Muziek en zoveel meer...

Schuilen bij die ander
Willen we dat niet allemaal
Even vertellen wat je dwars zit
Even luisteren naar een mooi verhaal
Niet alleen in het donker
samen genieten van het warme zonnelicht
Een kus wist de tranen
Geen woorden nodig
Ik Zie de liefde in je ogen
Lees emoties in jouw gezicht
Hou me vast voor even
Jouw schouder is mijn haven
En Dan
Dan laat ik je weer gaan
Tot de volgende keer
Dankbaar voor de steun
die wij elkaars gaven



Lieve mensen



IK heb deze week het positieve gezocht, het was erg nodig en ik kreeg het eigenlijk ruimschoots zonder er heel veel voor te moeten doen.



Allereerst wil ik vermelden dat mijn gedicht geinspireerd werd door Annemie de Wijk uit Helden, zus van Hans Simons, ik kende hem in mijn tienerjaren, hij was de manager of White Trash, een band waar vrienden van ons in speelden.



Na afgelopen weken drama heb ik besloten, ik ga me niet meer druk, kwaad maken over dingen die ik toch niet kan veranderen, ik ga gewoon mijn eigen gangetje en dat lukte vrij aardig.



Afgelopen week hadden we weer eens customer service week in ons center en wij, de call center medewerkers werden in het zonnetje gezet.

Nu was dit event de laatste jaren minder en minder behalve de lunch want die was altijd goed, van dezelfde caterer.

Zo ook deze week, woensdag kregen we echt een lekkere lunch voorgeschoteld met kip en aardappelpuree, broccoli en als toetje een lekkere key lime pie met kokos snippers. Ik liet het gehakt brood en de pasta salade aan me voorbij gaan, niet zo mijn ding behalve als ik het zelf maak.



Op maandag hadden we al ontbijt gehad, roerei met patties (een mini hamburgertje) en pancakes, natuurlijk was er ook jus d'orange bij.



Voor de rest van de week, kadootjes, spelletjes en heel veel foto's met ons weer eens verstrekte extra tshirt, ik heb ondertussen een hele verzameling att t shirts, gaan dadelijk goed van pas komen met poetsen en tuinieren!!



Het kado was origineel, een scratch off ticket (kraslot) voor iedereen en er waren 4 catagorieen prijzen. Kraste je nummer een, dan kreeg je een sleutel hanger, nummer twee was een pet, nummer 4 een Tablet (mijn collega Sabrina won er eentje, je kon kiezen tussen een apple en een android) en nummer drie, dat was ik, ik kon kiezen tussen een echo dot ( een soort mini speaker met alexa voor muziek, het weer en een klok) of een Amazon firestick met alexa. Nou die keus was niet moeilijk voor mij, de firestick natuurlijk, verkoopt voor ongeveer 50 dollars dus een leuke prijs. Ook won ik later bij het het bingo spel een soort toilet tasje.



Thuis gekomen met mijn firerstick installeerde Ian hem in mijn tv in de woonkamer en downloadde een paar programma's zoals netflix ( hoef ik niet meer met de blue ray speler te hanessen om netflix te zien) en Pandora wat ik geweldig vind. Ik ben al dagen muziek en aan het beluisteren erop.



Hij heeft er nog meer opgezegd maar ik heb nog geen tijd gehad om ermee te spelen, hopelijk werkt hij dadelijk ook in Nederland, volgens google wel.



Net was ik nodig had, muziek van mijn keuze en ik geniet volop van dit nieuwe speeltje, van de rust en van het weekend.



Vrijdag morgen had ik een telefoon afspraak met de sociale dienst over mijn pensioen. Ik had er de morgen vrij voor genomen en heb me 's middags afgemeld. De week was lang genoeg geweest, heel druk op het werk met heel veel outages.



IK had veel vragen en heb eigenlijk op alles antwoord gekregen ofschoon een paar dingen niet duidelijk genoeg zijn dus ze gaan me formulieren opsturen en die moet ik dan persoonlijk naar hun kantoor brengen want ze hebben de orginelen nodig van mijn greencard, geboorte bewijs en trouw akte, opsturen kan en ik krijg het wel terug volgens hen maar dat risico neem ik dus echt niet.



Ik kan vanaf 5 december aanspraak maken op Martin's nalatenschap uitkering, geen gek bedrag en dan per 1 april als ik bij att met pensioen ga, ga ik over op mijn eigen pensioen wat ietsje meer is dan Martin's maar wat wel meer groeit over de jaren. Je denkt dat Nederland ingewikkeld is met papierwinkels, vergeet het maar, hier is het een jungle !!



Dus vanmiddag, als ik zin heb, ga ik mijn papieren doorzoeken, ik weet wel waar het is maar geen haast, het duurt toch nog zeker een week voordat de post de papieren langsbrengt.



Vrijdag middag heb ik dus alleen maar van muziek genoten, lekker vroeg naar bed (half tien) want ik wilde topfit zijn voor gisteren.



Zo'n festival kan vrij vermoeiend zijn, op mijn leeftijd, haha en natuurlijk de hele dag buiten in de zon.

Het is niet meer zo heet maar nog steeds 27C en ik ben dus lekker verkleurd, vooral in mijn gezicht en mijn nek. We zaten vooraan maar de zon stond hoog en scheen er flink op los, midden in ons gezicht.



Na de officiele opening, met Star Bangled Banner natuurlijk en met gebed was VYNL het eerst aan de beurt en zij waren een van de beste bands maar ja, jij bent bevooroordeeld zei Ricky later. Hij had zijn familie daar dus die eerste uren zag ik niet veel van hem behalve tijdens het optreden, ik heb diverse filmpjes en foto's gemaakt, allemaal te vinden op facebook.



Ik had natuurlijk mijn klapstoel meegebracht, alleen aan maartje, de stoel rook naar hond want hij stond in de garage opgeslagen.



Rond vieren was het eten klaar, ik bestelde gerookte (in de barbecue smoker) kippenbout, potato salad en coleslaw, was dat lekker, ik zou bijna mijn vingers opegeten hebben, mijn bordje was leeg.



Eindelijk was Ricky terug, hij was even naar huis gegaan voor een dutje, hij zit in de organisatie en had er dus al een drukke week opzitten, we rookten een joint die ik meegebracht had en ik kreeg daar zo'n honger van dat ik twee uur na de eerste portie weer wat te eten bestelde, deze keer sla en kip met baked beans want de potato salad was op, het was super, ik zou dat elke dag kiezen boven zelfs de lekkerste steak. Ik zag wat ze gebruikten om de kip te kruiden en natuurlijk kan ik niet smoken maar toch, ik ga het proberen.



Een voor een verdwenen de band leden naar huis, Ronnie en zijn vrouw Margie gingen al vroeg weg, vrij snel na het optreden, Joe en Edward die vanuit Cape Canaveral was overgekomen en een heleboel foto's maakte gingen rond zessen. Ed en ik hebben dezelfde crazy humor, hij maakte me aan het blozen met zijn opmerkingen en we moesten er erg om lachen, hij is leuk !!



En dan looop je buiten op het gras, helemaal verbrand, geen make up, in je shorts en Vynl t shirt, komt er ineens zo'n oude hippie met lang haar en baard en lacht naar je en zegt, hey beautiful, nou als dat je dag niet maakt, dan weet ik het niet meer, ik straalde helemaal.



Op een gegeven moment had Damon genoeg op en Glory dirigeerde hem naar huis dus Ricky en ik bleven alleen over, we zaten gewoon langs elkaar op een stoeltje en luisteren naar muziek. De laatste act was Michelle Leigh en band, ze heeft al veel prijzen gewonnen met haar Southern Rock en country maar ik was helemaal niet onder de indruk, ze zong gewoon vals en Ricky was het met me eens.



Ze stopte er om half tien mee, ik was moe en was klaar om naar huis te gaan. Hij zou mee opruimen en dan zouden ze nog jammen, binnen maar ik had het gehad voor de dag. Hij liep met me mee naar mijn auto, met mijn stoeltje en na een paar kussen namen we afscheid, ik denk dat het laatste gedeelte, wij samen naar muziek luisteren ontzettend relaxing voor hem en mij was, dit zou ik voor de rest van mijn leven willen maar ja, er komt over een paar maanden een einde aan. We zien elkaar komende vrijdag weer in Keystone, daarna weer 4 weken wachten.



Thuisgekomen was het ineens na middernacht en ik werd vanmorgen om 8 uur wakker en daar weer om 10, ik wilde aan mijn blog beginnen en nee hoor, Lucas wilde met oma skypen vanuit het verre Bulgarije, hij groeit als kool, ook zijn papa en mama deden even mee totdat ze moesten eten.



IK ga verder met deze positieve gedachten, alles gaat voorbij en ik draai mee in deze gekke wereld maar hoef me niet gek te laten maken, ik doe mijn eigen ding en ze leren nog wel.



Liefs van Mariet