Vroege voorpret !!
Blijf op de hoogte en volg Mariet
12 November 2017 | Verenigde Staten, Jacksonville
Sinter Merte
mag ik U vragen
voor een lichtje
in mijn donkere dagen
voor een veugelke
met een blauwe staart
dan deel ik ook graag
met een ieder die het nodig heeft
dat is dat lichtje
meer dan waard
Lieve vrienden
Het is vandaag Martin's naamdag, hij had nog nooit van Sint Maarten gehoord maar vond het heel interessant.
Het is donker en grauw buiten en ik zoek de lichtjes en die vind ik ook, geen zorgen.
Een helder licht deze week was nieuws vanuit Nederland, mijn pete kind Ruud, oudste zoon van zus Ine en zijn vrouw Klari verwachten een baby, in mei. Dat is geweldig natuurlijk maar nog mooier is dat ik de kans krijg dit kind te zien in de eerste weken van zijn of haar leven en dat is iets wat ik nog niet had meemaakte. Mijn kleindochters zag ik pas veel later en ik leefde mee in hun kleine babytijd door foto's, hetzelfde voor Janine's Timo. Dus, benieuwd wat het wordt en oudtante Mariet zoekt dan weer voor iets typisch Amerikaans.
Het was een enerverende week, terug aan de telefoon want ik kom uren tekort voor de bonus op het eind van het jaar en ik dacht. Nu kan ik dat meer relaxter doen dan stressen in december.
Het wordt toch wel drukker want het center in El Paso is definitief gesloten dit weekend. Dat zijn honderd plus mensen minder, ze zouden open blijven samen met ons maar er ging iets mis met de lease en dan zie je maar weer, van de ene op de andere dag sta je op straat. Gelukkig is ons gebouw van at&t .
Het is harder werken in een andere manier, je weet nooit wat te verwachten met klanten en we krijgen meer en meer wifi problemen, iets waar we niet veel met kunnen trouwens.
Ook twee keer naar mum, op maandag en donderdag. Ze heeft weer nieuwe medicatie maar de hersentjes, die kunnen niet gerepareerd worden, dat is een feit. Ze is er nu van overtuigd dat ze de afgelopen week daar samen met haar moeder naar toe reed in haar eigen auto en over een paar dagen verhuizen ze samen Lakeland in midden Florida.
Ze blijft vragen om haar moeder te bellen en ik wil niet meer dat ze huilt dus ik speel mee, beter dan elke keer het drama van de ouders die dood zijn, Myra heeft haar zelfs foto's van de grafstenen gegeven maar ze gelooft het niet dus het goed zo. Wat wil je bewijzen door haar steeds verdrietig te laten zijn en morgen weer opnieuw en opnieuw.
Haar vriendin Ann zit ook de lappenmand, ze heeft ineens een hele dikke buik, lijkt wel of ze zwanger is. Eerst was men bang voor leverkanker maar nu denkt de dokter dat ze een hele grote tumor op haar eierstok heeft en heel veel vocht in haar buik. Het drukt op haar longen en maag, ze is buiten adem bij een paar stappen en haar rug lijdt er ook van , net als een zwangerschap.
Ik kwam er trouwens gisteren achter dat nadat ik opnieuw ingeschreven had voor mijn verzekeringen voor 2018 al die rekeningen die ik afgelopen jaar heb betaald voor bloedonderzoeken, niet nodig waren geweest. De nieuwe polis liet 100 % vergoed zien dus ik bellen. Ja mevrouw, het lab dat u gebruikte staat niet meer op onze 100% lijst, nee mevrouw, dat moet u zelf bijhouden, wij sturen daar geen berichtjes over (je krijgt wel voor alles andere brieven en mails) dus op zoek naar een ander lab en ja hoor, alleen moet je daar afspraken maken en je kunt niet zo maar binnenlopen. Ook moet ik nu terug naar de dokter voor een nieuwe verwijzing, zucht. En het geld, dat krijg ik natuurlijk niet terug, het is niet onze verantwoordelijkheid als u niet naar een lab op onze lijst gaat, duh !!!
Vrijdag hadden we de meidenparty, in het pool huis (bij het zwembad) bij het appartementen complex waar mijn collega Mary Anne woont, net om het hoekje bij mijn werk. Racquel, een collega uit mijn team zou de demonstratie verzorgen van hmmm ja, adult toys and cosmetics. Dus speeltjes voor vrouwen en mannen en alles wat daar bij hoort.
Mary Anne's mama, Linda, een vlotte 68 jarige en ik klikten direct dus dolle pret. Racquel presenteerde alles op een heel grappige speelse manier, van dildo's naar geurtjes naar dingen waar ik nog nooit van had gehoord. Er was drank en eten en de meeste bezoekers waren ook collega's. Er werden spelletjes gespeeld en het was gewoon lachen, met tranen in de ogen, vooral om Linda die dus echt geen blad voor de mond neemt en heel direct is. Ze vertelde over relaties, mannen, vriendjes, ze is 3 keer getrouwd geweest en haar mond staat geen moment stil.
Nadat iedereen weg was hebben nog een uurtje opgeruimd en toen terug naar het appartement, ik zou blijven slapen, ik was moe en had hoofdpijn. Midden in de nacht rond 3 uur werd ik wakker, mijn hoofd barstte uit elkaar terwijl ik amper wat gedronken had. Alles kwam er weer eens uit dus nooit meer spinazie dip, ik had dat al heel lang niet meer gehad ofschoon ik het heerlijk vind maar de laatste keer was ik ook ziek geworden dus vermijden, die hap.
's Morgens nog steeds miserabel maar koffie deed me goed en in plaats van vroeg naar huis zoals mijn plan was ben ik tot de middag gebleven en hebben Linda en ik lekker op het balkon gezeten in het zonnetje en gekletst. We gaan zeker nog samen dingen ondernemen, we hebben dezelfde smaak in heel veel dingen en weet ik, ze heeft boven haar bed een schilderij hangen met dezelfde afbeelding als dat ik vroeger zelf op mijn babykamer had. Even weer terug naar vroeger zoals zo vaak.
https://i.ebayimg.com/images/g/-eYAAOSwZQRYeEFI/s-l1600.jpg
Gisteren wilde ik ook naar een optreden van Vnyl gaan, de band waar Damon, een collega waar ik veel met samenwerk, ze spelen songs van de jaren 60 en 70 maar het optreden was in Orangedale en dat is een stukkie rijden. Ik voelde me slapjes, had niks gegeten en besloot om een keer te gaan als het dichterbij is, het is een nieuwe band en ik ben benieuwd. Ik kookte lekker voor Ian en ik en daarna voelde ik me veel beter. Lekker op tijd in bed, al voor achten en de tv aan en mijn twee lieve poezen langs me, aan iedere kant een.
Vanmorgen was ik toch weer om half zeven op, dat is het nadeel van vroeg werken, komende weken moet ik om 8 uur beginnen dus om zes uur gaat de wekker en mijn lijf ziet niet het verschil tussen werkdag en weekend.
Ik heb mijn bonus binnen en.....we moesten vakantie en vrije dagen plannen. Ik had gevraagd voor de week van Independence Day, Gene zei, no way dat je dat krijgt maar guess what, ik heb die week vrij (heel veel mensen willen dan vrij). Nu nog aanvragen voor de week ervoor en dan mijn ticket boeken.
Dat zou betekenen dat ik vrijdag 22 juni naar Nederland vlieg, vanuit Orlando naar Amsterdam. Ik ga dan 8 juli – een zondag – weer terug. Ik ben er dus met Kessel kermis, dat is een tijdje geleden!!
De kinderen zijn nog niet vrij maar hopelijk zijn Frank en Aline in Belgie dan zodat ik ze kan zien.
Het is nog tijd genoeg, dat weet ik maar we kunnen vast plannen en de voorpret natuurlijk.
Die Independence Day is een betaalde vrije dag dus spaar ik een dag vakantie uit.
Ik heb nog een dag voor dit jaar en ik heb die op mijn verjaardag genomen, wat ik ga doen, geen idee maar zeker wat leuks, alleen of niet alleen dat maakt niet uit.
En zoals je ziet, ik heb heel veel lichtjes gevonden, als je maar kijkt in het donker.....
Liefs van Mariet
mag ik U vragen
voor een lichtje
in mijn donkere dagen
voor een veugelke
met een blauwe staart
dan deel ik ook graag
met een ieder die het nodig heeft
dat is dat lichtje
meer dan waard
Lieve vrienden
Het is vandaag Martin's naamdag, hij had nog nooit van Sint Maarten gehoord maar vond het heel interessant.
Het is donker en grauw buiten en ik zoek de lichtjes en die vind ik ook, geen zorgen.
Een helder licht deze week was nieuws vanuit Nederland, mijn pete kind Ruud, oudste zoon van zus Ine en zijn vrouw Klari verwachten een baby, in mei. Dat is geweldig natuurlijk maar nog mooier is dat ik de kans krijg dit kind te zien in de eerste weken van zijn of haar leven en dat is iets wat ik nog niet had meemaakte. Mijn kleindochters zag ik pas veel later en ik leefde mee in hun kleine babytijd door foto's, hetzelfde voor Janine's Timo. Dus, benieuwd wat het wordt en oudtante Mariet zoekt dan weer voor iets typisch Amerikaans.
Het was een enerverende week, terug aan de telefoon want ik kom uren tekort voor de bonus op het eind van het jaar en ik dacht. Nu kan ik dat meer relaxter doen dan stressen in december.
Het wordt toch wel drukker want het center in El Paso is definitief gesloten dit weekend. Dat zijn honderd plus mensen minder, ze zouden open blijven samen met ons maar er ging iets mis met de lease en dan zie je maar weer, van de ene op de andere dag sta je op straat. Gelukkig is ons gebouw van at&t .
Het is harder werken in een andere manier, je weet nooit wat te verwachten met klanten en we krijgen meer en meer wifi problemen, iets waar we niet veel met kunnen trouwens.
Ook twee keer naar mum, op maandag en donderdag. Ze heeft weer nieuwe medicatie maar de hersentjes, die kunnen niet gerepareerd worden, dat is een feit. Ze is er nu van overtuigd dat ze de afgelopen week daar samen met haar moeder naar toe reed in haar eigen auto en over een paar dagen verhuizen ze samen Lakeland in midden Florida.
Ze blijft vragen om haar moeder te bellen en ik wil niet meer dat ze huilt dus ik speel mee, beter dan elke keer het drama van de ouders die dood zijn, Myra heeft haar zelfs foto's van de grafstenen gegeven maar ze gelooft het niet dus het goed zo. Wat wil je bewijzen door haar steeds verdrietig te laten zijn en morgen weer opnieuw en opnieuw.
Haar vriendin Ann zit ook de lappenmand, ze heeft ineens een hele dikke buik, lijkt wel of ze zwanger is. Eerst was men bang voor leverkanker maar nu denkt de dokter dat ze een hele grote tumor op haar eierstok heeft en heel veel vocht in haar buik. Het drukt op haar longen en maag, ze is buiten adem bij een paar stappen en haar rug lijdt er ook van , net als een zwangerschap.
Ik kwam er trouwens gisteren achter dat nadat ik opnieuw ingeschreven had voor mijn verzekeringen voor 2018 al die rekeningen die ik afgelopen jaar heb betaald voor bloedonderzoeken, niet nodig waren geweest. De nieuwe polis liet 100 % vergoed zien dus ik bellen. Ja mevrouw, het lab dat u gebruikte staat niet meer op onze 100% lijst, nee mevrouw, dat moet u zelf bijhouden, wij sturen daar geen berichtjes over (je krijgt wel voor alles andere brieven en mails) dus op zoek naar een ander lab en ja hoor, alleen moet je daar afspraken maken en je kunt niet zo maar binnenlopen. Ook moet ik nu terug naar de dokter voor een nieuwe verwijzing, zucht. En het geld, dat krijg ik natuurlijk niet terug, het is niet onze verantwoordelijkheid als u niet naar een lab op onze lijst gaat, duh !!!
Vrijdag hadden we de meidenparty, in het pool huis (bij het zwembad) bij het appartementen complex waar mijn collega Mary Anne woont, net om het hoekje bij mijn werk. Racquel, een collega uit mijn team zou de demonstratie verzorgen van hmmm ja, adult toys and cosmetics. Dus speeltjes voor vrouwen en mannen en alles wat daar bij hoort.
Mary Anne's mama, Linda, een vlotte 68 jarige en ik klikten direct dus dolle pret. Racquel presenteerde alles op een heel grappige speelse manier, van dildo's naar geurtjes naar dingen waar ik nog nooit van had gehoord. Er was drank en eten en de meeste bezoekers waren ook collega's. Er werden spelletjes gespeeld en het was gewoon lachen, met tranen in de ogen, vooral om Linda die dus echt geen blad voor de mond neemt en heel direct is. Ze vertelde over relaties, mannen, vriendjes, ze is 3 keer getrouwd geweest en haar mond staat geen moment stil.
Nadat iedereen weg was hebben nog een uurtje opgeruimd en toen terug naar het appartement, ik zou blijven slapen, ik was moe en had hoofdpijn. Midden in de nacht rond 3 uur werd ik wakker, mijn hoofd barstte uit elkaar terwijl ik amper wat gedronken had. Alles kwam er weer eens uit dus nooit meer spinazie dip, ik had dat al heel lang niet meer gehad ofschoon ik het heerlijk vind maar de laatste keer was ik ook ziek geworden dus vermijden, die hap.
's Morgens nog steeds miserabel maar koffie deed me goed en in plaats van vroeg naar huis zoals mijn plan was ben ik tot de middag gebleven en hebben Linda en ik lekker op het balkon gezeten in het zonnetje en gekletst. We gaan zeker nog samen dingen ondernemen, we hebben dezelfde smaak in heel veel dingen en weet ik, ze heeft boven haar bed een schilderij hangen met dezelfde afbeelding als dat ik vroeger zelf op mijn babykamer had. Even weer terug naar vroeger zoals zo vaak.
https://i.ebayimg.com/images/g/-eYAAOSwZQRYeEFI/s-l1600.jpg
Gisteren wilde ik ook naar een optreden van Vnyl gaan, de band waar Damon, een collega waar ik veel met samenwerk, ze spelen songs van de jaren 60 en 70 maar het optreden was in Orangedale en dat is een stukkie rijden. Ik voelde me slapjes, had niks gegeten en besloot om een keer te gaan als het dichterbij is, het is een nieuwe band en ik ben benieuwd. Ik kookte lekker voor Ian en ik en daarna voelde ik me veel beter. Lekker op tijd in bed, al voor achten en de tv aan en mijn twee lieve poezen langs me, aan iedere kant een.
Vanmorgen was ik toch weer om half zeven op, dat is het nadeel van vroeg werken, komende weken moet ik om 8 uur beginnen dus om zes uur gaat de wekker en mijn lijf ziet niet het verschil tussen werkdag en weekend.
Ik heb mijn bonus binnen en.....we moesten vakantie en vrije dagen plannen. Ik had gevraagd voor de week van Independence Day, Gene zei, no way dat je dat krijgt maar guess what, ik heb die week vrij (heel veel mensen willen dan vrij). Nu nog aanvragen voor de week ervoor en dan mijn ticket boeken.
Dat zou betekenen dat ik vrijdag 22 juni naar Nederland vlieg, vanuit Orlando naar Amsterdam. Ik ga dan 8 juli – een zondag – weer terug. Ik ben er dus met Kessel kermis, dat is een tijdje geleden!!
De kinderen zijn nog niet vrij maar hopelijk zijn Frank en Aline in Belgie dan zodat ik ze kan zien.
Het is nog tijd genoeg, dat weet ik maar we kunnen vast plannen en de voorpret natuurlijk.
Die Independence Day is een betaalde vrije dag dus spaar ik een dag vakantie uit.
Ik heb nog een dag voor dit jaar en ik heb die op mijn verjaardag genomen, wat ik ga doen, geen idee maar zeker wat leuks, alleen of niet alleen dat maakt niet uit.
En zoals je ziet, ik heb heel veel lichtjes gevonden, als je maar kijkt in het donker.....
Liefs van Mariet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
