Hitte momenten - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Hitte momenten - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Hitte momenten

Blijf op de hoogte en volg Mariet

25 Mei 2014 | Verenigde Staten, Jacksonville

de zon branjt
op de waereld, op miene erm
de rame aope, in de auto
gen verfrissend briesje
ut is vuuls te werm
ut zjumbad wacht
biej Linda, achter in de haof
frisse loch, bes se gek
al wat ik ruuk is benzien zjweit en sjtaof
maar den, in ut water
lekker kletsen, effe gen zorge
en as ich weer nao hoes riej door die hetz
dink ich, wat kumpt det kumpt
altied haop veur un baeter morge



Hallo lieve lezers,


Het is eigenlijk al veel te warm hier om achter de computer te zitten en dit te typen maar, ik heb een opgave op zondagmorgen en dat is dit blog. Ik sliep lekker uit, heb al de hele week heel veel moeite met inslapen door die hitte, alle ventilators staan rond Martin om hem koel te houden dus ook de ventilator die normaal de slaapkamer een beetje dragelijk maakt en de a/c is er wel maar het geluid houdt me altijd wakker dus nu zet ik hem even een uurtje aan voordat het bedtijd is om hem dan uit te zetten want ik heb gewoon niet de puf om elk uur wakker te worden als ie aanslaat.

Een nacht afgelopen week, ik geloof het was woensdag op donderdag, sliep ik niet voor ongeveer 3.30, Raini en Natalie kwamen laat thuis en besloten te koken, lekker he !!


Gisteren weer een marathon dag, 8 tot 12 aan de telefoon en toen gelijk, zonder pauze verder met mijn normale 12 – 9 shift, ik was superblij toen het voorbij was, nu twee dagen vrij, mijn gewone zondag (geen overtime voor vandaag aangeboden) en morgen is het Memorial Day, hun 4 mei dodenherdenking dag dus betaald verlof.


Het is echt heel erg warm, we hebben een aantal dagen van 35 C gehad en toen ik vrijdag op mijn vrije dag dan ook het aanbod van Linda zag om bij haar in de pool te duiken nam ik dat met beide handjes aan ofschoon de heen en terugrit minder was. Als het een holiday weekend is gaat iedereen massaal al vroeg de weg op, God weet waar naar toe en het kostte me dan ook 20 minuten heen en dertig terug, raampjes open maar de frisse lucht was ver te zoeken. Bumper aan bumper, van stoplicht naar stoplicht op drukke Blanding Boulevard, een van de drukste straten in Jax, 5 baans en chauffeurs die geen idee hebben hoe te rijden.

Bij Linda, in een rustige straat, stond het bad, hetzelfde bad dat we in Panningen hadden en snel het badpak aan en erin, hoe heerlijk voelde al dat water op mijn huid, het bad stond wel een beetje in de zon maar het voelde niet zo, ik was maar een klein beetje verbrand op mijn schouders en bovenlijf, je kunt het nu al niet meer zien.

Linda werkte bij at&t, ze begon gelijk met mij en was dus ook in mijn team met Charles als manager, ze verliet at&t in de zomer van 2011 om bij een ziekteverzekeraar te werken en werkt vanuit haar huis, ideale job lijkt het maar ze maakt dagen van 12 uur, ze bekijkt aanvragen en doet de goed of afkeuring ervoor. Je moet er voor naar school zijn geweest dus niet zomaar iedereen kan dit doen.

We hebben echt heel uitgebreid bijgekletst, over Martin, over haar Mark die manager is bij dezelfde Captain Dee’s waar Martin ooit werkte, over de kleinkids (ze heeft er drie) en werk. Voordat ik het wist was het twee uur later en tijd om weer naar huis te gaan.

Helemaal gerimpeld en met superschone nagels op vingers en tenen kwamen we uit het water, heerlijk !


Op het werk weer hectisch, de manager over ons Quality Team, Chip, is in Detroit voor de hele week en antwoordde maar niet op mijn verzoeken voor aanpassing van mijn schema voor de komende week omdat het doktersbezoek van de vorige week door hen veranderd was en toen ik hem eindelijk te pakken kreeg zei hij dat hij eigenlijk niks wilde veranderen, zo kort voordat de nieuwe week begoin en dat dit de laatste keer was, nou ja, ik was al een week bezig met te proberen hem te bereiken maar geen respons op mijn emails. Ik hield mijn mond, zei dankjewel en ik waardeer het en liet het gaan….let it go !!!


Afgelopen zondag was de boekpresentatie van Platbook 12 met mijn ‘Twelf kier’ erin en ik ben zo benieuwd naar het boek, het ligt nu al in de winkels en ik hoop dat het goed verkocht gaat worden, mijn verhaal werd met name genoemd in kranteartikels en wie weet, misschien is dit de volgende stap op weg naar een boek over alles waar we nu mee te maken hebben, mijn blogs zullen daarbij een geweldige hulp zijn want ik kan hier altijd op terug vallen voor informatie.


http://www.veldeke.net/LaatsteweekvoorbijdrageaanPlatbook12.htm



Vandaag dus lui wezen, ik heb begrepen dat Ian terugkomt vandaag en het gras achter is zo hoog dat ik het zelf niet kan maaien.
Vorige week heb ik dus alles verplant, bijna alles nu in de volle grond dat eerst in potten stond zoals mijn rozen en de tomaten. De tomatenplanten hebben het goed doorstaan, de blaadjes hebben geen moment gehangen en alle tomaten hangen er nog aan, ze staan een beetje in de schaduw tegen de buitenmuur van de keuken en vlak bij is de lekkende buitenkraan die de grond daar zeer vochtig houdt. De rozen waren wat minder gelukkig, ze staan in de volle zon en hadden er duidelijk meer moeite mee, ik heb ze flink water gegeven elke avond en hoop dat ze het maken.

Ik kreeg van Susan de eerste tomaat van de struik die ik haar kado gaf, het ziet er niet uit, ze noemen ze niet voor niks ugly tomatoes maar de smaak is werkelijk geweldig.


http://penandfork.com/wp-content/uploads/2009/08/heirloom-tomatoes.jpg


We eten sowieso veel meer groen nu, sla en komkommer, rauwe tomaten want het is natuurlijk ook heet in de keuken en de vliegen zijn meer dan irritant. Ik heb strips opgehangen en ook de blinkers hangen weer buiten maar het lijkt of ze dit alles negeren en op alles afkomen wat op voedsel lijkt. Nu heb ik liever met vliegen te doen als met kakkerlakken, proberen alles opgeruimd en schoon te houden helpt daarbij een heleboel.


Gistermorgen zijn mijn liefste vriendinnetje Marianne en haar man Frits vertrokken voor een fietstocht, naar Santiago di Compostella, dat is het noordwesten van Spanje, in het puntje boven Portugal. Ze fietsen door Belgie, heel Frankrijk dan de Pyreneen over en in Spanje rechtsaf, ga er maar eens aan beginnen, zadelpijn en zo, ik zou het niet kunnen maar hen kennende weet ik dat ze supergoed voorbereid zijn en ik hoop dat ze gezond aan en weer terug komen, ze zullen vast een kaarsje voor ons opsteken bij het graf van de apostel Jacobus.


Vandaag is Gerry Severins jarig, van harte en een mooie dag gewenst met Willemien !!!


Er is nog veel meer maar dat moet even wachten, ik ga lekker een kommetje cornflakes eten bij Martin de iets koelere woonkamer, hij heeft het zwaar. Hij en ook ik dachten dat afgelopen vrijdag de laatste chemo/bestraling was maar de dokter vertelde hem donderdag dat er nog 8 behandelijk volgen, hij heeft nu 4 dagen rust, dan 4 dagen behandeling en dat dan nog eens herhalen. Het wordt tijd dat er een einde komt aan dit verbranden, op de blaren zitten is veel te letterlijk in dit geval, een rauwe massa vlees en blaren wel te verstaan, hij moet tijd krijgen om te helen, te eten en we gaan dit komende woensdag zeker met de dokter bespreken, een mens kan maar zoveel hebben en de grens komt in zicht.


We houden jullie op de hoogte, fijne week gewenst !!


Liefs…Mariet xxx




Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 594
Totaal aantal bezoekers 459910

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: