. Toen we weer weg wilde rijden, je raadt het misschien al, de auto startte niet. Motorkap open en de zekering vervangen want die was weer naar de knoppen maar de volgende zekering, poef, na drie zekeringen, ik had er niet meer, Kelly gebeld die ons op kwam halen, mrs White bleef voor straf op de parkeerplaats voor de winkel.
Thuis gekomen was Susan er al en Donna, Tony en Mike kwamen ook aan. Het eten stond al lekker warm te worden, we hadden de grote tafel feestelijk aangekleed en iedereen genoot van het samenzijn en het eten, de meesten schepten twee keer op. We vertelden over Martin en ik kreeg van Donna een stapeltje foto's van Martin die ik nog niet had. Ik gaf iedereen een bloempot met aarde met een beetje as van Martin erin en een knol van een roze/witte lelie en ze vonden het allemaal heel bijzonder.
Natuurlijk praatten we ook over de auto en wat te doen, Tony zou de volgende dag de zuto naar mijn huis brengen en dan wel zien, hij zei al direct dat hij niet echt iets over de electrische dingen in de auto wist dus ik nam contact op met Thomas, een collega op het werk die een gediplomeerde technician is. Hij was op maandag ook vrij en zegde toe ook die middag te komen.
Na een drukke emotionele dag waarvan iedereen zei dat dit nu precies was wat Martin gewild had (heel erg mooi om te weten want dat was mijn goal) op tijd in mijn nest en slapen. Star en Raini waren zo aardig om alles op te ruimen en de afwas te doen terwijl ik op een oor lag.
Maandag morgen deed ik rustig aan en na de middag ging ik samen met Tony naar de parkeerplaats waar mrs White noodgedwongen de nacht had doorgebracht. Ook Thomas ontmoette ons daar en samen kregen ze haar aan de praat waarna het huiswaarts ging.
Na de heren te hebben voorzien van sweet tea ging ik aan de slag met die drie struiken die nog gesnoeid moesten worden, het was warm in het zonnetje en na ijverig geknipt en gesnoeid te hebben was alles kaal en kortgewiekt, aan de straat rand lag een berg takken die woensdag netjes werden opgehaald door de gemeente vracht wagen. Ondertussen had mijn buurman - zonder te vragen of iets te zeggen, de kantjes in de achtertuin geknipt maar ook een paar takken en mijn wysteria (blauwe regen) is niet meer. Het blijft toch een vreemde man !!
De mannen waren een testen en discussieren, ze dachten eerst aan de bedrading maar nee dat was het, eentje onder de auto, eentje op de grond erlangs, nog maar eens testen en meten en toen de enige conclusie die overbleef, de starter. Op naar de winkel om die te testen, kwam uit de tester als ok maar Thomas dacht dat het de solenoid was, een spoel of actuator die een onderdeel van de starter is, in feite een electro magneet die het zaakje in beweging zet, die maakte waarschijnlijk kortsluiting. Ze konden die spoel niet afhankelijk testen dus er moest een beslissing worden genomen, een nieuwe starter of niks doen. Aangezien ik de auto nodig heb werd er voor het eerste besloten. En we hadden geluk, O'Reilly's had er eentje op voorraad, 107 dollars maar hey dus die opgehaald en nadat Tony hem erin had gezet, Thomas was ondertussen naar huis om te eten, starten en ja hoor, het werkte !! Ik bracht de jeep terug die Donna op zondag had achtergelaten en die ik helemaal niet gebruikt had en Donna bracht me thuis. Het was ondertussen te laat om crablegs te halen, dat heb ik voor mezelf nog tegoed.
Dinsdagmorgen, starten ja maar na drie keer proberen dus een goed veilig gevoel, nee niet echt maar wat moet je dan !
Ik heb de hele week gewerkt tot en met zaterdag, we hadden vanalles op het programma staan want er was niets te doen dus veel trainingen en de nieuwe competitie. Ook had ik een filmticket gewonnen dus en alweer 30 minuutjes off the phone met de St Patricks Day puzzel.Dat zijn 4 prijzen in 2 weekjes, niet gek !!
Donderdag morgen dan eindelijk mijn droom, Martin stond op de voor hem heel karakteristieke manier tegen iets geleund, keek naar mij en glimlachte, ik werd wakker en het was net voor de tijd dat hij overleed. Hij zei niks maar zag er gezond en gelukkig uit en dat is al wat telt. Het duurde even voor ik weer sliep natuurlijk, tranen met tuiten maar meer van geluk dat hij eindelijk even op bezoek kwam. Terwijl ik dit schrijf komen die tranen weer dus even wegvegen want anders zie ik niet wat ik type.
Ik nam een beslissing op donderdag, ik ben het beu om steeds me zorgen te maken over een auto die het misschien wel of niet doet en niks is gegarandeerd dat wel maar ik kan het voor mezelf veel gemakkelijker maken dus ik begon te bellen. Ik had mijn cheque van Martin's levensverzekering gekregen dus had het geld om iets te doen. Ik wil niet teveel eraan komen maar wat moet moet. Ik ging dus bellen over een auto leasen maar het kortste contract is 36 maanden en zolang ben ik niet meer hier, het was ook nog altijd over 200 dollars per maand, wel voor een nieuwe auto. Ik had Duval Honda gebeld, Martin was dol op Honda, zijn motor was er eentje en hij zei altijd dat ik daar naar toe moest voor te kijken als het kon. De man die ik aan de phone had, zijn naam is Van, vertelde me dat hij wel een paar pre owned - een netter woord voor tweedehandsjes - op de locatie had en we maakten een afspraak voor na het werk rond 7 uur. Ik kon het net halen want ik was natuurlijk uitgerekend die dag lang aan de telefoon met een klant. Van toonde me Honda Accords maar die waren me veel te groot, ik wilde iets kleiner zoals de Kia, perfect om te parkeren en zo en ik hoef tenslotte niet een familie te transporteren. Hij zocht op de computer en vond een Toyota Yaris (ze nemen ook andere merken in natuurlijk) maar die stond op een andere locatie. De Yaris is een twee deurs hatchback, van 2008 in een mooie blauwe kleur, het oog wil tenslotte ook wat en was 7000.00. Ik vertelde hem dat ik er even over na wilde denken, de kans dat hij weg was na het weekend was klein, het was geen automaat maar manual en Amerikanen houden daar niet echt van.
Vrijdag en zaterdag late dienst dus vrijdag morgen naar de bank om mijn cheque op mijn rekening te laten storten, geen probleem en 2000 dollars was zelfs direct beschikbaar want ik vertelde haar dat ik misschien dat nodig had om een auto te kopen in het weekend. Ze verwees me naar een van de bank mensen om over een lening te praten. Ik had dat aanbod ook van Honda gekregen maar bij de bank kreeg ik toestemming met 5.29% rente dus daar betaalde ik zonder aanbetaling hetzelfde als bij Honda met aanbetaling. Ook tegen de bank dame zei ik dat ik er eventjes over wilde denken en een paar mensen raadplegen.
Op het werk praatte ik met Thomas en die zei direct : DOEN !! Dus belde ik de bank, laat de lenings papieren maar doorgaan, ze wilde referenties en dat was met behulp van Kim en Lisa zo gepiept. Toen belde ik Van dat ik zeker de auto wilde zien en we maakten een afspraak voor zaterdag morgen. Ik belde nog met Donna en die zou kijken of Tony zaterdag morgen kon gaan kijken maar uitenidelijk lukte dat laatste niet dus ik moest alleen beslissen. Ik was op tijd bij Honda op zaterdag morgen maar al die papierwinkel neemt veel tijd in beslag. Ik maakte een korte proefrit, moet natuurlijk even wennen aan schakelen maar het is een auto met pit, heel compacht maar doordat het een hatchback is kun je de achterbank opvouwen, denk eens hoe gemakkelijk dat met yardsalen wordt want er kan veel in !! Je moet tenslotte practisch zijn als vrouw alleen.
Van vroeg wat de bank mij aan bood als rente en toen ik zei 5.29 zei hij, dat kunnen we matchen dus de papieren getekend, aanbetaling van 2000 dollars en ik ga nu 115 dollars per maand betalen, geen probleem toch !! Ook belde ik de verzekering om Yaris - die ik denkelijk Blue ga noemen - en ik ga in plaats van 46.00 nu 93.00 per maand betalen, volledig verzekerd want dat moet als je financiert dus ook geen slechte deal. Ik kon Blue al meenemen al was nog niet alles afgewerkt maar ik had haast om op tijd op mijn werk te komen en sloeg dat aanbod af want ik wilde niet stressen over tijd en verkeer in een nieuwe auto, ik wil op mijn gemak de feel van het schakelen hebben dus maandag ga ik terug om alles af te werken en haar op te halen. Ook moeten we nog even over garantie praten want die is er in feite tot aan de deur. Ze is toppie wat betreft olie en filters en zo, ze heeft 85000 miles op de teller en ik krijg een klein leuk autootje met radio en a/c en rust, geen roest maar de rust van weten dat ze betrouwbaar is en dat heb ik nog zelden gehad met een auto hier in de afgelopen bijna 7 jaar.
Oh ja, en die nieuwe competitie tegen Donna's team, we wonnen met 41 tegen 34, Donna pikte de mensen waar ze naar luisteren en ze sloeg mij over...Lori zei later, ze wist dat jij de volle score zouden hebben dus ze pakte iemand waarvan ze hoopte dat die het niet zou hebben, mooi niet dus, we waren toppie en Joe zat te stralen, de twee ronde is voor op een na al Joe's team, Wayne heeft nog maar een team in de strijd en dinsdag de volgende ronde, wij tegen Charles en zijn team, mijn oude manager. Ik ben trouwens weer helemaal groen en als ik deze cijfers nog zo'n kleine 2 weken kan vasthouden is de 1000.00 bonus ook weer in de knip.
Vandaag is het zondag, mijn enige vrije dag tot volgende week zaterdag en ik heb een paar dingen die ik wil doen, we krijgen later vandaag regen, ik moet Raini om half drie ophalen van het werk, geen was dus met de regen in het vooruitzicht, het is helemaal bewolkt dus ik ga rustig aan doen, wat opruimen en misschien eindelijk die film kijken die ik van Susan heb gekregen.
Vandaag is Rik van den Kerkhof jarig, van harte en een heel fantastisch nieuw levensjaar gewenst met al het mopoie en goede in het leven.
Op 23 maart wordt Valerie v.d. Port jarig, ze wordt alweer 27 en ik denk altijd aan dat kleine meisje waar ik vier jaar op paste.
Tot de volgende week en bedankt weer voor het lezen en de reacties
Ik ben op mijn ander blog veel foto's geplaatst, de link is :
http://marietvanknippenberg.blogspot.com/2015/03/blauw-zo-hermelsblauw.html
Liefs...Mariet xxx
Vleege door de loch
Den dinks se waal ens
Waorhaer gaon die toch
Afhankelik van de windj
Verblindj door ut leeg
Naatgeraegend
Gesjoenkeld as in un weeg
Den de duik nao onger
Neergevlijd oppe grondj
Om dao te ontkieme en te greuje
Toet un nieje paerdebloom
Greun, sjterk en gezondj
Hallo lieve mensen,
Weer is er een week voorbij en wat een week het was...
Zondag was de dag dat we definitief een hoofdstuk afsloten met familie en vrienden.
Ik was al op tijd op want er moest nog veel gedaan worden. Doordat Raini niet echt veel meegeholpen had met poetsen en er nog veel was blijven liggen begon ik met goede moed en kreeg haar toch zover om eindelijk die badkamer onder handen te nemen. Ik maakte nog wat kleine dingetjes af en haalde de stokbroden af bij Publix die ik de dag van te voren besteld had, zij hebben de echte dunne baguettes die echt heerlijk zijn.
De bedoeling was dat we rond een uur naar het kerkhof zouden gaan maar Kelly kwam pas later en toen was Ian nog vermist. Uiteindelijk gaf ik Josh geld voor benzine om Ian aan de Southside op te halen waar hij de nacht had doorgebracht bij zijn vriend Allan. Toen Ian wakker werd was Allan weg, geen idee waarheen en hij was dus stuck. Uiteindelijk waren we om half drie op weg naar het kerkhof, allemaal compleet. We vonden het perfecte plekje, achteraan op het oude gedeelte vond ik een oude boom met mistletoe en Spanish mos in, echt southern. Hij stond op de rand van een soort afgrond, de zon scheen heerlijk en met een harkje maakte ik een kuitje bij de wortels. Ravyn en Raini schudden de as van Martin die we heel toepasselijk in een Seminole cup hadden gedaan in het kuiltje, daarna deden wij om de beurt hetzelfde en het kuiltje ging weer dicht met aarde, Raini wachtte tot er een briesje wind was en schudde het laatste restje as terwijl ze sprak : dust in the wind, all we are is dust in the wind.
Even tranen, even elkaar vasthouden en toen was het tijd om naar huis te gaan. Ik heb een klein roze hartje in de bast van de boom geprikt.
Raini was een beetje uit haar doen omdat ze thuis de staande ventilator niet aan kreeg en dus moesten we bij haar winkel stoppen om een nieuwe te kopen. Toen we weer weg wilde rijden, je raadt het misschien al, de auto startte niet. Motorkap open en de zekering vervangen want die was weer naar de knoppen maar de volgende zekering, poef, na drie zekeringen, ik had er niet meer, Kelly gebeld die ons op kwam halen, mrs White bleef voor straf op de parkeerplaats voor de winkel.
Thuis gekomen was Susan er al en Donna, Tony en Mike kwamen ook aan. Het eten stond al lekker warm te worden, we hadden de grote tafel feestelijk aangekleed en iedereen genoot van het samenzijn en het eten, de meesten schepten twee keer op. We vertelden over Martin en ik kreeg van Donna een stapeltje foto's van Martin die ik nog niet had. Ik gaf iedereen een bloempot met aarde met een beetje as van Martin erin en een knol van een roze/witte lelie en ze vonden het allemaal heel bijzonder.
Natuurlijk praatten we ook over de auto en wat te doen, Tony zou de volgende dag de zuto naar mijn huis brengen en dan wel zien, hij zei al direct dat hij niet echt iets over de electrische dingen in de auto wist dus ik nam contact op met Thomas, een collega op het werk die een gediplomeerde technician is. Hij was op maandag ook vrij en zegde toe ook die middag te komen.
Na een drukke emotionele dag waarvan iedereen zei dat dit nu precies was wat Martin gewild had (heel erg mooi om te weten want dat was mijn goal) op tijd in mijn nest en slapen. Star en Raini waren zo aardig om alles op te ruimen en de afwas te doen terwijl ik op een oor lag.
Maandag morgen deed ik rustig aan en na de middag ging ik samen met Tony naar de parkeerplaats waar mrs White noodgedwongen de nacht had doorgebracht. Ook Thomas ontmoette ons daar en samen kregen ze haar aan de praat waarna het huiswaarts ging.
Na de heren te hebben voorzien van sweet tea ging ik aan de slag met die drie struiken die nog gesnoeid moesten worden, het was warm in het zonnetje en na ijverig geknipt en gesnoeid te hebben was alles kaal en kortgewiekt, aan de straat rand lag een berg takken die woensdag netjes werden opgehaald door de gemeente vracht wagen. Ondertussen had mijn buurman - zonder te vragen of iets te zeggen, de kantjes in de achtertuin geknipt maar ook een paar takken en mijn wysteria (blauwe regen) is niet meer. Het blijft toch een vreemde man !!
De mannen waren een testen en discussieren, ze dachten eerst aan de bedrading maar nee dat was het, eentje onder de auto, eentje op de grond erlangs, nog maar eens testen en meten en toen de enige conclusie die overbleef, de starter. Op naar de winkel om die te testen, kwam uit de tester als ok maar Thomas dacht dat het de solenoid was, een spoel of actuator die een onderdeel van de starter is, in feite een electro magneet die het zaakje in beweging zet, die maakte waarschijnlijk kortsluiting. Ze konden die spoel niet afhankelijk testen dus er moest een beslissing worden genomen, een nieuwe starter of niks doen. Aangezien ik de auto nodig heb werd er voor het eerste besloten. En we hadden geluk, O'Reilly's had er eentje op voorraad, 107 dollars maar hey dus die opgehaald en nadat Tony hem erin had gezet, Thomas was ondertussen naar huis om te eten, starten en ja hoor, het werkte !! Ik bracht de jeep terug die Donna op zondag had achtergelaten en die ik helemaal niet gebruikt had en Donna bracht me thuis. Het was ondertussen te laat om crablegs te halen, dat heb ik voor mezelf nog tegoed.
Dinsdagmorgen, starten ja maar na drie keer proberen dus een goed veilig gevoel, nee niet echt maar wat moet je dan !
Ik heb de hele week gewerkt tot en met zaterdag, we hadden vanalles op het programma staan want er was niets te doen dus veel trainingen en de nieuwe competitie. Ook had ik een filmticket gewonnen dus en alweer 30 minuutjes off the phone met de St Patricks Day puzzel.Dat zijn 4 prijzen in 2 weekjes, niet gek !!
Donderdag morgen dan eindelijk mijn droom, Martin stond op de voor hem heel karakteristieke manier tegen iets geleund, keek naar mij en glimlachte, ik werd wakker en het was net voor de tijd dat hij overleed. Hij zei niks maar zag er gezond en gelukkig uit en dat is al wat telt. Het duurde even voor ik weer sliep natuurlijk, tranen met tuiten maar meer van geluk dat hij eindelijk even op bezoek kwam. Terwijl ik dit schrijf komen die tranen weer dus even wegvegen want anders zie ik niet wat ik type.
Ik nam een beslissing op donderdag, ik ben het beu om steeds me zorgen te maken over een auto die het misschien wel of niet doet en niks is gegarandeerd dat wel maar ik kan het voor mezelf veel gemakkelijker maken dus ik begon te bellen. Ik had mijn cheque van Martin's levensverzekering gekregen dus had het geld om iets te doen. Ik wil niet teveel eraan komen maar wat moet moet. Ik ging dus bellen over een auto leasen maar het kortste contract is 36 maanden en zolang ben ik niet meer hier, het was ook nog altijd over 200 dollars per maand, wel voor een nieuwe auto. Ik had Duval Honda gebeld, Martin was dol op Honda, zijn motor was er eentje en hij zei altijd dat ik daar naar toe moest voor te kijken als het kon. De man die ik aan de phone had, zijn naam is Van, vertelde me dat hij wel een paar pre owned - een netter woord voor tweedehandsjes - op de locatie had en we maakten een afspraak voor na het werk rond 7 uur. Ik kon het net halen want ik was natuurlijk uitgerekend die dag lang aan de telefoon met een klant. Van toonde me Honda Accords maar die waren me veel te groot, ik wilde iets kleiner zoals de Kia, perfect om te parkeren en zo en ik hoef tenslotte niet een familie te transporteren. Hij zocht op de computer en vond een Toyota Yaris (ze nemen ook andere merken in natuurlijk) maar die stond op een andere locatie. De Yaris is een twee deurs hatchback, van 2008 in een mooie blauwe kleur, het oog wil tenslotte ook wat en was 7000.00. Ik vertelde hem dat ik er even over na wilde denken, de kans dat hij weg was na het weekend was klein, het was geen automaat maar manual en Amerikanen houden daar niet echt van.
Vrijdag en zaterdag late dienst dus vrijdag morgen naar de bank om mijn cheque op mijn rekening te laten storten, geen probleem en 2000 dollars was zelfs direct beschikbaar want ik vertelde haar dat ik misschien dat nodig had om een auto te kopen in het weekend. Ze verwees me naar een van de bank mensen om over een lening te praten. Ik had dat aanbod ook van Honda gekregen maar bij de bank kreeg ik toestemming met 5.29% rente dus daar betaalde ik zonder aanbetaling hetzelfde als bij Honda met aanbetaling. Ook tegen de bank dame zei ik dat ik er eventjes over wilde denken en een paar mensen raadplegen.
Op het werk praatte ik met Thomas en die zei direct : DOEN !! Dus belde ik de bank, laat de lenings papieren maar doorgaan, ze wilde referenties en dat was met behulp van Kim en Lisa zo gepiept. Toen belde ik Van dat ik zeker de auto wilde zien en we maakten een afspraak voor zaterdag morgen. Ik belde nog met Donna en die zou kijken of Tony zaterdag morgen kon gaan kijken maar uitenidelijk lukte dat laatste niet dus ik moest alleen beslissen. Ik was op tijd bij Honda op zaterdag morgen maar al die papierwinkel neemt veel tijd in beslag. Ik maakte een korte proefrit, moet natuurlijk even wennen aan schakelen maar het is een auto met pit, heel compacht maar doordat het een hatchback is kun je de achterbank opvouwen, denk eens hoe gemakkelijk dat met yardsalen wordt want er kan veel in !! Je moet tenslotte practisch zijn als vrouw alleen.
Van vroeg wat de bank mij aan bood als rente en toen ik zei 5.29 zei hij, dat kunnen we matchen dus de papieren getekend, aanbetaling van 2000 dollars en ik ga nu 115 dollars per maand betalen, geen probleem toch !! Ook belde ik de verzekering om Yaris - die ik denkelijk Blue ga noemen - en ik ga in plaats van 46.00 nu 93.00 per maand betalen, volledig verzekerd want dat moet als je financiert dus ook geen slechte deal. Ik kon Blue al meenemen al was nog niet alles afgewerkt maar ik had haast om op tijd op mijn werk te komen en sloeg dat aanbod af want ik wilde niet stressen over tijd en verkeer in een nieuwe auto, ik wil op mijn gemak de feel van het schakelen hebben dus maandag ga ik terug om alles af te werken en haar op te halen. Ook moeten we nog even over garantie praten want die is er in feite tot aan de deur. Ze is toppie wat betreft olie en filters en zo, ze heeft 85000 miles op de teller en ik krijg een klein leuk autootje met radio en a/c en rust, geen roest maar de rust van weten dat ze betrouwbaar is en dat heb ik nog zelden gehad met een auto hier in de afgelopen bijna 7 jaar.
Oh ja, en die nieuwe competitie tegen Donna's team, we wonnen met 41 tegen 34, Donna pikte de mensen waar ze naar luisteren en ze sloeg mij over...Lori zei later, ze wist dat jij de volle score zouden hebben dus ze pakte iemand waarvan ze hoopte dat die het niet zou hebben, mooi niet dus, we waren toppie en Joe zat te stralen, de twee ronde is voor op een na al Joe's team, Wayne heeft nog maar een team in de strijd en dinsdag de volgende ronde, wij tegen Charles en zijn team, mijn oude manager. Ik ben trouwens weer helemaal groen en als ik deze cijfers nog zo'n kleine 2 weken kan vasthouden is de 1000.00 bonus ook weer in de knip.
Vandaag is het zondag, mijn enige vrije dag tot volgende week zaterdag en ik heb een paar dingen die ik wil doen, we krijgen later vandaag regen, ik moet Raini om half drie ophalen van het werk, geen was dus met de regen in het vooruitzicht, het is helemaal bewolkt dus ik ga rustig aan doen, wat opruimen en misschien eindelijk die film kijken die ik van Susan heb gekregen.
Vandaag is Rik van den Kerkhof jarig, van harte en een heel fantastisch nieuw levensjaar gewenst met al het mopoie en goede in het leven.
Op 23 maart wordt Valerie v.d. Port jarig, ze wordt alweer 27 en ik denk altijd aan dat kleine meisje waar ik vier jaar op paste.
Tot de volgende week en bedankt weer voor het lezen en de reacties
Ik ben op mijn ander blog veel foto's geplaatst, de link is :
http://marietvanknippenberg.blogspot.com/2015/03/blauw-zo-hermelsblauw.html
Liefs...Mariet xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
