In de mallemolen van het leven

De minse loestere al twintig jaor
De winse zien neet altied aeve klaor
Maar os presentatore zeuke alles op
En baove alles gezelligheid is top

Marian die sjrieft alles op aan de phone
En haet met ut servere van koffie en soep zat te daon
Ich weit ut, ich deej det jaore met vuul plezeer
En wae wet, missjien in de toekomst weer

Ut programma heij un paar presentatore
Sinds ut in 1994 wort gebaore
Vuul loesteraers kreege blome of un vlaai
En mennig pasgeboare kiendje unne aai

Ich wins uch nog 50 jaor derbie
Wae zien den waarsjienlik neet mier hiej
Maar doezende miense geneete van uch elke zondagmorgen
Met lach en muziek effe zonger frustratie en zorgen

Ich ben trots det ich der al zoelang biej betrokke moog zien
Nog vuul fantastische jaore en tot gauw missjien !!!!

Hallo lieve mensen

Vandaag is het twintig jaar geleden dat op Radio P&M het programma Minse Winse, een heel populair verzoekplaten programma de lucht inging en nog steeds...alive and kicking.
Jacques en Brigit prosenteren het al zeker 10 jaar en ik mocht een aantal jaren, tot mijnverhuizing naar hier, deel uit maken van het team. Na een tip van Willemien dat er een telefoniste gezocht werd op zondagmorgen kreeg ik de job, telefoon aannemen, verzoekjes opschrijven, koffie serveren, soep en soms wat lekkers. Na een tijd werd mijn gedicht een vast onderdeel van het tweede uur, net voor het weer met Thijs Zeelen en dat resulteerde in mijn eigen programma, Dichterbij in het uur na Minse Winse en later ook nog een uur, All the world's a stage op woensdag avond. Ik heb genoten van dit alles en ik mis het nog steeds. De gezelligheid, de programma's op locatie, mensen die me op straat aanspraken als ze mijn stem hoorden, jij klinkt bekend, ben jij Mariet van de radio? Een mevrouw vroeg zelfs ooit of ze me mocht aanraken, ik voelde me een popstar hehe
Nu sta ik er niet meer zo vroeg voor op, 5 uur 's morgens en luister naar de herhalingen in Uitzendig gemist (hij staat er nog niet op voor vandaag maar ik heb geduld)

Geduld, dat had ik gisteren nodig toen ik Martin's mum bezocht, ik was er om kwart over elf om met haar te lunchen maar het duurde tot half twee voordat ze eindelijk aangekleed was, klaar met haar pillen winkel en met me steeds weer alles laten zien, haar kleerkast, haar frutsels en de twee katten die ze nu heeft. Eentje heet Little Bit en is een 4 maanden oude Japanse bobtail, totaal snoezig. Het snoetje deed me terug in de tijd gaan, zo zag onze Poekie eruit toen Frank en ik hem voor het eerst zagen in 1991, hij was zo klein dat Frank hem in de palm van zijn hand kon nemen en Frank was toen 10 jaar.
Na de hele film van de kleine mermaid te hebben gekeken op haar tv, niet overdreven ging ik naar de auto met een vracht kleren, ik kon niet nee blijven zeggen en gingen we chinezen. Ze zei daarna dat dit het eerste fatsoenlijke maal in weken was en boy, soep, een hele bord met vanalles, het is een buffet en toen een bord met cakejes en een hele kom ijs, ze at twee maal zoveel als ik.

Die morgen was ik eerst wat aan het stressen voordat ik naar haar toe ging, ik had op dinsdag bij de thriftstore een twee zits bank gekocht, alles was 50 % goedkoper want het was Veterans Day maar ik zou met Kenny op zaterdag morgen de bank op gaan halen met zijn truck, hij had eerder geen tijd. We kwamen overeen tussen 8 en 9 maar konden hem gisteren eerst niet bereiken en toen Martin hem eindelijk sprak had hij toch geen tijd, balen balen maar Kevin kwam toevallig langs en die heeft een truck van het werk dus ik polste hem, ja hoor maar laat in de middag als hij klaar was met zijn job. Toen ik terug was van Martin's mum heb ik hem gebeld, paar dekens in de laadbak en nu staat de bank in de kamer (de oude tweezitter die heel vies was is al met de vuilnis mee). Hij is officieel goedgekeurd en vandaag ga ik hem op de plaats zetten van de grote bank die dan ook aan de weg kan, de kamer wat leger wat Martin meer plaats geeft om rond te wandelen en alles weer netjes.

Tussen al die gedoe gisteren zag ik een crafts show met community sale bij de kerk achter ons, begon om 10.00 en ik was een beetje vroeg maar er waren al mensen aan het opzetten. Een mevrouw met haar dochter had twee tafels met barbie poppen, collector's items maar ook sieraden, van haar overleden moeder, voor een kwartje per stuk, allemaal costume jewelry zei ze (nep glutter etc.) maar ik vond een paar mooie dingen en sommige zagen helemaal niet nep uit dus ik ging huiswaarts met 10 stuks. Er was een hele mooie ziverkleurige armband met haar naam erin gegraveerd, ik snap niet hoe je dat kunt verkopen voor 25 cent !! Thuis de lamp aan, mijn leesbril op en de loup erbij en ja hoor, twee gouden kettingen, van de rest niet zeker dus Martin keek ook mee. Een camee met een inscriptie achterop, initialen en een datum 07.31.1975 en waarom zou je dat doen op een stukje blik.
Een mooie ring met de juiste kleur stenen die geen zilver is maar ik vind hem mooi, een paar armbandjes, heel ouderwets,, ook nep maar weer, ik vind ze mooi, een armband met de schakeltjes die je los kunt maken, ik heb er zelf eentje, ooit gekregen van mijn lieve vriendinnetjes en nu heeft die geen lege plek meer, een gouden engeltje tussen mijn M en Frank's F.
Het pronkstuk was een kleine hanger, een caroussel waarvan de paardjes echt draaien en de mevrouw zei dat dit haar moeder's favoriete hanger was, voor een kwartje is hij nu van mij en ik kon hetzelfde kleinood met precies dezelfde goudmerk op ebay vinden waar het te koop is voor...120.00. Het is 14 karaat geel en rood goud en ik werd er op slag verliefd op toen ik het zag.
Ik voel een beetje medelijden voor deze mevrouw, ze wist helemaal niet wat ze daar verkocht maar ik zou nooit mijn moeder's sieraden zo verkopen dus....

http://www.ebay.com/itm/14k-Yellow-Gold-Carousel-Pendant-Horses-Really-Spin-/161390462616?pt=US_Fine_Necklaces_Pendants&hash=item25939f0698

Martin heeft een redelijke week gehad, ik wilde alleen maar dat hij 's nachts in bed slaapt en niet ronddwaalt maar ik kan niet tot na middernacht opblijven om hem te overreden om dat te doen, steeds als ik vraag zegt hij, nog even een sigaretje en dan kom ik naar bed. Ik ben zo vertrokken als ik de lamp uitdoe, deze slaappillen zijn echt heel erg goed en ik slaap als een roos, alleen de plaats langs me in bed blijft leeg...ik zeg mezelf maar steeds, dan ben ik er dadelijk alvast aan gewend.
Wennen, ik zal nooit wennen aan alleen en niet omdat ik alleen ben maar omdat hij er niet meer zal zijn.
Hij wil een echte boom voor kerst en een diorama van kleine huisjes en sneeuw en misschien een trein dus dat wordt yardsalen de komende weken. Ik was er bijna door geshocked, hij geeft helemaal niks om Kerst maar is vastbesloten om nog eenmaal Kerstmis mee te maken (de dokter's deadline van maximaal 4 maanden is mid december) en verheugt zich op Thanksgiving in twee weken, ik heb 5 dagen achter elkaar vrij, donderdag tot dinsdag, wat een luxe.

Vanmiddag gaan Susan en ik op laarzen jacht, mijn laarzen die ik in 2010 in Panningen kocht zijn kapot, zolen gebroken en los en bovenop gebarsten, was natuurlijk ook geen echt leer maar ik kreeg altijd heel veel complimenten erover en ik droeg ze graag, comfortabel en zo. Ik heb bij K Markt mooie gezien en niet duur plus..Susan krijgt daar extra korting.
OP 19 november is Marieke van den Kerkhof jarig en op 21 Bart van Knippenberg. Kleine kindjes worden groot en ik wens jullie allebei van harte en een mooie dag !!!

Nog een beker koffie en dan naar de was, het is frisjes, geloof het of niet maar woensdag nacht krijgen we volgens de weerman zelfs vorst dus vandaag nog gauw even wat was drogen, er waait juist het perfecte briesje ervoor.
Fijne week gewenst en tot de volgende week

Mariet xxxxx