Gisteren kende ik je naam nog....

Gisteren kende ik je naam nog
vandaag alleen maar je gezicht
vorige maand liep ik nog als een haas
vanmorgen verloor ik bijna mijn evenwicht
als je vraagt wat ik at vandaag
heb ik geen antwoord voor je klaar
en koken, ik vergeet dat ik het doe
en realiseer niet het gevaar
langzaam aan verbrokkelt mijn wereld
de kamer is veilig en thuis
maar af en toe in het donker van de nacht
voel ik paniek, iets is er niet pluis
ik bel je en ik bel je weer
oh had ik dat al gevraagd
en wat was het ook weer dat ik morgen moet doen
ik weet het wel, het daagt
in de mist van mijn geheugen
ver weg gestopt
soms bang dat ik het nooit meer vind
maar als jij hier bent, ben ik blij
want jij bent toch
mijn kind ?

Goeiemorgen lieve mensen

Dementie, Alzheimer's, hoe je het ook noemt, het is een vreselijke ziekte. Ik zag het bij mijn oma van Knippenberg, bij mijn moeder en nu bij Martin's mama en het doet pijn maar misschien is het wel soms een zegen te vergeten want dat neemt ook een hoop pijn weg van gemis van al die dierbare mensen die er niet meer zijn en alleen een hele kleine wereld die je huisje heet en alles erom heen, het vervaagt in de mist van een falend brein.

Zondag middag ging ik haar opzoeken. Ik nam een baby pop mee omdat ze er zoveel plezier mee scheen te hebben toen we vorig naar haar zus Bertha gingen in Ocala. Ze wiegde Ravyn's pop en knuffelde met haar dus ik zocht een mooi meisje uit gekleed in felle kleurtjes met een lief snoetje en sprekende oogjes. Ik kwam binnen en ze zei, hallelujah, je bent er. Ze wist niet mijn naam maar zei dat ze mijn gezicht kende. Het poppenkind werd goed ontvangen en ze zat gewoon een tijd met de pop tegen haar aan te genieten. Ze vroeg niet naar Martin maar zei opeens, ik heb zijn as in een mooi potje in de kast. Ik had foto's meegenomen en mijn tablet waar een hele facebook pagina gewijd is aan haar familie met oude foto's van toen zij baby, kind was. Met haar zus en broers en ze wist zoveel te vertellen over die foto's. Ook zei ze, Susan, die woont toch bij jou in de straat en past op kinderen en ik was gewoon even stomverbaasd maar ook blij met al die reacties van haar. We aten samen een flink stuk lemon meringue pie, citroen taart met eiwit en ofschoon ze eerst zei, ik denk niet dat ik dit lust at ze het helemaal op.
We wandelden weer over haar grondstuk naar de achterkant, het stuk grond dat Martin en ik zouden krijgen en werd opgevreten door de muggen, hele zwermen om me heen maar ze schenen haar niet te deren. Toen was het weer tijd voor afscheid,, ik beloofde snel terug te komen. Ik reed na afloop naar Myra en Tom, Myra is zeer gestresst door dit alles want mum blijft haar bellen met paniekverhalen, ze gaat er naar toen en dan blijkt dat het beddenlaken niet zit zoals ze wil en dergelijke zaken, heel herkenbaar denk ik voor caretakers. Het zou het beste zijn als ze in een opvangcentrum of zo was maar alles is hier particulier en je moet een bepaalde verzekering afsluiten. Als dat het geval is, moet ze eerst haar huis verkopen en zelf betalen. Het staat op papier dat alles van haar is totdat ze overlijdt en dan krijgen Tom en Myra alles maar als er niks meer is, valt er ook niks te erven.

We spraken af dat ik geregeld ga, ook Raini en Darian en als het kan Kelly en dat we de volgende week donderdag naar Ocala rijden met zijn drietjes want tante Bertha is zeer minnetjes, ze zou een heupoperatie krijgen maar die is uitgesteld omdat ze heel zwak is, de kanker woedt in haar lichaam en dit is dus echt waarschijnlijk de laatste keer dat we haar zien. Haar dochter Linda woont bij haar zodat ze 's nachts niet alleen is.

Vandaag ga ik met Myra en Ravyn die al hier is sinds woensdag naar mum, Ravyn met de opgave om met haar te spelen, haar poppen kinderen gaan ook mee en Myra en ik gaan haar klerenkasten opruimen, alles wat niet nodig is gaat naar de hospice winkel en ook gaan we haar keuken reorganiseren zodat ze gemakkelijker dingen kan vinden.

Het regent al de hele week, hoosbuien op dinsdag en woensdag en hetzelfde weer tot het volgend weekend dus maar even improviseren met al mijn was.

Donderdag was ik vrij en eindelijk kon ik Johnny Depp bewonderen in de nieuwe Pirates film, zeer onderhoudend. Daarna gingen Ravyn en ik genieten van een uitstekend chinees buffet,Ian wilde niet mee dus die moest het met een hamburger en frietjes doen, op eigen verzoek trouwens.

Ik heb de laatste dagen van de week meegewerkt aan een proef op mijn werk, in plaats van 12 state callskreeg ik zowel 9 and 12 dus dat betekent switchen tussen twee systemen en zeer druk, waarvan een dag aan Steve's bureau om te kijken of ik daar ook alle calls kreeg. Ik ben zo blij dat gisteren mijn eiegen bureau er weer was, ik kon tenminste alles weer vinden. Ik mocht een uurtje eerder naar huis dus lekker gekookt en dan relaxen. Ravyn slaat in de logeerkamer waar het op dit moment lijkt alsof er een bom ontploft is met alle kleren en speelgoed maar dat ruimen we later wel op voordat haar moeder haar komt halen.

Raini kwam vrijdag op bezoek en kondigde aan, als ik een auto heb kom ik weer hier wonen want dit is mijn thuis. Ravyn panisch want dat zou betekenen dat zij weer zonder kamer is, tranen met tuiten en ik maar weer troosten dat het nog lang niet zover is. Ik zei tegen Raini, daar hebben we het nog wel over maar als het zou gebeuren, je weet wie ik hier niet meer in huis wil hebben !!

Vandaag is Wouter jarig, ik weet zeker dat het een geslaagd weekend wordt, proficiat en op naar jullie bruiloft op 1 julie, leuk om een uitnodiging te krijgen.

Op 13 juni is Frans Hillen de jarige jop, proficiat en een superdag !!!

Dat was het weer, tot schrijfs en liefs van Mariet xx