Vermist...een ananasplant

Noeit zulle woorde
Kunne toenen
Hoevuul ich van dich hoj
Alles wat ich sjrief
Liekt te weinig
Te in compleet
Neet genog
Bie verre neet genog

Goeiemorgen lieve lezers

Wild west…het blijft maar doorgaan in onze buurt. Eerst donderdag avond, er was een ruzie bij onze buurtwinkel op de hoek waar ik altijd de sigaretten haal. Twee mannen, ruzie over waarschijnlijk een drugsdeal (want ik zie het elke keer als ik de parkeerplaats oprij) dus eentje gaat naar huis, haalt een pistool of geweer en begint op de andere te schieten. Mis maar hij raakt wel een omstander die dus met spoed met levensgevaarlijke verwondingen naar het ziekenhuis wordt gebracht, de volgende morgen dus vrijdag is het weer raak, nu wordt een man in de arm geraakt, de politie maakt bekend dat het niet zeker is of dezelfde mensen verantwoordelijk zijn. Ik heb medelijden met het oudere stel (ze komen uit Cambodja) die de winkel runnen. Gisteren ging ik even langs en ze zeiden dat alles ok was maar het viel me op hoe leeg de parkeerplaats was, geen tentjes weer met autowassen of verkoop van allerlei dingen dus het lijkt alsof ze flink de bezem door de buiten activiteiten hebben gehaald.

http://www.news4jax.com/news/Bystander-shot-at-Westside-gas-station/-/475880/17054392/-/xbauauz/-/index.html

Ook wij hadden ons deel, de ananasplant die in onze achtertuin pronkte met een flinke ananas in de top en die ik van Carla had gekregen toen ze terug naar Nederland ging stond vrijdagmiddag nog op zijn plaats, Martin heeft nog alles water gegeven en toen ik gistermorgen opstond was hij verdwenen. Een lege plek en spijt maar ja, daar krijg je hem niet mee terug. Iemand is gewoon door onze poort gelopen en heeft hem opgepakt. De huurbaas heeft me al weken geleden beloofd dat de poort gemaakt zou worden met slot maar ja…als het kalf verdronken is.

Afgelopen zondag gingen we dus met Raini en Star naar Juniper Springs, wel veel later dan afgesproken (kwart voor elf in plaats van 8 uur) en het regende zijn best op de heenweg maar toen we na twee uurtjes rijden op de plaats van bestemming aankwamen scheen het zonnetje en het was heerlijk. Eerst maakten we een fijne wandeling langs het stromend riviertje en zagen een heuse alligator en heel veel kleurige grote vlinders, daarna zochten we een plekje in de overdekte picknickplek en verorberden we de gebraden kip met salades en lekker stokbrood. Martin vond een praying mantiss (bidsprinkhaan) en die moest natuurlijk ook op de foto. Daarna snel omkleden en het badpak aan en het water in. Het was niet echt druk en het water was heel helder. Het bekken is kunstmatig gemaakt rond de spring met een zandige bodem met ealgrass, een slieren waterplant. Het krioelde er van de kleine visjes die zo gauw als je stil staat aan je benen beginnen te knibbelen, een kriebeld gevoel. Ik heb lekker gezwommen maar zoals altijd, ik kan wel uren blijven maar de rest, ongeduldige mensen hebben het na een half uurtje of zo wel weer gezien en rond half vier weer droge kleren aan en huiswaarts.

Voor de foto’s, klik op deze link :
http://marietvanknippenberg.blogspot.com/2012/10/vermisteen-ananasplant.html

Op het werk begint het nieuwe team vorm aan te nemen, het Red Flag team verloor een paar mensen aan CART maar er zijn ook 4 nieuwelingen aan toegevoegd met het gevolg dat we onze lijst nu goed kunnen bijhouden. Natuurlijk is communicatie niet optimaal in een communicatie bedrijf dus ik kwam er vrijdag achter dat ik inlogde met de verkeerde codes op mijn telefoon, dat dit een 60 dagen testrun is (dat hoor je na drie weken) en dat ik behalve mijn dollar meer per uur ook de minimale CAP (bonus die we normaal krijgen als we in een kwartaal onze nummertjes halen) krijgen, dat betekent een extra 300 dollars per 3 maand in de knip. Donderdag bracht Laura chocolade truffeltaart mee en ik mijn senseo dus dat was genieten pur sang, volgende week doen we een potluck en ik ga een appel/perentaart maken. Het is erg gezellig en we lachen wat af tussen de telefoontjes door.

Ik heb een carpooler sinds afgelopen week, Melissa die bij mij in de buurt woont. Haar man Chris werd een aantal maanden geleden ontslagen bij at&t en aangezien zij geen rijbewijs heeft bracht hij haar elke keer naar het werk en pikte haar ook weer op. Ik had al aangeboden om haar mee terug te nemen maar onze werktijden kwamen niet echt overeen. Nu heeft Chris echter sinds afgelopen maandag een nieuwe baan, hij moet om 11 uur beginnen dus hij kon haar wel brengen maar niet ophalen dus daar was ik. Ze moest de afgelopen week wel een uurtje op me wachten maar vond dat geen probleem, beter dan niks dus. De komende weken werk ik van 9 tot zes dus dan is het verschil maar 15 minuten (zij werkt van 8.45 tot 5.45) en dan gaan we dus de hele tijd samen rijden en zij gaat bijdragen aan de benzinekosten. Het is trouwens weer een gejojo met die kosten, op dit moment staat de prijs per gallon (3.8 liter) op 3.50 maar het was weer 3.80 eerder deze week.

Gisteren zagen we eindelijk Ravyn weer, er zijn wat toenaderingspogingen van April geweest in de laatste maanden naar Ricky en Ann (Ian’s grootouders) en gisteren mocht Ravyn voor twee dagen op visite komen. Ze is nu net drie geworden en een echt maedje. Ze lijkt als twee druppels water op haar moeder maar heeft het postuur van Ian en ze is ontzetten grappig, ook spreekt ze heel duidelijk en met lange zinnen. Ze herkende ons natuurlijk niet meer na ons een heel jaar niet gezien te hebben maar ze was heel toegankelijk en zat binnen de korste keren op mijn schoot. Ik kon haar eindelijk het mutsje geven dat ik een jaar geleden voor haar gehaakt had, het paste precies, de laatste foto in 2012 laat haar zien met de muts op maar toen vergat ik het aan haar mee te geven. Hopelijk is dit het begin van veel meer bezoekjes want we hebben haar heel erg gemist en haar kleine keukentje wacht nog steeds op haar in onze woonkamer.

Ook gingen Susan en ik even yardsalen, Susan had de tweeling daar en ook Jackson en Brody zijn flink gegroeid, ze zijn alweer 4 jaartjes oud. Ik tikte weer een paar mooie cds op de kop, voor 50 cent per stuk, een driedelig zenmuziek album met rustgevende deutnjes (af en toe wel nodig met een man die nog steeds heel veel pijn in zijn voet heeft en dan niet altijd even gemakkelijk is), een driedelige set met operamuziek en een Best of Stevie Ray Vaughan album. Ook vond ik voor een dollar een box met drie dvds met Dorothy Sayers seris over Lord Peter Wimsey, een detective serie die speelt in het Londen van rond 1930.
De laatste plaats leverde me een driedelige schalenset met deksels van Tupperware op, die gaan naar Raini en kostten een hele dollar, ik denk dat ze er heel blij mee zal zijn.

Vandaag en gisteren, de jaarlijkse airschow van de Navy base maar dit jaar is weer eens voor het strand gekozen dus we zien en horen hier niks. Er worden zo’n 400.000 bezoekers verwacht maar het parkeren is daar een crime, parkeerplaats 20 dollars of ver weg en met de shuttle. Nu hebben we alles al een paar keer meegemaakt dus wij blijven lekker thuis, het is toch niks met Martin zijn voet en lopen bezorgt hem veel overlast.

Volgende week is het jaarlijkse Florida-Georgia weekend, de Gators spelen in het grote Jacksonville stadion tegen Georgia, een klassieke jaarlijkse strijd en dat trekt altijd veel mensen. We zijn uitgenodigd bij Raini om te komen eten en kijken. Ook staat natuurlijk Halloween op 31 oktober op het menu, we gaan een zombie dag doen op het werk dus ik moet mijn zwarte kleren en spinnenwebben uit kast halen en weer wat akeligs met mijn gezicht en armen doen, het resultaat zien je dan wel weer.

Ik heb mijn lijstje weer afgewerkt en er staan overal vinkjes langs. IK wens jullie een mooie week ofschoon ik begreep dat jullie de koude aan het verwelkomen zijn in de komende dagen, hier wordt het een beetje frisser maar dat is voornamelijk ‘s nachts dus heerlijk slapen
Fijne week gewenst !!!!

Liefs…Mariet xxxx