Hooimaand !!

bes se der nog
as ich vanaovend aan de deur sjtaon
haes se op mich gewach
of besse sjtiekem weggegaon
det dink ich elke morge
det dink ich de ganse daag door
as ich de minuute tel toet ut tied is om te gaon
wat zitte der vuul in ein oer
den zeen ich dien gezich
dien auge sjtraole
en ich zuch ens hiel erg deep
ut was vandaag neet de daag
det ze dich kwame haole

Hallo lieve mensen

Na de vorige week al het gedoe met de auto, die trouwens uitstekend rijdt nu, hadden we deze week gedoe met Hospice. Maandag morgen kwam de zuster, veel te laat en ik moest me haasten daarna om niet te laat te komen, ze zou rond 9.30 komen en was meer dan een uur te laat.
Ze nam Martin’s bloeddruk op, luisterde en tikte en checkte zijn zuurstofgehalte in zijn bloed, allemaal ok, toen begon ze pillen te tellen. Geen kommentaar dus ik dacht dat is ook ok. Ze mompelde iets van dingen navragen met na de proteine shake maar ik hoorde niks over pillen. Zijn break through was bijna op dus ik nam aan dat dat ook besteld moest worden maar woensdag was hij aan de laatste pillen toe en ik had nog steeds niks gehoord. Ik belde Hospice, zij zou mij terugbellen maar in plaats van mij belde ze Martin. Die belde me even later, helemaal ongerust en na 30 minuten kreeg ik haar eindelijk dan ook te spreken. Ik vroeg of ze de pillen besteld had en ze zei, nee, er waren er nog. Ik vertelde haar dat ze nu op waren en ze zei dat hij er veel te veel nam (er staat 2 per twee uur op de fles), ik kon horen dat ze geirriteerd was. Ze kwam later langs bij hem en vertelde hem dat dit niet kon, dat het veel te veel was (terwijl zij het verhoogden en niet eens op ons verzoek) en dat ze met de dokter gesproken had, ze zouden de morfine verhogen en als hij zich er niet aan hield konden zij niet meer helpen. We waren beiden verbijsterd, dit hadden we helemaal niet verwacht. Ze is aardig maar ik heb het idee dat ze iets verkeerd heeft gedaan en dat op ons probeert af te schuiven, ze had nooit zo mogen verhogen. Nu gaat hij dus van 2 per 2 uur naar een per 4 uur, lekker hoor !!
Het lijkt wel en we hebben dat al eerder gemerkt, dat als men’ as needed’ (als nodig) op een recept zet, men verwacht dat je dan niet dat recept volgt maar voor het eerst sinds we met kanker bezig zijn, voelde Martin veel minder pijn, kon hij weer lachen en konden we weer wat ondernemen.
Morgen komt ze weer en ik heb de middag vrij genomen zodat ik tenminste de tijd heb om dit in alle rust met haar te bespreken, tenslotte is dit voor zijn welzijn.

Hij heeft veel geslapen deze week, veel dutjes tussendoor en had twee dagen met intense maagzuur aanvallen maar na mijn Chinese olie en was aka selzer ging het langzamerhand beter.
Ik heb dan ook de hele week gewerkt op maandag middag na, toen heb ik een uur eerder vrijgenomen om mijn pillen weer eens bij te vullen en naar de kapper te gaan voor een knipbeurt. De krulletjes waren uit aan het zakken, nu is weer alles tip top

Gisteren eindelijk ook weer een vrije zaterdag en natuurlijk beginnen mijn vrije dagen met vroeg wakker worden maar na heel op mijn gemak koffie te hebben gedronken en alle lieve berichtjes te hebben gelezen (ik vind Facebook geweldig!) belde ik Susan en die had precies een uurtje tijd voordat de monteur kwam om hun nieuwe internet te installeren. We vonden twee yardsales, bij eentje kocht ik een hele lading knutselspullen, touw, lint, stickers en nog meer. De dame had ook sieraden en ik vond een mooi setje, halsketting en oorbellen. Ik zag nog een paar oorknoppen die oud leken en aangezien ze maar 50 cent vroeg nam ik doe ook mee. Nog een mooi vest en ik was voor alles samen 5 dollars kwijt.
Toen belde Gil, Susan’s man, de monteur was in aantacht dus nog snel een beker ice coffee van het tankstation en naar huis. Thuis zag ik dat er 925 op een van de oorknopjes stond, dat is het nummer voor sterling zilver en ik liet Martin met de loupe kijken. Ja hoor, zilver, met een mooie opaal en diamantjes….geweldig.
Alleen, toen ik gisteren mijn aanwinst in mijn juwelenkistje wilde doen glipte er eentje door mijn vingers, ik zag hem vallen, op mijn sandaal en van daar is ie spoorloos. Ik heb al op handen en knieen gezeten maar zover nog niks, we vinden hem wel.
Het grappige van dit verhaal, ik vertelde de yardsale dame over de gouden oorbellen die ik jaren geleden kocht voor 50 cent en ze zei beslist, oh nee hoor, dit is allemaal Avon, niks wat iets waard is, dat zou ik nooit erbij leggen !

Gisteravond na het eten heb ik het grootste geddelte van de achtertuin gemaaid, er is nu nog een stuk van zo’n 10 vierkante meter over, het gras is er extra hoog maar ik had geen puf meer, misschien dat ik dit later doe. Ian heeft de voorkant onder handen genomen toen hij hier was donderdag. Het is nog steeds erg heet, vooral voor klusjes als maaien en het zweet gutste in mijn ogen, haartjes kliedernat en zo maar de komende week schijnt het vooral ‘s nachts koeler te worden. Nu is het ‘s nachts nog gemiddeld 25 maar we gaan naar de twintig de komende week. Overdag halen we nog net de dertig.

We naderen de laatste weken van dit kwartaal en tot nu toe krijg ik weer een bonus, ik zou n og een paar 100% surveys moeten hebben voor het hele bedrag, ik heb er maar drie en eentje was negatief, niet door mijn toedoen, maar daar tel ik niet echt op maar alles andere is klasse. Ik was vrijdag als enige van mijn team helemaal groen. Het is die laatste twee weken altijd weer stressen want er kan nog zoveel mis gaan op het laatste moment maar het komt zoals het komt en ik kan niet veel anders als mijn best doen.

De boom in onze tuin laat de blaadjes al vallen, de herfst brengt verval en ik voel dat dit jaar als geen andere keer ooit met Martin maar we gaan genieten van de mooie momenten, misschien is een uurtje park binnenkort mogelijk als de ergste hitte weg is.

Geniet van de kleine dingen en van elkaar….

Liefs…Mariet xxxx