De klok is bij ons al een uurtje vooruit
Blijf op de hoogte en volg Mariet
13 Maart 2016 | Verenigde Staten, Jacksonville
sterrekind
zo door en door puur
je ijsblauwe ogen
gevuld met het vuur
om te ontdekken
te proeven
het leven, uitdaging
niet geketend door grenzen
niet getekend
door vervaging
maar luidskeels zingend
reiken naar meer
mijn liefste sterrekind
sterk, sterker
maar ook kwetsbaar en teer
Goeiemorgen lieve mensen
Puf puf wat weer een intensieve week acher de rug, het kan niet op blijkbaar.
Zondag zag ik eindelijk Ian weer, was al weken geleden maar hij kwam even op bezoek om Ravyn te zien die hier was met Raini na hun bezoek aan moeder en Lala (Ravyn's naam voor Kelly, haar oma)
We bespraken zijn toekomst, ik vertelde hem dat ik heel graag had dat hij hier komt wonen maar zonder zijn hond Lori want die is een beetje aggressief en dat wil ik niet in huis, met katten en kinderen loop ik dat risico niet. Hij zei, ik heb al zoveel verloren dit laatste jaar – zijn vader en beide grootouders en nu zijn thuis – dus ik geef Lori niet op. We beloofden, Raini en ik dat ze voor een oplossing zouden kijken en die kwam maandag. Hij kan intrekken bij een vriendin van hem en haar moeder die per 1 mei ook verhuizen en nu komt hij vandaag naar mijn huis voor de weken tot 1 mei. Hij heeft een kooi geregeld voor de hond zodat ze in zijn kamer kan blijven en ik heb daarin toegestemd, ze komt niet in aanmerking voor adoptie vanwege haar gedrag , ze heeft een postbode in het been gebeten en dat is officieel geregistreerd dus als hij haar naar het asiel brengt wordt ze meteen ingeslapen en dat wil ik ook niet.
Dat betekent dus dat mijn hobbykamer leeg moet en dat heeft nogal wat voetjes in de aarde dus zondag ben ik al begonnen met het opruimen van de garage, maandag is de nieuwe vuilnis dag en tjonge, wat had ik veel, ik heb rigoreus heel veel gewoon weggedaan, ik kan wel weer een yardsale houden maar voorgaande ervaringen leert dat ik toch met het meeste blijf zitten dus waarom zou ik dan door die rompslomp gaan nietwaar.
Met de garage een heel stuk leger hebben we gisteren de diepvries naar de garage verhuisd en vandaag ga ik mijn compuer desk op mijn slaapkamer zetten, het bakkersrek gaat naar de eetkamer. Het wordt wel een beetje krapjes zitten met de stoel en zo maar het is gewoon een kwestie van gewenning heel vaak, its all in de mind moet je maar denken.
Maandag had ik vrij en moest om 10 uur bij de nieuwe tandarts zijn, na wat verwarring, nee ik kom niet voor kiespijn keek een heel jonge tandarts na foto's gemaakt te hebben naar mijn gebit en adviseerde mij een grote schoonmaak beurt – was wel weer nodig na drie jaartjes – en dan zou ze het bekijken maar alles eruit was voor haar zeker nog geen optie, in tegenstelling tot mijn vorige tandarts dacht zij dat er nog heel wat te redden viel en zoals ze zei, een gebit geeft je limitaties en dat is het laatste wat je zou willen. Ik maakte een afspraak voor de volgende morgen om een afdruk van mijn tanden te maken want ik wil dat grote gat in mijn glimlach wel dicht voor juli. Ik krijgt dus een klein gebitje van twee tanden nu.
Daarna was het weer eens tijd om mezelf te verwennen met een filmpje en dat werd Zootopia in 3D, geweldig genoten van de humor en het was lekker relaxed, maar 7 mensen in die enorme bioscoop zaal, even het gevoel van alleen op de wereld in het donker en als zo vaak dacht ik onbewust, was Martin maar hier samen met mij, hij zou genoten hebben.
Dinsdag weer werken en ik hoorde dat ik woensdag een interview voor mijn baan had, eventjes maar de kriebels maar dat ging snel over. Ik moest weer eens het hele werkschema van mijn Quality team omgooien omdat Maria er weer eventjes uitgeplukt werd en met Corey ook de hele dag aan de phone om zijn uren te halen voor de bonus en om te kunnen blijven in het team werd de spoeling heel dun met zijn viertjes maar ik kon toch met een redelijk werkschema op de proppen komen zonder dat eenieders uren in gevaar kwamen, Lovella was zoals altijd weer blij dat ik het meeste werkdeed, zij hoefde het alleen maar in de computer te zetten.
Woensdag morgen om 11 uur dan het interview, twee dames uit management stelden mij allerlei vragen over mezelf, hoe ik dingen oploste, hoe ik in bepaalde situaties reageerde en het ging relaxed, helemaal niet zenuwachig want ik mijn achterhoofd wist ik al dat het al beslist was voor ik begon, tenslotte was iedereen die eerst niet gekwalificeerd werd direct afgewezen en zo ook ik. Binnen twee uur had ik het mailtje, you didnt qualify after the interview. Eigenlijk voelde ik me opgelucht, Lori zeker want die zei, sorry Mariet \met een grote grijns op haar gezicht en vertelde me, ik ben blij dat je blijft want ik weet niet wat ik zou doen zonder jou, is dat niet het grootste compliment wat je van je baas kunt krijgen.
Later werd dat bevestigd toen er donderdag drie sterren boven mijn hoofd hingen, een voor transfers, een voor R3 (er had in de hele maand februari maar een klant teruggebeld binnen drie dagen dus ik had het goed gedaan) en eentje voo...employee of the month dus mijn parkeerpas die ik net had ingeleverd kreeg ik vrijdag gewoon weer terug voor een maand, lekker.
Vrijdag middag weer een bericht, Curtis uit mijn Quality Team had de baan gekregen, de uitslag kwam na bijna een week na zijn interview en dat betekende dat hij morgen al in de klas zit. Dus weer dat schema omgooien en nu kwamen mijn uren wel in gevaar, ik moet er nog 60 aan de phone maken in de komende bijna drie weken om in het team te blijven en mijn 1000 dollars te vangen dus prioriteit nummer 1 zou ik zo denken. Gisteren al begonnen, in plaats van twee uurtjes aan de telefoon zoals normaal zaterdag en 6 uur Quality besloot ik om te multitasken en zes uur aan de telfoon te gaan, dat zijn er vier extra in de zak en aangezien het zaterdags vell rustiger is als door de week lukte dat vrij goed. Dit ga ik paaszaterdag zeker weer doen. Het was knusjes, alleen Floyd die langs me zit en ik, we zijn allebei dol op geschiedenis en op oude rock ofschoon hij pas 25 is (hij werd Floyd genoemd door zijn ouders naar Pink Floyd!). Ik bracht hem wat boeken mee over Egyptisch geschiedenis, hij mag ze houden, ik kan het toch niet allemaal meenemen straks en hij was er erg mee, ook is hij dol op kunst dus als ik straks weer alle boeken in mijn kast zet gaat er een stapel richting werk na de komende week. Hij is vandaag met zijn vrouw naar Tennessee vertrokken om familie daar te bezoeken, een trip van zo'n 27 uur rijden (1800 mijlen dus zo'n 2800 km,hij liever dan ik)
Vannacht is bij ons de zomertijd begonnen en aangezien ik alleen vandaag vrij ben, een vol programma. Ik begin zo dadelijk met dingen te verplaatsen. Ik heb besloten mijn vissen weg te doen vanwege plaatsgebrek, een van Raini's vriendinnen komt ze ophalen voor de kids. Dan heb ik de TV in die imsense kast al verplaatst wat ruimte geeft voor een boekenrek. Dan moet beetje bij beetje deze kamer leeg, het bureau waaraan ik knutsel gaat naa de eetkamer, lekker voor de schuifdeur en ook al die spullen en dat zijn me er een boel. Als de kamer leeg is, ben ik er nog niet want ik heb geen bed voor Ian maar ik heb ergens in de garage een luchtmatras, zo'n dikke en heel comfortabel en dat moet het maar doen voor 6 weken. Als ik een bed en matras moet kopen voor hem ben ik al gauw zo'n 300 dollar kwijt en goed is goed. Hij kan die matras dan meenemen eventueel tot hij wat anders heeft, het probleem is dat deze jongeman nog langer is dan zijn daddy, 1.95 meter.
Gelukkig is er de bank dus hij kan daar op slapen voor de komende nacht(en) als we vandaag niet alles gedaan krijgen want ik wil vanmiddag ook naar de lunch voor de Dutch Club in San Marco, het is om twee uur en Diana gaat ook met de twee kids, ik wil heel graag wat meer Hollanders leren kennen hier, lijkt me leuk.
Komende week werk ik elke dag van 10 tot 7 en dat helpt me vast om over mijn zomertijd verschil te komen plus het is nog licht om 7 uur als ik naar huis ga en ik kan 's morgens wat meer doen.
Woensdag is onze trouwdag, 9 jaar geleden, het lijkt in een ander leven en er is zoveel gebeurd,ik ga gewoon werken, ik denk elke dag aan hem en dat zal niet anders zijn en worden
Een ding is zeker, ik werd donderdag morgen wakker en ik dacht als eerste, na Martin goeiemorgen te hebben gewenst, ik ben in balans, buiten in mijn stoeltje met koffie werd dat gevoel ontzettend versterkt, ik voelde de harmonie met alles om me heen, een gevoel van vrede en tevredenheid dat ik al weken niet meer had. Het gevoel van alles komt goed, ik ben blij met wat ik heb al is het niet het dubbele loon van een nieuwe baan (maar dus ook veel minder stress), ik hoef geen dure dingen, ik heb mensen om me heen die van mij houden, dichtbij en ver weg, wat wil een mens nog meer.
En als je dan met je lieve zus praat en je hoort dat Els van Heugten, die 6 dagen jonger was dan ik, is overleden dan is heel erg veel helemaal niet zo belangrijk. Laura en Wouter heel veel sterkte met jullie tante, ze was zo'n geweldige warme en lieve vrouw en ik weet heel zeker dat ze ontzettend gemist wordt.
Ik wens jullie een hele fijne week, het wordt lente, er is is altijd hoop op zon en geluk en vrede in ons leven
liefs...Mariet xxx
zo door en door puur
je ijsblauwe ogen
gevuld met het vuur
om te ontdekken
te proeven
het leven, uitdaging
niet geketend door grenzen
niet getekend
door vervaging
maar luidskeels zingend
reiken naar meer
mijn liefste sterrekind
sterk, sterker
maar ook kwetsbaar en teer
Goeiemorgen lieve mensen
Puf puf wat weer een intensieve week acher de rug, het kan niet op blijkbaar.
Zondag zag ik eindelijk Ian weer, was al weken geleden maar hij kwam even op bezoek om Ravyn te zien die hier was met Raini na hun bezoek aan moeder en Lala (Ravyn's naam voor Kelly, haar oma)
We bespraken zijn toekomst, ik vertelde hem dat ik heel graag had dat hij hier komt wonen maar zonder zijn hond Lori want die is een beetje aggressief en dat wil ik niet in huis, met katten en kinderen loop ik dat risico niet. Hij zei, ik heb al zoveel verloren dit laatste jaar – zijn vader en beide grootouders en nu zijn thuis – dus ik geef Lori niet op. We beloofden, Raini en ik dat ze voor een oplossing zouden kijken en die kwam maandag. Hij kan intrekken bij een vriendin van hem en haar moeder die per 1 mei ook verhuizen en nu komt hij vandaag naar mijn huis voor de weken tot 1 mei. Hij heeft een kooi geregeld voor de hond zodat ze in zijn kamer kan blijven en ik heb daarin toegestemd, ze komt niet in aanmerking voor adoptie vanwege haar gedrag , ze heeft een postbode in het been gebeten en dat is officieel geregistreerd dus als hij haar naar het asiel brengt wordt ze meteen ingeslapen en dat wil ik ook niet.
Dat betekent dus dat mijn hobbykamer leeg moet en dat heeft nogal wat voetjes in de aarde dus zondag ben ik al begonnen met het opruimen van de garage, maandag is de nieuwe vuilnis dag en tjonge, wat had ik veel, ik heb rigoreus heel veel gewoon weggedaan, ik kan wel weer een yardsale houden maar voorgaande ervaringen leert dat ik toch met het meeste blijf zitten dus waarom zou ik dan door die rompslomp gaan nietwaar.
Met de garage een heel stuk leger hebben we gisteren de diepvries naar de garage verhuisd en vandaag ga ik mijn compuer desk op mijn slaapkamer zetten, het bakkersrek gaat naar de eetkamer. Het wordt wel een beetje krapjes zitten met de stoel en zo maar het is gewoon een kwestie van gewenning heel vaak, its all in de mind moet je maar denken.
Maandag had ik vrij en moest om 10 uur bij de nieuwe tandarts zijn, na wat verwarring, nee ik kom niet voor kiespijn keek een heel jonge tandarts na foto's gemaakt te hebben naar mijn gebit en adviseerde mij een grote schoonmaak beurt – was wel weer nodig na drie jaartjes – en dan zou ze het bekijken maar alles eruit was voor haar zeker nog geen optie, in tegenstelling tot mijn vorige tandarts dacht zij dat er nog heel wat te redden viel en zoals ze zei, een gebit geeft je limitaties en dat is het laatste wat je zou willen. Ik maakte een afspraak voor de volgende morgen om een afdruk van mijn tanden te maken want ik wil dat grote gat in mijn glimlach wel dicht voor juli. Ik krijgt dus een klein gebitje van twee tanden nu.
Daarna was het weer eens tijd om mezelf te verwennen met een filmpje en dat werd Zootopia in 3D, geweldig genoten van de humor en het was lekker relaxed, maar 7 mensen in die enorme bioscoop zaal, even het gevoel van alleen op de wereld in het donker en als zo vaak dacht ik onbewust, was Martin maar hier samen met mij, hij zou genoten hebben.
Dinsdag weer werken en ik hoorde dat ik woensdag een interview voor mijn baan had, eventjes maar de kriebels maar dat ging snel over. Ik moest weer eens het hele werkschema van mijn Quality team omgooien omdat Maria er weer eventjes uitgeplukt werd en met Corey ook de hele dag aan de phone om zijn uren te halen voor de bonus en om te kunnen blijven in het team werd de spoeling heel dun met zijn viertjes maar ik kon toch met een redelijk werkschema op de proppen komen zonder dat eenieders uren in gevaar kwamen, Lovella was zoals altijd weer blij dat ik het meeste werkdeed, zij hoefde het alleen maar in de computer te zetten.
Woensdag morgen om 11 uur dan het interview, twee dames uit management stelden mij allerlei vragen over mezelf, hoe ik dingen oploste, hoe ik in bepaalde situaties reageerde en het ging relaxed, helemaal niet zenuwachig want ik mijn achterhoofd wist ik al dat het al beslist was voor ik begon, tenslotte was iedereen die eerst niet gekwalificeerd werd direct afgewezen en zo ook ik. Binnen twee uur had ik het mailtje, you didnt qualify after the interview. Eigenlijk voelde ik me opgelucht, Lori zeker want die zei, sorry Mariet \met een grote grijns op haar gezicht en vertelde me, ik ben blij dat je blijft want ik weet niet wat ik zou doen zonder jou, is dat niet het grootste compliment wat je van je baas kunt krijgen.
Later werd dat bevestigd toen er donderdag drie sterren boven mijn hoofd hingen, een voor transfers, een voor R3 (er had in de hele maand februari maar een klant teruggebeld binnen drie dagen dus ik had het goed gedaan) en eentje voo...employee of the month dus mijn parkeerpas die ik net had ingeleverd kreeg ik vrijdag gewoon weer terug voor een maand, lekker.
Vrijdag middag weer een bericht, Curtis uit mijn Quality Team had de baan gekregen, de uitslag kwam na bijna een week na zijn interview en dat betekende dat hij morgen al in de klas zit. Dus weer dat schema omgooien en nu kwamen mijn uren wel in gevaar, ik moet er nog 60 aan de phone maken in de komende bijna drie weken om in het team te blijven en mijn 1000 dollars te vangen dus prioriteit nummer 1 zou ik zo denken. Gisteren al begonnen, in plaats van twee uurtjes aan de telefoon zoals normaal zaterdag en 6 uur Quality besloot ik om te multitasken en zes uur aan de telfoon te gaan, dat zijn er vier extra in de zak en aangezien het zaterdags vell rustiger is als door de week lukte dat vrij goed. Dit ga ik paaszaterdag zeker weer doen. Het was knusjes, alleen Floyd die langs me zit en ik, we zijn allebei dol op geschiedenis en op oude rock ofschoon hij pas 25 is (hij werd Floyd genoemd door zijn ouders naar Pink Floyd!). Ik bracht hem wat boeken mee over Egyptisch geschiedenis, hij mag ze houden, ik kan het toch niet allemaal meenemen straks en hij was er erg mee, ook is hij dol op kunst dus als ik straks weer alle boeken in mijn kast zet gaat er een stapel richting werk na de komende week. Hij is vandaag met zijn vrouw naar Tennessee vertrokken om familie daar te bezoeken, een trip van zo'n 27 uur rijden (1800 mijlen dus zo'n 2800 km,hij liever dan ik)
Vannacht is bij ons de zomertijd begonnen en aangezien ik alleen vandaag vrij ben, een vol programma. Ik begin zo dadelijk met dingen te verplaatsen. Ik heb besloten mijn vissen weg te doen vanwege plaatsgebrek, een van Raini's vriendinnen komt ze ophalen voor de kids. Dan heb ik de TV in die imsense kast al verplaatst wat ruimte geeft voor een boekenrek. Dan moet beetje bij beetje deze kamer leeg, het bureau waaraan ik knutsel gaat naa de eetkamer, lekker voor de schuifdeur en ook al die spullen en dat zijn me er een boel. Als de kamer leeg is, ben ik er nog niet want ik heb geen bed voor Ian maar ik heb ergens in de garage een luchtmatras, zo'n dikke en heel comfortabel en dat moet het maar doen voor 6 weken. Als ik een bed en matras moet kopen voor hem ben ik al gauw zo'n 300 dollar kwijt en goed is goed. Hij kan die matras dan meenemen eventueel tot hij wat anders heeft, het probleem is dat deze jongeman nog langer is dan zijn daddy, 1.95 meter.
Gelukkig is er de bank dus hij kan daar op slapen voor de komende nacht(en) als we vandaag niet alles gedaan krijgen want ik wil vanmiddag ook naar de lunch voor de Dutch Club in San Marco, het is om twee uur en Diana gaat ook met de twee kids, ik wil heel graag wat meer Hollanders leren kennen hier, lijkt me leuk.
Komende week werk ik elke dag van 10 tot 7 en dat helpt me vast om over mijn zomertijd verschil te komen plus het is nog licht om 7 uur als ik naar huis ga en ik kan 's morgens wat meer doen.
Woensdag is onze trouwdag, 9 jaar geleden, het lijkt in een ander leven en er is zoveel gebeurd,ik ga gewoon werken, ik denk elke dag aan hem en dat zal niet anders zijn en worden
Een ding is zeker, ik werd donderdag morgen wakker en ik dacht als eerste, na Martin goeiemorgen te hebben gewenst, ik ben in balans, buiten in mijn stoeltje met koffie werd dat gevoel ontzettend versterkt, ik voelde de harmonie met alles om me heen, een gevoel van vrede en tevredenheid dat ik al weken niet meer had. Het gevoel van alles komt goed, ik ben blij met wat ik heb al is het niet het dubbele loon van een nieuwe baan (maar dus ook veel minder stress), ik hoef geen dure dingen, ik heb mensen om me heen die van mij houden, dichtbij en ver weg, wat wil een mens nog meer.
En als je dan met je lieve zus praat en je hoort dat Els van Heugten, die 6 dagen jonger was dan ik, is overleden dan is heel erg veel helemaal niet zo belangrijk. Laura en Wouter heel veel sterkte met jullie tante, ze was zo'n geweldige warme en lieve vrouw en ik weet heel zeker dat ze ontzettend gemist wordt.
Ik wens jullie een hele fijne week, het wordt lente, er is is altijd hoop op zon en geluk en vrede in ons leven
liefs...Mariet xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
