Sneeuwwitje, het gif in de appel

sjtuurs se mich un zonnesjtrölke
un kleintje is good, as ut ken
zoedet dees donkere wolk weer weggeit
en ich weer un bietje aomhaole ken
sjtuurs se mich wat mood der biej
ich höb ut nuudig, hiel erg
sjlaag nao sjlaag maakt mich zoe meug
laop sjtieds weer aan taege unne berg
danke !!!

Hallo lieve lezers

Waar te beginnen deze week want ik voel me ontzettend verloren !!

Maandag morgen kwam de zuster met haar assistent die ze inleert en het duurde allemaal heel erg lang, het tellen van de pillen en zo dus ik was later op het werk.
De auto liep goed dus ik had goede hoop dat dat tenminste een happy end was maar nee hoor.
Dinsdag vertoonde Sneeuwwitje de eerste kuren, ik moest haar laten jumpen en toen ik woensdagmorgen naar het werk wilde gaan deed ze niks.
Ik belde KT direct al voor 8 uur en hij beloofde mij, nadat hij een klant zou afzetten om langs te komen. Rond de middag was hij er nog steeds niet en toen ik hem om half twaalf belde hoe het at gaf hij toe me helemaal vergeten te zijn. Martin was ook ziek, hij had 's nachts flink moeten overgeven en ik heb dus maar naar mijn werk gebeld dat ik niet zou komen.

KT kwam eindelijk rond half twee en keek naar de auto en hij dacht dat de accu niet goed was. Hij ruilde een van zijn accu's voor de mijne en de auto sprong gelijk aan.
Donderdag verliep alles goed en kon ik eindelijk weer wat uurtjes werken.

Vrijdagmorgen moest ik in alle vroegte Natalie weer uit bed trommelen, geen spijt hoor want ik ben niet echt happy met de dames op dit moment. Ze zijn veel te luid, hebben me al verschillende keren wakker gemaakt met douchen en herrie maken als ze laat thuis komen en ik als slaap en de keuken is een zootje dankzij hun koken en zo.

Vrijdag avond wilde ik op het werk vertrekken maar mijn nieuwe koets startte niet, Kim ging ook net naar huis dus de jumpercables weer tevoorschijn gehaald maar deze keer deden die ook niks, alles was helemaal dood.

Geen glazen kistje voor de dame maar gewoon de nacht doorgebracht op de parkeerplaats op het werk en Kim zette me thuis af na een gezellig ritje in haar open Mazda.

Thuisgekomen belde ik Donna, ze had gezegd dat ik kon bellen als ik hulp nodig had, haar vriend Tony weet veel van auto's en zij beloofde gistermorgen, zaterdag, langs te komen.

We reden naar mijn werk en daar probeerden we weer de auto to starten, geen geluidje kwam eruit dus ging Tony aan de slag, eerste de terminals, alle verbindingen nakijken en alles schoonmaken, ik had nieuwe terminals in mijn auto maar hij dacht dat die niet nodig waren. We lieten mijn accu opladen via de kabels en toen sprong mijn liefje aan, we besloten naar een advance autostore te rijden, ongeveer 10 km ervandaan was de dichtsbijzijnde. We kwamen echter niet ver, bij het eerste stoplicht lkiet de dame het weer afweten. Er stopte een ambulance achter ons en de mannen hielpen haar van de weg af rijden door haar te duwen.

Tony besloot zijn accu met de mijne te verruilen en toen konden we dan eindelijk naar de winkel rijden. Hier aangekomen ging de testapparatuur er op, uitslag, alternator was niet goed maar ik moest naar een andere winkel, weer 5 km verder weg van huis en daar kocht ik de alternator. We reden naar huis na Donna's kleindochter Zoe te hebben opgehaald, ze moesten naar een verjaardag.

We reden naar ons huis en zij zouden later terugkomen. Ik was doodop, het was heet in de zon en al dat gedoe maakt me moe. Ik at wat, had nog niks gehad, het was ondertussen half twee en installeerde me in bed met een film en Martin, ik deed een lekker dutje.

Rond 5 uur kwamen Donna en Tony terug en hij ging gelijk de alternator installeren terwijl Donna en ik gezellig binnen kletsen. Nadat de alternator erin zat, guess what, de auto startte niet en we besloten naar de Advance te rijden hier in de buurt waar ik normaal naar toe ga.

Weer werd er getest, de nieuwe alternator deed het niet. Hij had een apparaat binnen voor te testen zonder auto en wat bleek, de oude was pico bello dus het was wat anders. Ik kan de nieuwe terugbrengen en krijg mijn geld terug maar wat was het dan wel. Ondertussen was het donker en mijn lichten deden het niet meer dus binnendoor naar huis gereden. Halverwege moet ik over een viaduct en ja hoor, motor was dood en ik stond halverwege de helling en in de bocht. Het enige wat mogelijk was, duwen maar dan met de truck van Tony, dat was spannend en Donna vond het heel knap hoe het ging, ik word handig in dit soort dingen. Weer thuis nog even zitten en toen gingen zij naar huis en ik vertelde Martin, die de hele dag in de slaapkamer was omdat hij niet kon zitten wat er gebeurd was. Hij weet niks van electrische circuits in de auto en kon dus niks bijdragen aan de oplossing.

Status nu, na een nacht met weinig slaap staat de accu in de garage op te laden, Tony en Donna komen over een paar uurtjes terug en dan gaan we maar gewoon dingen uitproberen. Hij heeft al twee dingetjes vernieuwd, kleine pluggen en we hebben vandaag en morgen vroeg om met een oplossing te komen.

Ik kan alleen maar bidden en hopen dat we die oplossing vinden, ik heb April geschreven en zij blijft beweren dat de auto ok was toen ze haar aan mij verkocht en het heeft ook weinig zin om te zeuren, de verkoop is gedaan en dat is dat.

Duimen jullie voor mij ??? Ik kan wat positieve gedachten gebruiken want ik wil weer kunnen concentreren op Martin en niet me constant zorgen moeten maken over vervoer, voor mij is het wel welletjes geweest !!

Liefs...Mariet xxxx