Kleine stapjes

kleine stapjes
elke dag weer
een beetje verder
dan de vorige keer
dan een week
tien stappen terug
rustig aan
misschien ging je te vlug

het leven bestaat uit stappen
we weten het allemaal
soms denken mensen dat ze kunnen vliegen
stappen overslaan met pracht en praal

maar die kleine stapjes
die zetten je op de kaart
wie langzaam slentert
ziet veel meer dingen
de moeite van het ontdekken waard

Hallo lezers,

Ik zit hier te luisteren naar de Minse Winse uitzending van vanmorgen en opeen komt dit voorbij
https://www.youtube.com/watch?v=y6Sxv-sUYtM

En dan ondanks alle sores voel ik blijdschap, ik ben bij de man van wie ik zielsveel hou en elke dag vertelt hij mij dat hij van mij houdt, dat hij zonder mij verloren is en we houden elkaar vast.
We hebben lieve kinderen en prachtige kleinkinderen, vrienden die met ons meeleven en ik heb een baan die ik heel leuk vind. Er staat elke dag eten op onze tafel, we hebben een dak over ons hoofd en verwonderen ons elke dag over de kleine wondertjes van het leven.

Zondagmorgen kreeg Martin ineens honger, een ontbijtje werd in een mum naar binnen gewerkt en hij was er al over bezig wat er voor het avondeten zou zijn.
Omdat ik zaterdagavond niet meer zijn zenuwpillen kon halen ging ik zondagmorgen op stap, naar de Target op Roosevelt waar ze al klaar lagen. Ik speelde dom en gaf ook het recept af voor de morfine. Walgreens vertelde me dat ik tot woensdag moest wachten maar tot mijn verbazing zei de apotheker bij Target, ja die kan ik vullen…alleen we hebben er niet genoeg en gedeeltelijk vullen doen ze niet. Ik dacht, als zij het doen, doet een andere Target het vast ook dus in de auto naar Argyle, zo’n 10 km verder. Ik kwam in een hoosbui en moest twee keer aan de kant omdat ik geen hand voor ogen kon zien. Wat een geluk, ze hadden alles op voorraad en ik slenterde wat door de winkel en erlangs door de knutselwinkel (natuurlijk zag ik weer vanalles wat in de opruiming was) en 30 minuten later kon ik naar huis met Martin’s morfine.
Toen gras maaien achter wat de nodige zweetdruppels kostte en toen na het douchen ging ik koken. Ik had twee varkenshaasjes op de kop getikt voor nog geen 5 dollars samen, verse mais en bloemkool die een kaassausje kreeg, zelf gemaakt natuurlijk. Het vlees werd vergezeld van een saus met portabella mushrooms en sour cream.
Martin at een grote bord en verklaarde dat dit het lekkerste was wat ik ooit gekookt had !!

Maandag weer werken, het was een hectische week. Er wordt nu elke dag E time aangeboden, dat betekent dat een aantal mensen eerder naar huis mag, onbetaald natuurlijk maar omdat wij in een speciaal team zijn komen we daarvoor niet in aanmerking. Het gevolg van mensen naar huis sturen is vaak dat we daarna code red gaan, teveel klanten inde wacht met het gevolg dat de overblijvers des te harder moeten werken.

Martin bleef eten, had nog steeds veel pijn maar met de morfine gaat het beslist beter. Ook maakte hij dankbaar gebruik van de douche stoel, ik hoefde zelfs niet te helpen met haartjes wassen en de rest.
Donderdag kreeg ik een telefoontje dat me angstig maakt. Angts is een vreemd ding, het is het natuurlijk systeem in je lichaam maar vooral in je geest denk ik dat je alert maakt maar soms ook blind. Sommige mensen worden sterker door angst en meer alert, sommige mensen raken in paniek en rennen rond als een kip zonder kop en komen daardoor vaak in gevaarlijke situaties terecht. Angst kun je niet zomaar uitschakelen, het blijft bij je zoals je schaduw en kan zelfs je nachtrust verstoren. Soms is het onterechte angst, voor het onbekende, voor dingen die anderen niet begrijpen, een spin, rijden over een brug of de dood. Ik had dat angstgevoel eerst niet aan de telefoon met de assistente van de oncoloog, dat kwam pas uren later toen ik ineens besefte wat het kan betekenen. Ze belde op om te vertellen dat de oncoloog ons eerder dan 27 augustus wil zien, komende vrijdag al. Ik zei, dat gaat niet want we hebben al twee doktersafspraken de komende week. Maar zei ze, de dokter moet jullie eerder zien. Ik dacht, misschien is hij er op 27 augustus niet maar dat was niet het geval. Ik zei, we moeten naar de radioloog op dinsdag en naar de pijnkliniek op donderdag en ik kan vrijdag geen vrij krijgen. Dan laten we het zoals het is zei ze.
Op weg naar huis in de auto viel ineens het kwartje, als hij ons eerder moet zien is er iets mis. We gaan tenslotte voor de uitslag van de scan van de vorige week. Ik sprak er met Martin over en zei, zelfs als we eerder naar dokter Luke gaan op vrijdag zien we dokter Dragun al op dinsdag en die wil ons ook zien voor de resultaten van diezelfde test dus we horen alles dinsdag al. Hij was het met me eens dat we het gewoon laten zoals het is. We hebben de kinderen nog niets verteld, tenslotte weten we nog niks en vooraf paniek helpt niet en lost niets op maar je kunt je voorstellen dat ik het er toch heel moeilijk mee heb, hij blijft er zoals altijd nuchter onder, het lijkt zolang hij zijn pijnstillers heeft en mij om zich heen is alles ok.

Gisteren was ik vrij, ik had een waslijst van boodschappen te doen, het gras was ook weer lang genoeg en het is bloedje heet. De komende week weer ruim 35 graden maar voor het gevoel is het zeker 10 graden warmer. Het was heel druk in de straat met soms heuse files want een van de hoofdwegen was afgesloten en alles werd door onze straat omgeleid maar gelukkig is weer alles open nu.
Gisteren moest ik Raini ophalen van de Dollar General om half tien and afzetten bij de Seven 11 en op de terugweg op Firestone, een donkere straat om die tijd van de dag passeerde mij een bestelauto, op dat moment hoorde ik een doffe klap, ik stopte onmiddelijk en ik hoorde het meest erbarmelijke geschreeuw en gejammer. De besstelwagen had een middelgrote hond aangereden en de hond lag op een zij en het was zo zielig. De hond krabbelde met veel geweld op en rende weg maar jammerde nog steeds. IK was even heel bibberig en heb de schreeuwen nog heel lang in mijn oren gehad.

De zondagmorgen is meer dan half om, ik ga eens kijken wat te doen vandaag, waarschijnlijk niet veel want alles is gisteren al gedaan en ik heb een stapel films van de bieb en een lekker koele slaapkamer

Fijne week…Mariet xxxx