Orkaan Catagory 5 op weg

Vlagen van mist
bedekken de maan
verduisteren de kamer
de kat zucht voldaan

maakt zachte geluidjes
ze rent door haar dromen
ontwijkt de struiken
klimt in bomen

Ik luister en glimlach
en denk aan jouw laatste kussen
misschien zie ik je dit weekend weer
hopelijk komt er niks tussen

in gedachten reik ik jou mijn hand
neem me mee, mijn lieve stoere man
neem me met je mee
naar jouw dromenland



Goeiemiddag lieve mensen



Na een weekje overgeslagen te hebben hier weer een nieuw blog en heb ik veel te vertellen, ja hoor, veel te veel haha.



We wachten met spanning op de komende dagen en dat komt door opnieuw een orkaan die op weg is naar deze contreien, een hele grote, reuze monster catagorie 5 en dat is het hoogste wat je kunt bereiken als orkaan. Op dit moment teistert hij de Bahama's met windsnelheden die ver boven de 200 km per uur liggen, heel favoriete vakantie bestemming voor veel Amerikanen op hun super de luxe cruise schepen maar nu kun je er beter uit de buurt blijven.

Het zag er lang na uit dat Dorian ergens tussen zuid en midden Florida zou landen maar nu is het hele traject verschoven naar het oosten, ofschoon deze nacht weer iets naar het westen dus naar ons toe.

Zelfs als hij buitengaats blijft en dat lijkt op dit moment op zo'n 70 mijl (115 km) krijgen we massa's regen en wind. En er hoeft maar iets te verschuiven en we hebben dat gezien met Irma twee jaar geleden de volgende week en we zitten er midden in.

Michael die 3 jaar geleden ook voor veel overlast zorgde en niet eens 5 maar meer 2 was, zette behoorlijk wat onder water.



IK heb zoveel mogelijk mezelf voorbereid, het gras is gemaaid voor en achter wat een snellere afvoer van water ten gevolge zal hebben, Ik had Ian gevraagd maar die kon niet want hij had een blaar onder zijn voet, dat belette hem niet van auto rijden en naar de winkel gaan. Ik was zo boos, ik heb alles zelf moeten doen, het kookpunt bijna bereikt. April zou vandaag haar schulden voldoen maar nee hoor, eerst was de band van de auto in flarden doordat ze er gewoon mee bleven doorrijden toen ie al plat was en nu weer andere excuses, ik heb haar een extra week gegeven.

Natuurlijk liggen ze nog in bed, om kwart voor een is dat ook normaal hier.



Raini is met Ravyn en de jongens naar Georgia, naar de reunie van familie aan haar moeders kant, we waren er vorig jaar, ik vond dat wel genoeg.



We hebben water, extra brood, pindakaas, extra grote pot, belangrijk voor overlevingskansen en verder het allernodigste, het zal wel meevallen. Het ergste is als de stroom uitgaat maar ik heb gisteren een extra batterij pack gekocht om mijn telefoon en tablet op te laden en ik kan natuurlijk altijd in de auto gaan zitten en daar op laden.

Dit gooit heel mijn weekend plannen in het water, ik zou nu op weg moeten zijn naar Keystone voor een party maar die is afgeblazen, achteraf een beetje voorbarig want die orkaan treft ons pas op dinsdagavond/woensdag morgen.



Ik had gehoopt Ricky daar te treffen, hij wist het nog niet zeker, lag aan hoe het thuis ging, its complicated



Vorige week speelden ze in Keystone bij de veteranen club, niet voetballers of zo maar leger, marine etc

Het was geweldig en ik had zoveel plezier, na afloop opruimen en toen was het nog niet eens middernacht dus we gingen nog voor een afzakkertje naar McGee's, dat lag toch op de weg naar huis voor ons allebei.

Voor het eerst luisterden we samen naar een andere band en zongen samen uit volle borst mee met Sweet child o mine van Guns&Roses. Hij kuste mijn wang en zei, this is wonderful, jij bent zo heel anders dan al de andere vrouwen waar ik mee was. Daarna dansten we...



Zaterdag zie ik hem weer op het Full Moon Festival in Middleburg, zij spelen als eerste band om 12.20, een dag vol southern rock en lekker eten.

Later moet ik naar Georgia voor de fuif van Misty, ze zou eigenlijk afgelopen weekend zijn maar werd uitgesteld vanwege...vanalles.



Ik ging wel naar Georgia, samen met Raini en Ravyn, het nieuwe zwembad is zo groot maar ook zo hoog en het is een hele wiebelige ladder waar je op moet om in het water te komen, dat is niet zo erg maar er uit komen is pas echt griezelig.

Zondagmorgen , mijn badpak was nog nat, ging ik alleen zwemmen, in mijn blootje, wat maakt het uit. De tuin is open maar er nooit veel verkeer op de weg. Natuurlijk toen ik boven op die ladder stond, hoogste puntje, kwam er een truck voorbij en even later met afdrogen nog eentje, ik heb gezwaaid...



Het is september, de R is in de maand maar het nog steeds zo bloedje heet hier, ik was dan ook zo moe van dat gras maaien en alle gezever hier, niemand die iets opruimt, de garage stinkt naar hond en poep, die arme dieren zijn al twee dagen niet buiten geweest dat ik vrijdag morgen dacht, wie doet me wat, ik ga terug naar bed. Hopelijk kan ik dinsdag naar het werk want ik moet nog de papierwinkel daarvoor doen en dat moet voor woensdag.

Komende week is het afscheid van Gene doe met pensioen gaat, hij heeft een feestje op het werk en ik sta op de lijst. Het blijkt dat je 500 dollars krijgt als je dat doet, voor spijs en drank, ik heb mijn team genoten verteld toch maar heel aardig voor mij te zijn de komende maanden als ze willen komen !!



Woensdag was het afscheid van Joe en ik kreeg gelukkig de kans te gaan. Er waren zo'n honderd mensen aanwezig en Lillie was nog steeds in schock, dat kon ik wel zien. Het was een zogenaamde open casket bijeenkomst voor de dienst dus afscheid nemen met een open kist maar dat was Joe niet, het kon wel een etalage pop zijn geweest, alles wat Joe Joe maakte was weggevaagd.

Hij had waarschijnlijk een hartaanval gedurende zijn dutje in het vliegtuig gehad, zeker zullen we het nooit weten.

Nadat de kist gesloten was kwam er een aalmoezenier spreken van de American Legion in Middleburg, dezelfde club waar zaterdag het festival is. Joe was als veteraan lid van deze club net als Ron en LuAnn en Ricky.

Er waren veel oud collega's , vooral managers en iedereen kreeg de kans om te spreken waar gretig gebruik van werd gemaakt. Er werd vooral teruggekeken op Joe's humor en inzet op het werk, elke dag lachten met zijn grapjes, zijn leuk georganiseerde danspartijen en zo.



Ik zei later tegen mijn manager Russell, toen was het nog leuk om naar je werk te komen want Joe was er en het was nooit saai. Ik dacht dat kun je in je broekzak steken, gelukkig ben ik weer helemaal groen. Hij gaat komende week woensdag op vakantie, naar New York, zijn moeder opzoeken en is dus weer een hele week weg.



Nog 214 nachtjes slapen en dan zwaai zwaai en bye bye.



Zaterdag is mijn broer Paul jarig, bij hem ga ik eerst wonen als ik nog niets anders heb, lieve broer, van harte en volgend jaar geven we een knalfuif voor jou, Marietje is bijna terug en dan wordt er weer meer gevierd, daar kun je vanop aan !! (hij houdt niet van feestjes)



Ik ga zo dadelijk een dutje doen, was vanmorgen om 7 uur op en heb al lekker ontbeten bij Golden Corral, dat biefstukje was puur klasse



Fijne zondag en volgende week hoor je hoet het afliep met Dorian, no worries als het blog later komt want ik blijf zaterdag avond ik Georgia slapen..



Liefs van Mariet