Van bruiloften, babies en jetlag
Blijf op de hoogte en volg Mariet
31 Juli 2016 | Verenigde Staten, Jacksonville
op een oude foto van weleer
onschuldig en vragend
kon niet wachten op meer
vandaag alles
wat zijn hart ooit verlangde van het leven
geluk en liefde zijn jullie deel
mijn gelukwensen, van verre gegeven – voor Ruud
je maakte de overstap
van goulash naar hutspot
uit liefde voor hem
gedreven door je lot
je grote dag
in wit, als bruid getooid in kant
moge je dromen allemaal werkelijkheid worden
en al wat wenselijk is
ook natuurlijk van mijn kant - voor Klari
Goeiemorgen allemaal
Een week geleden zat ik in het vliegtuig, over het grote water en nu ben ik al weer bijna een week thuis – waar bleef de tijd – en ben alweer bijna gewend aan de zomerhitte, werken en alles wat er hier nog bijkomt.
Maandag was een dag om uit te rusten, was doen, opruimen, boodschappen en niet slapen voordat het tijd er voor was. Je leeft in de jetlag roes op zo'n dag en Charlie, ze was niet weg te slaan bij mij, zo blij was ze om me te zien. De buiten katten waren een stuk magerder dus bijvoederen, langzaam zodat ze niet ziek worden.
Dinsdag wilde ik naar Darian gaan om mijn jongste kleinzoon Julius te bewonderen maar haar telefoon had kuren dus er kwam niks van. Ik ging met Susan naar Fleming Island voor haar afspraak met de dokter die haar schouder behandelde en daarna trakteerde zij op een lunch bij Denny's. Ik heb ook de dierenarts gebeld, wat kost het om Charlie te steriliseren, de kliniek waar ik Ushuaia liet inslapen zei, 115,00 en dan moet ze ook al spuiten hebben dus verder shoppen want dat was me teveel. Ik vond een kliniek 10 minuttjes rijden hier vandaan, je maakt geen afspraak maar loopt gewoon binnen en bij hen was het maar 55.00 en de spuiten, alles bij elkaar nog geen 90.00 dus Charlie in een doos, ik vond alleen maar een kleine, in de auto en naar de dokter. Daar buiten ontsnapte ze bijna, een aardige mevrouw, ook een kattenmens, hielp met de deur en ik kon registreren. Charlie moest daar blijven voor 2 nachtjes en ik ging alleen naar huis.
Woensdag dan eindelijk naar Julius, hij is een hele mooie jongen, donkere haartjes, nog wel want Josh was ook donker toen hij geboren werd en nu is hij heel blond. Ik werd meteen aan het werk gezet door Darian die heel erg moe was. Luier verschonen, fles geven en toen mocht oma in het zwembad. Josh was heel blij met zijn autootjes en liet ze aan iedereen zien, voor Julius had ik een Nijntje knuffel meegebracht en voor mama Darian chocola die in een mum van tijd op was.
Donderdag moest ik was dingen regelen, een afspraak voor mijn MRI scan van mijn lever, 9 augustus om 3 uur, ik moet er wel een flink stuk voor rijden maar ja, het moet wel gebeuren.
Daarna voor de rekening bellen van de stress test die ik tot mijn verbazing kreeg, een flink bedrag, gelijk een betalingsovereenkomst opgezet maar gisteren kreeg ik een aangepaste versie en dat bedrag is nog niet een tiende als het tenminste over dezelfde rekening gaat, morgen maar weer even bellen.
Ik keek in de brievenbus, er zaten twee handgeschreven enveloppen in met kaarten, gewoon reclame naar het bleek maar eentje voor Martin en eentje voor Carla, hoe bizar is dat.
's Middags kon ik Charlie ophalen, met een mooi litteken op haar buikje, alles was goed gegaan, Susan ging mee voor gezelschap maar ik kreeg een mooie draagkarton mee dus die staat nu in de garage voor een volgende visite.
Raini wilde naar de DMV om een nieuwe ID kaart te halen, de hare was ze verloren en Star moest mee dus ik leverde hen om 11 uur daar af, ze zou bellen als ze klaar was, soms moet je lang wachten. Om 12 uur nog geen belletje en dan zie ik opeen op facebook dat ze zitten te eten in een restaurant, nou leuk terwijl ik hier zit te wachten dus ik maakte daar een opmerking over op facebook en binnen 30 seconden een belletje, sorry blah blah, Star wilde graag blah blah terwijl Star op facebook antwoordde, ik dacht dat Raini het had laten weten, excuses....ik ging hen even later halen en toen met Raini naar darian, Ian wilde niet mee, Raini werd meteen gestrikt om te babysitten wat gisteren en vannacht gebeurde, Darian heeft net de baby weer opgehaald.
Ik sprong maar weer in het water van het zwembad, het wordt nu wel erg warm, een paar graadjes minder zou fijner wezen.
Vrijdag zou ik moeten beginnen met werken maar ik was niet lekker, nog steeds een beetje last van mijn oren – van het vliegtuig – moe, misselijk, waarschijnlijk van de warmte, het was bijna 40 graden de laatste dagen, dus ik belde dat ik niet kwam. Werk loopt niet weg en mijn gezondheid is belangrijker.
Zaterdag moest ik dan wel eraan geloven, om half twaalf was ik op mijn werk en de eerste die me begroette was Steve, hij was erg blij me te zien maar ook erg blij met mijn kadootje voor hem, ik was voor juli weer (5 van de 6 maanden zover) employee of the month geworden voor juni en hij had 3 weken mijn parkeerpas mogen gebruiken.
Het was tandenbijten, vooral de laatste uurtjes geloof me, mijn cijfers zijn prima maar ik had niet de gemakkelijkste klanten gisteren. Ik ging na mijn werk even bij Kohl's aan want ze hadden nieuwe knuffels en boeken. Ik had de meiden in Helden ieder een kameleon meegenomen en de nieuwe knuffels – opbrengst voor goede doel kinderen – was Clifford de grote rode hond en zijn vriendjes. Ik heb Clifford en de poedel gekocht, een fijn gevoel om iets goed te doen en te genieten van leuke dingen.
Vanmorgen weer vroeg op, de baby had Raini wakkergehouden, haar humeur is niet al te best vandaag en Star was pas om 4.30 vanmorgen thuis van werk. Ik zag op facebook een opmerkingen dat ze weer niet haar mond had kunnen houden en dat ze de baan niet leuk vindt (ze werkt er net een week) en dat ze of weer terug gaat naar Daytona naar haar oude baas (dromen mag je altijd) of een andere baan zoekt, ze is me twee weken huur schuldig dus ik benieuwd wat er gaat gebeuren.
Ik begon met twee gedichten voor Ruud en Klari, ze gaan de komende week trouwen, in Hongarije met de hele familie minus de peettante van Ruud want dat ben ik. Ik wens hen alle geluk, liefde, voorspoed in de wereld en een heel fijn leven samen.
Frank en Aline gaan ook de komende week naar Bulgarije om wat dingen te regelen voor hun verhuizing in september zoals een appartement zoeken, het schijnt vrij gemakkelijk te zijn daar om wat te krijgen, veel plezier lieverds en ben voorzichtig !!!
Dinsdag is Rob jarig, hij wordt 38 (magische leeftijd volgens zijn vader die nooit ouder dan 38 wilde worden). Van harte lieverd en een fijne dag met jouw schatten.
Ik wens jullie een fijne week, geniet van de zon en tot de volgende zondag
Mariet xx
ps, op verzoek van verscheidene mensen die af en toe de draad kwijt zijn met namen in mijn verhalen, rolverdeling zogezegd
Raini – oudste dochter van Martin, bijna 31, in een 'relatie' met Star (31), ze wonen beiden bij mij.
Ian – zoon van Martin, 28, vader van Ravyn (6) en Jason(4), hij woont ook bij mij
Darian – jongste dochter van Martin 21 en in relatie met Josh, beiden ouders van Josh (2) en Julius (3 weken), woont in Orange Park samen met Nancy, Josh's moeder
Kelly – eerste vrouw van Martin en moeder van zijn kinderen, woont samen met Misty (ze trouwden in mei) en de kinderen Hazel en Brynnah
April – ex vriendin van Ian enmoeder van Ravyn, woont bij het strand samen met Shawn haar vriend die ook net als Ian door Ravyn daddy wordt genoemd.
Susan, mijn vriendin aan het eind van de straat, getrouwd met Gil en mijn steun en toeverlaat hier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley