Kessel Alaaf !!!!

Trots wie unne pauw

Hub ich get van dich aan
vroog de pauw aan de haan
des dich zoe sjteis te loere
maar nae, sjtel dich neet aan
protesteerde de haan
det zit allemoal tusse de oere
Ich ben allein aan ut kieke
wie des dich det zoe kens flikke
desse met dien kleure pronks
en de vreukes op dich kikke
Hiel simpel zei de pauw vol trots
ich wej met miene sjtert
en as zo eind vreuke det den zuut
verluust ze drek her hert

Refrein

Kleure , kleure, kleure
kleure make de men
as die zich op doon fleure
is idder vreuke fan
rood en geel and greun
die doon det in dees daag
dus neem ein veurbeeld aan dae pauw
en kleur dien vasteloavesdaag

De prins knap as ein plaetje
met scepter en in pak
dae geit altied veurop
ein muts met vogelvaere
in de allersjoenste kleure
die siert den ziene kop
En al die angere manne
die kieke zich det aan
en dinke bie zichzelf
ich doon der alles aan
om volgend jaor zelf dao te sjtoan
zelluf dae prins te zien
met all die vrouwluuj om mich haen

Goeiemorgen Limburg en alle andere vrienden !!!

Ik hoop dat iedereen de eerste dolle dagen heeft doorstaan met niet teveel katers en zo, tenslotte is plezier maken de hoofdzaak en ik weet dat veel mensen dat uitstekend kunnen met dees vastelaovend daag !!
Ik mis dat een beetje hier, natuurlijk herinnert niks mij hier aan de carnaval dus meestal realiseer ik me niet dat Limburg, Brabant en omgeving helemaal op zijn kop staat. Ik denk dat wat ik het meeste mis, de samenhorigheid van een dorp als Kessel is, een grote familie. Ik bekeek met heel veel plezier weer alle foto’s en natuurlijk het filmpje van autoweek met Prins Jannie en de adjudanten waarvan ik er van eentje, John me heel goed herinner dat hij geboren werd, hij staat ook als baby op het filmpje over Kessel dat in 1963 werd gemaakt, hij is de broer van mijn schoolvriendinnetje Dorien Paulissen. Het is leuk, net alsof je zelf door de Kesselse straten rijdt.

http://www.youtube.com/watch?v=SFG2rbP4c7g

Nu vroegen we ons alleen af wat een ex-Limburger voor een soort is, Limburger ben je tenslotte voor het leven. Ik wens de Prins en zijn gezelschap nog een paar mooie en vooral dolle dagen toe. Hopelijk is het weer goed en kunnen jullie volop van de optocht en de andere buitene evenementen genieten, binnen is natuurlijk nooit in probleem daar in Kessel aan de Maas.

Hier is het lekker, we hebben natuurlijk helemaal geen last van sneeuw zoals in het noorden van het land, het zonnetje schijnt en al was het gisteren wat frisjes, Susan en ik gingen er toch op uit om te yardsalen gistermorgen, niet te vroeg want zij wilde uitslapen, ze moet tenslotte elke morgen om half zes op door de week.
We of beter zij had besloten dat we met mijn auto gingen want volgens haar vond ik altijd vanalles en als we in haar auto gingen was het maar niks. Nou, dit kun je niet forceren want….we vonden bijna niks, zelfs ik niet, alleen een scherm voor mijn voorruit om de zon te weren voor een dollar en een nieuwe portemonnee (de mijna heeft gaten) voor 50 cent. Nu was ik daar al dik tevreden mee maar op onze laatste plaats in de buurt, doodlopende weg vond ik een huis. 1.5 acre (ruim 600 vierkante meter), huis ligt ver van de weg op een verhoging, tuin helemaal overwoekers, beek met bruggetje halverwege (Martin vond als we dit doen dat we een ophaalbrug maken zodat er niemand in kan), heel perceel bos erbij. Er stonden twee hele grote camelia’s volop te bloeien en het was er heerlijk stil, geen verkeer, alleen het zoemen van bijen en zo. Ik zag het al helemaal voor me en toen ik ook nog een kleine portiek met een swing (schommelbank) vond, kon het niet op. Ik tromde Martin mee natuurlijk nadat ik Susan afgezet had en we bekeken alles nog eens, hij was het met me eens, perfecte ligging maar…..het huis is te klein. We konden door een raam naar binnen kijken, redelijke woonkamer (kleiner dan we nu hebben) grote keuken en twee slaapkamers met een badkamer, geen garage, gee opslagruimte (waar laat je de wasmachine!) en het dak was slecht, het schijnt te koop te zijn voor $ 50.000 volgens internet maar geen te kopp bordje, de eigenaar staat op de gemeente website nog als de vrouw die het in 2006 kocht voor maar liefst $146.000 en er is zo’n 7000.00 onroerend goed belasting op verschuldigd. Nieuw dak kost ongeveer 15.000 tot 20.000 dollars en dan zit je nog altijd met de ruimte, jammer maar helaas.

Ik ga een link neetzetten zodat jullie het kunnen zien, dit is toen de tuin nog netjes was trouwens, nu is het net een jungle.

http://www.zillow.com/homedetails/1983-Navaho-Ave-Jacksonville-FL-32210/44415483_zpid/

Hier staat dat het niet voor sale is maar de vrouw die hier tegeover woont (die een yardsale had) vertelde ons dat de bank het huis had en die zijn normaal wel te koop, vraag is, welke bank dus je snapt het wel, ik geef nog niet helemaal op.

Maar laten we even terug gaan naar het begin van de week want er was van alles te doen. Maandag begon ok maar halverwege de dag voelde ik me koortsig, kreeg hoofdpijn en begon te niezen dus om kwart voor drie pakte ik mijn boeltje en ging naar huis, er stond een uitstapje op de kalender de volgende dag en ik wilde niet ziek zijn. Na een behoorlijk portie vitamine C via vruchtesapjes en een tylenol ging het later die dag wat beter en ‘s avonds begonnen Martin en ik aan de lucht voor dinsdag. Dinsdagmorgen net na negenen stonden Joke en Nico voor de deur, zij zijn de ouders van Judit die met haar man Dexter en zoontje Quincy in noor Jax woont, ze waren drie weekjes op bezoek en wilden graag een dagje met ons erop uit. Ik had diverse mogelijkheden voorgeslagen en we werden het eens over Juniper Springs waar wij in het najaar al met Raini en Star waren. Na twee uurtjes rijden en genoegelijk kletsen natuurlijk waarin we elkaar een beetje beter leerden kennen kwamen we op de plaats van bestemming aan. Het was heerlijk weer,m de jassen en vestjes gingen uit en ik had er meteen spijt van dat ik de zwemspullen niet mee had want het water was zo helder en lekker, niemand aan het zwemmen. We maakten de wandeling door het park naar alle bronnen, ongeveer een uurtje op ons gemak door een subtropisch bos en zagen vlinders en veel vissen. Nadat we weer terug waren bij de hoofdbron haalden we de koelbox uit de auto en hadden een leuke picnic, Martin had kippeboutjes gebakken, aardappelsalade en komkommer erbij, knoflook brood, gekookte eitjes en vruchtensap, ook yopghurt ontbrak niet. Daarna weer terug richting huis met natuurlijk de nodige foto’s op de camera. We stopten nog in Green Cove Springs om ook daar de bron te bezichtingen en zagen een mooie havik die ook op het plaatje moest. Na bij ons koffie en thee te hebben gedronken nodigden ze ons nog uit om bij Golden Corral te eten. Ik had niet zo’n grote honger maar er ging toch nog wat bij. Rond half negen waren we weer thuis, een heel fijne gezellige dag die we beslist nog eens over moeten doen. Joke is een trouwe lezer van mijn blog. Joke en Nico, nogmaals heel erg bedankt voor deze geweldige dag, we hebben beiden erg genoten en ik hoop dat jullie terugreis op vrijdag voorspoedig was en voor niet teveel vertragingen heeft gezorgd in verband met de sneeuwstormen in New York State en tot september !!!

Woensdag weer gewoon werken, het is erg druk en er zijn mensen in mijn team die elke dag wel tot 4 uurtjes extra werken. Zaterdag (gisteren) was het zelfs verplicht maar ik had lekker vrij. Ook vrijdag ging ik niet werken, ik voelde me niet 100% en dacht, het kan wel even zonder mij. Niet ongerust maken trouwens, ik had gewoon heel slecht geslapen, maar een paar uurtjes en voelde me na wat extra slaap vrijdag middag weer kiplekker.

Doordat ik vrijdag thuis bleef had ik ook de kans om weer eens met Ine te skypen, ze heeft het ook heel druk met deze dagen maar vrijdag avond was ze thuis en dus belde ik haar om haar te feliciteren met hun 18 jarig huwelijk. Ook had ik net via Facebook (waar anders!) vernomen dat Vijo’s dochter Veronique en haar man Richard een baby verwachten dus Siem wordt grote broer en Ine en Vijo worden weer opa en oma. Het is nog allemaal vrij pril maar duimen dat alles goed gaat, de baby wordt verwacht ronde oktober. Ook Janine had goed nieuws, zij en Tom vonden een apartement in Geleen, heel mooie foto’s en gaan binnenkort dan toch eindelijk samenwonen.

Vanmiddag ga ik dan weer eens eindelijk skypen met Pauline, internet is wat langzaam maar ik hoop dat het geen probleem veroorzaakt, we moeten weer bijpraten over alles en ik verheug me er al op.
Allemaal een fijne week gewenst, geniet ervan en tot schrijfs

Alaaf !!!!!! Mariet xxxx