De wereld wordt er niet beter op !
Blijf op de hoogte en volg Mariet
29 Januari 2017 | Verenigde Staten, Jacksonville
Het circus is bijna voorbij
De clowns kunnen de arena verlaten
En ophouden met het publiek te vertellen
Waarom ze die ander zo haten
En wie er ook wint, de zege is zuur
Het wordt nooit meer als tevoren
Met alles wat is gezegd en gedaan
Is er heel veel verloren
Goeiemorgen lieve mede wereld bewoners,
Op 6 november 2016 schreef ik bovenstaande regels en ik hoopte dat het niet waar zou worden maar nu, al binnen twee weken na deze nieuwe president is de wanhoop groot en de hoop vermindert elke minuut met maatregelen die wreed zijn. America first, ja maar ten koste van wat. Ik las gisteren dat de laatste keer dat de Amerikaanse grenzen gesloten werden voor vluchtelingen in de jaren veertig was en als dat toen niet besloten was, zou Anne Frank nu een 77 jarige schrijfster zijn die in Boston leeft, haar vader's visum aanvraag werd van de tafel geveegd door de maatregel die toen genomen werd voor Joodse mensen die uit Nederland en andere landen wegwilden, alleen omdat ze banden met Duitsland hadden ze kwamen er vandaan of hadden er familie en Amerika was oh zo bang dat er spionnen binnen kwamen, daarvoor werden ook alle Japanese mensen in interneringskampen gestopt.
Gaa we terug naar die tijd, het lijkt er veel op, willen we terug naar die tijd, ik niet, ik geloof in vrijheid en vrede voor een ieder.
Het was een moeilijke week in alle opzichten en het was zo zwaar om mijn lichtpuntjes te vinden.
Zondag begon ik mijn onderrug te voelen, al jaren geen last meer van en nu kon ik amper lopen, zitten of liggen. Ik gooide het op het steeds veranderende weer, koud, nat, zonnig koud, nat. Dus met tylenol was het te harden op het werk, maandag en dinsdag.
Woensdag was ik vrij en ondaks dat ik met beroerd voelde toch naar de film, La La Land was zeer entertaining maar toen ik naar huis reed, niezen, snotteren, koortsig.
Toch maar werken donderdag maar om 12 uur hield deze dame het voor gezien, ik kon amper lucht krijgen en ging van warm naar koud naar warm dus naar huis en het bed in.
Natuurlijk ook elke keer weer het bed uit, voor wat te drinken, te eten want zoals papa altijd zei, je lichaam heeft brandstof nodig om de ziekte te bestrijden en ik had honger, in zout spul. Ik had woensdag een flinke pan erwtensoep met worst gemaakt maar ik kan maar zoveel soep eten dus de rest zit in de vriezer. Vrijdag maakte ik verse kippensoep met prei ringetjes en het ging beter maar ik ben niet meer gaan werken deze week.
Vanmorgen weer vroeg op zoals altijd maar ik moest eerst gaan shoppen met Raini en die heeft me net een lekker ontbijtje gemaakt, roerei met spek, dat is krachtvoer en morgen moet ik weer werken.
Vrijdag morgen belde Susan, heb je het nieuws gezien gisteravond, nee, ik lag vroeg onder de wol. Heb je iets gezien over een vermiste vrouw? Ja, een foto op de nieuws website maar ik had Janice er niet in herkend. Janice is de oud overbuurvrouw van Susan, ze verhuisde ik denk twee jaar geleden, ik mocht toen haar paperwhite narcisjes uitgraven – die bloeien nu trouwens samen met mijn citroen boompje en de Carolina jasmijn – ze verhuisde naar een huis, twee drie deuren verder van mij naar de andere kant en een paar maanden geleden kocht ze een groot mooi huis in een buurt ongeveer twee km van hier. We zouden nog steeds gaan kijken, Susan en ik maar het kwam er nooit van.
Toen ze hier nog woonde trok er een neef bij haar in, 37 jaar oud (Janice was 74), de zoon van haar overleden zus die net 4 jaar in de gevangenis has gezeten voor inbraak en misbruik van de financiele middelen – lees creditcard – van een oudere man waar hij mede voor zorgde.
Janice, een schat van een mens – we kregen ook deze Kerst heerlijke koekjes van haar – en heel beinvloedbaar, naief _ 6 keer getrouwd geloof ik waaronder 3 keer met dezelfde man en weer gescheiden – altijd klaarstaan voor iedereen om te helpen.
Deze Janice werd vermist opgegeven door een kleinzoon die probeerde haar te bellen en niemand pakte op, hij ging met zijn broer naar het huis en vond niemand thuis maar de badkamer was afgesloten, ze broken de deur open en belden de politie. Een crime scene noemen ze dat en reden voor de politie om direct een opsporingsverzoek uit te laten gaan, vermist, man, vrouw en auto.
Diezelfde dag om 10 uur 's avonds werd de mobiel van de neef getraced in Georgia, net onder Atlanta, zo'n 450 km noordelijker. De plaatselijke politie vond de auto bij een benzine station, de chauffeur, lees neef, werd aangehouden omdat ze een paar gram weed vonden en in de auto werd het zielloze lichaam van, ja, Janice aangetroffen.
De familie werd vrijdag morgen ingelicht, haar dochter woont in de straat achter mij en het waren haar zonen die de politie waarschuwden.
Er werd eerst weinig info gegeven maar uit het beetje wat de media schreven kun je opmaken dat ze in haar badkamer werd vermoord, blunt force trauma – lees slagen op je hoofd/lichaam – en wounds, steek of schotwonden, dat wil de politie nog niet vrijgeven. Arme vrouw, zo goed voor iedereen en dan zo te moeten gaan, angst, paniek en niemand om te helpen.
En dan begint het circus, ik wist wel dat journalisten erg zijn maar nu maakte ik even van dichtbij mee.
Die vrijdag morgen twee nieuw busjes in de straat, met camera om met mensen te praten want tot op die tijd had de politie niet bekend gemaakt wat de relatie tussen Janice en haar neef was dus alles wat de pers wist was, 74 jarige vrouw woont samen met 37 jarige man, smeuig toch of niet.
Ze belden Susan want die staat in het telefoon boek maar zij nam niet op en reageerde niet op de voicemail met verzoek om terug te bellen. Later kwam er een snuiter met kladblok aan mijn deur maar ik liet Ian open maken en die vertelde aan de jouranalist, ik woon hier net – niet gelogen – en ik ken niemand in deze buurt. Ze gingen echt van deur tot deur en alleen Sidney van twee deuren verder gaf een verklaring, op tv natuurlijk. Verder ook de buren in haar nieuwe woonwijk.
En nu is het even stil, geen nieuws en natuurlijk ander nieuws dat het oude verdringt, de neef wordt teruggebracht naar Jax om te worden beschuldigd van moord en de familie zwijgt en vraagt om privacy.
http://www.news4jax.com/news/jso-searching-for-missing-74-year-old-woman-who-may-be-with-37-year-old-man
Janice was het 12de slachtoffer dit jaar van geweld in Jacksonville (vorig jaar hadden we 120 moorden) en sindsdien zijn er weer mensen doogeschoten dus het wordt er niet beter op.
Het blijft vaak ver van mijn bed totdat op een dag het zo dichtbij komt, ik kon niet anders dan er heel veel aan denken, arm vrouwtje want zo'n einde verdient niemand.
Iemand vroeg me gisteren, ben je niet bang dat je niet meer terug kunt komen van vakantie in april en ik dacht, who cares, als iemand die beslissing voor mij maakt is het ok, ik worstel en kom boven, hoe dan ook, elke keer weer !!!
Woensdag is mijn lieve Anne jarig, mijn petekind en zaterdag Willemien en ik wil jullie allebei een hele dikke felicitatie sturen en een mooie dag.
Ik ga vandaag weer zonnestraaltjes zoeken al is het maar een vuurtje in mijn open haard want het is koud, dinsdag morgen verwacht men vorst.
Geniet van elkaar en van onze mooie wereld waar nog steeds mooie dingen wachten, om de hoek al zijn er heel veel nare mensen die proberen die tegen te houden.
Liefs van Mariet
De clowns kunnen de arena verlaten
En ophouden met het publiek te vertellen
Waarom ze die ander zo haten
En wie er ook wint, de zege is zuur
Het wordt nooit meer als tevoren
Met alles wat is gezegd en gedaan
Is er heel veel verloren
Goeiemorgen lieve mede wereld bewoners,
Op 6 november 2016 schreef ik bovenstaande regels en ik hoopte dat het niet waar zou worden maar nu, al binnen twee weken na deze nieuwe president is de wanhoop groot en de hoop vermindert elke minuut met maatregelen die wreed zijn. America first, ja maar ten koste van wat. Ik las gisteren dat de laatste keer dat de Amerikaanse grenzen gesloten werden voor vluchtelingen in de jaren veertig was en als dat toen niet besloten was, zou Anne Frank nu een 77 jarige schrijfster zijn die in Boston leeft, haar vader's visum aanvraag werd van de tafel geveegd door de maatregel die toen genomen werd voor Joodse mensen die uit Nederland en andere landen wegwilden, alleen omdat ze banden met Duitsland hadden ze kwamen er vandaan of hadden er familie en Amerika was oh zo bang dat er spionnen binnen kwamen, daarvoor werden ook alle Japanese mensen in interneringskampen gestopt.
Gaa we terug naar die tijd, het lijkt er veel op, willen we terug naar die tijd, ik niet, ik geloof in vrijheid en vrede voor een ieder.
Het was een moeilijke week in alle opzichten en het was zo zwaar om mijn lichtpuntjes te vinden.
Zondag begon ik mijn onderrug te voelen, al jaren geen last meer van en nu kon ik amper lopen, zitten of liggen. Ik gooide het op het steeds veranderende weer, koud, nat, zonnig koud, nat. Dus met tylenol was het te harden op het werk, maandag en dinsdag.
Woensdag was ik vrij en ondaks dat ik met beroerd voelde toch naar de film, La La Land was zeer entertaining maar toen ik naar huis reed, niezen, snotteren, koortsig.
Toch maar werken donderdag maar om 12 uur hield deze dame het voor gezien, ik kon amper lucht krijgen en ging van warm naar koud naar warm dus naar huis en het bed in.
Natuurlijk ook elke keer weer het bed uit, voor wat te drinken, te eten want zoals papa altijd zei, je lichaam heeft brandstof nodig om de ziekte te bestrijden en ik had honger, in zout spul. Ik had woensdag een flinke pan erwtensoep met worst gemaakt maar ik kan maar zoveel soep eten dus de rest zit in de vriezer. Vrijdag maakte ik verse kippensoep met prei ringetjes en het ging beter maar ik ben niet meer gaan werken deze week.
Vanmorgen weer vroeg op zoals altijd maar ik moest eerst gaan shoppen met Raini en die heeft me net een lekker ontbijtje gemaakt, roerei met spek, dat is krachtvoer en morgen moet ik weer werken.
Vrijdag morgen belde Susan, heb je het nieuws gezien gisteravond, nee, ik lag vroeg onder de wol. Heb je iets gezien over een vermiste vrouw? Ja, een foto op de nieuws website maar ik had Janice er niet in herkend. Janice is de oud overbuurvrouw van Susan, ze verhuisde ik denk twee jaar geleden, ik mocht toen haar paperwhite narcisjes uitgraven – die bloeien nu trouwens samen met mijn citroen boompje en de Carolina jasmijn – ze verhuisde naar een huis, twee drie deuren verder van mij naar de andere kant en een paar maanden geleden kocht ze een groot mooi huis in een buurt ongeveer twee km van hier. We zouden nog steeds gaan kijken, Susan en ik maar het kwam er nooit van.
Toen ze hier nog woonde trok er een neef bij haar in, 37 jaar oud (Janice was 74), de zoon van haar overleden zus die net 4 jaar in de gevangenis has gezeten voor inbraak en misbruik van de financiele middelen – lees creditcard – van een oudere man waar hij mede voor zorgde.
Janice, een schat van een mens – we kregen ook deze Kerst heerlijke koekjes van haar – en heel beinvloedbaar, naief _ 6 keer getrouwd geloof ik waaronder 3 keer met dezelfde man en weer gescheiden – altijd klaarstaan voor iedereen om te helpen.
Deze Janice werd vermist opgegeven door een kleinzoon die probeerde haar te bellen en niemand pakte op, hij ging met zijn broer naar het huis en vond niemand thuis maar de badkamer was afgesloten, ze broken de deur open en belden de politie. Een crime scene noemen ze dat en reden voor de politie om direct een opsporingsverzoek uit te laten gaan, vermist, man, vrouw en auto.
Diezelfde dag om 10 uur 's avonds werd de mobiel van de neef getraced in Georgia, net onder Atlanta, zo'n 450 km noordelijker. De plaatselijke politie vond de auto bij een benzine station, de chauffeur, lees neef, werd aangehouden omdat ze een paar gram weed vonden en in de auto werd het zielloze lichaam van, ja, Janice aangetroffen.
De familie werd vrijdag morgen ingelicht, haar dochter woont in de straat achter mij en het waren haar zonen die de politie waarschuwden.
Er werd eerst weinig info gegeven maar uit het beetje wat de media schreven kun je opmaken dat ze in haar badkamer werd vermoord, blunt force trauma – lees slagen op je hoofd/lichaam – en wounds, steek of schotwonden, dat wil de politie nog niet vrijgeven. Arme vrouw, zo goed voor iedereen en dan zo te moeten gaan, angst, paniek en niemand om te helpen.
En dan begint het circus, ik wist wel dat journalisten erg zijn maar nu maakte ik even van dichtbij mee.
Die vrijdag morgen twee nieuw busjes in de straat, met camera om met mensen te praten want tot op die tijd had de politie niet bekend gemaakt wat de relatie tussen Janice en haar neef was dus alles wat de pers wist was, 74 jarige vrouw woont samen met 37 jarige man, smeuig toch of niet.
Ze belden Susan want die staat in het telefoon boek maar zij nam niet op en reageerde niet op de voicemail met verzoek om terug te bellen. Later kwam er een snuiter met kladblok aan mijn deur maar ik liet Ian open maken en die vertelde aan de jouranalist, ik woon hier net – niet gelogen – en ik ken niemand in deze buurt. Ze gingen echt van deur tot deur en alleen Sidney van twee deuren verder gaf een verklaring, op tv natuurlijk. Verder ook de buren in haar nieuwe woonwijk.
En nu is het even stil, geen nieuws en natuurlijk ander nieuws dat het oude verdringt, de neef wordt teruggebracht naar Jax om te worden beschuldigd van moord en de familie zwijgt en vraagt om privacy.
http://www.news4jax.com/news/jso-searching-for-missing-74-year-old-woman-who-may-be-with-37-year-old-man
Janice was het 12de slachtoffer dit jaar van geweld in Jacksonville (vorig jaar hadden we 120 moorden) en sindsdien zijn er weer mensen doogeschoten dus het wordt er niet beter op.
Het blijft vaak ver van mijn bed totdat op een dag het zo dichtbij komt, ik kon niet anders dan er heel veel aan denken, arm vrouwtje want zo'n einde verdient niemand.
Iemand vroeg me gisteren, ben je niet bang dat je niet meer terug kunt komen van vakantie in april en ik dacht, who cares, als iemand die beslissing voor mij maakt is het ok, ik worstel en kom boven, hoe dan ook, elke keer weer !!!
Woensdag is mijn lieve Anne jarig, mijn petekind en zaterdag Willemien en ik wil jullie allebei een hele dikke felicitatie sturen en een mooie dag.
Ik ga vandaag weer zonnestraaltjes zoeken al is het maar een vuurtje in mijn open haard want het is koud, dinsdag morgen verwacht men vorst.
Geniet van elkaar en van onze mooie wereld waar nog steeds mooie dingen wachten, om de hoek al zijn er heel veel nare mensen die proberen die tegen te houden.
Liefs van Mariet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
