Alaaf !!! - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Alaaf !!! - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Alaaf !!!

Blijf op de hoogte en volg Mariet

02 Maart 2014 | Verenigde Staten, Jacksonville

Trots wie unne pauw


Hub ich get van dich aan
vroog de pauw aan de haan
des dich zoe sjteis te loere
maar nae, sjtel dich neet aan
protesteerde de haan
det zit allemoal tusse de oere
Ich ben allein aan ut kieke
wie des dich det zoe kens flikke
desse met dien kleure pronks
en de vreukes op dich kikke
Hiel simpel zei de pauw vol trots
ich wej met miene sjtert
en as zo eind vreuke det den zuut
verluust ze drek her hert


Refrein

Kleure , kleure, kleure
kleure make de men
as die zich op doon fleure
is idder vreuke fan
rood en geel and greun
die doon det in dees daag
dus neem ein veurbeeld aan dae pauw
en kleur dien vasteloavesdaag


De prins knap as ein plaetje
met scepter en in pak
dae geit altied veurop
ein muts met vogelvaere
in de allersjoenste kleure
die siert den ziene kop
En al die angere manne
die kieke zich det aan
en dinke bie zichzelf
ich doon der alles aan
om volgend jaor zelf dao te sjtoan
zelluf dae prins te zien
met all die vrouwluuj om mich haen

Alaaf lieve lezers !!!

Vastelaovend zondag morgen, nuchter en wakker, dat zal voor veel mensen in Limburg en omstreken beslist anders zijn, die zijn misschien pas net in hun nest maar de rust duurt zeker niet lang want dit zijn de gekke maar vooral drukke dagen en ik wens jullie ontzettend veel plezier.
Ik begon met een carnavals lied dat ik ooit schreef, het enige lied dat gezongen is, op het Kevers podium, ik geloof in 2007 of 2008 en het was een leuke ervaring.

We hebben weer een week achter de rug met de nodige emoties. Martin is al dagen ziek, waarschijnlijk van de chemo, misselijk, overgeven, noem maar op. Normaal heeft hij heel erge honger nadat we terugkomen van het aankoppelen van de pomp maar dat was deze keer beslist anders, geen hap door zijn keel en de dag erna op woensdag moest hij zichzelf dwingen om zelfs wat te drinken, vanmorgen gaat het wel weer een beetje, hij slaapt nu op de bank in de kamer, de andere bank wordt bezet door Ian en Ravyn ligt in de logeerkamer te dromen van zeemeerminnen, ongetwijfeld. Gisteravond toen ik heb ophaalde vertelde ze me dat ze een boze zeemeermin was, toen ik haar vertelde dat in mijn huis geen boze meerminnen zijn toegestaan kreeg ik haar allerliefste lach en de opmerking, oma, I am a good mermaid.
Vorige week zondag was het weer naatje pet en Susan en ik gingen naar de tweedehandswinkel op Edgewood om naar babyspulletjes te kijken want Darian’s babyshower is op 16 maart, onze trouwdag en de mand is nog niet vol. Ik vond maar een paar dingen, de meeste leuke spulletjes kostten bijna net zoveel als ik er nieuw voor zou moeten betalen. Wel vond ik een mooie jeansrok voor mij, knie lengte voor 2.50. Het regende de hele middag en er was niet veel te doen, ik lag vroeg in mijn nest.

Maandag morgen werd ik wakker met niet alleen een verstopte neus, alles was verstopt, hoesten, niezen, snotteren en hoofdpijn en ik heb me dus ziek gemeld en bijna de hele dag in bed doorgebracht, slapen hielp en dinsdag was ik weer behoorlijk fit.

Na Martin afgezet te hebben stopte ik nu toch eens eindelijk bij een restaurantje in Riverside, iets dat ik al maanden van plan was, om te kijken of er iets betaalbaars op hun menukaart stond. Het heet European Street, bar met heel erg veel Europese bieren, ze hebben Hacker Pschor, Warsteiner en zelfs ook Grolsch in beugelfles maar nee hoor, ben maar niet ongerust, voor bier was het echt veel te vroeg en ik was tenslotte met de auto. Ik bestelde een Bayerische weisswurst met sauerkraut en moest lachten toen er aardappel chips uit een zakje bij geserveerd werd. Een mok warme chocolademelk maakte het maaltje compleet. Er hing een leuke sfeer, veel hout, foto’s aan de muur en…..een wandelstok met de metalen schildjes zoals mijn vader er eentje had, er waren schildjes met Bayern en Neuschwanstein, even terug in de tijd.
Toen ik thuis kwam kon ik weer gelijk op weg om Ian af te zetten, Ravyn was bij zijn grootouders, die moesten naar de dokter dus Ian moest naar huis om op haar te passen. Ik heb daar een uurtje doorgebracht en toen kwam Martin’s telefoontje al weer, kom me maar ophalen.

Woensdag werken, ook donderdag, zijn moeder nam hem mee naar de dokter om de pomp weer af te koppelen maar het zat me niks goed, al dat overgeven dus ik ben eerder naar huis gekomen. Onderweg reed ik achter een truck met open bak en tot mijn grote schrik verloor die een lange metalen ladder die ineens voor mij over de weg denderde en toen na een paar sprongen in de middenberm tot rust kwam. Dat was geluk hebben, moet er niet aan denken dat die de auto geraakt had, twee beschermengelen daarboven die goed opletten !!

Gisteren had ik de vroege dienst, van 8 tot 5 en terwijl half Limburg in de Zoepkoel vierde was ik heel serieus bezig, ik had geruild met Stephanie die wat had ‘s morgens en om een uur binnenkwam. Ook wel eens lekker hoor, zo’n vroege dienst, lekker thuis en na Ian en Ravyn opgehaald te hebben na mijn maaltje van catfish en een vers broodje hebben we samen naar de nieuwe Thor film gekeken die spontaan werd aangeboden door Susan.

De natuur ontwaakt, het weer is vreemder dan ik ooit heb gezien hier, om de paar dagen verandert het compleet, dit weekend 25 graden, donderdag waren de ruiten bevroren en komende donderdag wordt het ook weer koud maar dat houdt de natuur schijnbaar niet tegen. De eerste blaadjes aan de bomen zijn donkerrood, de Japanse esdoorn zorgt hiervoor maar nu komen ook de groene blaadjes met ras tempo. Azalea’s bloeien, lichtpaarse en roze bloesem aan de bomen en het is weer aardbeien tijd. Ja echt waar, die worden om deze tijd geplukt en ze ruiken en smaken heerlijk.

De visarenden hebben hun nesten van het vorig jaar weer opgezocht en zijn druk bezig met herstelwerkzaamheden. Ze nestelen op hoge palen en op de masten waar ook de schotels aan bevestigd zijn voor mobiel bereik van telefoons. Ik denk wel eens, het moet daarboven, zo’n 20 tot 30 meter boven de grond, toch behoorlijk waaien maar het uitzicht is gratis en visarend kinderen hebben vast geen hoogtevrees.
Zo dadelijk gaat Ian werken, ik hoop dat Ravyn nog wat slaapt maar later vandaag gaan we cupcakes bakken, ik heb verschillende mixen klaarliggen. Later vandaag komt Ian terug na het werk, hij werkt bij een bedrijf dat bomen kapt in tuinen en snoeit en je weet nooit hoe lang de dag duurt, dan breng ik hen waarschijnlijk weer naar huis want morgen wacht het werk weer.

Woensdag hebben we onze maandelijkse afspraak met de oncoloog, ik ben benieuwd wat Martin’s gewicht zal zijn en wat de verdere plannen zijn, we hebben nu elf chemo’s gehad dus nog een te gaan. Donderdag de pijnkliniek, eindelijk weer een voorraadje pillen want de laatste week begint alles op te raken en dat is geen pretje kan ik je vertellen.
De derde week van maart heb ik ook eindelijk weer een zaterdag vrij, Susan heeft al zo vaak gevraagd wanneer we weer eens samen wat op zaterdag kunnen ondernemen. Het volgend weekend wordt hier de tijd al verzet naar zomertijd en als de dagen lengen kunnen we ook weer eens gaan lopen, wordt tijd om de stramme spieren en botten weer eens wat beweging te gunnen.

Tijd voor het ontbijt dus ik sluit af met Frans Steeghs van harte te feliciteren met zijn verjaardag op 8 maart en jullie allemaal sjoen daag te wensen

Alaaf !!!! Mariet xxxx


  • 02 Maart 2014 - 18:18

    Ted Nijssen :

    Hallo Mariet en Martin,

    Het carnavalslied waar je mee startte deze zondagmorgen daarin moet ik mij nog eens goed in gaan verdiepen. Limburgse teksten lezen valt voor een niet limburgse niet altijd mee. Ook wij zijn vanmorgen fit en nuchter op gestaan, het carnavalsfeest gaat grotendeels aan ons voorbij. Morgen gaan we wel naar de optocht kijken en zien we dan wel verder. Met Martin gaat het op dit moment niet goed zo te lezen, ja chemo-kuren zijn ingrijpend. Het einde is bijna in zicht ???? en dan moet het lichaam op eigen krachten verder, en de vruchten ervan plukken hopelijk. Nadat de chemo zijn werk heeft gedaan.
    Ja Mariet er is niets zo veranderlijk als het weer, en gelukkig hebben we daar verder ook geen invloed op.
    Ook hier is door de zeer zachte winter het voorjaar al volop bezig. ik vind het toch jammer dat we geen echte winter hebben gehad, op deze manier ervaar je minder het verschil van de seizoenen. En elk seizoen heeft toch zijn eigen uitstraling. Hier gaat het verder goed, lekker bezig met vanalles. Voor Mart is het weer lammmerenseizoen, een schaap kreeg vorige week een drieling, onze kleinkinderen logeerden een aantal dagen bij Opa en Oma dus dat was feest die kleine lammetjes te bewonderen. Ik heb Ine jouw zus ontmoet vorige week op de Yoga les, ik herkende ze niet meteen hoor, even gezellig zitten praten.
    Mariet en Martin, ik hoop dat er voor jullie nu een rustige tijd aanbreekt geen chemo-kuren, en wat kunnen genieten van de kleine dingen in het leven en die zijn er heel veel, daar ben jij als geen ander je erg van bewust Mariet. Het allerbeste. Veel groetjes, Mart en Ted Nijssen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 424
Totaal aantal bezoekers 439119

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: