Als een blaadje in de wind...
Blijf op de hoogte en volg Mariet
27 November 2016 | Verenigde Staten, Jacksonville
Loslaten
de boom heeft geleerd hoe dat moet
gewoon loslaten
de takken in de wind
blaadjes verkruimelen onder mijn voet
lieve boom
doet het zeer om elk jaar weer
delen van jou te moeten laten gaan
en kijk je reikhalzend uit
naar de voorjaarstijd
nieuw leven ontkiemd onder de lente maan
lieve boom
laat me zien
hoe het werkt
hoe loslaten
en wachten op nieuw leven
je moed versterkt
je liefde nooit beperkt
Goeiemorgen lieve mensen,
En dan is het zomaar eind november en morgen over een week is er het heerlijk avondje en ben ik jarig. Het jaar is weer voorbij in een zucht en ik zat net buiten met een lekker hete beker koffie, de zon schijnt, het is 22 graden of zo en opeens kwam er een frisse bries en de blaadjes van de boom in mijn tuin dwarrelden om me heen, Charlie probeerde ze te vangen en ik moest lachen. Die boom, elk jaar weer alles verliezen om over een paar maandjes weer helemaal vanaf het begin te starten met nieuwe blaadjes te groeien, nieuwe bloemen waar heel veel kolibries op af komen en daarna vruchtjes en weer verliezen.
We kunnen veel van die boom leren denk ik, het leven is zoals het is, wij proberen krampachtig vast te houden – ook ik – aan dingen die er eigenlijk niet toe doen. We kunnen ook gelukkig zijn zonder al wat black friday en cyber monday ons laat geloven dat een mens niet zonder kan, al het materiele valt in het niet bij het essentiele van het leven.
Laten gaan van mensen is een ander verhaal, iets wat we moeten aanvaarden, accepteren en verwerken en de een is daar beter in dan de ander.
Ik leer van de natuur, van mezelf, beter met de dood om te gaan, ik geniet en geniet meer.
Deze week was de Thanksgiving week, dankbaar zijn voor alles wordt hier vooral vertaald in eten, en nog eens eten, weliswaar met de familie want daar ben je tenslotte dankbaar voor.
Op het werk weer een heel positief bericht, er komen een aantal mensen vanuit Goldsboro bij ons werken en ook, at&t gaat voor ons center 100 nieuwe mensen aannemen in 2017 dus we zijn veilig voor nu, je weet natuurlijk nooit hoe en wat maar dit was heel erg goed nieuws voor ons.
Donderdag was ik vrij, de planning was om naar Kelly en Misty in Georgia te gaan, ik had de twee kalkoenen gekocht die samen met twee grote beenhammen op het menu stonden.
Raini ging woensdag al met Ravyn die nadat ze zondag avond werd opgehaald door haar mama, maandag avond weer terug was voor de hele week. Omdat ik toch moest werken slaapt ze nu op de bank in de woonkamer, na een gezeur van een uur of zo, is ze daar nu volledig ok mee.
Raini nam al een hele lading spullen mee en toen ik thuiskweam was het heerlijk rustig in huis.
Donderdag uitslapen en rond 1 uur vertrokken we richting McClenney om daarna de Florida – Georgia grens over te steken. Star besloot niet mee te gaan omdat ze zich niet goed voelde – Ian en ik probeerden haar niet te overreden hehe – en rond twee uur kwamen we in Georgia aan. Het was een heerlijke dag, 25 graadjes, volop zon en het rook naar gegrild en gebakken vlees.
We zouden pas om 6 uur eten dus eerst lunch met verse broodjes en kipsalade die Kelly gemaakt had. Daarna heb ik een dutje op de bank gedaan. Rond 5 uur arriveerden de rest van de gasten, een groot gedeelte van de familie – we misten er 4 of zo – verder nog wat vrienden van Kelly en Misty en uiteindelijk waren we met zo'n 35 mensen die allemaal eten hadden meegebracht dus er was genoeg en het was heerlijk.
Kendra had een upside down ananas taart gebaakt – de ananas is op de bodem, niet bovenop – en Mary had een verrrukelijke worteltaart gebakken. Na het eten werd er een grote troshoop aangestoken, werkelijk groot en we zaten nog buiten maar door al dat eten en de warmte van het vuur werd ik soezerig dus rond half negen vond ik het welletjes, ging de hele bubs in de auto met restjes voor dagen eten en huiswaarts waar Ravyn binnen 10 minuten sliep en ik nog lekker even naar Susan liep voor mijn kommetje fruitsalade die ik samen met de cranberry salade van Kelly vrijdag als lunch opat.
Susan had jongste zoon David uit Zuid Carolina met Rheannon op visite, David's vrouw Angie – ze liggen net niet in scheiding – zou naar New York gaan maar moest dat afblazen vanwege de sneeuw, was thuisgebleven.
Vrijdag overwerken, ik had me vrijwillig gemeld maar het zou zeker verplicht worden.
Het was een gekke dag met heel veel mensen aan de phone die andere afdelingen moesten hebben die dicht waren, mensen werden eerder naar huis gestuurd – ik kwam nooit aan de beurt – dus om zes uur was het dan ook voor mij weekend.
Ik was 's morgens al voor het werk naar Walmart gegaan, ik koop elk jaar pyama's voor de meiden in Helden en dit jaar wordt het voor hen Dori en de trolls. Ook zag ik een flatscreen Samsung tv staan voor maar 98 dollars, 24 inch dus niet echt groot maar beter dan geen en aangezien Ian gisteren jarig was en zijn tv kapot is, kocht ik er een voor hem met de boodschap, dit is voor je verjaardag en Kerst voor de rest van je leven...
Onder lunch tijd ook even naar Kohl's om wat van hun charity knuffels te kopen zodat ik ze in de stockings kan doen voor de twee kinderen die via het Leger des Heils van mij een kadootje voor kerst krijgen.
Thuis werd ik verrast met een pakje uit Helden, een prachtige kalender voor 2017 met voor elke maand foto's van mijn kleindochters, het allermooiste kado wat ik kan wensen.
Gisteren heb ik echt bijna niks gedaan, Ian's verjaardag en Raini had weer op het laatste moment bedacht dat ze een feestje wilde geven dus boodschappen doen, voor lasagna – die bijna op is – en taart. Kelly, Misty en de kinderen waren uitgenodigd en natuurlijk Darian en Josh met de kindjes.
Ik had afgesproken met Todd om naar de film te gaan, het begon om 7.55 maar wij ginnen vroeger, ik heb zo'n plezier gehad. We hadden gekozen voor Jack Reacher, de tweede in de reeks en het was zeer onderhoudend, Tom Cruise was heel goed en ook Cobie Smulders – de Canadese actrice met Nederlandse ouders die ook in How I met your mother speelt – stond haar mannetje,
Na afloop bracht hij me naar huis en we hebben al besloten dit vaker te doen.
Ian had nog vrienden over en ik bleef veel te lang op dus vanmorgen ook veel later dan normaal.
Over twee weekjes zijn Marcel en Kevin in town, ze komen terug naar Jax om al die fijne herinneringen op te halen toen ze hier woonden met vrouw/moeder Carla en ik ga ze ontmoeten en zie daar erg naar uit.
Ik heb dinsdag en woensdag vrij en dan ga ik waarschijnlijk de kerstboom ophalen en Raini heeft al gezegd dat ze dit jaar mee wil versieren. Ze heeft het ook weer moeilijk, Star is verschrikkelijk tegen haar, ik hoor ze zo vaak ruzie maken en ik hoop dat ze vertrekt deze keer voor goed. Ik zou haar allang eruit hebben gezet maar Raini houdt zo krampachtig vast aan haar, het is net een verslaving.
Loslaten
wat hebben we toch moeite met
loslaten
van dingen die eigenlijk niet belangrijk zijn
van dierbaren die vervagen in de
de stroom van de tijd
van mensen die ons pijn doen
en ik kijk naar mijn boom en denk
geef me wat van je kracht om
los te laten
Liefs...Mariet
de boom heeft geleerd hoe dat moet
gewoon loslaten
de takken in de wind
blaadjes verkruimelen onder mijn voet
lieve boom
doet het zeer om elk jaar weer
delen van jou te moeten laten gaan
en kijk je reikhalzend uit
naar de voorjaarstijd
nieuw leven ontkiemd onder de lente maan
lieve boom
laat me zien
hoe het werkt
hoe loslaten
en wachten op nieuw leven
je moed versterkt
je liefde nooit beperkt
Goeiemorgen lieve mensen,
En dan is het zomaar eind november en morgen over een week is er het heerlijk avondje en ben ik jarig. Het jaar is weer voorbij in een zucht en ik zat net buiten met een lekker hete beker koffie, de zon schijnt, het is 22 graden of zo en opeens kwam er een frisse bries en de blaadjes van de boom in mijn tuin dwarrelden om me heen, Charlie probeerde ze te vangen en ik moest lachen. Die boom, elk jaar weer alles verliezen om over een paar maandjes weer helemaal vanaf het begin te starten met nieuwe blaadjes te groeien, nieuwe bloemen waar heel veel kolibries op af komen en daarna vruchtjes en weer verliezen.
We kunnen veel van die boom leren denk ik, het leven is zoals het is, wij proberen krampachtig vast te houden – ook ik – aan dingen die er eigenlijk niet toe doen. We kunnen ook gelukkig zijn zonder al wat black friday en cyber monday ons laat geloven dat een mens niet zonder kan, al het materiele valt in het niet bij het essentiele van het leven.
Laten gaan van mensen is een ander verhaal, iets wat we moeten aanvaarden, accepteren en verwerken en de een is daar beter in dan de ander.
Ik leer van de natuur, van mezelf, beter met de dood om te gaan, ik geniet en geniet meer.
Deze week was de Thanksgiving week, dankbaar zijn voor alles wordt hier vooral vertaald in eten, en nog eens eten, weliswaar met de familie want daar ben je tenslotte dankbaar voor.
Op het werk weer een heel positief bericht, er komen een aantal mensen vanuit Goldsboro bij ons werken en ook, at&t gaat voor ons center 100 nieuwe mensen aannemen in 2017 dus we zijn veilig voor nu, je weet natuurlijk nooit hoe en wat maar dit was heel erg goed nieuws voor ons.
Donderdag was ik vrij, de planning was om naar Kelly en Misty in Georgia te gaan, ik had de twee kalkoenen gekocht die samen met twee grote beenhammen op het menu stonden.
Raini ging woensdag al met Ravyn die nadat ze zondag avond werd opgehaald door haar mama, maandag avond weer terug was voor de hele week. Omdat ik toch moest werken slaapt ze nu op de bank in de woonkamer, na een gezeur van een uur of zo, is ze daar nu volledig ok mee.
Raini nam al een hele lading spullen mee en toen ik thuiskweam was het heerlijk rustig in huis.
Donderdag uitslapen en rond 1 uur vertrokken we richting McClenney om daarna de Florida – Georgia grens over te steken. Star besloot niet mee te gaan omdat ze zich niet goed voelde – Ian en ik probeerden haar niet te overreden hehe – en rond twee uur kwamen we in Georgia aan. Het was een heerlijke dag, 25 graadjes, volop zon en het rook naar gegrild en gebakken vlees.
We zouden pas om 6 uur eten dus eerst lunch met verse broodjes en kipsalade die Kelly gemaakt had. Daarna heb ik een dutje op de bank gedaan. Rond 5 uur arriveerden de rest van de gasten, een groot gedeelte van de familie – we misten er 4 of zo – verder nog wat vrienden van Kelly en Misty en uiteindelijk waren we met zo'n 35 mensen die allemaal eten hadden meegebracht dus er was genoeg en het was heerlijk.
Kendra had een upside down ananas taart gebaakt – de ananas is op de bodem, niet bovenop – en Mary had een verrrukelijke worteltaart gebakken. Na het eten werd er een grote troshoop aangestoken, werkelijk groot en we zaten nog buiten maar door al dat eten en de warmte van het vuur werd ik soezerig dus rond half negen vond ik het welletjes, ging de hele bubs in de auto met restjes voor dagen eten en huiswaarts waar Ravyn binnen 10 minuten sliep en ik nog lekker even naar Susan liep voor mijn kommetje fruitsalade die ik samen met de cranberry salade van Kelly vrijdag als lunch opat.
Susan had jongste zoon David uit Zuid Carolina met Rheannon op visite, David's vrouw Angie – ze liggen net niet in scheiding – zou naar New York gaan maar moest dat afblazen vanwege de sneeuw, was thuisgebleven.
Vrijdag overwerken, ik had me vrijwillig gemeld maar het zou zeker verplicht worden.
Het was een gekke dag met heel veel mensen aan de phone die andere afdelingen moesten hebben die dicht waren, mensen werden eerder naar huis gestuurd – ik kwam nooit aan de beurt – dus om zes uur was het dan ook voor mij weekend.
Ik was 's morgens al voor het werk naar Walmart gegaan, ik koop elk jaar pyama's voor de meiden in Helden en dit jaar wordt het voor hen Dori en de trolls. Ook zag ik een flatscreen Samsung tv staan voor maar 98 dollars, 24 inch dus niet echt groot maar beter dan geen en aangezien Ian gisteren jarig was en zijn tv kapot is, kocht ik er een voor hem met de boodschap, dit is voor je verjaardag en Kerst voor de rest van je leven...
Onder lunch tijd ook even naar Kohl's om wat van hun charity knuffels te kopen zodat ik ze in de stockings kan doen voor de twee kinderen die via het Leger des Heils van mij een kadootje voor kerst krijgen.
Thuis werd ik verrast met een pakje uit Helden, een prachtige kalender voor 2017 met voor elke maand foto's van mijn kleindochters, het allermooiste kado wat ik kan wensen.
Gisteren heb ik echt bijna niks gedaan, Ian's verjaardag en Raini had weer op het laatste moment bedacht dat ze een feestje wilde geven dus boodschappen doen, voor lasagna – die bijna op is – en taart. Kelly, Misty en de kinderen waren uitgenodigd en natuurlijk Darian en Josh met de kindjes.
Ik had afgesproken met Todd om naar de film te gaan, het begon om 7.55 maar wij ginnen vroeger, ik heb zo'n plezier gehad. We hadden gekozen voor Jack Reacher, de tweede in de reeks en het was zeer onderhoudend, Tom Cruise was heel goed en ook Cobie Smulders – de Canadese actrice met Nederlandse ouders die ook in How I met your mother speelt – stond haar mannetje,
Na afloop bracht hij me naar huis en we hebben al besloten dit vaker te doen.
Ian had nog vrienden over en ik bleef veel te lang op dus vanmorgen ook veel later dan normaal.
Over twee weekjes zijn Marcel en Kevin in town, ze komen terug naar Jax om al die fijne herinneringen op te halen toen ze hier woonden met vrouw/moeder Carla en ik ga ze ontmoeten en zie daar erg naar uit.
Ik heb dinsdag en woensdag vrij en dan ga ik waarschijnlijk de kerstboom ophalen en Raini heeft al gezegd dat ze dit jaar mee wil versieren. Ze heeft het ook weer moeilijk, Star is verschrikkelijk tegen haar, ik hoor ze zo vaak ruzie maken en ik hoop dat ze vertrekt deze keer voor goed. Ik zou haar allang eruit hebben gezet maar Raini houdt zo krampachtig vast aan haar, het is net een verslaving.
Loslaten
wat hebben we toch moeite met
loslaten
van dingen die eigenlijk niet belangrijk zijn
van dierbaren die vervagen in de
de stroom van de tijd
van mensen die ons pijn doen
en ik kijk naar mijn boom en denk
geef me wat van je kracht om
los te laten
Liefs...Mariet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
