Ticket in de pocket !!

de pluuskes van de perdebloom
weije op elke windj
wae plökte ze inne wei
ich waas toen nog un kindje
en dach, wao gaon ze toch nao toe
missjien wel hiel erg ver
noe dink ich, wao bes dich toch haer
en in mien aug weersjpegelt zich die sjter

Hallo lieve vrienden,

Hoog tijd om aan mijn wekelijks verslag te beginnen want het was een hele interessante week, van diepbedroefd tot blijdschap, van frustratie naar opluchting.

Ik wil beginnen met een felicitatie, voor os Ine en haar Vijo die vandaag 20 jaar getrouwd zijn, lieverds, ik wil jullie van harte feliciteren met deze mijlpaal en jullie er nog vele vele gezonde en gelukkige jaren bij wensen. Dikke knuffel voor jullie allebei, ik hou van jullie !!

Beginnend op zondag, de grill party bij Kim en het was me een party. Lekker buiten in haar tuintje, omringd door een hoge schutting, zaten wij bij een aangename 23 graden - zoals het vandaag weer wordt - in het zonnetje, de gril stond te roken, kip en ribjes en wij maar kletsen en kletsen. Zij met een flesje bier, ik met een glas sweet tea want ik moest tenslotte nog rijden en een lekker smookje erbij - drie trekjes en ik was verkocht ! Rond zes uur was het vlees gaar en kon er gegeten worden, wij nog steeds buiten, haar dochter Jennie binnen op de bank bij de tv. En de wedstrijd, de Super Bowl, ik heb er niks van gezien maar dat was ook niet zo belangrijk. Rond 8 uur toch maar huiswaarts, nog steeds een beetje in hogere sferen en vroeg naar bed, tenslotte wachtte er een lange werkweek.

Maandag middag een mailtje rond 5 uur van Joke en Nico, of ik met hen wilde uit eten bij de Golden Corral, samen met Judith en Quincy. Snel om 6 uur richting Normady Boulevard wat maar een afslag verder is als die ik normaal neem dus om twintig voor zeven was ik bij het restaurant en even later reden zij de parkeerplaats op. We aten en kletsen, heel gezellig en gingen pas om negen uur daar weg, ongekend voor Amerikaanse standaarden want die eten en zijn binnen een half uur weg weg. Bedankt voor de gezelligheid en ik verheug me op een volgend weerzien - Joke en Nico zijn ondertussen weer thuis in Nederland.

Dinsdag kwam ik of liever gezegd Raini er achter dat ik een deuk in de zijdeur achter had en dat verklaarde waarom die deur ineens niet meer goed openging, verdorie maar och ja, het is maar een deuk, ik hoop dat degene die mij ramde, waarschijnlijk op een parkeerplaats, er meer aan overgehouden heeft, wel laf om dat te doen en stiekem weg te rijden zonder een briefje achter te laten.

Dinsdag avond in de post het deathcertificate van Martin, toch even slikken om het zwart op wit te zien hoor. Mijn naam staat er ook op, als spouse dus tevens een bevestiging dat we officieel getrouwd waren. Ik belde MedCure want ik kreeg geen kopieen en de aardige dame vertelde me waar ik die kopieen kon bestellen. Toen ik vroeg om een update over hem vertelde ze me dat de doktoren alle tissue samples hadden kunnen nemen en dat hij op de lijst stond voor crematie, ze verwachtte dat zijn as binnen twee tot drie weken naar mij opgestuurd wordt maar ik krijg bericht ongeveer een week van tevoren. Toch fijn om te weten dat ze hem accepteerden wants dat was wat hij wilde, dat er iets nuttigs mee gedaan kan worden.

Ik belde de service die de kopieen verzorgd en bestelde er 5, dat zou voldoende moeten zijn voor verzekering, social en belastingdienst. Ik kon kiezen tussen UPS - drie dagen 17.50 - of gewonen US mail, gratis en tot 13 dagen, koos voor het laatste, tenslotte zijn we zuinig maar ik had ze al vrijdag in de post dus dit weekend kan ik alle papieren invullen hopelijk.

Woensdag avond besloot ik dan toch mijn ticket voor vakantie in mei te boeken, Orlnado - Amsterdam via Arke, 450 dollars goedkoper dan via de normale weg die ik bewandel met overstappen enz. Arke stopt in Miami maar alleen om mensen op te pikken dus we kunnen blijven zitten. Je moet wel extra voor koffers en zo betalen, een warme maaltijd is gratis plus een glaasje water, als dat geen luxe is !!

Het ticket was ineens 769.00 op woensdag middag maar ging weer terug naar 669.00 euro, waarschijnlijk had iemand geannuleerd dus ik ben er gelijk op gesprongen alleen, betalen dat was andere koek. Ze accepteerden mijn Vystar debitcard niet, had ik ook niet verwacht dus ik zette snel het geld op mijn creditcard maar net 8 minuten te laat om diezelfde dag nog door te gaan dus dondermorgen - nadat ik mijn vette paycheck met de 1000.00 dollars bonus had gekregen - nog maar eens proberen. Ik probeerde het de hele donderdag en vrijdag maar niks, niet geaccepteerd. Ik belde met Arke via Skype, nee mevrouw, als het niet lukt uw creditcard maatschappij bellen. Dat kon via mijn phone, nee mevrouw, niks mis met het saldo, waarschijnlijk een foutje op de website van Arke. Weer Arke gebeld, nee mevrouw, als het niet lukt (en niemand vertelde me ooit dat ze geen buitenlandse carda accepteren blijkbaar) dan naar een Arke vestiging gaan (ja hoor er is er eentje hier om de hoek!) of via de bank betalen. Maar, dat gaat een week duren want het moet eerst naar de ING en dan naar jullie en tegen die tijd is het ticket of verlopen ...doen we dus niet). Kan het per telefoon? nee mevrouw daar doen we niet aan.
Donderdag middag eerder vrij genomen en me lekker laten verwennen met een pedicure bij een kleine Chinese salon in de buurt, in een rugmassage stoel werd ik toch een deel van de stress kwijt voor eventjes.
Vrijdag toen het nog steeds niet lukte heb ik de hulp van Susan ingeroepen, zij zou het met haar creditcard proberen en ik zou haar cash terugbetalen maar oh oh, dezelfde trammelant, niet geaccepteerd. Na een post op facebook over mijn frustraties dan hulp uit Nederland, kanjers Carla en Marcel sprongen te hulp, zij betaalden en toen lukte het wel, ik maakte de centjes over naar hen via Paypal en alles is ineens opgelost, wat een fijne mensen heb ik toch om me heen !!
Na vrijdagmiddag een devo (development - zeg maar evaluatie van 2014) met Lori, mijn manager te hebben gehad, ik had alle cijfers ruim overtroffen en zij had niks dan lof over het afgelopen jaar - een klein wondertje, ik werk blijkbaar het beste onder enorme stress) was het dan eindelijk weekend. Drie dagen vrij, heerlijk !

Gistermorgen uitslapen na een roerige nacht met ijskoude voeten en kramp in mijn tenen deed ik het rustig aan natuurlijk, lekker in de pyama tot ruim na tienen met koffie. In de kamer brandde een kaarsje bij Martin's foto die nu ingelijkst op de tafel staat, een stokje wierook kun je in het hele huis ruiken - hij was dol op de geur - en er staan verse roze en donkerroze lelies te stralen. Rond half elf gingen Susan en ik op pad, yardsales waren er niet zoveel omdat het behoorlijk koud was die nacht, dichtbij de vorstgrens maar we vonden een estate sale waar ik een paar dozen lint, knopen en kant voor een prikkie kon kopen, allemaal oud, heel mooi. Het plan was om gistermiddag aan de computer kamer te beginnen, flink opruimen en alles opnieuw indelen maar de middag was om voordat ik het in de gaten had. Om half zes ging ik met Susan en haar man Gil naar de Cracker Barrel, ik had haar voor kerst een etentje beloofd, ook als een bedankje voor alle steun en goede zorgen, ik had de giftcard nog van hospice en we hebben heerlijk gegeten, ik nam nog een gedeelte mee naar huis. Daarna in bed met mijn haakwerkje, een stola voor Kim, en een film op. Ik hoefde Raini niet te halen want die was eerder al ziek thuisgekomen van haar werk, snotverkouden, hopelijk krijg ik het niet.

Vanmorgen iets langer geslapen en nu nadat ik klaar ben met dit verslag ga ik Kevin bellen want hij , zijn vriendin Marie en hun dochter Zoe zouden vandaag langskomen, Kevin gaat mijn struiken voor kortwieken en ik ga voor hen koken, het vlees staat te pruttelen, stoiofvlees met champignons, aardappelschotelje, spinazie salade en hemels modder (chocolade mouuse) als toetje. Ik hoop dat ze niet afbellen !

Gisteren kreeg ik een blij bericht uit Belgie van mijn jongste Frank, hij en Aline wonen sinds de vorige week samen, wat een vreugde voor deze oude moeder...

Dus lieve mensen, ik kom op vakantie, ik vlieg hier 2 mei weg en arriveer op zondag 3 mei in Amsterdam, ik vlieg op maandag morgen 18 mei weer terug naar Orlando. Het zullen heel hectische en emotionele weken worden, moederdag 10 mei, Fenna's 6de verjaardag op die dag (mijn vader zou 94 zijn geworden), de zestigste verjaardag van Mart, heel veel mensen ontmoeten hopelijk maar ook tijd om te relaxen, om gewoon lekker met mijn familie en vrienden rond de tafel te zitten en te vertellen en te luisteren. Ik wil jullie allemaal graag ontmoeten maar weet ook dat twee weken veel te kort is daarvoor, ik wil mezelf niet voorbij rennen. Volgend jaar kom ik voorgoed terug en dan hebben we daar alle tijd voor dus ik hoop dat niemand me wat kwalijk neemt als ik je in mei niet kan zien...

Ik ga er een eind aan breien, tijd om te kokerellen maar eerst eventjes checken of het allemaal wel doorgaat. Morgen maandag heb ik vrij en dan staan alle formulieren op mijn lijst en van 17.30 - 19.00 heb ik een workshop over rouwverwerking via hospice, ik denk dat ik niet echt begeleiding nodig heb maar misschien is het een fijne manier om te zien hoe zijn dit doen en kan mijn verhaal wat voor anderen betekenen, ik heb tenslotte de tijd ervoor.

Alweer allemaal bedankt voor het lezen en voor de geweldige steun die jullie mij geven, ik kan niet genoeg zeggen hoeveel dit voor mij betekent

Veel liefs...Mariet xxxx