Baby mango en groene vingers

Later as ich aod ben
en neet zoe good meer kan
kumps dich den auch nog op bezeuk
en weit ich dao den van

geis dich den met mich wandele
en hulp se mich met aete
en praots euver vreuger, lang gelee
zoe det ich neet zal vergaete

hoe fijn mien laeve is veur mich
en hoe ich dervan geneet
want as ich bedink wat alzheimer ken doon
deut mich det vuul verdreet

Hallo lieve vrienden

Vandaag begon ik met een vrij beladen gedicht maar ik schrijf altijd over wat me bezig houdt en dat is op dit moment vooral mijn moeder en haar toestand natuurlijk. Het is ontzetten zwaar om z over weg te zijn van haar. Afgelopen vrijdag belde ik naar het verzorgins tehuis, ik hoorde haar op de achtergrond heel zacht maar ze weigerde om de telefoon aan te nemen en met mij te praten. Ze is zwaar onder de medicijnen en reageert nauwelijks nog. Ik zou haar zo graag gewoon even knuffelen.

We hebben ook een moeilijke week achter de rug, zondag morgen nadat ik mijn verslag had geschreven hoorde ik via werk dat onze directeur David overleden was. Hij had alvleesklier kanker, al in een vergevorderd stadium toen de doktoren erachter kwamen en een paar weken geleden nog organiseerden we een inzameling om het mogelijk te maken dat hij en zijn familie een weekend naar Disney zouden gaan, jammer genoeg is dat er niet meer van gekomen, hij is afgelopen woensdag gecremeerd. Hij was 62 jaar, een hele fijne man, rustig en betrokken.

Het was ook een drukke week met cursussen over een nieuw systeem van testen, heel interessant en gisteren kon ik het voor het eerst gebruiken, even wennen natuurlijk. Vrijdag was ik vrij, ik had aangeboden om bij Susan in te springen. Ze had een afspraak bij haar huisarts om haar longen te checken en voor cholesterol. Het viel gelukkig allemaal achteraf reuze mee, ze moet de komende weekjes wat onderzoeken doen zoals een catscan maar blijkbaar hebben de mensen in het ziekenhuis waar ze drie maanden geleden was voor longproblemen het allemaal was overdreven. Haar afspraak was om 10 uur ‘s morgens en ze had natuurlijk drie kids om op te passen. Rheannon van 4, Logan van 3 en Jenna die 18 maanden is. Op mijn vraag wie op de kids zou passen kreeg ik het antwoord, die neem ik gewoon mee. Nu wist ik dat ze best wel zenuwachtig was voor die afspraak dus ik zei, niks daarvan ik kom wel en pas op. Als toetje werd ik de avond ervoor gebeld, Mariet, de twins komen morgenvroeg ook, Jackson en Brody zijn niet meer bij Susan, een tante past op totdat ze na de zomervakantie naar school gaan maar de tante moest ergens naar toe en dus werd Susan gebeld. Aangezien ik de tweeling ooit had beloofd dat zee en keertje met mijn Fisher Price vliegdekschip mochten spelen sjouwde ik op vrijdag morgen met het schip en de bijbehorende actie figuren naar Susan’s huis. Gespeeld dat ze hebben, ze vonden het allemaal prachtig, zelfs Jenna rende rond met een piloot. Martin bracht ook nog mijn verzameling Duplo met de dierentuin en de boerderij en toen kon het niet mee stuk.Om de paar minute kwam Jenna op mijn schoot ploffen met het verzoek blij blij blij maar dan op zijn Amerikaans wat heel grappig klonk en dan moest er klappen in de handjes worden gedaan. Zelfs de tweeling kende het liedje nog helemaal en het was al maanden geleden dat ik hen had gezien. Voordat we het wisten was het 12 uur en waren Susan en Gil terug van de dokter. Snel werd er opgeruimd en toen gingen we aan de frietjes en hotdogs, de kids naar bed voor hun middagdutje en ik sjouwde alles weer naar huis.

Zoals ik de vorige week al schreef, de natuur is op zijn mooist nu met allemaal het groen en er bloeit zoveel. Mijn klimbonen zijn al helemaal tot het dak van het tuinhuisje en tot mijn verrassing zag ik ineens gisteren dat de mango pit die ik in een van de bloempotten had geplant ook een plant voortbrengt. Het is net een klein palmboompje en ik ga het goed in de gaten houden want na al die regen gaan we nu een paar droge hete dagen tegemoet en alles heeft veel water nodig. Gisteren wandelden Susan, Rheannon en ik een blokje om met Gracie de mini tekkel en zagen we verderop in de straat de vijgenboom vol met dikke al verkleurende vijgen staan, jammer dat er een schutting omheen staat want ik zou graag eens wat gaan plukken over een paar weekjes.
Lily, mijn overbuurvrouw heb ik voor een tangerine (soort mandarijn) gevraagd maar ze kon geen plantjes of afgevallen vruchten meer vinden. Nu is ze niet zo’n kei met planten, vorige week zondag gaf ik haar een paar al goed gegroeide afrikaantjes en toen ik gisteren vroeg hoe het ermee was vertelde ze me dat ze al dood waren, ze had ze in de aarde geplant en er helemaal niet meer na omgekeken, zonde toch !!

Vanmiddag zijn we uitgenodigd voor een verjaardag bij mijn college Kim, het wordt een grill party, de barbecue wordt opgestookt en Kim heeft allerlei lekkere dingen ingeslagen. Ze woont zo’n 10 minuutjes hier vandaag en ik wil heel graag gaan maar heb met Martin afgesproken dat we Raini ook de kans geven om ons te bellen, het is tenslotte vaderdag en meestal nodigt ze ons uit om te komen eten maar tot nu toe hebben we nog niks van haar gehoord. Ik heb haar al een hele tijd niet gezien, ze is gepromoveerd en nu manager in haar eigen winkel. Sinds ook Ian is ingetrokken bij zijn vriendin Pam en helemaal aan de andere kant van Jax woont is het vrij rustig op het kids front. De komende week is Susan jarig, ze wordt 61 en ofschoon ze geen kadootje wil (het babysitten vrijdag was kado genoeg volgens haar) wil ik haar toch wat moois kopen. Ze heeft altijd wat voor ons, gisteren bracht ze nog een halve pizza en de mango die om mijn pit zat was ook van haar. Ik heb bij Lowe’s (een soort Gamma) een hele mooie oranje/roze roos gezien die heel erg lekker ruikt en Susan is, net als ik een planten mens.

Ik heb mijn hart weer even gelucht en mijn belevenissen met jullie gedeeld. Kon de afgelopen week lekker skypen met Ine en ofschoon moeder natuurlijk het hoofdonderwerp van onze gesprekken en mailtjes is, konden we ook fijn over andere dingen kletsen zoals de kleinkinderen en de komende baby van Caroline en Rolf, ik he book een uurtje met Carla gekletst, ze hebben nog maar een paar weekjes hier en dan gaat het weer terug naar Nederland, niet te geloven , het lijkt pas zo kort geleden dat ze contact met me opnam om informative over het leven hier te vragen voor hun twee jaar in Jacksonville en nu gaan ze 4 augustus alweer terug. Ik weet dat ze zoveel dingen gaat missen, het weer, de natuur, de vrijheid. Ik kan het nog steeds niet goed beschrijven, elke keer als ik naar mijn werk rijd en ik rijd over de brug over Doctor’s Inlet en kijk naar het blauwe water, voel de wind en de zon op mijn armen en zie de palmbomen en de vogels heb ik een gevoel van, dit is net een film en dat 5 dagen per week. Ik zal het missen, haar verslagen elke week, hoe zij dezelfde dingen beleeft, de verrassingen steeds weer van het Amerikaanse leven en de cultuur. Op 29 juni gaan we een dagje uit, zij en ik en ik verheug me er erg op. Zij en Marcel verrasten ons met een aanbod om Martin hun mooie grill/barbecue kado te doen als ze verhuizen en Martin is helemaal in de zevende hemel daarmee.

Voor alle vaders, inclusief de mijne, een hele mooie vaderdag gewenst en een dike knuffel voor iedereen….Mariet xxxx