Loslaten
Blijf op de hoogte en volg Mariet
01 Oktober 2017 | Verenigde Staten, Jacksonville
ik laat je niet los
ben aan je gekluisterd
als een magneet die liefde heet
en hoor elk woord dat wordt gefluisterd
ik ga niet weg
je ben niet alleen
je hebt mensen die van je houden
om je heen
en ben je angstig
voor wat komen gaat
de kaarsjes branden
de schietgebedjes drijven omhoog
en ik, ik ben degene die altijd naast je staat
Goeiemorgen lieve mensen,
Het is moeilijk te geloven maar vandaag is het alweer 4 jaar geleden dat Martin zijn eerste chemokuur begon. We hadden nog zoveel hoop op tenminste langer samen,het werden uiteindelijk 15 maanden langer maar ondanks alle ziek zijn, alle pijn en verdriet waren dit onze meest waardevolle maanden samen, zo close, zo een, zo samen tot het einde. Heel veel mensen krijgen die tijd niet omdat de geliefde gewoon ineens weg is of dat de tijd gewoon door hijn vingers glipt zonder er gebruik van te maken dus ik dankbaar voor wat er was en nog is,elke dag, de liefde en het weten dat dit niet het einde is.
Het regent,al sinds gistermiddag, ze noemen het een north easter maar er is amper wind ofschoon er nu een hele grote tak in mijn achtertuin ligt. De bladeren zijn verdord dus hij is al eerder afgebroken en is nu pas gevallen. Het water was nodig, de eerste echte regen sinds de orkaan maar geen water binnen dus dat is goed nieuws, het dak houdt het nog eventjes. Het wordt pas vernieuwd over twee weken, de mensen die het moeten vernieuwen, wachten op onderdelen en hebben het natuurlijk heel druk.
Dinsdag zou de schotel voor tv van mijn dak worden verwijderd, niemand dus. Ik kwam terug van werk en belde, ja mevrouw, de monteur was aan uw deur en niemand thuis. Ik zei, flauwekul, mijn stiefzoon was er en de hond sloeg niet aan dus niemand. Ja mevrouw,we moeten een nieuwe afspraak maken, volgende week. Ik zei, niks ervan, I cancel dit en wil mijn geld terug, alle 52 dollars, wonder boven wonder, het was vrijdag terug op mijn credit card.
Toen ik met de klusjesman Roland belde verzekerde hij mij dat de dak mensen het wel zouden doen maar ik moet zelf zorgen dat de schotel weer op het nieuwe dak komt, wezien wel hoe dat gaat, geen zorg.
Na al de storm heisa komt het leven weer op gang al zie je nog veel afval langs de weg, maar dat betekent ook dat het geweld weer terug is. Twee dagen na de storm, een jongeman van 14 doodgeschoten, net om de hoek, ongelukje.
Afgelopen week schoot een jongen van 18 op een man van homeland security in uniform op een Publix parkeerplaats, Ted,een Nederlander die gepensioneerd is van de Marine en nu school bus chauffeur is stond er vlak bij, even schrikken natuurlijk.
Met mum is het ook weer mis, toen ik er woensdag naar toe ging,huilen, tranen met tuiten over haar moeder die dood is en niemand had het haar verteld. Je probeert het wel maar troosten doet niks, ze luistert niet en is in haar eigen wereld van verdriet waar niemand binnen kan om de tranen en de pijn weg te nemen.
Vrijdag middag had ik vrijgenomen, er moest zoveel en ik wist dat we regen kregen dit weekend dus de was en het gazon en ,en , en......
Gisteren eindelijk weer eens naar Sam's Club, het was maanden geleden en ik had zo'n zin in zalm dus Susan en ik op pad. Nou,ik had honger toen we naar binnen gingen maar toen ik buiten kwam was mijn buik vol van alle proeverijtjes. Ze hadden al veel kerst spullen maar ik heb mezelf verteld dat ik dit jaar die lekkere chocolade koekjes niet nodig heb. Wel een hele moot zalm mee en nog andere lekkere dingen.
In de namiddag gingen we,met Todd erbij ,naar een nieuwe winkel en ook daar vond ik van alles en kwam ik Betsy tegen. Betsy was Martin's vriendin toen wij de eerste keer in Jax waren in augustus 2003. Ze had altijd de hoop dat zij met Martin zou trouwen en ik prikte die ballon kapot . Twee uur nadat ik haar belde dat hij overleden was werd zij met spoed opgenomen, ze had een hartstilstand en nu is het nog maar een schim van de vrouw die ze was, mager, vermoeid,haar linkerhand zonder vingers,die moesten geamputeerd worden en aan haar rechterhand ontbreken de topjes. Ze was blij mij te zien en ik beloofde dat ik snel langs kom, ik heb foto's en brieven en ik heb Martin beloofd dat ik die aan haar zou geven, het is er gewoon nog niet van gekomen.
Gisteren zouden Darian en ik naar Ravyn's verjaardags feestje gaan maar er kwam niks van, geen feest dus we doen dat gewoon als ze hier is.
Vanmiddag komt de hele familie bij Darian en ik ga zo dadelijk chocomousse en komkommersalade maken.Ik hoorde net dat er niet gezwommen kan worden, de regen heeft het water van haar zwembad groen gemaakt, algen soep dus niet gezond.
Dat was het wel weer zo'n beetje, even naar de winkel voor komkommer en slagroom en eitjes en dan aan de slag,fijne week allemaal xx
Mariet
ben aan je gekluisterd
als een magneet die liefde heet
en hoor elk woord dat wordt gefluisterd
ik ga niet weg
je ben niet alleen
je hebt mensen die van je houden
om je heen
en ben je angstig
voor wat komen gaat
de kaarsjes branden
de schietgebedjes drijven omhoog
en ik, ik ben degene die altijd naast je staat
Goeiemorgen lieve mensen,
Het is moeilijk te geloven maar vandaag is het alweer 4 jaar geleden dat Martin zijn eerste chemokuur begon. We hadden nog zoveel hoop op tenminste langer samen,het werden uiteindelijk 15 maanden langer maar ondanks alle ziek zijn, alle pijn en verdriet waren dit onze meest waardevolle maanden samen, zo close, zo een, zo samen tot het einde. Heel veel mensen krijgen die tijd niet omdat de geliefde gewoon ineens weg is of dat de tijd gewoon door hijn vingers glipt zonder er gebruik van te maken dus ik dankbaar voor wat er was en nog is,elke dag, de liefde en het weten dat dit niet het einde is.
Het regent,al sinds gistermiddag, ze noemen het een north easter maar er is amper wind ofschoon er nu een hele grote tak in mijn achtertuin ligt. De bladeren zijn verdord dus hij is al eerder afgebroken en is nu pas gevallen. Het water was nodig, de eerste echte regen sinds de orkaan maar geen water binnen dus dat is goed nieuws, het dak houdt het nog eventjes. Het wordt pas vernieuwd over twee weken, de mensen die het moeten vernieuwen, wachten op onderdelen en hebben het natuurlijk heel druk.
Dinsdag zou de schotel voor tv van mijn dak worden verwijderd, niemand dus. Ik kwam terug van werk en belde, ja mevrouw, de monteur was aan uw deur en niemand thuis. Ik zei, flauwekul, mijn stiefzoon was er en de hond sloeg niet aan dus niemand. Ja mevrouw,we moeten een nieuwe afspraak maken, volgende week. Ik zei, niks ervan, I cancel dit en wil mijn geld terug, alle 52 dollars, wonder boven wonder, het was vrijdag terug op mijn credit card.
Toen ik met de klusjesman Roland belde verzekerde hij mij dat de dak mensen het wel zouden doen maar ik moet zelf zorgen dat de schotel weer op het nieuwe dak komt, wezien wel hoe dat gaat, geen zorg.
Na al de storm heisa komt het leven weer op gang al zie je nog veel afval langs de weg, maar dat betekent ook dat het geweld weer terug is. Twee dagen na de storm, een jongeman van 14 doodgeschoten, net om de hoek, ongelukje.
Afgelopen week schoot een jongen van 18 op een man van homeland security in uniform op een Publix parkeerplaats, Ted,een Nederlander die gepensioneerd is van de Marine en nu school bus chauffeur is stond er vlak bij, even schrikken natuurlijk.
Met mum is het ook weer mis, toen ik er woensdag naar toe ging,huilen, tranen met tuiten over haar moeder die dood is en niemand had het haar verteld. Je probeert het wel maar troosten doet niks, ze luistert niet en is in haar eigen wereld van verdriet waar niemand binnen kan om de tranen en de pijn weg te nemen.
Vrijdag middag had ik vrijgenomen, er moest zoveel en ik wist dat we regen kregen dit weekend dus de was en het gazon en ,en , en......
Gisteren eindelijk weer eens naar Sam's Club, het was maanden geleden en ik had zo'n zin in zalm dus Susan en ik op pad. Nou,ik had honger toen we naar binnen gingen maar toen ik buiten kwam was mijn buik vol van alle proeverijtjes. Ze hadden al veel kerst spullen maar ik heb mezelf verteld dat ik dit jaar die lekkere chocolade koekjes niet nodig heb. Wel een hele moot zalm mee en nog andere lekkere dingen.
In de namiddag gingen we,met Todd erbij ,naar een nieuwe winkel en ook daar vond ik van alles en kwam ik Betsy tegen. Betsy was Martin's vriendin toen wij de eerste keer in Jax waren in augustus 2003. Ze had altijd de hoop dat zij met Martin zou trouwen en ik prikte die ballon kapot . Twee uur nadat ik haar belde dat hij overleden was werd zij met spoed opgenomen, ze had een hartstilstand en nu is het nog maar een schim van de vrouw die ze was, mager, vermoeid,haar linkerhand zonder vingers,die moesten geamputeerd worden en aan haar rechterhand ontbreken de topjes. Ze was blij mij te zien en ik beloofde dat ik snel langs kom, ik heb foto's en brieven en ik heb Martin beloofd dat ik die aan haar zou geven, het is er gewoon nog niet van gekomen.
Gisteren zouden Darian en ik naar Ravyn's verjaardags feestje gaan maar er kwam niks van, geen feest dus we doen dat gewoon als ze hier is.
Vanmiddag komt de hele familie bij Darian en ik ga zo dadelijk chocomousse en komkommersalade maken.Ik hoorde net dat er niet gezwommen kan worden, de regen heeft het water van haar zwembad groen gemaakt, algen soep dus niet gezond.
Dat was het wel weer zo'n beetje, even naar de winkel voor komkommer en slagroom en eitjes en dan aan de slag,fijne week allemaal xx
Mariet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
