Op een witte paddestoel.. - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Op een witte paddestoel.. - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Op een witte paddestoel..

Door: Mariet van Knippenberg

Blijf op de hoogte en volg Mariet

24 Juli 2011 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

De zon verbrandj
met hoet en haor
de zomer is zoe lang
as nog neet ierder, dit jaor
de erd sjnakt nao water
verlichting van dit vuur
zelfs onweer bringt gen verlichting
de hitte is zoe puur
de biesjes, plante, miense
ze lieje allemaol, ut is zjwaor
die lamp dao baove inne loch
heit nog genog innersjie
det is zonneklaor

Hallo lieve vrienden

Het is nog steeds erg heet, Amerika zucht onder de hitte. Afgelopen week was vooral erg heet in het midden van dit land met temperaturen rond de veertig graden, normaal voor Florida in deze tijd van het jaar maar daar boven zijn ze het iets koeler gewend en er zijn dan ook veel slachtoffers vooral onder de oudere mensen.
Martin ligt nog lekker te slapen, hij schijnt mij helemaal niet gehoord te hebben toen ik al om 5 uur opstond om naar de radio te horen. Ik moest dan ook helemaal alleen die dikke zwarte spin dood meppen die in de gang tegen de muur zat. Groot voor Floridiaanse begrippen want gek genoeg zijn de gewone huisspinnen hier niet zo groot. De vliegenmepper deed zijn werk en nu ligt hij met de pootjes ingetrokken in een hoekje op de vloer. Daar is de stofzuiger straks goed voor.

Ik was de afgelopen week aan het overdenken op mijn ritje in de bloedhete auto naar het werk wat toch de aparte dingen in dit land zijn en ga er een aantal op een rijtje zetten.

Reclame, daar hebben we natuurlijk voldoende van en je mag hier reclame maken voor de raarste zaken. Je ziet reclame spotjes van advocaten en dokters en ziekenhuizen. Natuurlijk ontbreken ook de medicijnen niet en dan zie je ook dat andere merken in die spot worden afgekraakt. Ook zie je reclame over kerken en het geloof, Baptist en Mormoon voeren daar de boventoon. Met de verkiezingen in het vooruitzicht in 2012 voor een nieuwe president barst dat circus ook al volop los en niks is teveel om de tegenpartij en hun kandidaten af te kraken.

Je kunt hier niet alleen 24/7 winkelen in sommige zaken zoals de grote Walmarts maar er zijn ook plaatsen waar je rond de klok kunt eten. De fast food plaatsen hebben dan niet het restaurant open maar je kunt altijd langs het raampje op je bestelling op te pikken. Ontbijten alleen ‘s morgens, vergeet dat maar, als jij zin hebt in spek met eieren is dat ook laat in de avond mogelijk.

Autorijden, zonder dit voertuig lijk je nergens te komen en iedereen neemt dan ook voor alles dat karretje. Als je soms ziet oe die auto’s eruit zien ben je verbaasd dat het nog rijdt met allemaal die deuken, bumpers die er dreigen aft e vallen, kapotte ruiten die met tape aan elkaar geplakt zijn en voertuigen die rammelen, puffen en kreunen. De politie heeft het er maar druk mee, allemaal die mensen die veel te hard rijden of rare kapriolen uithalen. Het is dan ook maar zelden dat ik niet een politie auto zie met flitsende lichten die achter iemand aan zit of iemand heeft aangehouden. Richtingaanwijzers, ik denk soms wel eens dat Amerikanen er bang voor zijn want ze worden hoogst zelden gebruikt en dat leidt vaak tot verwarrende en gevaarlijke situaties.

Jacksonville is natuurlijk een marine basis en hier vind je mensen uit het hele land, iedere staat heeft zijn eigen nummerplaat met de naam van de staat en het is heel leuk om te zien waar iedereen vandaan komt. Nadat je hier een tijdje woont ben je wel verplicht om die nummerplaat om te ruilen voor eentje van Florida. Nu heb ik de meest gebruikte (die was het goedkoopste) met sinaasappelen maar er zijn diverse uitvoeringen van de Florida plaat, red de schildpadjes, dolfijnen en manatees, kinderen, gezin en sport platen zijn toch wel de meest geziene. Ook kun je natuurlijk je eigen letters/nummers kiezen als je extra betaald. Die nummerplaat gaat alleen achter op de auto, voorop heb je meestal niks.

Elke dag rijd ik twee keer langs JAS, de basis van de Navy en ik vind het nog steeds heel speciaal om de grote vliegtuigen te zien landen of opstijgen zo net boven mijn hoofd als ze over de weg vliegen. Het zijn duikbootjagers die boven de oceaan uitkijken voor submarines. Als er eentje landt stijgt er even verder eentje op zodat er altijd een in de lucht is.

Afgelopen zondag heb ik anderhalf uur met Rob en Sylvia geskypt via geluid en natuurlijk beeld want ik wilde nu wel eens Eline zien en natuurlijk was Fenna ook van de partij. Ze was ijverig aan het zwaaien en zei oma, hallo hallo. Ze moest me natuurlijk vanalles laten zien en was heel zoet. Eline groeit als kool, ze heeft lekkere volle wangen en kreeg nog niet veel mee van de verbinding. Ik had een boekje van Sesamstraat gekocht over kleuren en Fenna herkende zowaar Elmo, Pino en koekiemonster via de camera.


Ook heb ik lekker gekletst de afgelopen week met Marianne, Ine en Helene en Bert. Altijd weer gezellig, zo blijf ik op de hoogte van het wel en wee in het Limburgse land. Ook de dagelijkse digitale krant draagt hier aan bij. Zo las ik de afgelopen week met veel interesse over de onthulling van de plakette aan de Maas ter nagedachtenis van de dramatische van een Engelse bommenwerper in de oorlog, die vlucht eindigde in de Maas en bijna alle bemanningsleden kwamen hierbij om. Natuurlijk kende ik dit verhaal al van mijn vader.

Vandaag zijn Jackson en Brody jarig, de tweeling waar Susan op past worden 3 jaar en omdat ze vandaag natuurlijk niet bij hun babysit zijn gaan we dan morgen vieren. Dat betekent een taart voor de jongens en ik heb twee kadootjes gekocht, een waterpistool want die mannen vinden dat geweldig. Dit zijn niet zomaar waterpistooltjes, ze zien er uit als het hoofd van een dinosaurus en als je op een knopje drukt gaat de mond open en uit de bek komt dat de straal.

Taart, ja dondermorgen stond ik al om 8 uur in de keuken om twee appeltaarten te bakken voor mijn team. Een bedankje voor alle steun in de laatste paar maanden want iedereen is altijd even hartelijk en ze doen echt hun best om te helpen als dat nodig is. Die taarten gingen erin als koek en een van de jongens, Joshua, at maar liefst drie stukken. Ik heb Kim nu ook aan het puzzelen trouwens, ze zag mijn legpuzzels en vroeg of ze er ook mocht maken. Ze is nu aan haar tweede binnen een week en ik heb vrijdag weer een nieuwe doos gekocht met 4 puzzels van 500 stukjes per stuk. Dat is het maximum want anders is ons bureau te klein.Ook vond ik weer een grote zak met allerlei knopen, ouderwetse zijn het leukste trouwens in allerlei modellen en kleuren en het kostte me dan ook een uur om alles te sorteren op kleur en model. Er zitten een aantal stofknopen bij, zoals rood met witte stippen, net kleine paddestoelen en die zien er heel leuk uit op mijn dassen. Ik heb inventaris gehouden de afgelopen week en ik zit nu op een total van 85 dassen voor volwassenen en 35 voor de kids. Ik heb drie dassen gedoneerd voor de veiling bij at&t, de opbrengst is voor het goede doel dat we steunen, het Quigley House, een opvanghuis voor moeders en kinderen.

Paddestoelen, je moet ons gazonnetje zien, ze schieten uit de grond. Grote witte paddestoelen, net als champignons, ‘s avonds is er nog niks en als je in de morgen opstaat staan daar ineens 15 paddestoelen in het gras. We kunnen nu echt buiten zitten want gisteren vond ik 3 tuinstoelen en een tafeltje, gewoon wit plastic maar dat betekent ook dat het gewoon buiten kan blijven staan als de dagelijkse regenbuien overtrekken.

De komende week gaan we gewoon weer verder met zweten en puffen dus vanmiddag relaxen we volop. Een proficiat voor Tim van de Kerkhof die op 28 juli jarig is en ook voor Malika die 25 juli jarig is.

Fijne week allemaal….Mariet




  • 24 Juli 2011 - 13:56

    Pauline:

    Beetje raar hé, 40 graden en dan praten over dassen, hihi! Stuur ons maar wat van de zon en de warmte, want ik snak er naar. Het lijkt hier net herfst met die bewolking en regen, br. Arme mensen die een heel jaar gewerkt hebben en nu vakantie vieren op de camping met dit weer! Spreken we gauw eens af om te skypen? Groetjes ook aan Martin.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Washington, D. C.

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 361
Totaal aantal bezoekers 460141

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: