Afzien !!!

eindeloos
lijkt de tijd
als ik zweef tussen avond en morgen
wezenloos
staar ik voor me uit
slaap verlos me voor even van zorgen
woordeloos
over zoveel pijn
die ik niet van je weg kan pakken
grenzeloos
is mijn liefde en mijn kracht
nodig om niet in het moeras van verdriet te verzakken


loos, verloren
maar elke morgen
herboren
om de strijd weer aan te gaan
om samen met jou te vechten
zolang ik maar naast jou kan staan

Hallo lieve lezers

Laat ons beginnen met geweldig nieuws, Marianne en Frits zijn gearriveerd in Santiago di Compostella na 4 weken fietsen, door weer en wind, regen, brandende zon en berg op berg af. Rond deze tijd zitten ze in de kathedraal voor de pelgrims mis, het grote wierooksvat dat op en neer gaat in de kerk en ongetwijfeld de kaarjes die branden.
Een collegaatje op het werk maakte me attent op een film over de Camino di Santiago, de pelgrimstocht die per fiets of te voet wordt aangegaan. De film heet The Way met Martin Sheen. Zijn zoon overlijdt na een heftige storm in de Pyreneen op de eerste dag van zijn voettocht dus vader gaat naarFrankrijk en besluit met de as van zijn zoon in de rugzak de tocht af te maken. Onderweg komt hij allerlei mensen tegen oa Joost uit Amsterdam en beleeft heel wat avondturen maar leert vooral veel over zijn zoon en zichzelf. Ik vond het een hele bijzondere film en heb dus heel veel plekjes gezien die ook Marianne en Frits onderweg bezocht hebben, geweldig en beslist een aanrader.

http://nl.wikipedia.org/wiki/The_Way_(film)


We hebben een hele zware week achter de kiezen, heel veel pijn voor mijn lieve schat en dagen zonder eten. Vrijdag had ik vrij en kon hij eindelijk weer wat naar binnen werken.

Maandag belde hij in paniek, hij had heel erge pijn in de maagstreek en bloedde hevig. Ik naar huis na mijn lunch en ik was er al op voorbereid om met hem naar de eerste hulp te gaan maar toen ik thuis kwam was het minder, het bloeden en de pijn en wilde hij dan ook niet meer gaan.
Het is echt superwarm, ik ben nog steeds aan het vechten met mijn verkoudheid, mijn neus houdt niet op met druppen maar als ik eenmaal flink gesnuit heb gaat het wel weer. We hebben een paar flinke onweersbuien gehad, gisteren op het werk viel het met bakken uit de lucht dus de vochtigheid is erg hoog wat het niet aangenamer maakt.
Door dit alles groeit het gras natuurlijk als onkruid, vrijdag had ik vrij en was het dan ook hoog tijd om te maaien, ook maar even de struiken voor bijgeknipt.

Ik heb tegen Raini gezegd dat zij niet meer mag maaien, na eerst mijn hibiscus om zeep te hebben gebracht heeft ze de afgelopen week ook de jasmijnstruik die een halve meter hoog stond te pronken onder het slaapkamer raam gewoon onthoofd, snap niet dat ze niet ziet dat dit geen onkruid is maar een plant.
Maar goed dat de tomaten beschermd zijn voor de bedstukken, anders weet ik niet of ik ze nog had.

Gisteren kreeg ik een heleboel verse kruiden van Susan, een van haar moeders heeft een tuintje en ik heb nu verse salie, basilicum en Marjolein in mijn koelkast.

Het afgelopen weekend werden we opgeschrikt door een bericht over een 15 jarige jongen in de straat achter ons die in de tuin doodgeschoten was, de stiefmoeder beweerde tegen de politie dat ze de jongen in de achtertuin vond en twee mannen over de schutting zag klimmen. De politie vertrouwde het blijkbaar niet en deed huiszoeking. Ze vonden een bloedig geweer op de zolder en de moeder werd gearresteerd. Later beweerde ze dat de jongen zichzelf per ongeluk had doodgeschoten. Volgens de patholoog kon dit niet dus ze zoeken nog verder.
Als volwassene ben je natuurlijk ervoor verantwoordelijk dat als je al een wapen in huis hebt, dit niet toegankelijk is voor kinderen en je gaat de bak in voor dingen als dit, terecht !!

Gisteren ging ik even in Raini’s winkel mijn dr pepper aanvullen (Martin drinkt dit graag met een heleboel ijs) toen een man werd aangereden terwijl hij de drukke weg overstak, akelig hoor, hij lag midden op de weg, mensen in paniek en gelukkig kwamen de politie en de ambulance snel, ik zag niets op het nieuws, dat betekent dat hij nog leefde want het nieuws laat alleen maar zien als er iemand overlijdt (we hadden twee doden op vrijdag en zaterdag in de buurt door ongelukken, een fietser en een botsing met twee auto’s)

Ik maar wachten en wachten op mijn benzinecard van de oncoloog maar natuurlijk moest ik weer extra bellen, oeps, vergeten op te sturen dus ik verwacht hem nu maandag. Dat is weer 50 dollars die ik niet hoef uit te geven. Het belastinggeld gaat wel heel erg snel maar ik ben tenminste weer een beetje bij met de huur en de stroomrekening.

Gisteren kwam ik op mijn werk en zag dat al mijn cijfertjes groen waren, weer een blijde klant die mij een dikke 10 gaf dus het zit goed voor nu, alleen maar duimen dat het zo blijft tot het einde van de maand en ik tenminste de 300 dollar bonus kan verwachten in augustus, doordat de cijfers enorm zijn aangeschroeft is voor mij op dit moment de volle 1000 dollars bonus niet te bereiken.

Stephanie, mijn lieve buurvrouw op het werk is al twee weken in Duitsland op bezoek bij haar ouders en het vorig weekend is dus haar nichtje Marie van 18 jaar aangereden en overleden. Deze week hadden ze een heel emotioneel afscheid, ze blijft nog een week en komt op 1 juli weer terug.

Met al het voetballen is het ook heel leuk op het werk, ik houd alle tussenstanden bij en krijg veel reacties van collega’s vooral de mannen natuurlijk. We hebben mensen uit allerlei landen van de wereld die zolop meeleven en discussieren wie er natuurlijk gaat winnen, gezellig !!

Vrijdag was Susan jarig en ik verraste haar met een winterpakket, bloedje heet en ik kom aan met een lekkere zachte deken, een flanellen nachtpon, een leuke mok met lepel en een pak chocolade melk sachets met marsmallows maar zij vond het geweldig !!! Ik kon de deken en de pon voor echt een prikje kopen in Raini’s winkel, ze waren beiden met 90% korting.

Afgelopen zondag, vaderdag, was een groot succes. Met voldoende pijnstillers in zijn lijf kon Martin ook een beetje genieten. Raini had zich uitgesloofd, Ian en Ravyn waren van de partij en ook Darian, Josh en baby Josh kwamen eventjes voorbij en Josh was blij met zijn vaderdag kado, een foto album met de foto’s van net voor en na de geboorte van zijn zoon.
Raini had een supergrote ketel garnalen met groentes, aardappels en worst (!) gekookt, er waren crablegs en twee kleine kreeftstaarten voor de vaders en het was heerlijk, ik heb maandag een pasta salade gemaakt van de resten garnalen en daarvan een paar dagen een heerlijk lunch mee kunnen nemen.

IK ben vroeg op, om 5 uur maakte Martin me wakker voor zijn pijnstillers, eigenlijk te vroeg maar hij kon het niet meer volhouden en aangezien ik ze beheer hoort dat wakker maken er bij. Zo kan ik tenminste een beetje bijhouden hoeveel hij er neemt. Ik ga zo dadelijk weer lekker even op een oor

Fijne zondag gewenst en tot schrijfs…Mariet xxx