Vaarwel 2013

Terwijl het jaar ten einde loopt
En de laatste dagen vervagen
Zit ik hier en denk ik na
Probeer de goede herinneringen na te jagen
De mooie momenten
Op mijn harde hersenschijf op te slaan
Warmte en liefde, hoop en geluk
mensen die van je houden, je steunen en naast je staan
ongevraagd, waren jullie er voor ons
meeleven met alles wat er met ons is gebeurd
hebben jullie ons steun en hoop gegeven
en ons leven opgefleurd

wij kunnen nooit genoeg bedanken
nooit genoeg zeggen wat het voor ons doet
maar wij kunnen jullie wel een fantastisch 2014 wensen
en bidden : het ga je goed

Goeiemorgen lieve mensen,

Mijn nieuwjaarsgedicht, met dit wil nog eens onderstrepen hoe blij Martin en ik zijn met al die lieve mensen die ons in dit voor ons emotioneel en soms heel erg moeilijk jaar gesteund hebben. Wij gaan vol goede hoop aan 2014 beginnen en hopen op een mooi jaar waarin we samen nog zoveel kunnen doen.

De afgelopen week was voor mij voornamelijk gevuld met niezen en proesten. Maandag begon het met fikse hoofdpijn en ik moest vroeger naar huis want het straalde helemaal uit naar mijn nek, net als het begin van een migraine, thuis begon het niezen en Martin had in een mum van tijd zijn maskertje op om geen virusje op te lopen. We hadden Secret Santa op het werk, ik had Kem’s kadootje meegenomen. Ik had een schoenendoos met mooie papier beplakt met een grote strik erop. Ik had de mok en een hanger in de kleuren van zijn geboorteland Nigeria, wit en groen en aangezien hij heel graag Candy Crush speelt had ik er snoepjes opgeplakt. Voor Lori, mijn manager had ik ook een hanger en een armbandje met parels dat ik gehaakt had, ze was er heel blij mee. Kim had mijn naam uit de hoed gehaald en ze verraste mij met een tegoedbon van Walmart voor maar liefst 20.00 dollars.

Dinsdag gewoon werken natuurlijk, het was hardstikke druk en toen ik ‘s avonds naar huis ging voelde ik me ontzettend beroerd. Susan had haar twee zonen met de familie over voor Kerst en wist dat wij nergens naar toe gingen dus ze belde, kom maar even wat ophalen. Ik ging naar huis met twee draagtassen met borden en kommetjes met Kerstdiner, dit kwam woensdag goed van pas want ik had koorts en heb de meeste tijd van de dag horizontaal doorgebracht. ‘s Middags kwamen Kelly, Ian, Darian en Josh even zalige kerst wensen, ik gaf Darian alvast haar kadootjes van onder de boom want ik zag het al helemaal zitten, geen kans om alle kids samen op een plaats te krijgen. Ze was heel erg blij met haar bouncer voor de baby (wipstoeltje) en raad eens, het was de perfecte kleur en thema want ze gaat haar babykamer met onderwerk jungle inrichten en de bouncer is bruin en groen met aapjes. En laat ik nu ook nog eens een dekentje met giraffen en zebra’s gekocht hebben terwijl ik niks wist van de jungle !!
Ian had zijn kado al eerder gehad, een mooi paar nieuwe schoenen maar een tablet chocola, daar maak je hem ook heel blij mee. Ook was ik een lange zwarte das voor hem aan het haken, die jongen is vaak verkouden en dan moet de hals warm blijven., Ondertussen is ie af en ben ik voor Martin aan de slag want die vond die das wel heel erg lekker zitten.

Raini was met haar vriendin Shannon in Tampa bij Shannon’s moeder en kwam donderdag terug, ze hadden onderweg naar huis (4 uur lange rit) ruzie gekregen en het was weer eens uit maar volgens Raini nu definitief. Dus nu blijf ik zitten met kadootjes, zucht, ik word zo moe van al dat drama. We hebben haar natuurlijk maar amper gezien, gisteravond kwam ze laat terug, waarschijnlijk met Star, haar ex die ook weg is bij haar vriendin maar Martin en ik hebben al gezegd, die komt echt niet hier wonen, we houden ons been stijf.

Donderdag was ik nog steeds niet lekker ofschoon de koorts weer weg was en ik had de late shift. Het was echt helemaal te gek op het werk, lange wachttijden door al die mensen die met de Kerst gadgets gekregen hadden en nu at&t belden om alles aan te sluiten. Je gelooft dan niet waar mensen voor bellen, de raarste dingen. We hebben ontzettend moeten lachen met een klant van Stephanie. Als we iets moeten veranderen op de account zoals een wachtwoord moeten we de klant de security vraag stellen die ze zelf opgezet hebben. Stephanie vroeg aan de klant ‘what is your favorit singer’ maar de klant verstond finger in plaats van singer, aarzelde even en zei toen “ ik think the middle one’. Ze was even stil en begon toen ontzettend te giechelen, ja, wie zou dat niet doen.

Toen ik donderdag om 9 uur mijn computer uitzette was ik echt toe aan een dagje vrij. Vrijdag had ik dus die vrije dag want oorspronkelijk hadden we dus die donktersafspraak die verzet werd. Ik heb echt de hele dag lekker vanalles gedaan met op de achtergrond de top 2000 op de luidsprekers.

Gisteren dus weer werken maar de tijd ging vrij snel en Opal en ik hadden het gezellig, Stephanie was er niet dus ik gebruikte haar computer om ook weer de top 2000 op te zetten, zo gezellig op de achtergrond. Een lekker stuk cherry cheesecake van Susan werd opgesmikkeld.

Ik ben nog steeds een beetje snotterig maar het ergste is weer voorbij en wonder boven wonder heeft Martin er niks van gemerkt. Ik ben echt heel goed bij hem uit de buurt gebleven, dinsdag, op de laatste dag van het jaar beginnen we aan chemo nummer 7 en verkouden zijn hoort niet bij het plan. Dan ga ik ook weer afspraken maken voor de volgende series in januari. We hebben nog steeds niks gehoord over de scan dus maar weer gaan bellen de komende week, de assistente van onze dokter was veel vrij met deze feestdagen dus als het komende week niet lukt dan moeten we de 8 januari afspraak waarschijnlijk ook verzetten.
Vandaag moet Susan’s man Gil werken dus we gaan waarschijnlijk shoppen, ik kan die Walmart bon ook bij Sam’s Club gebruiken en daar hebben we ze allerlei lekkere dingen in grootverpakking. Ook de bieb staat op mijn lijst, verder wil Ian komen met Ravyn om haar kadootjes onder de boom open te maken. Ik verheug me al op dinsdag en woensdag, ik heb twee dagen vrij en heb vanalles in de planning, ik ben begonnen met de slaapkamer op te ruimen, als je zo bezig bent met ziek zijn, beter worden en alles rondom Martin is opruimen even niet zo belangrijk maar nu krijg ik toch de kriebels. Ook moeten er natuurlijk wafels gebakken worden.

Voor oudejaarsavond staat er niks op het programma, waarschijnlijk liggen we voor middernacht al in bed, het wordt ook wel 2014 zonder dat wij daar iets voor doen. Mijn moeder zei vroeger vaak, ik wacht daar niet op, ik vond dat altijd vreemd maar nu kan ik het goed begrijpen.

Wij zijn er klaar voor, we kijken terug met gemengde gevoelens, het jaar was vol mooie momenten maar natuurlijk ook vol met pijn, het verschrikkele nieuws van Martin’s ziekte en onzekerheid over de toekomst samen maar daar kwamen zoveel warmte en liefde en steun uit van al die lieve mensen die ons verwarmte als een grote zachte deken en deed ons beseffen dat de wereld zo koud en eenzaam is zonder familie en vrienden. Nogmaals heel erg bedankt, we kunnen het niet genoeg zeggen.
Weer draai ik de verjaarskalender aan mijn muur, een afscheidkadootje van mijn lieve collega’s van Office Depot in Venlo, om naar januari en zie dat Vivienne jarig is op 3 januari. Proficiat meisje en nog vele fijne jaren .

Ik wens jullie allemaal een mooie rutsch in het nieuwe jaar en moge dat jaar jullie alles brengen wat goed is.

Liefs….Mariet xxxx