Sintermerte veugelke

hoeg op zien ros
met harnas,zjwaard en lans
reej hae door de sjtraote
en gaof genne vechter un kans

hij waas oppermachtig
gaof en idder lik op sjtuk
en met de vrouwluuj en ut kaartsjpel
had hae altied geluk

maar toen kwaam dae baedelaer
hae haj ut zoe kaod
en de machtige sintermerte
kreeg ut effe te kwaod

hae deilde zienen manjtel
en deej unne goeje daod
idderein haet urges een zaoch plekske in zien hert
zelfs de meist doorgewintjerde sjoldaot

Goeiemorgen lieve mensen

Vanmorgen kan ik maar langzaam op gang komen, waarom? Joost mag het weten, het is aangenaam qua temperatuur vooral na al die koude morgens, vrijdag was er zelfs vorst aan de grond, het is ondertussen licht geworden buiten. Mijn gedicht op MinseWinse is al voorbij gekomen en ook Thijs Zeelen heeft al een mooie zonnige week voorspeld voor Limburg, ik moet de volgende week eens met hem communiceren over de twee weken dat ik er in december ben, ik wil mooi weer zodat ik kan fietsen, niet te koud maar een dagje sneeuw zou wel speciaal zijn, op mijn verjaardag of zo, een dun laagje op de grond, daar doe ik het al voor.

Ik was gisteren aan het praten met Ricky en Meemaw, de grootouders van Ian en Raini, Martin wilde graag even prive met Ian praten en dan ga ik gewoon even op bezoek. Ik vertelde van vroeger, over de brandstapel met Sintermerte, de foekepot en hoe we met een blikje met gaatjes erin gemaakt met een hamer en spijker, vuur erin en dan maar draaien, over wafels, lampionnetjes en warme chocomel. Ricky die oorspronkelijk uit het noordoosten van de States is (zijn ouders emigreerden vanuit Italie) vindt al die verhalen altijd heel interessant en Meemaw luistert maar half en onderbreekt geregeld om iets uit haar jeugd te vertellen, ze is nu 91 en heeft een heel rijk en kleurig leven achter de rug. Ze groeide op op een boerderij, moest als jong meisje al katoen plukken en zo en begon met 14 jaar (ze vertelde de baas dat ze 18 was) te werken in een schoenfabriek. Ze trouwde jong en kreeg twee kinderen, werkte in een bar toen ze Ricky leerde kennen, samen kregen ze een dochter Kelly, Martin’s eerste vrouw en trouwden. Ricky heeft zelf ook nog kinderen, twee dochters geloof ik, het zit allemaal heel ingewikkeld in elkaar maar het is allemaal een grote happy familie en elke keer als ik tegen Meemaw zeg dat ik weer naar huis ga zegt ze, moet je nu al gaan, kom maar weer snel terug.

Weer een week Red Flag achter de rug op het werk, de eerste dagen was er niet veel te doen, de lijsten kwamen maar niet door dus we zaten maar zo’n beetje te zitten en hadden veel pret. Donderdag kwamen de lijsten dan eindelijk door, het resultaat, zo’n 250 tickets, klanten om terug te bellen dus even de tanden erin, we konden het terugbrengen tot 150 en zullen de komende dagen ook daar langzaam maar zeker heel wat van af knabbelen. Ik heb Stephanie voorzien van een thee glas en moet wat extra theezakjes (dankzij Carla heb ik er ruim voldeonde !!) meenemen want ze vertelde me al, vreems terwijl zij (in Dortmund) en ik bijna ons hele leven winterse omstandigheden gewend zijn had zij het ontzettend koud vrijdag, ze zat echt te rillen terwijl ik het met laarzen en maillot het aangenaam vond. De thee houdt ons lekker warm en het is zo ontzettend lekker ook.

Nu denkt iedereen Amerika, alles is altijd open en zo maar woensdag maakte ik een staaltje andersdenken mee. Ik reed naar het werk, ik wist dat een van banden breukjes had dus het was een kwestie van tijd maar ik kwam er niet echt toe met mijn werktijden om er wat aan te doen en Martin dacht dat het best nog wel meeviel maar halverwege hoorde ik geflapper aan de linker voorkant van mijn auto, direct gestopt en ja haar, de band begon los te komen, weliswaar nog maar een dunne strip maar niet iets om mee door te rijden. Laat ik nou toch gestopt zijn bij een garage en hoera, de deuren waren al open. Ik stapte naar binnen waar een oudere man me wat schaapachtig aankeek. Ik vroeg netjes of hij mij kon helpen mijn reserveband erop te zetten want ik heb geen krik in de auto. Hij mompelde wat dus ik vroeg het nog eens. Toen vertelde hij mij, we are open at 9, ik keek op mijn horloge, het was net over half negen, ik vroeg, niks aan te doen, ik moet om negen uur op mijn werk zijn maar hij slofte weer weg. Dus maar buiten gewacht, wat rondgedrenteld en uiteindelijk om negen uur arriveerde blijkbaar de baas van de garage en werd het karwei geklaard in een paar minuten door diezelfde werknemer. Ik moest bij de baas betalen zei hij, 7 dollars armer ging ik op weg naar at&t, te laat natuurlijk en aangezien ik FMLA had doorgegeven (doktersafspraak ppssstttt niemand vertellen) en dat niet onder een uur kan begon ik niet voor 10 uur. De dag erna heb ik Chris een lift gegeven naar zijn werk en hij heeft snel een nieuwe band waarvoor hij betaalde en dat bedrag van de huur aftrok, erop gezet dus ik ben weer goed.

De afgelopen week stond natuurlijk in teken van de verkiezingen en oh wat was het spannend. Dinsdag avond kwamen de uitslagen van de verschillende staten heel langzaam binnen, county na county en toen ik naar bed ging om half elf ging het gelijk op. Ik was rusteloos, kon er niet van slapen en stond net voor 12 uur weer op en toen was het duidelijk wie er ging winnen, Omaba ging voor de eindspurt en in de morgen was het dan ook officieel, hij krijgt de kans om in de komende vier jaar zijn immense taak af te maken. Ik ben blij, ik denk niet dat Romney een goede president zou zijn geweest, zelfs met al zijn miljoenen kon hij het Witte Huis niet kopen, niet deze keer. Florida had deze keer eens niet de beslissende stemmen, in feite was de uitslag voor onze staat pas gistermorgen officieel, waarom het vier dagen moest duren om alle stemmen te tellen, geen idee en een beetje een flater denk maar ja.

We gaan weer terug naar normaal, geen reklame op tv meer, alle borden zijn weer weg op een enkele na en we gaan ons opmaken voor weer een feestdag, Thanksgiving op 22 november, twee dagen vrij dus een lang weekend van 4 dagen voor mij, Chris is jarig, hij kreeg gisteren al een vervroegd verjaardags kadootje van zijn meisje Niki, een telefoon en ook Ian is jarig op 267 november, hij wil een trui met capuchon, dat wordt nog een uitdaging want hij is bijna twee meter lang en dun. Daarna natuurlijk 1 december als ik voor twee weekjes overkom. Ik heb nog geen echt schema gemaakt, alleen 5 en 6 december wil ik doorbrengen bij Rob want ik wil Sinterklaas snoetjes zien met het uitpakken van kadootjes. Op 6 demcember is Hay jarig dus even kijken wat de planning daar is, dan natuurlijk kijken wat Janine komende vrijdag bij The Voice doet want een tripje Hilversum zou als ze door is ook op het programma staan maar vooral veel genieten om jullie allemaal te zien en veel tijd doorbrengen met mijn kids en kleindochters.

Dus allemaal kijken en stemmen op vrijdag en tot schrijfs…Mariet xxxxx