Petje af
Blijf op de hoogte en volg Mariet
13 Januari 2019 | Verenigde Staten, Jacksonville
lager en lager op de wind
ik kan hun ogen bijna zien
ik kan hun gedachten lezen
tijd dat ik wat te eten vind
maar ik roep
zo hard als ik kan
kunnen jullie me horen
ik ben springlevend
jullie hebben hier niks verloren
Goeiemiddag lieve mensen
Wat kunnen in een week tijd gevoelens en emoties zo varieren alsvoor mij deze week, ongelofelijk eigenlijk. Immens verdriet, zaligheid, geluk dat mijn hart doet bonzen, dankbaarheid.
Ik wist dat dit een moeilijke week zou worden, met Martin's dood, alle herinneringen daarin nog eens doorleven in het begin van de week.
Maandag was al moeilijk na een weekend dat druk maar ook eenzaam was.
Ik had al besloten om dinsdag niet te gaan werken, niet na al die tranen rond zijn verjaardag en ik had gelijk.
De nacht van maandag op dinsdag, die nacht dat het allemaal gebeurde en er een einde kwam aan zijn leven met mij was op zijn minst gezegd niet gemakkelijk. Ik herleefde die nacht, bijna helemaal, ik was vaak wakker, bleef wakker tot 4 minuten voor de tijd van zijn sterven, toen keek ik op de klok en het volgende moment werd ik wakker door de wekker die ik toch maar had gezet, ik moest tenslotte bellen dat ik niet kwam.
De dag sleepte zich voort, het weer was heerlijk, allesbehalve die kou van 4 jaar geleden maar toch, de kilheid van binnen, de tranen, het gemis, alles speelt mee in het grote spel dat leven heet.
Dan rond 3 uur een tekst die alles veranderde. Sweetheart, its benign, we have nothing to worry about.
Wat viel er veel van me af, een loden last die de laatste weken steeds zwaarder werd. Dankbaarheid, tranen van opluchting, het is geen kanker in zijn longen, ik verlies hem niet, niet nu.
Ricky is niet zo'n text mens dus een stay safe and see you soon maar soms hoeven er geen honderden woorden te zijn om wat over te brengen.
Het is weer druk op het werk maar ook gezellig, Gene langs me won een lunch maar kon daar geen gebruik van maken omdat hij een darmonderzoek had en niet kon eten die dag dus ik kreeg zijn lunch, lekker broodje tonijn.
Ik heb ook een lunch gewonnen op het werk en die doen we de volgende week, waarschijnlijk chinees.
Voordat ik het wist was het vrijdag, eindelijk weer een optreden van VYNL na twee weken niks en het was drie kilometer van mijn werk dus ik ging eerst naar Darian om te douchen en me op te tutten. Ik kreeg een dikke kus van Julius die erg spaarzaam is met kussen, Josh is veel meer kusserig.
Bij Whiteys Fishcamp moest er eerst gegeten worden, het ligt aan de rivier en vooral 's zomers is het heerlijk buiten eten maar nu was natuurlijk alles binnen. Het was volle bak maar ik kreeg toch nog een plekje aan het raam en at frietjes met gefrituurde garnaaltjes, heel lekker, alleen hun koffie, daar was ik niet weg van.
Rond half negen zag ik Ricky in de verte, hij was er al eerste, ze hadden alles al eerder die middag opgebouwd.
Ik liep naar hem toe en kreeg een stralende glimlach en een knuffel, hij zag bleek, veel bleker dan normaal en vertelde me dat hij ook duizelig was, ik denk dat de emoties bij hem toen pas loskwamen, de uitslag was goed maar had ook heel anders kunnen vallen en dan, niet aan denken.
De mannen waren op hun best, veel publiek, veel dansen en meezingen, toppie. De uitbater vertelde ons later dat ze niet meer zo'n goeie omzet hadden gehad sinds november. Natuurlijk worden ze ook teruggevraagd, lekker toch
Ricky bleef bij mij, de hele avond, elke pauze, elke minuut, hield mijn hand vast en vertelde keer op keer hoe sweet ik was. Later kreeg hij wat meer kleur maar ik wilde dat hij direct naar huis ging na afloop, uitrusten, niks koffie.
Het was laat toen ik thuis kwam, ik sliep pas om 4 uur dus gistermorgen rustig aan, Ravyn zou komen maar dat werd op het laatste moment afgeblazen.
IK had zo'n zin in zuurkool dus ik reed naar European Street, een restaurant met een gedeeltelijk Duitse menu kaart en bestelde Beierse worst op een broodje met zuurkool, lekker.
De hele middag was ik gewoon in de zevende hemel, een ongelofelijk geluksgevoel ofschoon ik Ricky waarschijnlijk een paar weken niet zie als er niks nieuws geboekt wordt maar dat maakt niet uit, ik weet het, een vreemde relatie maar het is wat het is en ik ben gelukkig met wat het is.
Gisteravond maakte ik gehaktballetjes in tomatensaus, mijn oma Hanssen maakte die altijd op zaterdag en ook bij mij thuis kregen we dat, lekker zoete tomatensaus en Ian en ik hadden er een verse broodje bij, hij noemde het amazing !!
Daarna weer optutten, ik weet het, uitgaansbeest soms. Ik reed naar McClenney, 25 minuten van hier, ik kom er altijd door als ik naar Kelly en Misty in Georgia ga. Ze troffen me daar, een band genaamd Black Water Swamp Band speelde daar. De toetsenist/zanger/mondharmonica speler is Gary, een vriend van Damon en Glory, hij had me zijn telefoon nummer gegeven de laatste keer bij een optreden van VYNL en gevraagd of we een keertje konden lunchen maar ik vond het een beter idee om eerst naar een optreden te gaan en toen Misty hoorde waar het was regelden zij en Kelly een babysit voor de meiden en kwamen mee.
Het was keileuk, het is een Moose Lodge, dat is een club zeg maar zoiets als je in Nederland de Lions hebt waar mensen bij elkaar komen, goede doelen steunen etc. Ze wilden ons gelijk al lid maken hehe.
De band bestaat uit 4 mannen, gitarist, basgitaar, drums en Gary op keyboard en ze hadden een vrouw erbij gisteren op gitaar die ook zong. Ze zingen allemaal en heel erg goed, veel harmonie, classic rock, gevoelige liedjes, Billy Joel, Chris Isaac en ik genoot ofschoon ik de Allman Brothers, Petty en Skynyrd miste.
Na de derde set, Misty en Kelly waren al om toen uur weg, ging ik ook, het was na elven en ik was moe, ik praatte nog wat met Gary en hij begeleidde me naar de auto, hij straalde helemaal dat ik was gekomen, leuk, doen we zeker nog eens.
https://blackwaterswampband.com/
Vanmorgen heb ik dan eindelijk uitgeslapen, helemaal uitgerust. Gisteren toen ik in bed dook begon in een keer mijn hart ongelofelijk hard en snel te bonzen, ik kon niet bij komen, het was alsof het uit mijn lijf wilde springen maar na een minuut of drie was het terug naar normaal en ik viel direct in slaap, heel raar, beetje griezelig, ik dacht even kijken wat ik aanheb wat als ik morgenvroeg wijlen ben moet ik er toch een beetje goed uitzien.
Vanmiddag hebben we nieuwjaarsreceptie van de Hollandse club hier, ik moet er een stukje voor rijden maar ik heb heel veel van de deelnemers al een hele tijd niet gezien en er zijn oliebollen, hoe kun je dan nee zeggen. Ik ga zo dadelijk Hennie proberen te bellen als ze uit de kerk thuis is, of ze meegaat, het was haar verjaardag gisteren en ze wist het eerder nog niet.
En dan is het gewoon weer maandag, de vakantie sluit zoetjes aan dichterbij. Ik had mijn Heldense meiden op 8 december een pakje gestuurd met nachtponnen en beenwarmers en gelukkig hebben ze dat nu ook gekregen, ik kreeg een leuke foto, ik was bang dat het verloren ging.
Ik ga nog even shoppen, ik wil nog een pet kopen, iedereen vindt hem zo leuk !!
Liefs van Mariet
-
13 Januari 2019 - 17:27
Marie-Louise Van Rhee :
He meis, weer een mooi gedicht en een heftig verhaal met gelukkig een goede afloop. Verheug me erop dat je straks weer even hier bent! Groetjes Marie-Louise -
14 Januari 2019 - 06:01
Ted Nijssen:
Hoi Mariet,
Weer een week waar emoties, spanning, en avontuur hand in hand gaan. Jij beleeft de dingen wel zoals ze komen. Dat is toch positief. Maak van je hart geen moordkuil is een gezegde. Ik wens je een goeie week.
Met veel Hollandse groetjes, Ted Nijssen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley